سواد دیجیتالی

هدف از این مطالعه، بررسی مفهوم سواد دیجیتالی و جایگاه مؤلفه های مختلف تفکر انتقادی در توسعه آن بوده است. با مرور منابع، مؤلفه هایی مانند: مهارت های دیداری- بصری، بازآفرینی، فعالیت در مسیر شاخه ای، اطلاعاتی، عاطفی- اجتماعی و تفکر بلا درنگ؛ به همراه مؤلفه های تفکر انتقادی، در دو بعد شناختی و عاطفی به دست آمده و سپس، مهارت تفکر انتقادی، به عنوان پیش نیازی بسیار ضروری برای آموزش مهارت های سواد دیجیتالی و محیط های دیجیتالی به عنوان زمینه و محیطی بسیار کارآمد برای پرورش مهارت های تفکر انتقادی مورد بحث قرار گرفته است. در نهایت، تعدادی راهکار عملی برای تقویت توأمان هر دو مهارت ارائه شده است.

هدف: پژوهش حاضر به بررسی تأثیر سواد دیجیتالی بر افزایش سطح علمی دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه شمال می پردازد.<br /> روش پژوهش: روش انجام تحقیق حاضر، توصیفی- تحلیلی از نوع پیمایشی بوده و به لحاظ هدف کاربردی است. جامعه ی آماری این تحقیق را دانشجویان رشته تربیت بدنی دانشگاه شمال تشکیل می دهند که 120 دانشجو به روش نمونه گیری تصادفی ساده و در دسترس انتخاب شد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته طبق الگوی سواد دیجیتالی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات با توجه به آزمون کولموگروف اسمیرنف و نرمال بودن داده های تحقیق از آزمون تی تک نمونه ای، تی مستقل و تحلیل واریانس درسطح معناداری 05/0=α استفاده شد. <br /> یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد متغیر سواد دیجیتالی بر افزایش سطح علمی دانشجویان تربیت بدنی تأثیرگذار بوده است (001/0= sig). همچنین نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد از بین متغیرهای سواد دیجیتالی، مولفه های کاربرد اطلاعات، ابزارها و تعامل آنلاین؛ یافتن اطلاعات و درک تجربیات دیجیتالی به ترتیب بشترین تأثیرگذاری را بر افزایش سطح علمی دانشجویان داشته است. همچنین نتایج آزمون تی مستقل نشان داد از لحاظ جنسیت (791/0 = sig) و تأهل (634/0 = sig) نگرش متفاوت و معناداری به سواد دیجیتالی وجود ندارد. <br /> نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد سواد دیجیتالی و تمامی مولفه های آن در افزایش سطح علمی دانشجویان تأثیر گذار است و می تواند نگرشی مثبت برای دانشجویان در جهت یادگیری ایجاد کند. بنابراین می بایستی این موضوع مورد توجه مسئولین دانشگاه ها قرار گیرد و با افزایش فناوری های نوین رویکر علمی جدید را برای دانشجویان ایجاد نمایند.

تکنولوژی دیجیتالی تاثیر بسیار مهمی در آموزش زبان داشته است؛ به نحوی که می تواند معلمان زبان انگلیسی را در انتقال دانش به زبان آموزان کمک شایانی بکند و کیفیت آموزش معلمان را نیز بهبود بخشد. هدف اصلی تحقیق حاضر، از طرفی، ارزیابی سواد دیجیتالی معلمان زبان انگلیسی ایران و از طرف دیگر، تاثیر عوامل جنسیت، تجربه تدریس و سطح تحصیلات بر این سواد می باشد. به همین منظور، 239 معلم زبان انگلیسی از شهرهای مختلف ایران نسخه ای تطبیقی از مدل سواد دیجیتالی اینجی (2012) را تکمیل نمودند. برای تحلیل داده ها از نرم افزار تحلیل آماری SPSS (نسخه 21) استفاده گردید. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که معلمان زبان انگلیسی ازسطح متوسط سواد دیجیتالی برخوردار هستند. تفاوت معنی داری بین معلمان خانم و آقا از لحاظ سطح سواد دیجیتالی، جنسیت و تجربه تدریس وجود نداشت، اما تفاوت معنی داری بین معلمان آقا و خانم از لحاظ سطح و سواد دیجیتالی یافت شد. ضرورت این تحقیق در توسعه حرفه ای معلمان مورد بحث قرار می گیرد.

