درخت حوزه‌های تخصصی

با توجه به خلأ موجود الگویی جامع در سازمان های کشور و به تبع آن وزارت ورزش و جوانان به منظور استفاده از استعدادها و توان مجموعه منابع انسانی موجود و برنامه ریزی برای تحقق رسیدن به آن ها نیاز به بررسی و پژوهش است. لذا، هدف از این پژوهش، شناسایی حلقه های علی و معلولی مدیریت استعداد در وزارت ورزش و جوانان بر اساس پویایی سیستم بود. بدین منظور با استفاده از روش اکتشافی، داده های کیفی لازم از طریق مصاحبه گردآوری شدند و برای تحلیل بر پایه رویکرد سیستمی و برهم کنش های بین مؤلفه ها و زیرسیستم های مدیریت استعداد مورد استفاده قرار گرفتند. مشارکت کنندگان پژوهش مدیران و اساتید خبره و متخصص در حوزه مدیریت استعداد بودند که 12 نفر از آن ها به صورت هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار ونسیم صورت گرفت. نتایج این پژوهش نشان می دهد که سیستم مدیریت استعداد دارای زیرسیستم های اصلی شناسایی، جذب، توسعه و حفظ استعدادها می باشد. درواقع این چهار زیرسیستم تحت سیاست گذاری های سیستم مدیریت استعداد قرار دارند؛ به عبارت دیگر، سیاست های بخش مدیریت استعداد به عنوان درونداد این زیرسیستم ها عمل می کند. همچنین، حلقه های علی و معلولی به دست آمده از زیرسیستم های چندگانه مدیریت استعداد، متغیرهای اثرگذار و نحوه تعاملات آن ها بر روی یکدیگر را ترسیم و به عنوان مبنایی جهت راهکار ارائه می دهد.

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه صفات شخصیتی و انگیزه مشارکت ورزشی با واسطه گری تنظیم هیجان در کارکنان بود. در این پژوهش مقطعی، 261 کارمند شرکت نفت (98 مرد) شرکت و پرسشنامه های پنج عاملی بزرگ شخصیت (کاستا و مکگری، 1989)، تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و کرایج، 2006) و انگیزه مشارکت ورزشی (گیل و همکاران، 1983) را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که برون گرایی و گشودگی علاوه بر اثر مستقیم بر انگیزه مشارکت ورزشی به طور غیرمستقیم و از طریق نقش واسطه ای راهبردهای تنظیم هیجان بر انگیزه مشارکت ورزشی اثر دارند. توافق پذیری نیز از طریق افزایش تنظیم هیجان سازگار و کاهش تنظیم هیجان ناسازگار با انگیزه مشارکت ورزشی رابطه مثبتی داشت. در نهایت، روان رنجورخویی، با انگیزه مشارکت ورزشی از طریق افزایش تنظیم هیجان ناسازگار و کاهش تنظیم هیجان سازگار رابطه منفی داشت. براساس یافته های پژوهش، ویژگی های شخصیتی نقش مهمی بر انگیزه مشارکت ورزشی کارکنان و راهبردهای تنظیم هیجان نیز نقش واسطه ای دارند.

تحقیق حاضر باهدف  تبدیل منابع دیپلماسی به نتایج دیپلماسی  فوتبال  با تاکید بر نقش میانجی گری پوشش رسانه ای طراحی و اجرا گردید. روش تحقیق حاضر به صورت پیمایشی بود. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه افراد آگاه به موضوع پژوهش بود. در جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه عبدی و همکاران (2018) استفاده گردید. به منظور تجزیه وتحلیل داده های تحقیق حاضر از روش معادلات ساختاری استفاده گردید. تمامی روند تجزیه وتحلیل تحقیق، درنرم افزارهای SPSS و PLS انجام گرفت. نتایج تحقیق نشان داد، رویدادهای ورزشی (331/0=تأثیر؛ 236/2= تی)، سرمایه انسانی (244/0=تأثیر؛ 315/3=تی) و محصولات و خدمات ورزشی (404/0= تأثیر؛ 996/2=تی) به صورت معناداری بر پوشش رسانه ای تأثیرگذار می باشد. نتایج تحقیق نشان داد که پوشش رسانه ای بر نتایج کلی (883/0= تأثیر؛ 37/27=تی)، نتایج اختصاصی (839/0=تأثیر؛ 237/24=تی) و نتایج ملی (859/0= تأثیر؛ 652/29=تی) در حوزه دیپلماسی فوتبال تأثیرگذار می باشد. با این توجه می توان چنین اعلام داشت که استفاده از پوشش رسانه ای می تواند در جهت کسب موفقیت های مربوط به دیپلماسی فوتبال تأثیر بسزایی داشته باشد.

