عدم رضایت پژوهشگران از آزمون های آماری در دهه های گذشته موجب به وجود آمدن شاخص های آماری با نام اندازه اثر گشته است. اندازه اثر شاخصی برای از بین بردن تأثیر حجم نمونه در سنجش معناداری آماری در پژوهش های کمّی است. سنجش شاخص های اندازه اثر و گزارش آن ها در پژوهش های علوم رفتاری از اهمیت زیادی برخوردار بوده و انجمن روانشناسی آمریکا آن را توصیه می کند. این مقاله به صورت مقدماتی به بررسی مفهومی و محاسباتی شاخص های مختلف در سنجش اندازه اثر پرداخته و تعدادی از شاخص های اندازه اثر را توصیف می کند و همچنین لزوم گزارش آن ها را در مقالات پژوهشی در حیطه روانشناسی به منظور کاربرد در فراتحلیل شرح می دهد.