هدف از انجام این تحقیق، بررسی تاثیر سواد دیجیتالی و پیشرفت ریاضی بر اضطراب ریاضی دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر دهدشت بود. پژوهش به روش توصیفی از نوع همبستگی انجام گرفت. جامعه آماری شامل همه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر دهدشت به تعداد470 نفر در سال 1399 بود. حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان(1970) انجام شد و تعداد 210 نفر به عنوان نمونه آماری به روش نمونه گیری احتمالی چند مرحله ای انتخاب شدند. برای گرد آوری داده ها، از پرسشنامه های پرسشنامه سواد دیجیتالی مبتنی بر چارچوب مهارت های سواد دیجیتال دانشگاه اوپن و پرسشنامه اضطراب ریاضی دانش آموزان، از مقیاس اضطراب ریاضی برای کودکان(MESC) چیو و هنری(1990) استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد ضریب همبستگی پیرسون(R) بین متغیر مستقل و متغیر وابسته(اضطراب ریاضی) **751/0- بود که نشان داد همبستگی معنادار و معکوس قوی وجود دارد. ضریب تعیین تعدیل شده برابر با 563/. می باشد، نشان می دهد 56 درصد از کل تغییرات متغیر اضطراب ریاضی، به متغیر سواد دیجیتال وابسته می باشد.

در شرایط فعلی، پیش بینی افق های دور که لازمه برنامه ریزی استراتژیک است، با دشواری صورت می گیرد و گاه چنان حوادث غیرمنتظره روی می دهند که همچون "سونامی" بنیاد سیاست ها با استراتژی بلندمدت را به هم می ریزد. وجود این شرایط، کشورها و سازمان ها را با یک تناقض اساسی روبرو می کند. بنابراین برنامه ریزی استراتژیک ضرورت دارد؛ چرا که بدون وجود استراتژی های بلندمدت، جایی برای مدیریت بهینه منابع و سرمایه گذاری ها باقی نمی ماند. از سوی دیگر برنامه ریزی استراتژی های بلندمدت نیز متزلزل است، چون اعتباری برای پیش بینی های بلندمدت (در افق های 20، 30، 50 سال و بالاتر) در اختیار نیست. عقل سلیم توجیه نمی کند که قید برنامه ریزی استراتژیک را بزنیم. پس باید برای رهایی از این تناقض چاره ای یافت. چاره آن برنامه ریزی پابرجاست که بر پایه آن می توان برای 100 سال آینده برنامه ریزی کرد، بدون این که اتفاقی مانند "سونامی" بتواند بنیاد این برنامه ها (راهبردها) را در هم شکند. برنامه ریزی استراتژیک (در افق های زمانی واقعا بلند) در حوزه علم و تکنولوژی اهمیت مضاعفی می یابد؛ چراکه سرمایه گذاری ها در این زمینه معمولا خیلی دیر به بار می نشیند. اگر سیاست ها و استراتژی های کشور و یا سازمان های صنعتی حساس، در این زمینه آسیب پذیر و شکننده بوده و به عبارت دیگر "پا بر جا" نباشند، آینده کشور در معرض مخاطرات جدی قرار می گیرد

