مرجان صفاری

هدف: هدف این پژوهش، طراحی مدل خط مشی گذاری در ورزش ایران با رویکرد توسعه ورزش های همگانی است. از نظر هدف، این پژوهش کاربردی است؛ زیرا علاوه بر جنبه آگاهی بخشی و علمی، برای سازمان های مختلف مرتبط با ورزش و سلامت جنبه کاربردی نیز دارد. همچنین از آنجا که این پژوهش درصدد طراحی مدل است و موضوعیت جدید و نوآورانه ای دارد، از نوع اکتشافی است. روش: روش پژوهش از نوع کیفی کمّی است. بخش کیفی با رویکرد تحلیل موقعیت، به عنوان یکی از روش های نظریه زمینه ای انجام گرفت. مطالعه کیفی پژوهش، مصاحبه با خبرگان بود؛ از این رو با ۱۲ نفر از خبرگان مصاحبه شد که این افراد استادان دانشگاه در حوزه خط مشی گذاری و مدیریت ورزشی یا مدیران سازمان های کلان مرتبط با ورزش با بیش از ده سال سابقه اجرایی و تصمیم گیری بودند. نمونه گیری با دو روش هدفمند و گلوله برفی انجام شد. در بخش کمّی نیز از روش مدل سازی ساختاری تفسیری استفاده شد. این رویکرد، روشی مبتنی بر نظر خبرگان است و برای موضوعاتی مؤثر و کاراست که در آن، متغیرهای کیفی در سطوح متفاوت اهمیت، بر یکدیگر آثار متقابل دارند. یافته ها: پس از انجام مطالعه و بررسی دقیق و عمیق مصاحبه ها و همچنین اطلاعات و داده های به دست آمده، نخست تک تک مصاحبه ها تجزیه وتحلیل شد و استخراج کدهای اولیه صورت گرفت. سپس مفهوم ها و مقوله ها ساخته شدند. نقشه موقعیت ساخت یافته و ساخت نیافته و در ادامه، نقش عرصه ها جهان های اجتماعی شناسایی شدند. یافته های پژوهش نشان داد که مقوله های اصلی مدل خط مشی گذاری توسعه ورزش همگانی در ایران، تشکیل شده است از: عوامل زمینه ای، عوامل مداخله گر، نهادهای نقش آفرین و تأثیرگذار، الزامات اجرایی، پیچیدگی های محیطی، ریسک ها، مشکلات قانونی، عوامل برون سازمانی، هزینه و مخارج و در نهایت، چالش های بین سازمانی. در ادامه و با کمک مدل سازی ساختاری تفسیری، مدل سازی مفهومی انجام شد. نهادهای نقش آفرین و تأثیرگذار، عوامل بسیار مهم در فرایند خط مشی گذاری ورزشی ایران هستند و نسبت به سایر عوامل، بیشترین قدرت نفوذ و کمترین وابستگی دارند. نتیجه گیری: با توجه به اهمیت ورزش همگانی و نقش آن در میان سیاست های کشور، توسعه ورزش همگانی می تواند اهمیت خاصی پیدا کند و خط مشی گذاران باید به آن بپردازند. نهادهای نقش آفرین و تأثیرگذار بر فرایند خط مشی گذاری در ورزش ایران، به دلیل ارتباط زیاد و تعارض با یکدیگر، به هماهنگی زیادی نیاز دارند. در کشور ما، به ورزش همگانی و تفریحی سازمان یافته، کمتر توجه شده است و هنوز سازوکاری برای پایش خط مشی های ورزشی و اجرای مستمر آن وجود ندارد؛ از این رو پیشنهاد می شود که یک طرح ملی برای پایش فعالیت بدنی، بر مبنای سامانه جامع و البته الکترونیکی اجرا شود. مسلم است که مشارکت مدیران و مجریان و همکاری آن ها با خط مشی گذاران، در فرایند شکل گیری خط مشی ضروری است؛ از این رو خط مشی گذاران تا جایی که امکان دارد می بایست در فرایند اجرا مداخله کنند. همچنین شرایطی فراهم شود تا بخش خصوصی نیز بتواند در این زمینه فعالیت های خود را پیاده سازی کند.

هدف پژوهش حاضر تعیین نقش جنسیت بر درک محدودیت ها و انگیزه های گیمرهای ایرانی در مدل پیوستار روان شناختی (PCM) است. روش تحقیق توصیفی - تحلیلی است که به شکل میدانی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش گیمرهای زیر ۳۰ سالی هستند که حداقل یک ساعت در هفته بازی می کنند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه های فانک (۲۰۰۸) برای تشخیص مراحل مختلف مدل پیوستار روان شناختی، کرافورد (۱۹۹۱) برای تعیین محدودیت های فراغت و سیانفرون و همکاران (۲۰۱۱) برای سنجش انگیزه بود که پس از بررسی روایی و پایایی در اختیار نمونه ها قرار گرفت. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی با تأکید بر شاخص های آماری گرایش به مرکز و پراکندگی استفاده شد. ابتدا سطوح پیوستار روان شناختی برای هر یک از شرکت کنندگان بر اساس نمراتشان شناسایی شد. از آزمون t مستقل برای بررسی تفاوت محدودیت ها و انگیزه های گیمرهای زن و مرد در سطوح مختلف PCM استفاده شد. نتایج نشان داد که بین زنان و مردان در درک محدودیت ها و انگیزه های گیمر ها در مراحل مختلف PCM تفاوت معناداری وجود داشت. بر اساس نتایج می توان این گونه نتیجه گیری کرد که جنسیت عامل مهمی در انگیزه های مشارکت و محدودیت های ادراک شده گیمرهای ایرانی است و هرقدر به سطوح بالاتر پیوستار روان شناختی می رویم میزان تأثیرگذاری جنسیت در انگیزه ها و محدودیت ها بیشتر خواهد شد و تعداد گیمرهای مرد در مراحل جذب، دل بستگی و وفاداری بیشتر از گیمرهای زن است. 

