هدف پژوهش حاضر بررسی نقش ادراک بین فردی در تحلیل روابط اجتماعی است. روش مورد استفاده در این پژوهش، توصیفی از نوع مروری-تحلیلی است. در سال های اخیر توجه به روابط اجتماعی به طور گسترده ای افزایش پیدا کرده است به طوری که موفقیت فرد را در گرو موفقیت او در روابطش با دیگران می دانند. ادراک بین فردی به عنوان یکی از متغیرهای روان شناسی اجتماعی برای بهبود روابط اجتماعی مورد توجه قرار گرفت. اعتقادات مردم در مورد دیگران آن ها را به سوی پیش بینی رفتار افراد دیگر هدایت می کند. ادراک بین فردی نحوه تفسیر فرد از رویدادها را نشان می دهد؛ که این تفسیر از عوامل متنوعی نشأت می گیرد ازجمله: نگرش فرد، ادراک کارآمدی اش، شخصیت او و نیازها و خواسته هایش؛ بنابراین افراد بسته به تفاوت در این زمینه ها، ادراکات متنوعی دارند، به طوری که افراد ممکن است از یک چیز واحد ادراکات مختلف و از چند چیز مختلف ادراکات واحدی داشته باشند که همه در روابطشان مؤثر است؛ بنابراین با استفاده از ادراک بین فردی مثبت می توان در روابط اجتماعی کارآمد بود و درنتیجه سطح کارایی فرد را افزایش داد.
