مطالب مرتبط با کلیدواژه

دویدن


۱.

تغییرات گرلین آسیل دار پلاسمایی و گرسنگی افراد چاق، هنگام و بعد از یک جلسه فعالیت ورزشی متناوب با شدت های مختلف(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: چاقی هورمون رشد گرلین آسیل دار اشتها دویدن

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۷۰۲ تعداد دانلود : ۹۷۹
وزن بدن از طریق تعادل بین دریافت غذا و انرژی مصرفی تنظیم می شود. هورمون گرلین باعث افزایش اشتها و مصرف غذا می گردد. برای تعیین اثرات یک جلسه فعالیت ورزشی متناوب با شدت های فزاینده روی گرلین آسیل دار و اشتهای افراد چاق، 9 دانشجوی مرد بی تحرک با سن 5/0±21 سال، وزن بدن 13/2±61/99 کیلوگرم، شاخص توده بدن 84/0±68/32 کیلوگرم بر مترمربع و حداکثر اکسیژن مصرفی 48/1±21/34 میلی لیتر/کیلوگرم/دقیقه، در تحقیق حاضر شرکت کردند. تحقیق با طرح تصادفی متعادل شده شامل دو جلسه آزمون (ورزشی و کنترل) انجام شد. پروتکل تمرین شامل دویدن روی نوارگردان با 50%، 60%، 70%، و 80% حداکثر اکسیژن مصرفی بود. نمونه های خون قبل، هنگام و دو ساعت بعد از فعالیت جمع آوری شد. نتایج نشان داد مقادیر گرلین آسیل-دار و میزان گرسنگی کاهش یافته است و در انتهای آزمون، به طور معنی داری کمتر از مقادیر استراحتی بود (هر دو 001/0>P). مساحت زیرمنحنی مربوط به میزان گرسنگی، هنگام فعالیت ورزشی، بازیافت و کل دوره آزمون به طور معنی داری (به ترتیب: 007/0=P، 001/0>P و 001/0>P) در جلسه آزمون ورزشی (به ترتیب: 33/7±94/145، 71/21±58/344، 90/23±19/490 واحد در دقیقه) کمتر از کنترل بود، در حالی که مقادیر مساحت زیرمنحنی مربوط به گرلین آسیل دار در جلسه آزمون ورزشی، در مقایسه با کنترل فقط در دوره بازیافت (001/0>P) و کل دوره آزمون (001/0>P) کمتر بود. این یافته ها اشاره دارند گرلین آسیل دار و اشتهای افراد چاق هنگام فعالیت ورزشی با شدت 70% حداکثر اکسیژن مصرفی و تا دو ساعت بعد از این پروتکل کاهش می یابد و به نظر می رسد هورمون رشد در این کاهش نقش مؤثرتری دارد. اینکه آیا این پروتکل می تواند در یک برنامه تمرینی کوتاه مدت اثرات مشابهی داشته باشد، به بررسی بیشتر نیاز دارد.
۲.