مقاله حاضر با هدف بررسی نقش سواد دیجیتال بر پذیرش فناوری در کتابداران دانشگاه پیام نور انجام شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه ی کارکنان کتابخانه های دانشگاه پیام نور سراسر کشور به تعداد 318 نفر بودند که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان (1970)، تعداد 175 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه های استاندارد سواد دیجیتالی رودریگوئز و همکاران (2016) و پذیرش فناوری دیویس (2000) بود. یافته های توصیفی نشان داد که میزان سواد دیجیتال و پذیرش فناوری و مولفه های آنها در سطح بالاتر از متوسط قرار دارد. نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون نیز نشان داد که در سطح معنی داری 05/0، بین سواد دیجیتال و مؤلفه های آن با پذیرش فناوری رابطه ی معنادار و مستقیم وجود دارد. بر اساس نتایج مدل رگرسیونی، پذیرش فناوری مبتنی بر سواد دیجیتالی به میزان 2/39 درصد قابل پیش بینی است. همچنین، بر اساس نتایج مدل رگرسیون چندگانه، پذیرش فناوری بر اساس مؤلفه های سواد دیجیتال به میزان 2/53 درصد قابل پیش بینی است. بنابراین در تبیین عملکرد مطلوب کتابداران، ضرورت پذیرش فناوری و ارتقاء سواد دیجیتالی پیشنهاد می شود.

رشد سریع و نوآوری در فناوری های دیجیتال به طور اساسی چشم انداز رقابتی، استراتژی ها، فرآیندها و ساختارهای سنتی را تغییر داده است. در دنیای دیجیتال، هر کاری را می توان از طریق رایانه یا تلفن هوشمند انجام داد. کارآفرینی دیجیتال با سرمایه گذاری در این فرآیند مزایای بسیاری را برای شرکت ها و جامعه به ارمغان آورده است. عوامل تعیین کننده موفقیت و توسعه کارآفرینی دیجیتال و نحوه ارتباط آن ها با یکدیگر هنوز مشخص نیست. این مطالعه ازآن جهت حائز اهمیت است که محیط های دیجیتال در اکثر کشورهای درحال توسعه به طور فزاینده ای در حال رشد هستند. چنین محیطی به عنوان یک فرصت برجسته برای ارتقای کارآفرینی دیجیتال تلقی می شود. هدف مقاله تعیین عواملی است که در توسعه کارآفرینی دیجیتال از طریق سواد دیجیتال نقش مؤثری دارند. این عوامل با بررسی ادبیات و مقالات نشریات خارجی در این زمینه و دسته بندی این عوامل و سپس ارائه مدلی جامع بر اساس داده های به دست آمده شناسایی شده اند. تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار SMART PLS 3 استفاده شده است. جامعه آماری در این تحقیق کلیه فارغ التحصیلان و اساتید دانشگاه های هنر تبریز می باشد. نتایج به دست آمده از تجزیه وتحلیل داده ها نشان می دهد که سواد دیجیتال (ارتباط و همکاری, مهارت های تدریس و یادگیری, سواد فناوری اطلاعات و ارتباطات, تحقیق دیجیتال و سواد اطلاعاتی) یکی از موضوعات مهم مرتبط با توسعه کارآفرینی دیجیتال است.

هدف: هدف پژوهش حاضر ارزیابی، مقایسه و تحلیل سواد دیجیتالی دانشجویان تحصیلات تکمیلی بر اساس چارچوب صلاحیت های سواد دیجیتالی یونسکو است. روش پژوهش: پژوهش از نظر رویکرد آمیخته و از نظر هدف کاربردی است و در قالب پیمایش و با روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است. بخش کیفی با تحلیل محتوای کیفی عناصر چارچوب سواد دیجیتالی یونسکو و با ابزار سیاهه وارسی با تکیه بر تکنیک گال؛ و بخش کمی با استفاده از نسخه 25 نرم افزار اس پی اس اس و آزمون های تی تست تک نمونه ای و لوین انجام شده است. داده های کمی با ابزار پرسشنامه گردآوری شده و جامعه آماری پژوهش دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه سیستان و بلوچستان در دو حوزه علوم انسانی و علوم پایه بودند که پس از محاسبه واریانس با روش های نمونه گیری سهمیه ای در دسترس و غیرتصادفی 148 نفر برآورد شد. یافته ها: از بخش کیفی پژوهش 5 مؤلفه اصلی به عنوان مؤلفه های اصلی چارچوب سواد دیجیتال یونسکو حاصل آمد که از میان آن ها بر اساس نتایج بخش کمی میزان تسلط جامعه پژوهش به مؤلفه «دیجیتال پژوهی» با بیشترین میانگین (217/3) در حد متوسط و «مؤلفه ایمنی محیط دیجیتال» (3552/) با کمترین میزان میانگین در حد کم ارزیابی شده است. نتایج آزمون لوین (635 /0) میان سطح سواد دیجیتالی جامعه پژوهش در دو حوزه علوم انسانی و علوم پایه تفاوت معناداری را نشان نداد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پایش می تواند در توجه جدی تر و گنجانده شدن صریح تر مؤلفه های مهارت های سواد دیجیتالی در برنامه های آموزشی دانشگاه ها مؤثر واقع شود. ره آورد توجه به این مهم آموزش مستمر و روزآمد مهارت های سواد دیجیتالی به دانشجویان و ایجاد زمینه توانمندسازی مخاطبان بر اساس دستورالعمل ها و چارچوب های نوین بین المللی خواهد بود.