هدف پژوهش حاضر تأثیرگذاری رویدادهای ورزشی بین المللی بر برند شهری بود. روش پژوهش شبه تجربی و از نوع کاربردی و شامل یک مرحله پیش آزمون و یک مرحله پس آزمون بود. ابزار پژوهش پرسشنامه استاندارد برند شهری مریلس و همکاران (2009) بود. روش اجرا به این صورت بود که ابتدا بین یک گروه از افراد که به محل برگزاری مسابقات نرفته بودند، پرسشنامه برند شهری توزیع شد (گروه کنترل) سپس با رفتن به محل برگزاری مسابقات کشتی جام باشگاه های جهان در بجنورد، ابتدا پرسشنامه بین تماشاچیان پخش شد و از آن ها خواسته شد به پرسشنامه برند شهری پاسخ دهند و یک هفته بعد از اتمام مسابقات، دوباره به همان پرسشنامه پاسخ دادند. تعداد 90 نفر از افراد به صورت در دسترس در سه گروه که 30 نفر به عنوان گروه به پرسشنامه پاسخ دادند. از آزمون کلموگروف اسمیرنوف، آنوای یک راهه و تی زوجی برای مقایسه پیش آزمون و پس آزمون گروه ها استفاده شد. یافته ها نشان داد بین نمرات برند شهری گروه کنترل و گروه گردشگران تفاوت معنی داری وجود ندارد اما در گروه افراد بومی بین پیش آزمون و پس آزمون تفاوت معناداری مشاهده شد. در نتیجه میتوان بیان کرد که رویدادهای کوچک در بین گروه علاقه مند به آن رویداد ورزشی حس تعلق بیشتر به شهر و احساس رضایت درونی منجر خواهد شد پس مهم است که شهرهای کوچکتر از این فرصت استفاده کنند و با دریافت حق میزبانی مسابقات ورزشی مختلف در ارتقا برند شهر خود گام بردارند و از مزایای آن بهره مند شوند.

مقدمه: هدف از تحقیق حاضر، شناسایی راهکارهای مؤثر بر پیاده سازی بازاریابی دیجیتال در فدراسیون فوتبال ایران بود. روش پژوهش: این تحقیق با شیوه کیفی انجام شد که از لحاظ هدف کاربردی و با ماهیت اکتشافی بود. نمونه گیری از نوع نمونه گیری نظری بود. مصاحبه شونده ها شامل مدیران و متخصصان اجرایی در سطوح عالی باشگاه های فوتبال لیگ برتر خلیج فارس، سازمان لیگ، فدراسیون فوتبال و اتحادیه فوتبال، متخصصان فناوری اطلاعات و به ویژه صاحب نظران بازاریابی دیجیتال و استادان دانشگاهی بودند. نمونه گیری به صورت هدفمند انجام گرفت و با 18 مصاحبه، اشباع نظری صورت گرفت. یافته ها: در مجموع، 104 مفهوم به دست آمد که در 13 مقوله و ۶ مقوله اصلی دسته بندی شدند. این مفاهیم شامل تحقیقاتی و آموزشی، نظارتی، منابع، هدف گذاری و قانونگذاری، ارتباطات و راهکارهای اجرایی بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق، موفقیت در بازاریابی دیجیتال در فدراسیون مستلزم داشتن تیم متخصص و مجرب، اتخاذ راهبرد های بازاریابی و همچنین وجود زیرساخت ها و سیستم های بازاریابی نیز است. افزون بر این مدیران فدراسیون می توانند با هدف گذاری دقیق و مدیریت صحیح، استخدام نیروی کار خبره به رشد و توسعه بازاریابی دیجیتال کمک کنند.