ورزش علاوه بر فعالیت های فیزیکی، اجتماعی و سیاسی درگیر مسائل دیگری نظیر انواع سوءاستفاده شده است. هدف از این پژوهش تحلیل سوءاستفاده در ورزش با رویکرد شناسایی انواع و عوامل به وجود آورنده آن است. با استفاده از روش کیفی داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته جمع آوری شدند. مشارکت کنندگان در این تحقیق اساتید، متخصصین، کارشناسان و صاحب-نظران در زمینه سوءاستفاده در ورزش بودند. به منظور تحلیل داده ها از روش تحلیل مضامین استفاده شد. یافته های این تحقیق نشان می دهد که شش نوع سوءاستفاده در ورزش ایران وجود دارد که عبارت اند از جسمی، جنسی، غفلت، عاطفی، مالی و ارتباطی. علاوه بر این، عوامل شکل دهنده سوءاستفاده در ورزش عبارت اند از : 1) تماس بدنی در ورزش و نوع پوشش ورزشکاران،2) کاستی های اجتماعی،3) مشکلات خصوصی و خانوادگی،4) ضعف شخصیتی و ناآگاهی، 5) ضعف در سیستم های اداری و قانونی، و 6) تأکید و اشتیاق به مدال آوری. بر اساس نتایج این تحقیق آگاه شدن از انواع و علل وقوع سوءاستفاده در ورزش، باعث شناخت مسئله، تصمیم گیری درست و برنامه ریزی مناسب برای پیشگیری از این امر حساس است. در حقیقت، نتایج این تحقیق فتح بابی برای آموزش و حمایت از ورزشکاران، مربیان ورزشی، پزشکان ورزشی، کادر فنی، مدیران و اعضای فدراسیون هاست.

هدف از مطالعه حاضر تدوین چارچوب جامعه شناختی سرمایه فرهنگی در ورزش ایران می-باشد. روش تحقیق از نوع کیفی با رویکرد تحلیل جامعه شناختی پدیده های ورزشی انتخاب شد. مشارکت کنندگان شامل دو بخش منابع انسانی و منابع اطلاعاتی بود. مشارکت کنندگان به تعداد قابل کفایت، به صورت هدفمند و برمبنای رسیدن به اشباع نظری انجام شد (16نفر و 63سند). ابزار پژوهش شامل مصاحبه های اکتشافی نیمه ساختارمند به همراه مطالعه کتابخانه ای نظام مند بود. روایی ابزار براساس شایستگی علمی نمونه، روایی ابزار براساس اعتبار حقوقی و علمی نمونه، نظر خبرگان و توافق بین مصححان ارزیابی و تائید گردید. جهت تحلیل یافته ها از روش کدگذاری مفهومی چندمرحله ای (باز، گزینشی و موضوعی) با رویکرد تحلیل سیستمی و جامعه شناختی استفاده شد. سطوح و منظرها به ترتیب اثرگذاری- اثرپذیری بین متغیرهای زیر مجموعه آن ها شامل ظرفیت-های مولد، سازوکارهای پیشران، دستاوردهای توزیعی و کارکردهای قابل انتظار سرمایه فرهنگی در ورزش بود. بطور کلی متولیان و ذینفعان در ورزش کشور در برنامه ها و اهداف خرد و کلان در خصوص ورزش کشور و دخیل بودن سرمایه فرهنگی در ورزش کشور، توجه داشته باشند که خانواده و سبک زندگی ورزش مدار، آموزش و تحصیل ورزش محور، جایگاه ورزش در طبقه اجتماعی و همچنین سرمایه انسانی در ورزش را به عنوان ظرفیت های مولد سرمایه فرهنگی در ورزش کشور در نظر بگیرند.