پژوهش حاضر باهدف تدوین الگوی توانمندسازی فناوری اعضای هیئت علمی رشته مدیریت ورزشی طراحی گردید. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف کاربردی، ازنظر شیوه گردآوری داده ها آمیخته بود. ابزار مورداستفاده در بخش کیفی پژوهش، مصاحبه نیمه ساختاریافته و در بخش کمی، پرسشنامه محقق ساخته بود. روایی مصاحبه از طریق قابلیت باورپذیری (اعتبار)، انتقال پذیری و تأیید پذیری و پایایی آن از طریق مطالعه حسابرسی فرآیند و توافق درون موضوعی دو کدگذار به تأیید رسید. پایایی و روایی پرسشنامه نیز از طریق روایی سازه با نرم افزار پی ال اس به تأیید رسید. جامعه آماری پژوهش حاضر در بخش کیفی، شامل اساتید برجسته حوزه مدیریت ورزشی است که در زمینه توانمندسازی پژوهش هایی انجام داده بودند. همچنین جامعه آماری پژوهش حاضر در بخش کمی شامل اعضای هیئت علمی مدیریت ورزشی دانشگاه های دولتی و آزاد بودند. تعداد اساتید رسمی (استخدام رسمی و تمام وقت) مدیریت ورزشی در دانشگاه های دولتی و آزاد کشور، به ترتیب 118 نفر و 211 نفر می باشند که از این تعداد با توجه به جدول مورگان، به صورت تصادفی، به ترتیب 92 استاد دانشگاه دولتی و 136 استاد دانشگاه آزاد اسلامی به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش تحلیل داده های بخش کیفی در پژوهش حاضر، تحلیل مضمون بود. همچنین در بخش کمی از روش معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج نشان داد که تعداد 25 مقوله پس از انجام مصاحبه های پژوهش و کدگذاری باز استخراج گردید. پژوهش حاضر نشان داد که زیرساخت ها، نگرش، سازمانی، فردی، انگیزشی، سواد دیجیتالی و آموزش ازجمله عوامل مؤثر در راستای توانمندسازی فناوری اعضای هیئت علمی رشته مدیریت ورزشی می باشد.

این پژوهش با هدف تعیین رابطه سواد دیجیتالی و ادراک موفقیت شغلی در معلمان پیش دبستانی با نقش میانجی گری اشتیاق شغلی انجام شده است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی، روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری، تعداد 384 نفر معلمان پیش دبستانی شهر بغداد در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بوده اند که با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری دردسترس تعداد ۲۰۰ نفر انتخاب و به پرسشنامه های پژوهش شامل سواد دیجیتالی توحیدی اصل و نیک اقبال زاده (1394)، ادراک موفقیت شغلی نبی (2000)، اشتیاق شغلی اوترخت و همکاران (2004) پاسخ داده اند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای Spss نسخه 26 و Pls استفاده شد. پایایی از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای سواد دیجیتالی ۹۰/۰، ادراک موفقیت شغلی 84/0 و اشتیاق شغلی 81/۰ درصد بدست آمد. یافتههای پژوهش نشان داد که سواد دیجیتالی بر ادراک موفقیت شغلی معلمان با نقش میانجی اشتیاق شغلی تاثیر دارد.

