این نوشتار به توضیح رویکرد فریدمن به تعریف کردن رویا در گروه های درمانی می پردازد. اثر خاص تعریف یک رویا در گروه، باعث توجه گروه درمانگران به ویژه در رویکردهای روانکاوی، روان شناسی خود و وجودگرایی شده است. فریدمن از منظر یک روانکاو و گروه درمانگر معتقد است که رهبر گروه باید آماده باشد که بعد از ارزیابی بافت گروه، محتوای رویا، و آمادگی گروه و رویابین، از بین سه رویکرد ممکن، یک رویکرد را انتخاب کرده و اجرا کند. این سه رویکرد عبارنتد از رویکرد رشد دهنده ، آموزنده و یا دگرگون کننده . شرح و بسط هر یک از این رویکردها به علاوه مکانیزم اثرگذاری این روندها از طریق نیاز رویابین به مهار در ادامه می آید.