روابط دوستی قبل از ازدواج با جنس مخالف یکی از پدیده های اجتماعی است که در سالهای اخیر گسترش زیادی داشته است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه سبک های هویت، خودپنداره بدنی و جهت گیری مذهبی در دانشجویان دختر با و بدون دوست پسر انجام گرفت. روش این پژوهش علی – مقایسه ای بود. کلیه دانشجویان دختر دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی 97- 96 جامعه آماری این پژوهش را تشکیل دادند. تعداد 30 نفر از دانشجویانی که طبق گزارش خود دارای دوست پسر بودند به صورت تصادفی چند مرحله ای و تعداد 30 نفر نیز به تصادف از بین جامعه دانشجویان عادی به عنوان گروه مقایسه انتخاب و در پژوهش حاضر شرکت کردند. اعضای نمونه به پرسشنامه های سبک های هویت، خودپنداره بدنی و جهت گیری مذهبی به صورت انفرادی پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده نیز با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا) تحلیل شد. نتایج نشان داد که میانگین نمرات دانشجویان دختر دارای دوست پسر در متغیرهای جهت گیری مذهبی درونی، هویت اطلاعاتی، هنجاری و تعهد پایین تر از گروه عادی بود ولی در متغیرهای ظاهر بدنی، انعطاف بدنی، عزت نفس و هویت سردرگم به طور معناداری بالاتر از گروه عادی می باشد (05/0 > p ). این نتایج نشان می دهند که نقص در هویت یابی، نارضایتی از تصویر بدنی و فقدان جهت گیری مذهبی درونی می توانند در روابط دوستی قبل از ازدواج دختران نقش داشته باشند.