انتقال ناصحیح و عدم تبدیل علم به عمل، یک شکاف جدی در ورزش به شمار می رود و چالش مدیریتی صاحبان و سرمایه گذاران دانش این است که چگونه دانش تولیدی را به جریان بازده اقتصادی تبدیل کرده و یافته های علمی خود را تجاری سازی کنند. بنابراین هدف از انجام این پژوهش، طراحی مدل تجاری سازی پژوهش های علوم ورزشی است. پژوهش حاضر از روش کیفی و با ماهیت اکتشافی- بنیادی انجام گرفت. داده های پژوهش از طریق نمونه گیری هدفمند با تکنیک گلوله برفی و بر اساس مصاحبه های عمیق نیمه-ساختاریافته با خبرگان حوزه تجاری سازی جمع آوری شد. شمار مشارکت کنندگان در پژوهش با استفاده از شاخص اشباع نظری به 17 نفر رسید. داده ها بر اساس گراندد تئوری و با رویکرد ساختگرا مورد کدگذاری و تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. درک تفسیری دقیق و کدگذاری های اولیه، متمرکزشده و نظری مشخص کرد که پدیده تجاری سازی پژوهش های علوم ورزشی در صورتی عینیت می یابد که مؤلفه های اصلی آن یعنی تابش ها، بازتابش ها، آفرینش ها و کنش ها به خوبی پیاده سازی شوند. مدل به دست آمده فراسوی دیدگاه های متعارف و سرسپردگی محض به سیاست های بیرونی و توسعه به روش فرادست به فرودست، بر رویکردهای کنشگرشناسانه و رابطه دیالکتیک کنشگر-واقعیت تأکید دارد و می تواند نقطه آغازی برای گفتمان سازی این پدیده و نهادینه سازی آن در جامعه و اقتصاد ورزش باشد. نکته قابل توجه این است که این مدل می تواند کارآمدی تولید دانش و پژوهش را افزایش داده و این وضعیت را به جایگاه مطلوب کارآفرینی دانشگاهی و تجاری سازی دستاوردهای پژوهشی نزدیک تر نماید.

هدف تحقیق حاضر تعیین تأثیر تخصصی سازی تفریح بر دلبستگی مکانی ورزشکاران آماتور بود. روش تحقیق از منظر هدف، کاربردی و از حیث نحوه ی گردآوری داده ها به شکل میدانی و با رویکرد مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری انجام شد. جامعه آماری پژوهش، تمام ورزشکاران آماتور مجموعه فرهنگی ورزشی انقلاب تهران بودند. جهت تعیین حجم نمونه از نرم افزار PASS استفاده شد، به روش نمونه گیری در دسترس پرسشنامه ها بصورت داوطلبانه در میان نمونه توزیع گردید، در نهایت تعداد 334 پرسشنامه برای تحلیل آماری مورد استفاده قرار گرفت. ابزار جمع آوری داده ها شامل دو پرسشنامه تخصصی سازی تفریح مک فارلین (1994) و پرسشنامه دلبستگی مکانی کایل و همکاران (2005) بود، روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها توسط 9 نفر از اساتید بررسی شد، و در یک مطالعه مقدماتی ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی پرسشنامه ها 951/0 و 917/0 محاسبه شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 25 و Smart PLSنسخه 3 بهره گرفته شد. یافته های تحقیق نشان داد 20 درصد از تغییرات دلبستگی مکانی از طریق تخصصی سازی تفریح قابل تبیین است. همچنین مدل معادلات ساختاری تأثیر تخصصی سازی تفریح بر دلبستگی مکانی ورزشکاران آماتور از برازش کافی و مطلوبی برخوردار بود (071/0 SRMR). با توجه به یافته های تحقیق توصیه می شود در اماکن تفریحی-ورزشی ، دلبستگی و هویت مکانی ورزشکاران مورد نظر مدیران قرار گیرد، از سوی دیگر، بهبود اماکن تفریحی-ورزشی موجود از منظر تعداد و امکانات، باعث افزایش مشارکت تخصصی در فعالیت های تفریحی در فضای باز خواهد شد.

گذران فراغت تحت تاثیر تحولات اقتصادی- اجتماعی و ارزش های جهانی، یکی از دغدغه های افراد است. هدف تحقیق حاضر چگونگی تاثیر فراغت جدی بر رضایت از فعالیت فراغتی با میانجی گری مشارکت تفریحی در ورزشکاران آماتور والیبال بود. روش تحقیق از منظر هدف، کاربردی و از حیث گردآوری داده ها همبستگی بود که به صورت میدانی انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه های Gould et al, 2008، Kyle et al, 2005 و Ramkisson et al, 2012 بود. جامعه آماری پژوهش، ورزشکاران غیرحرفه ای خانه والیبال تهران که حداقل 6 ماه سابقه عضویت در این مجموعه را داشتند، بود. جهت تعیین حجم نمونه از نرم افزار PASS استفاده شد و روش نمونه گیری در دسترس بود که در نهایت تعداد 274 پرسش نامه برای تحلیل آماری مورد استفاده قرار گرفت. روایی صوری و محتوایی ابزار جمع آوری اطلاعات توسط 9 نفر از صاحب نظران در این حیطه بررسی شد. آلفای کرونباخ برابر 95/0 به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 26 و PLS نسخه 3 بهره گرفته شد. یافته های تحقیق نشان داد که یکی از عوامل مهم برای افزایش رضایت افراد از انجام فعالیت فراغتی، مشارکت تفریحی است (ضریب مسیر 519/0). بین ابعاد مشارکت تفریحی جاذبه بیشترین تاثیر را دارد، پس می توان گفت که هر چه افراد نسبت به یک فعالیت تحریک پذیری بیشتری داشته باشند، میزان رضایتشان هم بیشتر است. مشارکت تفریحی 49 درصد و اوقات فراغت جدی 42 درصد از تغییرات رضایت از فراغت را پیش بینی می کنند و 66 درصد از تغییرات مشارکت تفریحی، وابسته به اوقات فراغت جدی است.

