اثربخشی واقعیت درمانی موردی به شیوه مجازی بر اضطراب کرونا (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

در شرایطی چون شیوع بیماری کووید 19، بسیاری از مردم نگرانی های زیادی را از جمله اضطراب بیماری تجربه می نمایند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی واقعیت درمانی موردی به شیوه مجازی بر اضطراب کرونا انجام شد. پژوهش حاضر ی ک مطالعه شبه آزمایشی با گروه گواه و پیش آزمون و پس آزمون همراه با گمارش تصادفی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمام زنان و مردان دارای اضطراب کرونای شهر اردکان در سال 1398 بودند. 18 شرکت کننده به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند (9 نفر در گروه آزمایش و 9 نفر در گروه گواه). شرکت کنندگان به پرسشنامه اضطراب بیماری کرونا (علی پور و همکاران، 1398) در مراحل پیش آزمون و پس آزمون پاسخ دادند. گروه آزمایش مداخله واقعیت درمانی موردی به شیوه مجازی را در 6 جلسه یک ساعته و هر هفته سه جلسه دریافت نمودند، در صورتی که گروه گواه هیچگونه مداخله ای را طی مدت زمان انجام پژوهش دریافت نکرد. داده های پژوهش با روش تحلیل کوواریانس تک متغیری تحلیل شدند. نتایج نشان داد که میانگین نمرات اضطراب کرونا و ابعاد روانی و جسمی آن در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه، در مرحله پس آزمون کاهش معناداری پیدا کرده است (001/0> p ). بر اساس نتایج پژوهش، واقعیت درمانی موردی به شیوه مجازی می تواند به عنوان یک روش مداخله ای موثر در کاهش مشکلات روانشناختی افراد دارای اضطراب کرونا مورد توجه قرار گیرد.