مقایسة اثر یک جلسه فعالیت شناکردن و دویدن وامانده ساز بر اشتها و کالری دریافتی در دختران سالم(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: شنا اشتها دویدن کالری دریافتی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۳۳۷ تعداد دانلود : ۸۱۳
هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر یک جلسه فعالیت شنا و دویدن بر میزان اشتها و کالری دریافتی دختران سالم بود. طرح تحقیق متقاطع بود و 12 داوطلب دختر (میانگین سنی 3 /1 ± 5 /22 سال، وزن 46 /5 ± 07 /56 کیلوگرم، درصد چربی بدن 316 /8 ± 125 /27 درصد و شاخص تودة بدن 68 /2 ± 175 /21 کیلوگرم بر متر مربع) از دانشجویان دانشگاه در 3 حالت کنترل، فعالیت شنا و دویدن با شدت 80 تا 85 درصد ضربان قلب بیشینه تا حد واماندگی قرار گرفتند. میزان اشتهای افراد در چهار نوبت شامل دو ساعت قبل از فعالیت (در حالت ناشتا)، بلافاصله بعد از فعالیت، دو و هشت ساعت بعد از فعالیت به وسیلة پرسشنامة اشتها اندازه گیری شد. همچنین کالری دریافتی در روزهای اجرای پروتکل پژوهشی و قبل و بعد از اجرای پروتکل توسط خود آزمودنی ها ثبت شد. برای تحلیل داده ها از روش آماری ANOVA با اندازه گیری مکرر و آنوای یکطرفه استفاده شد. سطح معناداری آزمون ها 05 /0 P≤ در نظر گرفته شد. در پایان تغییر معناداری در اشتها و کالری دریافتی در اثر یک جلسه فعالیت شنا و دویدن مشاهده نشد (005 /0 = P) . نتایج نشان داد یک جلسه فعالیت شنا و دویدن تأثیری بر میزان اشتها و کالری دریافتی نداشت. بنابراین یک جلسه فعالیت تا هشت ساعت بعد از آن برخلاف تصور برخی افراد اشتها را افزایش نمی-دهد و می تواند در کنترل وزن و کاهش آن استفاده شود. به عبارت دیگر، ورزش موجب تعادل معنی کالری می شود که احتمالاً در کوتاه مدت این تعادل منفی جبران نمی شود و بین شنا و دویدن از این حیث تفاوتی وجود ندارد.
۳.

تأثیر بارگیری کراتین مونوهیدرات بر کراتین کیناز سرمی وآزردگی عضلانی ناشی از دویدن در سرازیری در مردان کوهنورد(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: کراتین دویدن کوهنوردی آزردگی عضلانی مکمل های خوراکی

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی علم تمرین
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی بیوشیمی و متابولیسم ورزشی
تعداد بازدید : ۱۵۷۷ تعداد دانلود : ۸۰۴
مقدمه: با توجه به نتایج متناقض مربوط به اثر بارگیری مکمل کراتین بر آزردگی عضلانی، تحقیق حاضر به منظور تعیین تأثیر بارگیری مکمل کراتین مونوهیدرات بر کراتین کیناز تام سرمی و آزردگی عضلانی ناشی از دویدن در سرازیری در مردان کوهنورد انجام شد. روش شناسی:20 مرد کوهنورد سالم داوطلب (سن28-20 سال، درصد چربی 12-8 و اکسیژن مصرفی بیشینه 55-50 میلی لیتر /کیلوگرم /دقیقه ) به طور تصادفی و دوسویه کور در دو گروه کراتین و شبه دارو تقسیم شدند. هریک از آزمودنی ها برای پنج روز متوالی، روزانه 300 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن مکمل کراتین مونوهیدرات یا دکستروز دریافت کردند. پس از دوره ی مکمل سازی، همه ی آزمودنی ها در یک قرارداد ورزشی دویدن سرازیری روی نوارگردان با 65% اکسیژن مصرفی بیشینه، شیب 15- درصد و مدت 30 دقیقه شرکت نمودند. نمونه های خونی در چهار مرحله: قبل و بعد از بارگیری، بلافاصله و 24 ساعت پس از قرارداد ورزشی انجام شد. داده های حاصله به صورت میانگین و انحراف استاندارد با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس، پس تعقیبی بونفرونی و تی مستقل در سطح معنی داری کمتر از 0/05 بررسی شد. یافته ها: کراتین کیناز تام سرمی و احساس درد عضلانی هر دو گروه متعاقب دویدن در سرازیری به طور معنی دار افزایش یافت (P<0/05). با این حال، دامنه ی تغییرات 24 ساعته ی کراتین کیناز تام سرم گروه کراتین به طور معنی داری کمتر از گروه شبه دارو بود (P>0/05). در حالی که تفاوت 24 ساعته ی تورم، انعطاف پذیری، قدرت هم طول بیشینه و توان انفجاری اندام تحتانی دو گروه معنی دار نبود (P>0/05). نتیجه گیری: براساس یافته های حاضر، می توان نتیجه گرفت که بارگیری پنج روزه ی کراتین مونوهیدرات بر تغییرات نامطلوب برخی شاخص های آزردگی عضلانی تأخیری مردان کوهنورد پس از دویدن سرازیری مؤثر است.
۴.