در دنیای معاصر تمام بخش های مختلف زندگی انسان و حتی فعالیت های جسمانی آنها تحت تأثیر پیشرفت فناوری قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر بررسی راهکارهای بهبود استفاده از فناوری های نوین برای توسعه ورزش های تفریحی است. با استفاده از روش کیفی داده هایی از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته جمع آوری شد. به منظور تحلیل داده ها از روش تحلیل مضامین (براون و کلارک، 2006) استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که راهکارهای بهبود بهره گیری از فناوری های نوین برای توسعه ورزش های تفریحی به نُه گروه شامل هم آفرینی و تسهیل بهره گیری از فناوری، طراحی اکوسیستم فناوری، نوآوری پروری، پایلوت فناوری، بازاریابی فناوری، اثر همجواری، عمومیت بخشی، تجاری سازی ورزش های همگانی، و تحریک بهره گیری از فناوری در ورزش تقسیم می شوند. براساس نتایج این تحقیق برای اینکه بتوانیم در کشور همراستا با پیشرفت های صورت گرفته در عرصه بین المللی برای توسعه ورزش های تفریحی حرکت کنیم، باید در جهت پایلوت فناوری گام برداریم و از طریق ایجاد یک اکوسیستم و سپس بازاریابی فناوری در ورزش های تفریحی به سمت توسعه و تجاری سازی آن حرکت کنیم.

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی اثربخشی تبلیغات با استفاده از ورزش در شبکه های اجتماعی (مورد مطالعه: اینستاگرام) با تأکید بر نقش نگرش در اثربخشی تبلیغات و نقش جنسیت در تعدیل روابط بین متغیرها انجام گرفت. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه ی آماری پژوهش کاربران صفحات ورزشی اینستاگرام بودند که تعداد 260 پرسشنامه از طریق نمونه گیری در دسترس جمع آوری شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ی نگرش نسبت به تبلیغات شبکه های اجتماعی بود. روش تحلیل عاملی تأییدی به منظور تعیین اعتبار سازه ابزار اندازه گیری و همچنین روش آلفای کرونباخ و ضریب پایایی ترکیبی به منظور پایایی پرسشنامه مورد استفاده قرار گرفت. تأیید مدل بر اساس روش مدل سازی معادلات ساختاری انجام شد. نتایج نشان داد که تهاجم و انطباق برند با خود به طور مشترک بین زنان و مردان رابطه ی معناداری با نگرش نسبت به تبلیغات شبکه های اجتماعی دارد. همچنین مؤلفه های اطلاع رسانی در میان زنان و سرگرمی و تأثیر همتایان در میان مردان رابطه معناداری با نگرش دارد. با توجه به نتایج به دست آمده، درصورتی که یک برند  بخواهد محصول یا خدمتی را با استفاده از ورزش در شبکه های اجتماعی تبلیغ کند، لازم است با در نظر گرفتن جنسیت مخاطبان و مؤلفه های تأثیرگذار روی شکل گیری نگرش آن ها، اثربخشی تبلیغ را افزایش دهد.

ورزش در عرصه های مختلف از کارکردهای سیاسی برخوردار است. هدف از این پژوهش تحلیل رابطه سیاست و ورزش از طریق تحلیل مشارکت ورزشی شهروندان با نگاهی به ظرفیت های بازاریابی سیاسی است. این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی و به شیوه میدانی انجام گرفت. جامعه آماری، کلیه شهروندان بالای 15 سال تهرانی و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران برابر با 385 نفر در نظر گرفته شده است.جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه استاندارد فعالیت جسمانی  و پرسشنامه محقق ساخت بازاریابی سیاسی استفاده شد. نتایج نشان داد که بین ابعاد بازاریابی سیاسی و مشارکت ورزشی رابطه مثبت وجود دارد. در نقش ابعاد بازاریابی سیاسی در مشارکت ورزشی بر اساس جنسیت تفاوت وجود دارد. بالاترین اولویت ابعاد بازاریابی سیاسی مؤثر در مشارکت ورزشی ابزارهای برنامه ها و پایین ترین نمادهای دینی است. به طورکلی نحوه به کارگیری ابزارهای سیاسی و مشارکت ورزشی رابطه ای درهم تنیده دارند. بازاریابی سیاسی و ابعاد آن از عوامل تأثیرگذار بر مشارکت ورزشی است و می توان از آن جهت ترویج و توسعه هر چه بیشتر مشارکت ورزشی شهروندان استفاده کرد.

