سواد دیجیتالی

هدف از این مطالعه، بررسی مفهوم سواد دیجیتالی و جایگاه مؤلفه های مختلف تفکر انتقادی در توسعه آن بوده است. با مرور منابع، مؤلفه هایی مانند: مهارت های دیداری- بصری، بازآفرینی، فعالیت در مسیر شاخه ای، اطلاعاتی، عاطفی- اجتماعی و تفکر بلا درنگ؛ به همراه مؤلفه های تفکر انتقادی، در دو بعد شناختی و عاطفی به دست آمده و سپس، مهارت تفکر انتقادی، به عنوان پیش نیازی بسیار ضروری برای آموزش مهارت های سواد دیجیتالی و محیط های دیجیتالی به عنوان زمینه و محیطی بسیار کارآمد برای پرورش مهارت های تفکر انتقادی مورد بحث قرار گرفته است. در نهایت، تعدادی راهکار عملی برای تقویت توأمان هر دو مهارت ارائه شده است.

هدف: پژوهش حاضر به بررسی تأثیر سواد دیجیتالی بر افزایش سطح علمی دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه شمال می پردازد.<br /> روش پژوهش: روش انجام تحقیق حاضر، توصیفی- تحلیلی از نوع پیمایشی بوده و به لحاظ هدف کاربردی است. جامعه ی آماری این تحقیق را دانشجویان رشته تربیت بدنی دانشگاه شمال تشکیل می دهند که 120 دانشجو به روش نمونه گیری تصادفی ساده و در دسترس انتخاب شد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته طبق الگوی سواد دیجیتالی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات با توجه به آزمون کولموگروف اسمیرنف و نرمال بودن داده های تحقیق از آزمون تی تک نمونه ای، تی مستقل و تحلیل واریانس درسطح معناداری 05/0=α استفاده شد. <br /> یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد متغیر سواد دیجیتالی بر افزایش سطح علمی دانشجویان تربیت بدنی تأثیرگذار بوده است (001/0= sig). همچنین نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد از بین متغیرهای سواد دیجیتالی، مولفه های کاربرد اطلاعات، ابزارها و تعامل آنلاین؛ یافتن اطلاعات و درک تجربیات دیجیتالی به ترتیب بشترین تأثیرگذاری را بر افزایش سطح علمی دانشجویان داشته است. همچنین نتایج آزمون تی مستقل نشان داد از لحاظ جنسیت (791/0 = sig) و تأهل (634/0 = sig) نگرش متفاوت و معناداری به سواد دیجیتالی وجود ندارد. <br /> نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد سواد دیجیتالی و تمامی مولفه های آن در افزایش سطح علمی دانشجویان تأثیر گذار است و می تواند نگرشی مثبت برای دانشجویان در جهت یادگیری ایجاد کند. بنابراین می بایستی این موضوع مورد توجه مسئولین دانشگاه ها قرار گیرد و با افزایش فناوری های نوین رویکر علمی جدید را برای دانشجویان ایجاد نمایند.

تکنولوژی دیجیتالی تاثیر بسیار مهمی در آموزش زبان داشته است؛ به نحوی که می تواند معلمان زبان انگلیسی را در انتقال دانش به زبان آموزان کمک شایانی بکند و کیفیت آموزش معلمان را نیز بهبود بخشد. هدف اصلی تحقیق حاضر، از طرفی، ارزیابی سواد دیجیتالی معلمان زبان انگلیسی ایران و از طرف دیگر، تاثیر عوامل جنسیت، تجربه تدریس و سطح تحصیلات بر این سواد می باشد. به همین منظور، 239 معلم زبان انگلیسی از شهرهای مختلف ایران نسخه ای تطبیقی از مدل سواد دیجیتالی اینجی (2012) را تکمیل نمودند. برای تحلیل داده ها از نرم افزار تحلیل آماری SPSS (نسخه 21) استفاده گردید. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که معلمان زبان انگلیسی ازسطح متوسط سواد دیجیتالی برخوردار هستند. تفاوت معنی داری بین معلمان خانم و آقا از لحاظ سطح سواد دیجیتالی، جنسیت و تجربه تدریس وجود نداشت، اما تفاوت معنی داری بین معلمان آقا و خانم از لحاظ سطح و سواد دیجیتالی یافت شد. ضرورت این تحقیق در توسعه حرفه ای معلمان مورد بحث قرار می گیرد.

هدف از انجام این تحقیق، بررسی تاثیر سواد دیجیتالی و پیشرفت ریاضی بر اضطراب ریاضی دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر دهدشت بود. پژوهش به روش توصیفی از نوع همبستگی انجام گرفت. جامعه آماری شامل همه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر دهدشت به تعداد470 نفر در سال 1399 بود. حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان(1970) انجام شد و تعداد 210 نفر به عنوان نمونه آماری به روش نمونه گیری احتمالی چند مرحله ای انتخاب شدند. برای گرد آوری داده ها، از پرسشنامه های پرسشنامه سواد دیجیتالی مبتنی بر چارچوب مهارت های سواد دیجیتال دانشگاه اوپن و پرسشنامه اضطراب ریاضی دانش آموزان، از مقیاس اضطراب ریاضی برای کودکان(MESC) چیو و هنری(1990) استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد ضریب همبستگی پیرسون(R) بین متغیر مستقل و متغیر وابسته(اضطراب ریاضی) **751/0- بود که نشان داد همبستگی معنادار و معکوس قوی وجود دارد. ضریب تعیین تعدیل شده برابر با 563/. می باشد، نشان می دهد 56 درصد از کل تغییرات متغیر اضطراب ریاضی، به متغیر سواد دیجیتال وابسته می باشد.