تحقیق پیش رو با هدف تحلیل تأثیر سواد رسانه ای بر رضایت ورزشکاران با نقش تعدیل گر تعهد حرفه ای و مسئولیت اجتماعی (مطالعه موردی، لیگ برتر والیبال) انجام گرفت. پژوهش حاضر پژوهشی توصیفی از نوع همبستگی و مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری است و از لحاظ هدف نیز جزء تحقیقات کاربردی محسوب می شود. جامعه آماری پژوهش شامل کﻠیﻪ ورزشکاران، سرپرستان و مربیان ﻟیﮓ ﺑﺮﺗﺮ والیبال ایﺮان (14 ﺗیﻢ و ﻫﺮ ﺗیﻢ 19 ﻧﻔﺮ) ﺑﻮدﻧﺪ کﻪ در ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت ﻟیﮓ ﺑﺮﺗﺮ ﺳﺎل 1400 ﺑﻪ رﻗﺎﺑﺖ می پرداختند (266 نفر). نمونه گیری کل شمار بوده و تعداد 241 پرسشنامه به صورت صحیح عودت داده شد. ابزار اندازه گیری پژوهش شامل پرسشنامه های سواد رسانه ای، رضایت ورزشکاران، مسئولیت اجتماعی و تعهد حرفه ای بود. به منظور تجزیه وتحلیل داده های گردآوری شده از روش های آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. در بخش آمار توصیفی از جدول و نمودارهای فراوانی و فراوانی نسبی ویژگی های جمعیت شناختی مشارکت کنندگان تحقیق، میانگین و انحراف معیار استفاده شد. در بخش آمار استنباطی به منظور بررسی تأثیر متغیرهای تحقیق بر روی یکدیگر و طراحی مدل ارتباطی میان آن ها از تحلیل معادلات ساختاری با کمک نرم افزار SmartPLS نسخه 2 استفاده شد. نتایج نشان داد که سواد رسانه ای بر مسئولیت اجتماعی، رضایت ورزشکاران و تعهد حرفه ای آن ها تأثیر مثبت و معنا داری دارد. مسئولیت اجتماعی و تعهد حرفه ای بر رضایت ورزشکاران تأثیر مثبت و معنا داری دارد؛ بنابراین می توان جمع بندی نمود با توجه به معنا دار شدن همه روابط موجود در مدل پژوهش، متغیرهای مسئولیت اجتماعی و تعهد حرفه ای، متغیر میانجی برای رابطه سواد رسانه ای و رضایت ورزشکاران می باشد.

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش مؤلفه های همدلی بر سازگاری و مهارت های اجتماعی کودکان پیش دبستانی شهر سنندج انجام گرفت. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت روش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه هدف کودکان پیش دبستانی شهر سنندج است که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، 10 نفر در گروه کنترل و 10 نفر در گروه آزمایش قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها از دو پرسشنامه مهارت های اجتماعی الیوت و گرشام (1990)، پرسشنامه سازگاری اجتماعی دانشگاه کالیفرنیا (1987) و بسته آموزشی مهارت همدلی(وزیری، لطفی کاشانی 1390) که بسته آموزشی مهارت های همدلی دارای پنج فرایند دانش افزایی، کاربستن، ارزشیابی، تحلیل و ترکیب است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین، انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (آزمون نرمال بودن داده ها، شیب همگونی رگرسیون، آزمون لوین، آزمون تحلیل کواریانس، آزمون آنکووا) استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که آموزش مؤلفه های همدلی بر سازگاری اجتماعی کودکان و مؤلفه های آن(قالب های اجتماعی، مهارت های اجتماعی، علایق ضداجتماعی، روابط مدرسه ای و روابط اجتماعی) تاثیر دارد و آموزش مؤلفه های همدلی بر مهارت های اجتماعی کودکان و مؤلفه های آن (مهارت اجتماعی و مشکلات رفتاری) تاثیر دارد.