هدف از پژوهش حاضر، شناسایی و مدل یابی مؤلفه ها و شاخص های ارزیابی کارآفرینی دانشگاهی در دانشکده-های علوم ورزشی بود. جامعه آماری را تمام اعضای هیئت علمی دانشکده های علوم ورزشی شهر تهران تشکیل می دادند که به دلیل محدود بودن آن، نمونه آماری به روش کل شمار محاسبه گردید (165=n). برای گردآوری داده ها از پرسش نامه محقق ساخته از طریق مطالعات کتابخانه ای و بهره گیری از نظرات پنچ نفر از اساتید مدیریت ورزشی و دو نفر از اساتید کارآفرینی با استفاده از تکنیک دلفی استفاده شد و روایی و پایایی آن مورد تأیید قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده های 112 پرسش نامه برگشتی، از آزمون های آماری ضریب آلفای کرونباخ و پایایی مرکب، آزمون کی.ام.او برای تعیین کفایت نمونه گیری، تحلیل عاملی اکتشافی برای شناسایی مؤلفه ها و تحلیل عاملی تأییدی برای تعیین روایی سازه در نرم افزارهای آماری اس پی اس اس نسخه 22 و اسمارت پی ال اس نسخه 3 استفاده گردید. در نهایت، مدل ارزشیابی کارآفرینی دانشگاهی در قالب 21 شاخص و چهار مؤلفه ملزومات (چهار شاخص)، توانمندسازها (چهار شاخص)، فعالیت ها (هفت شاخص) و پیامدها (شش شاخص) طراحی گردید. انتظار می رود این مدل بتواند به عنوان یک ابزار مفید جهت ارزیابی کارآفرینی دانشگاهی دانشجویان و اعضای هیئت علمی در دانشکده های علوم ورزشی به کار رود و کارکردهای دانشکده های علوم ورزشی را به کارکردهای دانشگاه نسل سوم سوق دهد.

هدف مطالعه حاضر مرور نظام مند پژوهش های حوزه فعالیت بدنی زمان فراغت بود. این مطالعه از نوع مطالعات ثانویه است که به روش مرور نظام مند اجرا گردید. به این منظور ابتدا جهت تعیین معیارهای ورود و خروج به تحقیق یک فرم ارزیابی تهیه شد و روایی صوری و محتوایی آن توسط پنج تن از متخصصان حیطه مدیریت ورزش و اوقات فراغت تأیید شد. بعد از گزینش منابع مرتبط، به منظور اطمینان از اعتبار یافته ها، از ضریب توافق اسکات استفاده گردید. این ضریب توافق بین کدگذاران 80 درصد به دست آمد. در جستجو برای گردآوری اطلاعات، بر اساس کلید واژه های مورد استفاده، 831 مقاله از سال 1383 تا 1397 شناسایی و با بررسی های بیشتر و در نظر گرفتن معیارهای ورود به تحقیق، 101 مقاله تحلیل شدند. در مجموع 280 گزاره متنی شناسایی گردیدند. سپس گزاره های متنی شناخته شده به 185 مورد تلخیص شد. در گام بعدی، این 185 گزاره در قالب چهار دسته کلی الف- محرک ها یا عوامل، ب- مفاهیم یا موانع، ج- پیامدها و د- حوزه های نیازمند تغییر تقسیم بندی شدند. بنابر گزاره های متنی نهایی، به مسئولان و تصمیم گیران کلیدی پیشنهاد می شود که از طریق توسعه همکاری های بین سازمانی، توجه جامعی به ضرورت مشارکت اقشار مختلف جامعه (مانند گروه های آسیب پذیر) در برنامه های فعالیت بدنی زمان فراغت داشته باشند

شهرت تیم، عقیده و باوری است که طرفداران نسبت تیم محبوب شان دارند. اینکه دقیقاً چه چیزی شهرت را ایجاد می کند و چگونه می تواند مورد ارزیابی قرار بگیرد، موردبحث است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر مؤلفه شناختی بر مؤلفه عاطفی شهرت تیم های فوتبال لیگ برتر ایران با توجه به تفاوت بین بینندگان و تماشاگران بود. تحقیق حاضر از نوع کاربردی و از منظر داده ها کمی است که با رویکرد مدل معادلات ساختاری به انجام رسید. جامعه آماری متشکل از تمامی طرفداران تیم های لیگ برتر ایران بود که چه از طریق رسانه ها و چه از طریق حضور در ورزشگاه بازی های لیگ را تماشا می کنند. پرسشنامه شهرت تیم مشتمل بر 6 بعد و 19 گویه و پرسشنامه مؤلفه عاطفی شهرت مشتمل بر 4 گویه در طیف پنج ارزشی لیکرت از طریق بستر آنلاین توزیع شد. 1218 نفر به عنوان نمونه پژوهش از طریق نمونه گیری در دسترس در دو گروه تماشاگران و بینندگان مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد شهرت تیم های ورزشی بدون در نظر گرفتن مؤلفه عاطفی به درستی ارزیابی نخواهد شد. بااین حال، مؤلفه شناختی شهرت بر مؤلفه عاطفی آن تقدم دارد. به طورکلی بینندگان، شهرت تیم ها را بالاتر برآورد کرده و میزان اثرگذاری مؤلفه شناختی بر مؤلفه عاطفی شهرت نیز در بینندگان بیشتر از تماشاگران است.

