اثربخشی مداخله مبتنی بر مدل فرانظری بر خودکارآمدی درد و سازگاری با بیماری در بیماران مبتلا به درد های مزمن (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی درمان فرانظری بر خودکارآمدی درد و سازگاری با بیماری در مبتلا به درد های مزمن بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون_ پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش تمامی بیماران مبتلا به درد مزمن مراجعه کننده به کیلینیک های پزشکی شهر تهران در سال ۱۴۰۰ بودند که از میان آن ها ۲۰ نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه ۱۰ نفر) گمارده شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های سازگاری با بیماری (PAIS) دروگاتیس (1990) و خودکارآمدی درد(PSEQ) نیکولاس (1977) استفاده شد. داده های حاصل از این تحقیق با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره تحلیل شدند.. یافته ها نشان داد با کنترل اثر پیش آزمون تفاوت معناداری بین پس آزمون گروه آزمایش و گواه در خودکارآمدی درد و سازگاری با بیماری بود (001/0 P<). بنابراین می توان نتیجه گرفت مداخله مبتنی بر مدل فرانظری بر خودکارآمدی درد و سازگاری با بیماری در بیماران مبتلا به درد های مزمن مؤثر بود.effectiveness of intervention based on transtheoretical model on pain self-efficacy and adaptation to disease in patients with chronic pain
The present study aimed to determine the effectiveness of transtheoretical therapy on pain self-efficacy and adaptation to the disease in chronic pain sufferers. The research method was semi-experimental with a pre-test-post-test design including a control group. The statistical population for this research included all patients with chronic pain referred to medical clinics in Tehran in 1400. Twenty individuals were randomly selected using available sampling methods and were assigned to two groups - experimental and control (each consisting of 10 people). To collect information, Drogatis's (1990) Disease Adaptation Questionnaire (PAIS) and Nicholas's (1977) Pain Self-Efficacy Questionnaire (PSEQ) were utilized. The data obtained from this research were analyzed using multivariate covariance analysis. The findings indicated that, after controlling for the pre-test effect, a significant difference existed between the post-test results of the experimental group and the control group in terms of pain self-efficacy and adaptation to the disease (P<0.001). Therefore, it can be concluded that the intervention based on the transtheoretical model was effective in enhancing pain self-efficacy and adaptation to the disease in patients with chronic pain.
تبلیغات