بانوان جهت حضور فعال در زمینه ورزش و برقراری تعاملات اجتماعی با عوامل و محدودیت هایی رو به رو هستند، عدم امکان بر آورده شدن نیازهایی همچون، آزادی در پوشش، صبحت کردن در مورد مسائل گوناگون، تخلیه انرژی با حرکات موزون و آزادانه ورزش و تفریح انجام دادن، عدم وجود مکان با ارائه خدمات مناسب و دیگر نیازها موجب شده تا بانوان حضور فعال در حوزه ورزش و تعاملات اجتماعی در جامعه نداشته باشند. لذا این اهمیت حس می شود که با ایجاد فضاهایی همچون پارک های بانوان، زمینه ساز افزایش اوقات فراغت در یک مکان با خدمات مناسب بانوان، در جامعه باشیم. بنابراین پژوهش با هدف، ارزیابی کیفیت خدمات و اوقات فراغت پارک بانوان شهر اردبیل، بصورت توصیفی_ پیمایشی انجام گردید. جامعه آماری پژوهش حاضر را بانوان 18+ شهر اردبیل که به منظور گذران اوقات فراغت، به پارک بانوان مراجعه می کردند، تشکیل دادند و به دلیل گستردگی جامعه آماری مورد مطالعه، بر اساس فرمول کوکران (384) نفر انتخاب، که در نهایت 370 نفر در پژوهش مشارکت نمودند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های کیفیت خدمات لیو (2008) و پرسشنامه اوقات فراغت ابراهیمی و همکاران (1390) انتخاب گردید و به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS22 و از آزمون های توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد و درصد)، استنباطی (فریدمن و دو جمله ای) و جهت تعیین نرمال بودن داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که مولفه های 1. رده سنی21 تا 30 سال، 2. مدرک کارشناسی، 3. مجرد، 4. بازنشسته، 5. درآمد 20 تا 30 میلیون ریال، 6. سابقه تمرینی 6 تا 12 ماه، 7. با هدف و انگیزه سلامتی، 8. 2 تا 3 بار تمرین در هفته بیشترین فراوانی را در بین مولفه های پژوهش دارند و اما تحلیل نتایج های استنباطی پژوهش نشان داد که، کیفیت خدمات و مؤلفه های آن از وضعیت مناسبی برخوردار بوده و همچنین بین مولفه های کیفیت خدمات اولویت معنادار وجود دارد و همچنین اوقات فراغت و مؤلفه های آن نیز از وضعیت مناسبی برخوردار بوده و همچنین بین مولفه های اوقات فراغت هم اولویت معناداری وجود دارد.

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین بدنی و الگوی مشاهده ای انتخابی و اجباری بر میزان انگیزه درونی و یادگیری شناختی مهارت شوت جفت بسکتبال با رویکرد نیازهای روان شناختی پایه بود . روش پژوهش: 80 دانشجوی پسر (۱۸-22 سال) به صورت داوطلبانه انتخاب و براساس نمرات پیش آزمون به صورت تصادفی در چهار گروه (20 نفر) خودکنترل، جفت شده، آزمونگر کنترل و کنترل قرار گرفتند. برای بررسی میزان انگیزه، از پرسشنامه انگیزه درونی ((IMI وبرای بررسی میزان یادگیری شناختی از پرسشنامه فراخوانی (اقتباس از نودسون، 1993)  استفاده شد. ویدئوی آموزشی از مدل ماهر اجزای حرکت را نمایش داد و به آزمودنی ها ارائه شد. آزمون یادداری24ساعت بعد انجام گرفت. برای بررسی نتایج از تحلیل واریانس یکراهه (آنوا) استفاده شد (05/0≥P). یافته ها: نتایج نشان داد در مرحله اکتساب میزان انگیزه درونی برای یادگیری مهارت شوت جفت بسکتبال آزمودنی ها در شرایط مشاهده خودکنترل به طور معنا داری بالاتر از آزمودنی ها در شرایط جفت شده و کنترل بود. همچنین در مرحله یادداری میزان انگیزه درونی در شرایط مشاهده خودکنترل به طور معنا داری بالاتر از دیگر شرایط آزمایشی بود. علاوه بر این در مراحل اکتساب و یادداری یادگیری شناختی (موفقیت فراخوانی) آزمودنی ها در شرایط مشاهده خودکنترل به طور معنا داری بالاتر از آزمودنی های در شرایط جفت شده و کنترل بود. نتیجه گیری: به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که انگیزه بر یادگیری تأثیر دارد، همچنین نمایش تکلیف به صورت کل- بخش- کل روشی مؤثر و کارامدی در مرحله شناختی یادگیری مهارت است.