این پژوهش با هدف بررسی نقش میانجی خودکارآمدی معلم در رابطه سواد دیجیتالی و قصد رفتاری معلمان برای استفاده از هوش مصنوعی در آموزش انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی با رویکرد معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی معلمان مقطع ابتدایی شهرستان ثلاث باباجانی به تعداد 352 نفر بود با استفاده از روش نمونه گیری در دستری تعداد 186 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه سواد دیجیتال، خودکارآمدی و قصد رفتاری استفاده شد و برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و روش های آمار توصیفی و استنباطی و برای بررسی برازش مدل از نرم افزار SMART PLS استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که سواد دیجیتال بر قصد رفتار معلمان در استفاده از هوش مصنوعی در آموزش تاثیر مثبت و مستقیم دارد، خودکارآمدی بر قصد رفتار معلمان در استفاده از هوش مصنوعی در آموزش تاثیر مثبت و مستقیم دارد، سواد دیجیتال بر خودکارآمدی معلمان تاثیر مثبت و مستقیم دارد و خودکارآمدی در رابطه بین سواد دیجیتال و قصد رفتار معلمان در استفاده از هوش مصنوعی در آموزش نقش میانجی دارد. بنابراین می توان گفت که سواد دیجیتال و خودکارآمدی از متغیرهای مهم و موثر بر قصد رفتاری معلمان در استفاده از هوش مصنوعی هستند که لازم است مورد توجه پژوهش گران قرار بگیرد.

هدف: این پژوهش با هدف تعیین رابطه سواد دیجیتالی، توسعه ی فردی و تعهد شغلی با صلاحیت حرفه ای فردی در معلمان پیش دبستانی با نقش میانجی گری اشتیاق شغلی انجام شد. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری، کلیه معلمان پیش دبستانی شهر بغداد در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بودند که از بین آنها 200 نفر به روش نمونه گیری دردسترس و به ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های سواد دیجیتالی (توحیدی اصل و نیک اقبال زاده ،1394)، توسعه ی فردی (پرالت، 2008)، تعهد شغلی (بلاو و همکاران، ۱۹۹۳)، صلاحیت حرفهای فردی (ملایی نژاد، 1391) و اشتیاق شغلی (اوترخت و همکاران،2004) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای Spss نسخه 26 و Pls استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که مدل پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار است؛ نتایج حاکی از اثر مستقیم توسعه فردی بر صلاحیت حرفه ای فردی و تعهد شغلی بر صلاحیت حرفه ای فردی می باشد. اما اثر مستقیم سواد دیجیتالی بر صلاحیت حرفه ای فردی معلمان معنادار نبود. هم چنین اشتیاق شغلی در رابطه بین سواد دیجیتالی، توسعه فردی و تعهد شغلی با صلاحیت حرفه ای فردی از نقش میانجی گری برخوردار است(071/0=β) و (903/2t=). نتیجه گیری: با توجه به نقش میانجی اشتیاق شغلی می توان با به کارگیری مداخلات مناسب برای ارتقا اشتیاق شغلی، صلاحیت حرفه ای معلمان را افزایش داد.

هدف: پژوهش حاضر با به منظور بررسی سطح سواد اطلاعاتی دانشجویان دختر مقطع کارشناسی ارشدگروه های آموزشی علوم انسانی و علوم پایه دانشگاه قم در محیط دیجیتال انجام شد. روش: روش پژوهش پیمایشی و ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بود. یافته ها: نتایج نشان داد مهارت دانشجویان در استفاده از محیط" اینترنت و وب" نسبت به سایر ابزارهای دیجیتال بالاتر بوده و در استفاده از" فرا موتورهای کاوش" پایین ترین سطح مهارت را دارند. میانگین کل توانایی جستجو در محیط های دیجیتال و سطح مهارت دانشجویان در ارزیابی اعتبار اطلاعات در محیط دیجیتال از سطح متوسط بالاتر است. در میان انواع مختلف مهارت های تفکر انتقادی " تشخیص منابع مناسب با یک نیاز اطلاعاتی خاص"، بیش از سایر موارد مورد توجه دانشجویان بوده است. نتیجه گیری: آشنایی دانشجویان با ابزارها و ویژگی های محیط دیجیتال و مهارتهای مورد نیاز جهت جستجو، دسترسی، گزینش و اعتبارسنجی اطلاعات، پایبندی به قوانین حقوقی و اخلاقی اطلاعات و نیز استفاده از اطلاعات برای تولید دانش، بالاتر از سطح متوسط است.

