تحقیق حاضر در پی بررسی رابطه بین مسئولیت پذیری با خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان دختر و پسر پایه ششم ابتدایی می باشد. روش تحقیق حاضر توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری شامل همه دانش آموزان مدارس شهرستان شاهین دژ در سال تحصیلی 94-93 بود. نمونه آماری تحقیق نیز شامل 234نفر از دانش آموزان پایه ششم ابتدایی بودند، که به روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. از این تعداد، 122نفر(18/52درصد) دختر و 112نفر(81/47درصد) پسر بودند. برای سنجش باورهای خودکارآمدی تحصیلی و مسئولیت پذیری دانش آموزان به ترتیب از مقیاس مسئولیت پذیری دانش آموزان و خودکارآمدی تحصیلی کودکان و نوجوانان ( SEQ-C ) استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون ساده و آزمون تی دو نمونه مستقل تحلیل شدند. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین مسئولیت پذیری و خودکارآمدی تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (001/0 , p< 647/0= r ).. نتایج آزمون تی مستقل نیز نشان داد بین دانش آموزان دختر و پسر از نظر مسئولیت پذیری (047/0 p= ) و خودکارآمدی تحصیلی (001/0 p= ) تفاوت معناداری وجود دارد. میانگین دختران در هر دو متغیر بیشتر از پسران بود. بنابراین مسئولیت پذیری دانش آموزان با خودکارآمدی تحصیلی آنان ارتباط مستقیم دارد. دانش آموزانی که حس مسئولیت پذیری بالایی دارند باورهای خوبی درباره خودکارآمدی تحصیلی خود دارند.