رابطه نارضایتی از تصویر بدنی و ناگویی هیجانی با اعتی اد ب ه تلفن های هوشمند نوجوانان (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه نارضایتی از تصویر بدنی و ناگویی هیجانی با اعتی اد ب ه تلفن های هوشمند نوجوانان بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر و دختر دوره متوسطه دوم ناحیه 3 شهر تبریز در سال تحصیلی 99-1398 بودند. نمونه ای به حجم 150 نفر از میان آنان به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه اعتیاد به تلفن هوشمند ( SAS ؛ کوان و همکاران، 2013)، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو ( TAS-20 ؛ بگبی و همکاران، 1994) و پرسشنامه نگرانی از تصویر بدنی ( BICI ؛ لیتلتون و همکاران، 2005) استفاده شد. داده ها با استفاده از روش همبستگی و رگرسیون چندگانه، با استفاده از نرم افزار SPSS-23 تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد، بین ناگویی هیجانی و نارضایتی از تصویر بدن با اعتیاد به تلفن هوشمند رابطه مثبت معنی داری وجود داشت (01/0 > p ). ضرایب استاندارد بتا نیز نشان داد ناگویی هیجانی (47/0 =β ) و نارضایتی از تصویر بدنی (31/0 =β ) قادر به پیش بینی اعتیاد به تلفن های هوشمند بودند. در نهایت می توان نتیجه گرفت که نارضایتی از تصویر بدن و ناگویی هیجانی در زمره متغیرهای مرتبط با اعتیاد به تلفن های هوشمند بوده و توانایی پیش بینی آن را دارند .