مقایسه اثر یک جلسه فعالیت شناکردن و دویدن وامانده ساز بر اشتها و کالری دریافتی در دختران سالم(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: شنا اشتها دویدن کالری دریافتی

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی علم تمرین
  3. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی تغدیه ورزشی و مکملها و مواد نیروزا
تعداد بازدید : ۱۲۶۰ تعداد دانلود : ۷۷۳
هدف: هدف تحقیق حاضر بررسی اثر یک جلسه فعالیت شنا و دویدن بر میزان اشتها و کالری دریافتی دختران سالم بود. روش شناسی: طرح تحقیق متقاطع بود و 12 داوطلب دختر دانشجو (میانگین سنی 3/1 ±5/22 سال، وزن 46/5 ± 07/56 کیلوگرم، درصد چربی بدن 316/8 ± 125/27 درصد و شاخص توده بدن 68/2 ± 175/21 کیلو گرم بر متر مربع) در 3 حالت کنترل، فعالیت شنا و دویدن با شدت 80 تا 85 درصد ضربان قلب بیشینه تا حد واماندگی قرار گرفتند. میزان اشتهای افراد در چهار نوبت شامل دو ساعت قبل از فعالیت (در حالت ناشتا)، بلافاصله بعد از فعالیت، دو و هشت ساعت بعد از فعالیت به وسیله پرسشنامه اشتها اندازه گیری شد. همچنین کالری دریافتی در روزهای اجرای پروتکل پژوهشی و قبل و بعد از آن توسط خود آزمودنی ها ثبت شد. برای تحلیل داده ها از روش آماری ANOVA با اندازه گیری مکرر و آنوای یکطرفه استفاده شد. سطح معنا داری آزمون ها 05 /0 P≤ در نظر گرفته شد. نتایج: تغییر معناداری در اشتها و کالری دریافتی در اثر یک جلسه فعالیت شنا و دویدن مشاهده نشد (005/0=P ). نتیجه گیری: یک جلسه فعالیت شنا و دویدن تأثیری بر میزان اشتها و کالری دریافتی نداشت. بنابراین یک جلسه فعالیت تا هشت ساعت بعد از آن برخلاف تصور برخی از افراد اشتها را افزایش نمی دهد و می تواند در کنترل وزن و کاهش وزن استفاده شود. به عبارت دیگر ورزش سبب تعادل منفی کالری می شود که احتمالاً در کوتاه مدت این تعادل منفی جبران نمی شود و بین شنا و دویدن از این حیث تفاوتی وجود ندارد.
۵.

تأثیر پروتکل تمرینی شنا و دویدن بر عملکرد حرکتی، یادگیری، حافظه فضایی رت های پیر(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: ورزش شنا عملکرد حرکتی دویدن رت حافظه فضایی