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش سواد دیجیتالی و شایستگی های کانونی معلمان بر عملکرد شغلی آنان بود. روش شناسی: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه معلمان (530 نفر) دوره دوم متوسطه ناحیه یک، دو و سه شهر تبریز در سال تحصیلی 96-95 می باشد. حجم نمونه با توجه به جامعه آماری و براساس جدول تعیین حجم نمونه مورگان 257 نفر تعیین شد. داده ها از طریق پرسشنامه های سواد دیجیتالی توحیدی اصل (1391)، شایستگی های کانونی حیدری، فرج پهلو، عصاره و گرایی (1392) و عملکرد شغلی پاترسون (2000) گردآوری گردید. روایی سازه این پرسشنامه ها با استفاده از تحلیل عاملی تایید و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ تایید شد. یافته ها: سواد دیجیتالی اثر مستقیم، مثبت و معنی داری بر عملکرد شغلی (0.51b=) و شایستگی کانونی (0.15b=) دارد. همچنین اثر علّی شایستگی کانونی بر عملکرد شغلی با )0.25b=) تائید شد. نتیجه گیری: هرگونه افزایش سواد دیجیتالی منجر به افزایش شایستگی های کانونی معلمان و به دنبال آن افزایش شایستگی های کانونی معلمان، عملکرد شغلی و سواد دیجیتالی آنها را بهبود می بخشد.  

هدف: امروزه داشتن مهارت سواد دیجیتالی از توانمندی های مهم برای کارکنان برای پیشبرد مسئولیت های شغلی است. بنابراین، بررسی مهارت سواد دیجیتالی کارکنان سازمان ها و عوامل مرتبط با آن ضروری است. هدف اصلی پژوهش حاضر، ارزیابی سواد دیجیتالی کارکنان دانشگاه علامه طباطبائی تهران می باشد. روش : پژوهش حاضر به لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ روش، پیمایشی- توصیفی است که با استفاده از پرسشنامه انجام شد. جامعه آماری تحقیق 440 نفر از کارکنان دارای مدرک تحصیلی کارشناسی و بالاتر دانشگاه علامه طباطبائی (تهران) بودند که با فرمول کوکران حجم نمونه آماری به تعداد 206 نفر محاسبه و تعیین شد. در این پژوهش با استفاده از روش تصادفی ساده، پرسشنامه ها بین پاسخگویان توزیع گردید. جهت سنجش توانمندسازی کارکنان از پرسشنامه استاندارد توانمندسازی روان شناختی اسپریتزر (1995) و برای سنجش سواد دیجیتالی از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. کلیه تحلیل ها نیز با استفاده از نسخه 23 نرم افزار Spss انجام گرفت. نتایج: نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که میانگین کل میزان توانمندسازی کارکنان برابر با (86.3) بوده و در سطح زیاد قرار دارد، ولیکن، میانگین میزان مهارت سواد دیجیتالی آنان برابر با (53.3) و در سطح متوسط می باشد. همچنین پاسخگویان دارای بیشترین سطح توانمندسازی در مولفه های احساس معناداری با میانگین (80.4)، و شایستگی برابر با میانگین (49.4) بودند، ولیکن در مولفه های حق انتخاب برابر با (31.3)، و تاثیرگذاری (36.3) در سطح متوسط قرار داشتند. نتایج سایر یافته های تحقیق نشان داد بین مهارت سواد دیجیتالی و توانمندسازی کارکنان رابطه معناداری وجود داشته و ضریب همبستگی برابر با (r = .278) به دست آمد. نتایج بررسی روابط همبستگی مولفه های توانمندسازی نیز نشان داد که به جز مولفه احساس معناداری، بین سایر مولفه های توانمندسازی کارکنان و مهارت سواد دیجیتالی رابطه معناداری وجود داشته و در این میان، مولفه حق انتخاب (r = .342) دارای بیشترین همبستگی و احساس شایستگی (r = .187) دارای کم ترین همبستگی با مهارت سواد دیجیتالی کارکنان بود. میزان همبستگی مولفه ثاثیرگذاری نیز برابر با (r = .287) بدست آمد. نتیجه گیری: مهارت سواد دیجیتالی کارکنان دانشگاه علامه طباطبائی در سطح مناسبی قرار ندارد. همچنین با توجه به اهمیت رابطه موجود بین مهارت سواد دیجیتالی کارکنان و میزان توانمندسازی روانشناختی آنان، ضروری است که جهت ارتقای مهارت سواد دیجیتالی کارکنان، اقدامات آموزشی لازم در دانشگاه ها صورت پذیرد. در این رابطه ایجاد سرفصل آموزشی مهارت های سواد دیجیتالی در آموزش های ضمن خدمت کارکنان، و برگزاری دوره های آموزشی با محوریت مدیریت اسناد و محتوی دیجیتال از راهکارهای پیشنهادی پژوهش حاضر است.  