مقدمه : فعالیت ورزشی می تواند عملکرد مغز را تقویت و از آن محافظت می کند. با وجود این یکی از علل اصلی عدم انجام فعالیت ورزشی  به مقدار توصیه شده، کمبود زمان است. هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر تمرین تناوبی سرعتی برمقادیر عامل رشد عصبی و یادگیری و حافظه فضایی موشهای صحرایی بالغ بود. روش پژوهش : برای انجام کار 16 سر رت نر بالغ به دو گروه مساوی تقسیم شدند (کنترل و تمرین تناوبی 9 تکرار 10 - سرعتی). پروتکل تمرین تناوبی سرعتی شامل 8 هفته دویدن روی تردمیل بود (سه جلسه در هفته، 4 ثانیه ای با 1 دقیقه استراحت بین تکرارها). در انتهای هفته هشتم، عملکرد شناختی رتها با استفاده از آزمون شاتل بررسی شد. در پایان، رتها بیهوش و هیپوکمپ برداشته شده و مقادیر عامل رشد عصبی سنجیده شد.  یافته ها: یافته ها نشان داد سطوح عامل رشد عصبی هیپوکامپ در گروه تمرین تناوبی سرعتی نسبت به گروه کنترل به طور معناداری بالاتر بود ( 0/001=p).همچنین در گروه تمرین ورزشی عملکرد رتها در آزمون ماز Yو شاتل باکس بهتر از گروه کنترل بود، اما میزان تفاوت از نظر آماری معنادار نبود(0/05<p). نتیجه گیری : براساس یافته های پژوهش حاضر، به نظر می رسد تمرینات تناوبی سرعتی (با تکرارهای 10 ثانیه ای) می تواند موجب افزایش سطح عامل رشد عصبی هیپوکمپ شود، اگرچه برای بهبود دانش ما در مورد تأثیر آن برعملکرد شناختی به تحقیقات بیشتری نیاز است.

هدف از پژوهش حاضر، شناسایی عوامل مؤثر بر مهارت روابط عمومی مدیران تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی بود که با استفاده از نظر خبرگان از  طریق روش دلفی فازی و تایید آن بر اساس نظر مدیران تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی صورت گرفت. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی است که برای دست یابی به اهداف مورد نظر در دو مرحله مستقل و متوالی انجام گرفت. در مرحله اول با توجه به نظر 20 تن از خبرگان مدیریت ورزشی و روابط عمومی و استفاده از روش دلفی فازی دو مرحله ای شاخص های پژوهش شناسایی شدند. مولفه های شناسایی شده و اعداد فازی آنها عبارت بودند از : روابط رسانه ای ( 92/0)، رویدادها (90/0 )و امور فرهنگی (81/0)، روابط اجتماعی (79/0)، حمایت مالی (91/0)، امور پژوهشی (74/0) و امور مشاوره (79/0). در مرحله دوم این شاخص ها در قالب پرسشنامه 5 گزینه ای لیکرت در اختیار 95 نفر از مدیران تربیت بدنی دانشگاه ها قرار گرفت. روش نمونه گیری در این تحقیق از نوع در دسترس بود و پرسشنامه های مرحله دوم با استفاده از نرم افزارهای SPSS.v22 و AMOS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل عامل تاییدی در مرحله دوم تحقیق نشان داد که 7 مؤلفه روابط عمومی مدیران: روابط رسانه ای، روابط اجتماعی، حمایت مالی، رویدادها و امور فرهنگی، روابط درون و برون سازمانی، امور پژوهشی و امور مشاوره از لحاظ نظری و عملی به عنوان مؤلفه های روابط عمومی مدیران تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی مورد تأیید هستند. نتایج این تحقیق بر اساس عوامل 7 گانه موثر بر روابط عمومی پیشنهاد می کند که در ارزیابی روابط عمومی مدیران تربیت بدنی باید شاخص های متعدد و چند جانبه ای را مورد توجه قرار داد و از یک رویکرد جامع برای این منظور استفاده کرد.