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی رفتار حرکتی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی رفتار حرکتی یادگیری حرکتی
  3. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی رفتار حرکتی آموزش تربیت بدنی
تعداد بازدید : ۱۸۷۸ تعداد دانلود : ۷۹۶
اخیرا، تأثیرات تمرین بر سیستم عصبی، حافظه فضایی و عملکرد حرکتی در دوران پیری به طور جدی مورد توجه محققان قرار گرفته است. با افزایش سن برخی عملکردهای سیستم عصبی از جمله حافظه فضایی تضعیف می شود. بنابراین، تأثیر تمرین هوازی شنا و دویدن بر یادگیری، حافظه فضایی و عملکرد حرکتی در رت های پیر بررسی شد. روش تحقیق این مطالعه از نوع تجربی (آزمایشگاهی) است. 30 رت (18 ماهه) به طور تصادفی به سه گروه آزمایشی 1 (دویدن روی نوارگردان)، آزمایشی 2 (شنا در ماز آبی) و کنترل تقسیم شدند. دستگاه رت تردمیل برای تمرین آزمودنی ها، دستگاه ماز آبی موریس به منظور استفاده پروتکل تمرینی و بررسی حافظه و یادگیری و دستگاه جعبه باز برای بررسی عملکرد حرکتی آزمودنی ها به کار گرفته شد. از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. مقادیر بر حسب میانگین ± خطای استاندارد (M .Mean ± S.E) گزارش شده است. نتایج نشان داد در آزمون حافظه فضایی (زمان رسیدن به هدف و مسافت طی شده برای رسیدن به هدف) گروه آزمایشی اول (شنا) به طور معناداری نسبت به گروه کنترل و گروه آزمایشی 2 (دویدن) بهتر عمل کردند (001/0 P=) و گروه تردمیل در آزمون حافظه فضایی (زمان رسیدن به هدف) نسبت به گروه کنترل عملکرد بهتری داشتند (04/0 P=). در مورد آزمون عملکرد حرکتی (آزمون جعبه باز) در پارامتر کل مسافت طی شده، گروه آزمایشی 1 و گروه آزمایشی 2 به نسبت گروه کنترل برتری معناداری داشتند (به ترتیب )001/0) , (P=002/0 .( P=در پارامتر میانگین سرعت طی شده در آزمون جعبه باز، گروه آزمایشی 1 و گروه آزمایشی 2 به نسبت گروه کنترل برتری معناداری داشتند (به ترتیب )001/0), (P= 003/0 (P=. نتایج تحقیق حاکی از آن است که تمرین هوازی به ویژه شنا، اثر مثبت بر تثبیت حافظه، یادداری و عملکرد حرکتی دارد، بدین نحو که تمرین احتمالاً مسیرهای پاداش را در سیستم عصبی حیوان تقویت می کند که این عامل می تواند دلیلی بر تقویت حافظه و یادگیری در سیستم عصبی باشد.
۶.

تأثیر نواربندی کشکک بر گشتاور سه بعدی مفاصل زانو و ران زنان مبتلا به سندرم درد کشککی-رانی طی مرحله اتکای دویدن(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: دویدن درد کشککی - رانی نواربندی گشتاور

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی آسیب شناسی ورزشی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی بیومکانیک ورزشی بیومکانیک بالینی
تعداد بازدید : ۱۲۰۲ تعداد دانلود : ۷۴۹
مکانیسم کاهش درد بیماران مبتلا به درد کشککی-رانی طی نواربندی کشکک به طور کامل مشخص نیست. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر نواربندی کشکک بر گشتاور سه بعدی مفاصل ران و زانوی زنان مبتلا به درد کشککی-رانی طی مرحله اتکای دویدن بود. متغیرهای سینماتیکی و سینتیکی 14 زن دارای درد کشککی-رانی توسط پنج دوربین و یک صفحه نیروسنج ثبت شد. از معادلات دینامیک معکوس نیوتن-اولر جهت محاسبه گشتاور استفاده شد. آزمون تی زوجی برای مقایسه اوج گشتاور پیش و حین نواربندی کشکک استفاده شد. اوج گشتاور دورکننده زانو پس از نواربندی به طور معناداری کاهش یافت (بدون نواربندی: 44/0؛ نواربندی: 25/0 نیوتن متر بر کیلوگرم). مقادیر اوج گشتاور مفصل ران بین دو شرایط اختلاف معناداری نشان نداد. کاهش اوج گشتاور دورکننده زانو می تواند بیانگر مکانیسم کاهش درد حین نواربندی کشکک در افراد دارای درد کشککی-رانی باشد.
۷.

تأثیر کفش ناپایدار بر پارامترهای نیروی عکس العمل زمین در مرحله اتکای دویدن(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: دویدن نیروی عکس العمل زمین کفش ناپایدار