هدف: برای کسب موفقیت در هر سازمانی، توجه به عملکرد شغلی امری بدیهی است. عوامل مختلفی در عملکرد شغلی معلمان موثر است که این مطالعه با هدف بررسی رابطه علّی مدیریت دانش و سواد دیجیتالی در عملکرد شغلی با نقش میانجی یادگیری سازمانی در بین دبیران مدارس متوسطه دوم شهر ارومیه انجام شده است. روش : پژوهش حاضر از نظر هدف و ماهیت، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده ها، توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه ی دبیران مدارس متوسطه دوم شهر ارومیه به تعداد 1123 نفر تشکیل دادند که از طریق جدول کرجسی و مورگان، تعداد 285 نفر به عنوان نمونه، از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های مدیریت دانش شرون لاوسون (2003)، سواد دیجیتالی توحیدی اصل (1391)، یادگیری سازمانی فام و اسوایرسزک (2006) و عملکرد شغلی پاترسون (1970) استفاده شد. روایی پرسشنامه ها، با روش های روایی منطقی (صوری و محتوایی) مورد بررسی قرار گرفت و پس از اصلاحات لازم، مورد تایید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه ها نیز از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب برای پرسشنامه مدیریت دانش 87/0، سواد دیجیتالی 93/0، یادگیری سازمانی 93/0 و عملکرد شغلی 86/0 برآورد گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش های آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد و ضریب همبستگی پیرسون) و آمار استنباطی (تحلیل مسیر مدل معادلات ساختاری) با استفاده از نرم افزارهایSPSS 24  و Lisrel 8.8 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که بین متغیرهای مدیریت دانش و عملکرد شغلی (65/0ß=)، سواد دیجیتالی و عملکرد شغلی (42/0ß=)، مدیریت دانش و یادگیری سازمانی (53/0ß=) و سواد دیجیتالی و یادگیری سازمانی (56/0ß=) رابطه مستقیم، مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج حاصل از مدل معادلات ساختاری نشان می دهد که مدل پیشنهادی پژوهشگران از برازش مناسبی برخوردار بوده و بین مدیریت دانش و سواد دیجیتالی با عملکرد شغلی با نقش میانجی یادگیری سازمانی در بین دبیران مدارس متوسطه دوم شهر ارومیه، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، مدیریت دانش، سواد دیجیتالی و یادگیری سازمانی بر عملکرد شغلی دبیران تأثیر بسزایی دارد. هرگونه افزایش مدیریت دانش، سواد دیجیتالی و یادگیری سازمانی منجر به افزایش عملکرد شغلی دبیران می شود. لذا، برای دستیابی به عملکرد شغلی بالا، توجه به مدیریت دانش، سواد دیجیتالی و یادگیری سازمانی ضروری به نظر می رسد. معلمان با توجه بیشتر به مدیریت دانش، سواد دیجیتالی و یادگیری سازمانی می توانند عملکرد شغلی بالایی را تضمین کنند.