زمینه و هدف : پژوهش حاضر به مطالعه رابطه بین سرمایه اجتماعی، جهت گیری ورزشی و مشارکت تفریحی دانشجویان دانشگاه افسری و تربیت پلیس امام حسن مجتبی (ع) پرداخت. روش: پژوهش از نظر هدف، کاربردی است. داده ها به صورت پیمایشی و از طریق پرسش نامه های استاندارد سرمایه اجتماعی، جهت گیری ورزشی و مشارکت تفریحی جمع آوری شد. جامعه آماری پژوهش، دانشجویان این دانشگاه در سال 1399 به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون انجام شد. یافته ها : یافته های پژوهش نشان داد که بین سرمایه اجتماعی، جهت گیری ورزشی و مشارکت تفریحی و برخی ابعاد آنها رابطه معنادار وجود دارد. از بین ابعاد سرمایه اجتماعی و جهت گیری ورزشی، همدلی و درک متقابل و پیروزی گرایی دارای بیشترین همبستگی و اعتماد و پیروزی گرایی دارای کمترین همبستگی هستند. از بین ابعاد سرمایه اجتماعی و مشارکت تفریحی، هویت جمعی و جاذبه دارای بیشترین همبستگی و اعتماد و تمرکز به شیوه زندگی دارای کمترین همبستگی هستند و همچنین از بین ابعاد جهت گیری ورزشی و مشارکت تفریحی، جاذبه و رقابت جویی دارای بیشترین همبستگی و تمرکز به شیوه زندگی و پیروزی گرایی دارای کمترین همبستگی است. نتیجه گیری : می توان با تقویت هر یک از بعدهای سرمایه اجتماعی، جهت گیری ورزشی افراد را تقویت کرد و همچنین میزان مشارکت تفریحی افراد در فعالیت های ورزشی را ارتقاء داد.

از آنجاییکه در بازار پر رقابت امروز، کیفیت نویسندگان ورزشی عاملی مهمی در حفظ خوانندگان است و ورزشی نویسان با نوشتن درباره ی بازی های ورزشی، شرکت کنندگان، تحلیل عملکرد و جریان مداومی از اخبار و گزارش های خبری، اشتیاق خوانندگان را حفظ می کنند؛ هدف از این پژوهش کیفی، تحلیل و شناسایی شایستگی های اساسی مورد نیاز نویسندگان ورزشی بر مبنای ویژگی های شاغل، نیازمندی های شاغل، نیازمندی های تجربی، نیازمندی های حرفه ای، مشخصات و ویژگی های شغل و نیازمندی های خاص حرفه ای است. روش این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش توصیفی- پیمایشی می باشد که از طریق پرسشنامه دلفی 69 سوالی بر اساس 6 مولفه مدل اُنت که روایی و پایایی آن مورد تایید خبرگان بود انجام شد. بر اساس روش دلفی فازی 10 نویسنده از طریق روش نمونه گیری غیراحتمالی هدفمند انتخاب شدند که پس از اجرای سه مرحله نظرسنجی و دستیابی به اجماع میان خبرگان در نهایت تعداد 56 معیار مشخص شد. با وجود این معیارها می توان استانداردی برای پذیرش نویسدر بازار پررقابت امروز، کیفیت کار نویسندگان ورزشی، عاملی مهمی در حفظ خوانندگان است و ورزشی نویسان با نوشتن درباره بازی های ورزشی، شرکت کنندگان، تحلیل عملکرد و جریانی مداوم از اخبار و گزارش های خبری، اشتیاق خوانندگان را حفظ می کنند. با توجه به این مسئله، هدف این پژوهش کیفی، تحلیل و شناسایی شایستگی های اساسی موردنیاز نویسندگان ورزشی بر مبنای ویژگی های شاغل، نیازمندی های شاغل، نیازمندی های تجربی، نیازمندی های حرفه ای، مشخصات و ویژگی های شغل و نیازمندی های خاص حرفه ای است. روش پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش، توصیفی- پیمایشی است که از طریق پرسشنامه دلفی 69 سؤالی براساس 6 مؤلفه مدل اُنت- که روایی و پایایی آن مورد تأیید خبرگان بود- انجام شد. براساس روش دلفی فازی، 10 نویسنده از طریق روش نمونه گیری غیراحتمالی هدفمند انتخاب شدند که پس از اجرای سه مرحله نظرسنجی و دستیابی به اجماع میان خبرگان، در نهایت تعداد 56 معیار مشخص شد. با وجود این معیارها می توان استانداردی را برای پذیرش نویسندگان ورزشی در اختیار مدیران قرار داد. براساس نتایج، یک نویسنده ورزشی باید از خلاقیت خود برای تحریک و جذب خوانندگان استفاده کند. این ممکن است به معنای سفر به مسابقات، تحقیق درمورد رویدادهای جاری در ورزش، برقراری تماس برای دستیابی به اطلاعات داخلی یا ردیابی منابع باشد. نویسندگان ورزشی باید به دنبال اطلاعاتی باشند که در جاهای دیگر یافت نمی شوند و جنبه های ذهنی بازی را برای ارائه محتوای موفق، تحلیل ندگان ورزشی در اختیار مدیران قرار داد. نتایج نشان می دهد که یک نویسنده ورزشی باید از خلاقیت خود برای تحریک و جذب خوانندگان استفاده کند. این ممکن است به معنای سفر به مسابقات، تحقیق در مورد رویدادهای جاری در ورزش، برقراری تماس برای دستیابی به اطلاعات داخلی یا ردیابی منابع باشد. نویسندگان ورزشی باید به دنبال اطلاعاتی باشند که در جاهای دیگر یافت نمی شوند و جنبه های ذهنی بازی را برای ارائه محتوای موفق، تحلیل کنند.

