الگوی توسعه ورزش تفریحی زنان در ایران (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

هدف از انجام این تحقیق، طراحی الگوی ورزش تفریحی زنان در ایران بود که با رویکرد اکتشافی بصورت کیفی- از نوع گرانددتئوری بارویکرد استراس و کوربین– انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق، متشکل از کلیه خبرگانی بود که درزمینه ورزش های تفریحی زنان تخصص علمی و عملی داشتند که باروش نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی انتخاب گردیدند. ابزار جمع آوری داده ها مصاحبه بود که محقق پس از انجام 17 مصاحبه به اشباع نظری رسید و پس از جمع آوری داده ها تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار MAXQDA10 و به روش نظریه داده بنیاد سیستماتیک انجام شد. حاصل تجزیه و تحلیل داده ها،417 کداولیه در مرحله کدگذاری باز، 53 مفهوم در مرحله کدگذاری محوری و 26 مقوله درمرحله کدگذاری انتخابی بود که در قالب الگوی استراس و کوربین (1998) بدین شرح قرارگرفتند: شرایط علی شامل رویکرد قهرمانی ورزش کشور، نقش های مختلف زنان، سبک زندگی زنان، ماهیت ورزش، حقوق شهروندی زنان، تحولات داخلی و خارجی ورزش زنان؛ شرایط واسطه ای شامل مسائل فرهنگی-اجتماعی، مبانی اسلامی، مسائل سیاسی، منابع مالی و اقتصادی، مدیریت کلان، محیط جغرافیایی و زیرساخت ها و امکانات ورزشی؛ شرایط زمینه ای شامل آموزش و مبانی علمی، عوامل بیرونی، عوامل درونی، منابع مالی و تبلیغات و رسانه؛ راهبردها شامل راهبردهای اصولی توسعه دربخش های 5 گانه ورزش تفریحی و حمایت همه جانبه از ورزش زنان؛ پیامدها هم شامل افزایش مشارکت ورزش تفریحی زنان با 4 بخش پیامدهای فرهنگی و اجتماعی، پیامدهای اقتصادی، پیامدهای فردی و پیامدهای مدیریتی. چارچوب ورزش تفریحی حاصل از این تحقیق به مدیریت ورزشی کمک می کند با شناخت همه جانبه ورزش تفریحی زنان، راهبردهای متناسب پیشنهادی را جهت جبران عقب ماندگی و توسعه آن بکار گیرد.