تعیین نقش میانجی توانمندی ایگو در رابطه تروما با حالات تجزیه ای و مسخ شخصیت افراد دارای تجربه تروماتیک (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی توانمندی ایگو در رابطه با حالات تجزیه ای و مسخ شخصیت افراد دارای تجربه تروماتیک انجام شد. روش پژوهش، توصیفی_همبستگی از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه آماری در این پژوهش را کلیه افراد 15 تا 35 سال دارای تجارب تروماتیک استان قم در سال 1402 تشکیل دادند و نمونه پژوهش شامل 250 نفر از این افراد با در نظر گرفتن معیارهای ورود بود. لذا از طریق ارسال لینک برای افراد انتخاب شده، پرسشنامه ها به صورت اینترنتی تکمیل شد. ابزارهای اندازه گیری، پرسشنامه های مسخ شخصیت (DES، سیرا و بریوس، 2000)، تجارب تجزیه ای (DES-II، کارلسون و پوتنام، 1993)، ترومای کودکی (CTQ، برنستاین و همکاران، 2003) و توانمندی ایگو (ESS، بارون، 1953) بودند. تحلیل داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر انجام شد. نتایج برازندگی مدل پیشنهادی حاکی از برازش خوب مدل با داده ها بود. بر اساس یافته های به دست آمده ترومای کودکی بر حالات تجزیه ای و مسخ شخصیت اثر مثبت و معنادار و بر توانمندی ایگو اثر منفی معنادار دارد (01/0>P). همچنین توانمندی ایگو بر حالات تجزیه ای و مسخ شخصیت اثر منفی و معنادار دارد (01/0>P). همچنین با ورود متغیر توانمندی ایگو به مدل اثر غیرمستقیم ترومای کودکی بر حالات تجزیه ای و مسخ شخصیت معنادار شد (01/0>P). بنابراین قدرت ایگو می تواند بر تجربه بعد از تروما اثر گذارد و باعث تعادل روانی و عدم ابتلا به اختلالات تجزیه ای و مسخ شخصیت هنگام مبارزه با محرک های درونی و بیرونی شود.The mediating role of ego strength in the relationship between trauma and dissociative states and depersonalization
The present study was conducted to investigate the mediating role of ego strength in dissociative and depersonalized states of people with traumatic experiences. The research method was the descriptive-correlation type of path analysis. The statistical population in this research was made up of all people aged 15 to 35 who had traumatic experiences in Qom province in 1402, and the research sample included 250 of these people considering the inclusion criteria. Therefore, by sending a link to the selected people, the questionnaires were completed online. Measurement tools, depersonalization questionnaires (DES, Sierra and Berios, 2000), dissociative experiences (DES-II, Carlson and Putnam, 1993), childhood trauma (CTQ, Bernstein et al., 2003), and ego strength. (ESS, Baron, 1953). Data analysis was done using Pearson correlation and path analysis. The results of the fit of the proposed model indicated a good fit of the model with the data. Based on the findings, childhood trauma has a positive and significant effect on dissociative states and depersonalization and a significant negative effect on ego strength (P<0.01). Also, ego strength has a negative and significant effect on dissociative and depersonalized states (P<0.01). Also, the indirect effect of childhood trauma on dissociative and depersonalized states was significant by entering the variable of ego strength into the model (P<0.01). Therefore, the strength of the ego can affect the post-traumatic experience and cause psychological balance and the absence of dissociative and depersonalization disorders when fighting against internal and external stimuli.