نقش دستکاری دستگاه های حسی در پاسخ های کنترل قامت: یک مطالعه رشدی (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

هدف از این پژوهش بررسی سازوکارهای زیربنایی تفاوت های وابسته به سن در کنترل قامت دختران 7-18 ساله از طریق تعیین تفاوت های بین رده های سنی مختلف و بزرگسالان در اولویت های حسی آنها برای پاسخ های جبرانی بود. تعداد 118 دختر غیرورزشکار 7 تا 18 ساله به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به چهار گروه سنی 7- 9 (31 نفر)، 10- 12 (32 نفر)، 13-15 (28 نفر) و 16-18 (27 نفر) تقسیم شدند. همچنین، یک گروه مرجع از بزرگسالان (28 نفر، میانگین سنی 9/27 سال) به منظور مقایسه بررسی شد. برای دستکاری دروندادهای حسی از آزمون سازماندهی حسی (SOT) با دستگاه پاسچروگرافی پویای کامپیوتری استفاده شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی تفاوت معنی دار بین تمام گروه های سنی در 6 شرایط آزمون را نشان داد (05/0>P). استفاده از دروندادهای حسی پیکری و دهلیزی برای حفظ تعادل در گروه های سنی مختلف تقریبا یکسان بود اما، در استفاده از دروندادهای بینایی تفاوت های معنی داری مشاهده شد. عملکرد کنترل قامت دختران از 13 سالگی به بعد مشابه با افراد بزرگسال می شود که این می تواند به دلیل رشد تأخیری دستگاه بینایی باشد. به طور کلی، ظاهرا برای کنترل بهینه قامت، ابتدا دستگاه حسی پیکری و پس از آن، به ترتیب دستگاه های دهلیزی و بینایی بالیده می شوند.