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی بیومکانیک ورزشی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی بیومکانیک ورزشی عملکرد ورزشی
  3. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی بیومکانیک ورزشی بیومکانیک مهارت های پایه
تعداد بازدید : ۹۴۹ تعداد دانلود : ۸۲۲
درصد از دوندگان تفریحی، از آسیب های مرتبط با دویدن رنج می برند. مطالعه حاضر با هدف – 42 ارزیابی تفاوت ها در متغیرهای مرتبط با نیروی عکس العمل زمین هنگام دویدن با کفش هایی با شکل هندسی متفاوت انجام شد. 42 ورزشکار مرد سالم، با قد 41±4/ 167/39±2/93 سانتی متر، سن 46 سال، جرم ( 29/94±1/ 64/93±4/42 کیلوگرم و شماره پای 32 EU (، در وضعیت کفش ناپایدار، کفش کنترل و پای برهنه بر روی صفحه نیروسنج دویدند. متغیرهای وابسته به نیروی عکس العمل زمین با استفاده از نرمافزار MATLAB محاسبه شدند. آزمون فرضیات با روش آماری تحلیل واریانس با داده های تکراری انجام شد ( P<0.05 (. متغیرهای نرخ بارگذاری عمودی و اوج نیروی عمودی غیرفعال هنگام دویدن با کفش ناپایدار در مقایسه با کفش کنترل به طور معناداری افزایش یافت ) p<0.05 (. علاوهبراین، کفش ناپایدار افزایش معناداری در اوج نیروی خلفی و ضربه ناشی از آن در مقایسه با کفش کنترل به وجود آورد ) p=0.03, p<0.05 (. کفش ناپایدار ممکن است اندام تحتانی را با مقدار نیرو و ضربه بیشتری هنگام دویدن مواجه ساخته و احتمال ایجاد و توسعه آسیب را در دویدن افزایش دهد
۸.

تأثیر خستگی ناشی از دوچرخه سواری بر تغییرات مرکز فشار و توزیع فشار کف پایی در حین دویدن سه گانه کاران مبتدی(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: سه گانه خستگی دوچرخه سواری دویدن توزیع فشار کف پایی مرکز فشار پا

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی بیومکانیک ورزشی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی بیومکانیک ورزشی عملکرد ورزشی
تعداد بازدید : ۱۳۸۶ تعداد دانلود : ۸۳۴
موفقیت در رشته ورزش سه گانه تابستانی به کارایی بهینه دویدن بدون ایجاد اختلال ناشی از دوچرخه سواری بستگی دارد. تغییر الگوی دویدن می تواند باعث بروز آسیب در اندام تحتانی به ویژه در مچ و کف پا گردد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر خستگی ناشی از دوچرخه سواری بر تغییرات مرکز فشار و توزیع فشار کف پایی حین دویدن در ورزشکاران سه گانه کار مبتدی بود. بدین منظور 12 سه گانه کار مبتدی (با میانگین سنی 14/2 ± 76/23 سال؛ وزن 54/2 ± 45/78 کیلوگرم؛ قد 32/2 ± 82/179 سانتی متر) به صورت در دسترس انتخاب شدند و در این پژوهش شبه تجربی شرکت کردند. برای ایجاد خستگی از یک پروتکل 12 مرحله ای دوچرخه سواری بر روی دستگاه کارسنج استفاده شد و میزان انحرافات مرکز فشار و توزیع فشار کف پایی به وسیله دستگاه فوت اسکن، قبل و بعد از پروتکل خستگی در فازهای مختلف دویدن اندازه گیری گردید. نتایج نشان می دهد که حداکثر فشار واردشده در نواحی داخلی پاشنه (0.029= P )، ناحیه استخوان کف پایی اول (0.001= P )، ناحیه استخوان کف پایی دوم (0.001= P )، ناحیه استخوان کف پایی سوم ( P=0.01 ) و ناحیه استخوان کف پایی چهارم ( P=0.017 ) به صورت معناداری افزایش یافته است؛ اما ناحیه میانی پا کاهش را نشان می دهد ( P=0.045 ). شایان ذکر است که پس از خستگی در مرحله تماس، سوپینیشن پا به طور معنا داری کاهش یافته است (P=0.02 )؛ اما در مرحله میانی استقرار، پرونیشن به صورت معناداری افزایش پیدا کرده است (P=0.04) . بر اساس این یافته ها می توان گفت که خستگی ناشی از دوچرخه سواری باعث افزایش فشارهای کف پایی و تغییر در انحرافات مرکز فشار می شود و این عوامل می توانند باعث ایجاد درد و آسیب دیدگی های اندام تحتانی گردند؛ ازاین رو، پیشنهاد می شود سه گانه کاران مبتدی عضلات اینورتور خود؛ به ویژه عضله درشت نی قدامی را تقویت نمایند.
۹.

