اثربخشی گروه درمانی متمرکز بر شفقت بر احساس تنهایی و نشخوار فکری زنان با سندرم پیش از قاعدگی (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی متمرکز بر شفقت بر نشخوار فکری و احساس تنهایی زنان با سندرم پیش از قاعدگی انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه ی پژوهش شامل کلیه زنان مراجعه کننده به یکی از مراکز زنان و زایمان شهر مشهد در شش ماهه نخست سال 1397بودند که به صورت نمونه گیری دردسترس از بین آن ها 115 نفر انتخاب و به پرسشنامه غربالگری پیش از قاعدگی استنیر (2003)، پاسخ دادند. 30 نفر از زنانی که بر اساس این پرسشنامه تشخیص اختلال سندرم پیش از قاعدگی را دریافت کردند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل به نسبت یکسان گمارده شدند. شرکت کنندگان گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای (هفته ای یک جلسه) برنامه درمانی متمرکز بر شفقت را دریافت کردند ؛ گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت . به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های نشخوار فکری نولن_هوکسیما و همکاران (1991) و احساس تنهایی اجتماعی و عاطفی بزرگسالان دی توماسو و همکاران (2004)، استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. یافته های حاصل از پژوهش نشان داد با کنترل اثر پیش آزمون، بین میانگین نمرات پس آزمون گروه های آزمایش و گروه کنترل در متغیرهای نشخوار فکری، احساس تنهایی و مؤلفه های آن شامل؛ تنهایی رمانتیک، تنهایی خانوادگی و تنهایی اجتماعی، تفاوت معناداری وجود دارد. نتایج نشان می دهد به کارگیری فنون درمان متمرکز بر شفقت در کاهش علایم نشخوار فکری و احساس تنهایی زنان با سندرم پیش از قاعدگی، مؤثر است