مداخلات روان شناختی به منظور مقابله با افت عملکرد تحصیلی دانش آموزان ضروری است. این پژوهش بر دو سازه ی اضطراب و ذهن آگاهی که به ترتیب ممکن است نقش تخریبی و محافظتی در اهداف یادگیری داشته باشند، تمرکز نموده است. هدف مطالعه تعیین نقش اضطراب پنهان، اضطراب آشکار و مهارت های ذهن آگاهی در تبیین اهمال کاری تحصیلی دختران نوجوان بود. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. تعداد 350 نفر از دانش آموزان دختر مدارس دوره متوسطه شهرستان رشت به روش نمونه گیری خوشه ای دومرحله ای از بین رشته های تحصیلی مختلف انتخاب و توسط پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی (سولومون و راثبلوم)، پرسشنامه پنج وجهی ذهن آگاهی ( FFMQ ) و مقیاس اضطراب کتل مورد ارزیابی قرار گرفتند. به منظور تحلیل داده ها، از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش ورود همزمان استفاده شد . یافته ها حاکی از آن است که اضطراب پنهان (05/0 P< ، 13/0 r= ) و عمل توام با هوشیاری (01/0 P< ، 27/ 0- r= ) با اهمال کاری رابطه معنی دار دارند. بین اضطراب آشکار و سایر مولفه های ذهن آگاهی با اهمال کاری رابطه معناداری وجود نداشت. همچنین، تحلیل رگرسیون نشان داد تنها متغیر عمل توأم با هوشیاری (0001/0 P< ، 25/0 β =- ) به صورت منفی نمرات اهمال کاری تحصیلی را پیش بینی می کند. یافته های پژوهش حاضر بر اهمیت حذف عامل اضطراب پنهان به عنوان یک عامل زمینه ساز و تداوم بخشِ چرخه اهمال کاری و لزوم به کارگیری تمرینات ذهن آگاهی متمرکز بر هوشیاری به عنوان یک مهارت انطباقی با هدف ارتقای کارآمدی تحصیلی صحه می گذارد.