با ورود رسانه های اجتماعی، شبکه های اجتماعی آنلاین نیز به عنوان یکی از جدیدترین مباحث مدیریتی مورد توجه قرار گرفته است. شبکه های اجتماعی در ترویج و گردش اطلاعات رویدادهای بزرگ ورزشی نقش مهمی بازی می کنند. با توجه به این مسئله، هدف تحقیق حاضر بررسی و مقایسه نحوه ترویج بازی های المپیک ریو 2016 و توکیو 2020 در رسانه های اجتماعی است. برای بررسی شبکه ترویج بازی ها از رویکرد تحلیل شبکه اجتماعی استفاده شد که تمام توییت های صفحه رسمی این دو المپیک از بستر توییتر استخراج شدند. از صفحه رسمی المپیک ریو 2256 توییت و از صفحه رسمی المپیک توکیو 3287 توییت به دست آمد که در نهایت 436 توییت از المپیک ریو و 905 توییت از المپیک توکیو وارد تحلیل شدند. یافته ها نشان دادند که در هر دو المپیک ورزشکاران از نظر تعداد بازیگران در شبکه، نسبت به سایر ذی نفعان بیشتر بوده اند. درعین حال، وزن ارتباطات سازمان های بین المللی ورزشی بیشتر از سایر ذی نفعان بوده است. تحقیق حاضر نشان داد اگرچه ورزشکاران نسبت به سازمان های ورزشی ملی و بین المللی از طرفداران و در نتیجه دنبال کنندگان بیشتری برخوردار هستند از همین رو بیشتر می توانند به ترویج بازی ها کمک کنند؛ اما وزن ارتباط با سازمان های بین المللی ورزشی گویای این است که کمیته برگزاری بازی های المپیک با سازمان های بین المللی ورزشی مانند فدراسیون های جهانی ارتباط مستمری دارد. تحقیق حاضر نشان داد ترویج رویدادهای ورزشی در رسانه های اجتماعی بدون به کار گرفتن ذی نفعان متعدد ممکن نیست. با این حال با توجه به هدف سازمان ها و رویدادهای ورزشی الگوی خاص خودشان برای ترویج برند یا رویداد می تواند منحصر به فرد باشد.

تحقیق حاضر با هدف تعیین اثربخشی تبلیغات با استفاده از ورزش در شبکه های اجتماعی (مورد مطالعه: اینستاگرام) انجام گرفت. این تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی است. به این منظور، جامعه آماری تحقیق را کاربران ایرانی صفحات ورزشی اینستاگرام تشکیل دادند و کاربران صفحات پوستر فوتبال 1 و 2، چه جذاب، اخبار پرسپولیس، ساینس بیس فیت و دانشکده علوم ورزشی به عنوان نمونه در دسترس انتخاب شدند. تجزیه وتحلیل آماری براساس 260 پرسشنامه انجام گرفت. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه تیلور، لوین و استروتون (2011) استفاده شد. پرسشنامه مذکور پس از طی فرایند سه مرحله ای ترجمه توسط هشت نفر از صاحب نظران مورد تأیید محتوایی و صوری قرار گرفت. همچنین از روش تحلیل عاملی تأییدی به منظور تعیین اعتبار سازه ابزار اندازه گیری استفاده شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ و ضریب پایایی ترکیبی در حد مطلوب به دست آمد. داده ها از طریق نرم افزار اسمارت پی.ال.اس تجزیه وتحلیل شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. این تحقیق شامل هشت مؤلفه مستقل است که عبارت اند از: سرگرمی، اطلاع رسانی، تأثیر همتایان، انطباق برند با خود، تهاجم، نگرانی امنیتی، کیفیت زندگی و زمان سازمان یافته. نتایج آزمون نشان داد که از بین این مؤلفه ها پنج مورد اول روی مؤلفه وابسته- نگرش نسبت به تبلیغات شبکه اجتماعی- اثرگذارند. مؤلفه انطباق برند با خود (350/0) بیشترین تأثیر را بر نگرش نسبت به تبلیغات با استفاده از ورزش داشت. باور بر این است که ورزش همچنان به عنوان رسانه تأثیرگذار توجه کسب وکارهای مختلف را به خود جلب کرده است.