در شرایط فعلی، پیش بینی افق های دور که لازمه برنامه ریزی استراتژیک است، با دشواری صورت می گیرد و گاه چنان حوادث غیرمنتظره روی می دهند که همچون "سونامی" بنیاد سیاست ها با استراتژی بلندمدت را به هم می ریزد. وجود این شرایط، کشورها و سازمان ها را با یک تناقض اساسی روبرو می کند. بنابراین برنامه ریزی استراتژیک ضرورت دارد؛ چرا که بدون وجود استراتژی های بلندمدت، جایی برای مدیریت بهینه منابع و سرمایه گذاری ها باقی نمی ماند. از سوی دیگر برنامه ریزی استراتژی های بلندمدت نیز متزلزل است، چون اعتباری برای پیش بینی های بلندمدت (در افق های 20، 30، 50 سال و بالاتر) در اختیار نیست. عقل سلیم توجیه نمی کند که قید برنامه ریزی استراتژیک را بزنیم. پس باید برای رهایی از این تناقض چاره ای یافت. چاره آن برنامه ریزی پابرجاست که بر پایه آن می توان برای 100 سال آینده برنامه ریزی کرد، بدون این که اتفاقی مانند "سونامی" بتواند بنیاد این برنامه ها (راهبردها) را در هم شکند. برنامه ریزی استراتژیک (در افق های زمانی واقعا بلند) در حوزه علم و تکنولوژی اهمیت مضاعفی می یابد؛ چراکه سرمایه گذاری ها در این زمینه معمولا خیلی دیر به بار می نشیند. اگر سیاست ها و استراتژی های کشور و یا سازمان های صنعتی حساس، در این زمینه آسیب پذیر و شکننده بوده و به عبارت دیگر "پا بر جا" نباشند، آینده کشور در معرض مخاطرات جدی قرار می گیرد

مقاله حاضر با هدف بررسی نقش سواد دیجیتال بر پذیرش فناوری در کتابداران دانشگاه پیام نور انجام شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه ی کارکنان کتابخانه های دانشگاه پیام نور سراسر کشور به تعداد 318 نفر بودند که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان (1970)، تعداد 175 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه های استاندارد سواد دیجیتالی رودریگوئز و همکاران (2016) و پذیرش فناوری دیویس (2000) بود. یافته های توصیفی نشان داد که میزان سواد دیجیتال و پذیرش فناوری و مولفه های آنها در سطح بالاتر از متوسط قرار دارد. نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون نیز نشان داد که در سطح معنی داری 05/0، بین سواد دیجیتال و مؤلفه های آن با پذیرش فناوری رابطه ی معنادار و مستقیم وجود دارد. بر اساس نتایج مدل رگرسیونی، پذیرش فناوری مبتنی بر سواد دیجیتالی به میزان 2/39 درصد قابل پیش بینی است. همچنین، بر اساس نتایج مدل رگرسیون چندگانه، پذیرش فناوری بر اساس مؤلفه های سواد دیجیتال به میزان 2/53 درصد قابل پیش بینی است. بنابراین در تبیین عملکرد مطلوب کتابداران، ضرورت پذیرش فناوری و ارتقاء سواد دیجیتالی پیشنهاد می شود.

رشد سریع و نوآوری در فناوری های دیجیتال به طور اساسی چشم انداز رقابتی، استراتژی ها، فرآیندها و ساختارهای سنتی را تغییر داده است. در دنیای دیجیتال، هر کاری را می توان از طریق رایانه یا تلفن هوشمند انجام داد. کارآفرینی دیجیتال با سرمایه گذاری در این فرآیند مزایای بسیاری را برای شرکت ها و جامعه به ارمغان آورده است. عوامل تعیین کننده موفقیت و توسعه کارآفرینی دیجیتال و نحوه ارتباط آن ها با یکدیگر هنوز مشخص نیست. این مطالعه ازآن جهت حائز اهمیت است که محیط های دیجیتال در اکثر کشورهای درحال توسعه به طور فزاینده ای در حال رشد هستند. چنین محیطی به عنوان یک فرصت برجسته برای ارتقای کارآفرینی دیجیتال تلقی می شود. هدف مقاله تعیین عواملی است که در توسعه کارآفرینی دیجیتال از طریق سواد دیجیتال نقش مؤثری دارند. این عوامل با بررسی ادبیات و مقالات نشریات خارجی در این زمینه و دسته بندی این عوامل و سپس ارائه مدلی جامع بر اساس داده های به دست آمده شناسایی شده اند. تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار SMART PLS 3 استفاده شده است. جامعه آماری در این تحقیق کلیه فارغ التحصیلان و اساتید دانشگاه های هنر تبریز می باشد. نتایج به دست آمده از تجزیه وتحلیل داده ها نشان می دهد که سواد دیجیتال (ارتباط و همکاری, مهارت های تدریس و یادگیری, سواد فناوری اطلاعات و ارتباطات, تحقیق دیجیتال و سواد اطلاعاتی) یکی از موضوعات مهم مرتبط با توسعه کارآفرینی دیجیتال است.