مطالعه حاضر به تبیین اثرات کووید 19 بر مشارکت ورزشی بانوان شرکت کننده در باشگاههای مناطق 5 و 16تهران در سال 1399 می پردازد و یک مطالعه کیفی است که با استفاده از روش گراندد تئوری یا نظریه زمینه ای مورد پژوهش قرار گرفته است . برای این تحقیق مصاحبه های نیمه ساختار یافته ای صورت گرفته است. .انجام مصاحبه ها بروش حضوری و یا تلفنی انجام شده است در مواردی نیز از طریق ارسال فایل های صوتی از طریق فضای مجازی و یا ویدئو کنفرانس در شبکه های اجتماعی انجام گرفته است .مصاحبه ها با تعدادی حدود 30 نفر از بانوان مشارکت کننده در باشگاههای مناطق 5 و 16 تهران از بین رده سنی بین 18 الی 60 سال صورت گرفته است و سعی شده است در انتخاب افراد مصاحبه شونده تنوع حداکثری رعایت شود تا داده های جمع آوری شده خیلی سریع به اشباع نرسند و نتایج از کیفیت بیشتری برخوردار شوند.در هر جا لازم شد مصاحبه های تکمیلی نیز انجام گرفت و داده های بیشتری در دسترس قرار گرفت.پس از انجام مصاحبه ها نسبت به مکتوب کردن آنها اقدام و تجزیه و تحلیل آنها آغاز شد. جهت تجزیه و تحلیل موضوعی نرم افزار ماکس کیو آی دی (MAXQAD ) را مورداستفاده قرار دادیم و موضوعات زیر مورد شناسایی قرار گرفتند: 1-سلامتی یک اصل    2- ترس و استرس   3-مشارکت باشگاهی   4-فعالیت بدنی نتایج بدست آمده حکایت از آن دارد که اگر چه مشارکت ورزشی در باشگاههای مناطق 5 و 16 تهران به سبب تعطیلی ناشی از شرایط اضطراری همه گیری کووید 19 و یا به سبب ترس از ابتلا و یا موارد دیگر کاهش چشمگیری داشته است ولی فعالیت بدنی بانوانی که در باشگاههای ورزشی قبل شیوع  این بیماری مشارکت داشتند کاهش نیافته بلکه در مواردی نیز بیشتر شده است ولی نوع فعالیت ورزشی با توجه به عدم دسترسی به تجهیزات لازم و یا فضای تخصیصی و در مواردی وجود مربی تغییر نموده و مکان این فعالیت نیز با توجه به شرایط موجود در مکانهایی از قبیل منازل و یا فضاهای باز باشگاهها و یا در پارکها عمومی دچار جابجایی شده است.

