شاخص سنجش سرمایه های فرهنگی در شهر تهران (مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (دانشگاه آزاد)
آرشیو
چکیده
مقدمه و هدف پژوهش: پژوهش حاضر با هدف شناسائی مولفه ها و شاخص های مناسب در سنجش سرمایه های فرهنگی شهر تهران و ترسیم مدل مفهومی سنجش سرمایه های فرهنگی در شهر تهران انجام شده است. روش پژوهش: این تحقیق، براساس هدف، یک تحقیق کاربردی است و در گردآوری داده های مورد نیاز تحقیق از روش های کتابخانه ای و تکنیک طوفان فکری استفاده شده است. یافته ها: با مرور ادبیات تخصصی مربوطه و هم چنین پژوهش های کاربردی و مدل های عملیاتی شاخص بین المللی، مولفه ها و شاخص های متعددی برای سنجش سرمایه های فرهنگی در محیط های مختلف، بویژه شهر، شناسائی گردید، سپس با ارائه مولفه ها و شاخص های مستخرج از مطالعات کتابخانه ای به گروه تخصصی پژوهش، با روش طوفان فکری و بحث و جدل و جمع بندی حاصل از آنها، 39 شاخص در پنج گروه مولفه، به عنوان شاخص های پیشنهادی آنها برای سنجش سرمایه های فرهنگی شهر تهران شناسائی و مناسب دانسته شدند. در انتها، مدل سنجش سرمایه های فرهنگی شهر تهران متشکل از مولفه ها و شاخص های مربوطه ترسیم گردید. نتیجه گیری: با استفاده از مولفه ها و شاخص های مناسب می توان مدل مناسبی برای سنجش سرمایه های فرهنگی شهر تهران ارائه داده و به سیاست گذاران و برنامه ریزان شهری برای ارزیابی و سنجش وضعیت این سرمایه در شهر تهران معرفی کرد.Index of Measuring Cultural Capital in Tehran
Introduction and Objective: The purpose of this study is to identify the appropriate components and indicators in measuring cultural capital of Tehran and to draw a conceptual model for measuring cultural capital in Tehran. Methodology: This research falls into the category of applied researches in terms of purpose and to collect the required data, The library method and brainstorming technique have been used. Initially, the concept and applications of the concept and the theory of cultural capital in literature and researches are discussed,Then, using the brainstorming method and the interaction and exchange of views among the members of the expert group, the components and indicators derived from the research literature are investigated and summarizing the comments as the primary components and indicators, is presented. Finally using the identified components and indicators, the conceptual model of measuring cultural capital of Tehran was drawn. Findings: By reviewing relevant studies and literature as well as applied researches and international operational sample models, numerous components and indicators have been identified for measuring cultural capital in different environments, especially the city, Then, by presenting the components and indices derived from library studies to the research group, using brainstorming, 39 indices in five component groups, were identified as suitable indicators for measuring cultural capital of Tehran. Result: Using appropriate components and indicators, a suitable model for measuring the cultural capital of Tehran can be presented and provided policymakers and urban planners with the opportunity to evaluate and measure the status of these capitals in Tehran.