هدف: هدف پژوهش حاضر ارزیابی، مقایسه و تحلیل سواد دیجیتالی دانشجویان تحصیلات تکمیلی بر اساس چارچوب صلاحیت های سواد دیجیتالی یونسکو است. روش پژوهش: پژوهش از نظر رویکرد آمیخته و از نظر هدف کاربردی است و در قالب پیمایش و با روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است. بخش کیفی با تحلیل محتوای کیفی عناصر چارچوب سواد دیجیتالی یونسکو و با ابزار سیاهه وارسی با تکیه بر تکنیک گال؛ و بخش کمی با استفاده از نسخه 25 نرم افزار اس پی اس اس و آزمون های تی تست تک نمونه ای و لوین انجام شده است. داده های کمی با ابزار پرسشنامه گردآوری شده و جامعه آماری پژوهش دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه سیستان و بلوچستان در دو حوزه علوم انسانی و علوم پایه بودند که پس از محاسبه واریانس با روش های نمونه گیری سهمیه ای در دسترس و غیرتصادفی 148 نفر برآورد شد. یافته ها: از بخش کیفی پژوهش 5 مؤلفه اصلی به عنوان مؤلفه های اصلی چارچوب سواد دیجیتال یونسکو حاصل آمد که از میان آن ها بر اساس نتایج بخش کمی میزان تسلط جامعه پژوهش به مؤلفه «دیجیتال پژوهی» با بیشترین میانگین (217/3) در حد متوسط و «مؤلفه ایمنی محیط دیجیتال» (3552/) با کمترین میزان میانگین در حد کم ارزیابی شده است. نتایج آزمون لوین (635 /0) میان سطح سواد دیجیتالی جامعه پژوهش در دو حوزه علوم انسانی و علوم پایه تفاوت معناداری را نشان نداد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پایش می تواند در توجه جدی تر و گنجانده شدن صریح تر مؤلفه های مهارت های سواد دیجیتالی در برنامه های آموزشی دانشگاه ها مؤثر واقع شود. ره آورد توجه به این مهم آموزش مستمر و روزآمد مهارت های سواد دیجیتالی به دانشجویان و ایجاد زمینه توانمندسازی مخاطبان بر اساس دستورالعمل ها و چارچوب های نوین بین المللی خواهد بود.

پژوهش حاضر باهدف تدوین الگوی توانمندسازی فناوری اعضای هیئت علمی رشته مدیریت ورزشی طراحی گردید. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف کاربردی، ازنظر شیوه گردآوری داده ها آمیخته بود. ابزار مورداستفاده در بخش کیفی پژوهش، مصاحبه نیمه ساختاریافته و در بخش کمی، پرسشنامه محقق ساخته بود. روایی مصاحبه از طریق قابلیت باورپذیری (اعتبار)، انتقال پذیری و تأیید پذیری و پایایی آن از طریق مطالعه حسابرسی فرآیند و توافق درون موضوعی دو کدگذار به تأیید رسید. پایایی و روایی پرسشنامه نیز از طریق روایی سازه با نرم افزار پی ال اس به تأیید رسید. جامعه آماری پژوهش حاضر در بخش کیفی، شامل اساتید برجسته حوزه مدیریت ورزشی است که در زمینه توانمندسازی پژوهش هایی انجام داده بودند. همچنین جامعه آماری پژوهش حاضر در بخش کمی شامل اعضای هیئت علمی مدیریت ورزشی دانشگاه های دولتی و آزاد بودند. تعداد اساتید رسمی (استخدام رسمی و تمام وقت) مدیریت ورزشی در دانشگاه های دولتی و آزاد کشور، به ترتیب 118 نفر و 211 نفر می باشند که از این تعداد با توجه به جدول مورگان، به صورت تصادفی، به ترتیب 92 استاد دانشگاه دولتی و 136 استاد دانشگاه آزاد اسلامی به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش تحلیل داده های بخش کیفی در پژوهش حاضر، تحلیل مضمون بود. همچنین در بخش کمی از روش معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج نشان داد که تعداد 25 مقوله پس از انجام مصاحبه های پژوهش و کدگذاری باز استخراج گردید. پژوهش حاضر نشان داد که زیرساخت ها، نگرش، سازمانی، فردی، انگیزشی، سواد دیجیتالی و آموزش ازجمله عوامل مؤثر در راستای توانمندسازی فناوری اعضای هیئت علمی رشته مدیریت ورزشی می باشد.