 هدف کلی تحقیق حاضر ، مقایسه تاثیر یک دوره تمرین پیلاتس و اینتروال تاباتا افزایشی بر روی خودپنداره جسمانی و استرس شغلی زنان کارمند شرکت مهندسی و توسعه نفت بوده است . نمونه های این تحقیق را 63 نفر به صورت در دسترس هدفمندازکارمندان زن شرکت مهندسی و توسعه نفت با دامنه سنی 30 – 50 سال تشکیل دادند. ابزاری که برای جمع آوری اطلاعات در مورد متغیر خودپنداره جسمانی مورد استفاده قرار گرفت ، پرسشنامه خودپنداره جسمانی مارش و همکاران با 56 سوال و 10 خرده مقیاس بود و ابزاری که برای جمع آوری اطلاعات در مورد متغیر استرس شغلی مورد استفاده قرار گرفت ، پرسشنامه استرس شغلی HSE با 35 سوال و 7 خرده مقیاس بود. برای تجزیه تحلیل داده های آماری پس از تعیین نرمال بودن داده ها با استفاده آزمون t برای داده های نرمال وبرای ارزیابی بین متغیرهای تحقیق از آزمون ANOVA استفاده شد.کلیه تجزیه وتحلیل های آماری با استفاده از نرم افزارSPSS با ویرایش 19 انجام شد . یافته ها : نتایج این تحقیق نشان داد که بین اثرتمرینات پیلاتس واینتروال تاباتا برروی خودپنداره جسمانی کارمندان تفاوت وجود دارد و خودپنداره جسمانی گروه تاباتا نسبت به گروه پیلاتس و کنترل از میانگین بالاتری برخوردار است اما بین اثرتمرینات پیلاتس و اینتروال تاباتا بر روی استرس شغلی کارمندان تفاوت وجود ندارد اما تمرینات پیلاتس و تاباتا در مقایسه با گروه کنترل از میانگین بالاتری برخوردارند . از طرفی نتایج تحقیق نشان داد که میانگین پس آزمون خودپنداره جسمانی واسترس شغلی کارمندان درهردو گروه بطور معنی داری از میانگین پیش آزمون خودشان و همچنین گروه کنترل بهتر بوده است. نتیجه گیری : براساس نتایج تحقیق ، تمرینات پیلاتس و اینتروال تاباتا در افزایش خودپنداره و کاهش استرس شغلی کارمندان زن شرکت مهندسی و توسعه نفت اثر مثبت داشته اند. این نتیجه حاکی از آن است که افراد با دارا بودن قابلیت های جسمانی و توانایی ورزشی بالا موجب افزایش عزت نفس و نگرش مثبت از شایستگی های بدن و همچنین با عملکرد بهینه فشار روحی و اضطراب و استرس کمتری را تجربه خواهد کرد.بنابراین پیشنهاد میشود برای فعالیتهای بدنی پیلاتس واینتروال تاباتا برنامه ریزی وتخصیص اعتبارات ویژه و اجرای آنها بصورت مرتب و درساعات اداری اقدام شود تا افراد ضمن برخورداری از سلامت جسمانی و روانی در زندگی ، بهبود خودپنداره بدنی و کاهش استرس شغلی تجربه کرده و متعاقب آن سبب افزایش راندمان کار و کاهش هزینه های جبرانی شوند.

نوروپاتی محیطی مهمترین عامل مستعدکننده بروز ضایعات پا و قطع عضو در دیابت است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرینات ایروبیک در آب و خشکی بر تحریک پذیری حسی کف دست و کف پای بیماران دیابتی نوع دو بود. 24 شرکت کننده بصورت تصادفی در سه گروه هشت نفری (کنترل، ایروبیک در خشکی و ایروبیک در آب) قرار گرفتند. پروتکل تمرینی در12 هفته و مجموع 24 جلسه تمرین 60 دقیقه ای، بصورت پیشرونده انجام شد. قبل و بعد از دوره تمرینی شاخص های تحریکی نقاط مشخص کف دست و کف پای بیماران بوسیله دستگاه نروتزیومتر اندازه گیری و ثبت شد. جهت تحلیل داده ها از آزمون مانکوا و تی وابسته استفاده شد. نتایج آزمون مانکوا برای مقایسه-های بین گروهی در پس آزمون، اختلاف معنی داری در هیچ یک از متغیرهای تحریک پذیری در کف پا و دست بین گروه ها نشان نداد (05/0≤P). نتایج مقایسه های درون گروهی با استفاده از آزمون تی وابسته نشان داد تمرینات ایروبیک در آب تأثیر معنی داری در نمرات تحریک پذیری حسی کف دست و کف پای بیماران دیابتی دارد (05/0≥P). با این وجود، این تأثیر معنی دار فقط در نمرات کف پای گروه تمرین ایروبیک در خشکی دیده شد (05/0≥P)؛ هم چنین گروه کنترل تفاوت معنی داری در هیچ یک از متغیرها از پیش تا پس آزمون نشان نداد (05/0≤P). بنابراین، تمرینات ایروبیک در آب به علت ایجاد فشارهای هیدرواستاتیک، می تواند اثرگذاری بیشتری نسبت به ایروبیک در خشکی بر روی گیرنده های عصبی پایانی کف دست و کف پای بیماران دیابتی داشته باشد.