هدف این مقاله تدوین عوامل سوق دهنده، تسریع کننده و بازدارنده مشارکت دانش آموزان در فوق برنامه های تربیت بدنی مدارس بود. پژوهشگر برای این منظور به خبرگان و متخصصان حوزه فوق برنامه و ورزش دانش آموزی مراجعه نمود و از طریق مصاحبه عمیق به جمع آوری اطلاعات از آنها پرداخت. سپس داده های حاصل از مصاحبه ها، مقالات، مدارک و دستورالعمل های تربیت بدنی آموزش و پرورش، کتب و کلیپ های مرتبط را از طریق تکنیک مثلث سازی، جمع آوری کردند و سپس آنها را به روش تحلیل مضمون، کدگذاری و تجزیه و تحلیل کرد. نتیجه گروه بندی کدها، دو مؤلفه اصلی و هشت زیر مؤلفه بود که دانش آموزان جهت شرکت در فوق برنامه های تربیت بدنی در سطح ورودی با آن مواجه هستند. بر این اساس می توان عنوان کرد که عوامل سوق دهنده و بازدارنده که یکی از مؤلفه های اصلی است شامل؛ دانش آموزان و آموزش دهندگان به همراه محرک ها و بازدارنده ها است که نقش اصلی ایفا می کنند و نیاز به توجه ویژه ای دارند. همچنین تسریع کننده ها که مؤلفه اصلی دیگر است شامل منابع حمایتی و تشویقی، همکاری با ذینفعان، منابع مالی و بستر سیاسی هست که در سرعت بخشیدن به مشارکت ورزشی دانش آموزان جهت ورود به فوق برنامه های مدارس دخیل هستند. این پژوهش می تواند به عنوان ابزار تحلیلی مشارکت ورزشی دانش آموزان در فوق برنامه های مدارس ایران مبنای عمل قرار گیرد تا به گونه ای منطقی و اصولی به حل مشکلات این حوزه از ورزش دانش آموزی پرداخته شود.

رسانه های اجتماعی به عنوان یکی از ابزارهای مهم در سیاست های رسانه ای رویدادهای ورزشی تبدیل شده است. هدف تحقیق حاضر بررسی ارتباط ویژگی های محتوا و درگیری کاربران صفحه رسمی المپیک توکیو 2020 است. در این تحقیق 2364 توییت صفحه رسمی کمیته برگزاری بازی های المپیک 2020 از سال 2014، به همراه تعداد پسند و بازتوییت ها استخراج شد. برای کشف موضوع توییت ها از تحلیل محتوای کیفی استفاده شد که پنج دسته محتوا شامل اطلاع رسانی، فعال سازی، بازاریابی، شخصی سازی و فرهنگی کشف شد. یافته های پژوهش نشان داد که درگیری کاربران از نظر پسند و بازتوییت با محتوای فعال سازی و سپس اطلاع رسانی بیشتر است. علاوه بر این، هشتگ ها به عنوان یکی از ویژگی های پیام همبستگی قوی با بازتوییت و پسند دارد. برچسب ها به عنوان دیگر ویژگی محتوا، همبستگی ضعیفی با بازتوییت دارد. تحقیق حاضر نشان داد که استفاده از فراپیوندها سبب می شود درگیری کاربران با محتوا کاهش یابد. از سوی دیگر، ویژگی های چندرسانه ای محتوا، مانند عکس و ویدئو درگیری کاربران را افزایش می دهد.

هدف از انجام این تحقیق، طراحی الگوی ورزش تفریحی زنان در ایران بود که با رویکرد اکتشافی بصورت کیفی- از نوع گرانددتئوری بارویکرد استراس و کوربین– انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق، متشکل از کلیه خبرگانی بود که درزمینه ورزش های تفریحی زنان تخصص علمی و عملی داشتند که باروش نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی انتخاب گردیدند. ابزار جمع آوری داده ها مصاحبه بود که محقق پس از انجام 17 مصاحبه به اشباع نظری رسید و پس از جمع آوری داده ها تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار MAXQDA10 و به روش نظریه داده بنیاد سیستماتیک انجام شد. حاصل تجزیه و تحلیل داده ها،417 کداولیه در مرحله کدگذاری باز، 53 مفهوم در مرحله کدگذاری محوری و 26 مقوله درمرحله کدگذاری انتخابی بود که در قالب الگوی استراس و کوربین (1998) بدین شرح قرارگرفتند: شرایط علی شامل رویکرد قهرمانی ورزش کشور، نقش های مختلف زنان، سبک زندگی زنان، ماهیت ورزش، حقوق شهروندی زنان، تحولات داخلی و خارجی ورزش زنان؛ شرایط واسطه ای شامل مسائل فرهنگی-اجتماعی، مبانی اسلامی، مسائل سیاسی، منابع مالی و اقتصادی، مدیریت کلان، محیط جغرافیایی و زیرساخت ها و امکانات ورزشی؛ شرایط زمینه ای شامل آموزش و مبانی علمی، عوامل بیرونی، عوامل درونی، منابع مالی و تبلیغات و رسانه؛ راهبردها شامل راهبردهای اصولی توسعه دربخش های 5 گانه ورزش تفریحی و حمایت همه جانبه از ورزش زنان؛ پیامدها هم شامل افزایش مشارکت ورزش تفریحی زنان با 4 بخش پیامدهای فرهنگی و اجتماعی، پیامدهای اقتصادی، پیامدهای فردی و پیامدهای مدیریتی. چارچوب ورزش تفریحی حاصل از این تحقیق به مدیریت ورزشی کمک می کند با شناخت همه جانبه ورزش تفریحی زنان، راهبردهای متناسب پیشنهادی را جهت جبران عقب ماندگی و توسعه آن بکار گیرد.