پژوهش حاضر از نوع توصیفی – پیمایشی و از نظر هدف کاربردی است. جامعه آماری این پژوهش، هواداران تیم ملی ایران در بازی های جام ملتهای آسیا 2019 بودند ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش، پرسشنامه وفاداری موسوی و همکاران (1392)، پرسشنامه نوع ریسک سفر فلوید و همکاران (2004) و پرسشنامه احساس درک ریسک مقصد سونمز و گرافه (1998) بود که حین برگزاری بازی استقلال تهران – صنعت نفت آبادان (16 آذر 1397) از سری مسابقات لیگ برتر، هفته چهاردهم و بازی پرسپولیس – پارس جنوبی جم (23 آذر 1397) از سری مسابقات لیگ برتر، هفته پانزدهم پخش شد که تعداد 380 پرسشنامه قابل استفاده بود. برای تحلیل داده های بدست آمده از روش های آمار توصیفی و استنباطی (آزمون رگرسیون ساده) و با بهره گیری از نرم افزار SPSS 22 استفاده شد. با توجه به یافته های پژوهش حاضر مولفه های مؤثر بر احساس درک ریسک از مقصد در پژوهش حاضر یعنی نوع ریسک سفر، تجربه سفرهای قبلی به سایر نقاط دنیا، تجربه سفر به کشور میزبان بازی های جام ملتهای آسیا براحساس درک ریسک از مقصد گردشگر ایرانی تأثیر معنادار داشت. نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که برگزارگنندگان بازهای جام ملتهای آسیا توانسته اند مدیریت ریسک مناسبی برای گردشگران بین المللی از نظر ایجاد اطمینان خاطر و عدم احساس ریسک نسبت به کشور میزبان و رویداد ورزشی فراهم آورند. واژه های کلیدی: امنیت، وفاداری، جام ملتهای آسیا 2019، درک ریسک مقصد، گردشگری ورزشی

این پژوهش به بررسی تأثیر تمرینات سی ایکس ورکس بر تعادل پویا، عملکرد اندام فوقانی و حس عمقی در دختران نوجوان ناشنوا پرداخت. روش پژوهش از نوع شبه تجربی با گروه کنترل بود. نمونه آماری پژوهش حاضر را30 نفر از دختران نوجوان ناشنوای مطلق بود همه آزمودنی ها به دو گروه کنترل و تجربی (هرگروه15 نفر) تقسیم شدند. برای اندازه گیری تعادل پویا، عملکرد اندام فوقانی از تست وای و برای اندازه گیری حس عمقی از نرم افزار کینوا  استفاده شد. برای بررسی طبیعی بودن توزیع داده ها از آزمون شاپیروویلک و برای تحلیل فرضیات از آزمون تی همبسته و آنالیز کواریانس استفاده شد. سپس در نرم افزار "اس پی اس اس" در سطح معناداری 05/0 انجام گرفت. نتایج نشان داد که تمرینات سی ایکس ورکس موجب بهبود تعادل پویا، عملکرد اندام فوقانی و حس عمقی دختران نوجوان ناشنوای مطلق را در هر دو مقایسه درون گروهی و بین گروهی شد