تأثیر آنی نواربندی عضلات چرخش دهنده خارجی و آبداکتور ران بر مؤلفه های نیروی عکس-العمل زمین طی دویدن(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: نواربندی دویدن نیروی عکس العمل زمین میزان بارگذاری ایمپالس

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی بیومکانیک ورزشی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی بیومکانیک ورزشی عملکرد ورزشی
تعداد بازدید : ۷۵۳ تعداد دانلود : ۹۰۷
از نواربندی برای بهبود عملکرد عضلانی ورزشکاران استفاده می شود. هدف این مطالعه ارزیابی اثر آنی نواربندی عضلات چرخش دهنده خارجی و آبداکتور ران بر مؤلفه های نیروی عکس العمل زمین در سه بعد، زمان رسیدن به اوج آنها، ایمپالس، جابه جایی مرکز فشار، میزان بارگذاری عمودی، و گشتاور آزاد طی فاز اتکای دویدن بود. به این منظور، 24 مرد سالم (سن: 5/2±6/24 ؛ جرم: 2/6±8/74 کیلوگرم؛ 9/7±1/177 سانتی متر) داوطلب شرکت در این تحقیق شدند. اطلاعات نیروی عکس العمل زمین به وسیله صفحه نیرو کیستلر (میزان نمونه برداری: 1000 هرتز) اندازه گیری شد. برای تحلیل آماری از آزمون تی هم بسته استفاده شد. در مقایسه با حالت بدون نواربندی، نواربندی ران به طور معنی داری سبب کاهش اوج نیروی تماسی و اوج فعال در طی فاز اتکای دویدن شد (05/0>P؛ اندازه اثر پایین تا متوسط). اعمال نواربندی به ترتیب سبب افزایش و کاهش میزان بارگذاری عمودی (به میزان 19 درصد؛ 047/0=P؛ اندازه اثر متوسط) و اوج مقادیر گشتاور آزاد (001/0>P؛ اندازه اثر پایین) شد. مقادیر ایمپالس قدامی-خلفی و عمودی در طی حالت نواربندی بزرگ تر از وضعیت عدم استفاده از نواربندی بود (001/0>P؛ اندازه اثر پایین). یافته ها نشان داد نواربندی چرخشی و آبداکتوری ران می تواند سبب بهبود ارزش های گشتاور آزاد شود، اما در میزان بارگذاری عمودی طی فاز اتکای دویدن این گونه نیست.
۱۰.

تأثیر خستگی عمومی بر کار و توان جذبی عضلات مفصل زانو طی مرحله اتکای دویدن(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: خستگی عمومی کار مفصلی توان جذبی دویدن

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۴۷۶ تعداد دانلود : ۶۹۴
فعالیت های فیزیکی مداوم، بدن را در سطوح مختلف خستگی قرار می دهد. خستگی یکی از پیامدهای جدایی ناپذیر اکثر فعالیت های ورزشی بوده که ممکن است منجر به تغییراتی در عملکرد تولید و جذب نیرو در عضلات شود. هدف از پژوهش حاضر، تاثیر دویدن در حالت واماندگی بر توان جذبی و کار عضلات زانو طی مرحله اتکای دویدن بود. 16دانشجوی مرد با میانگین سن 2/27 ± 22سال، قد 5/47 ± 177سانتی متر و جرم 8/4 ± 72/6 کیلوگرم به صورت داوطلبی شرکت داشتند. داده های سینماتیکی و سینتیکی با استفاده از دوربین ویدئویی و صفحه نیروسنج ثبت شد. توان و کار منفی و مثبت عضلات عمل کننده بر زانو، با استفاده از معادلات دینامیک معکوس در نرم افزار MATLAB 2010 محاسبه شد. آزمون فرضیات با استفاده از آزمون T زوجی(تی همبسته) انجام شد 0/05 ≥p. نتایج نشان داد، اوج توان منفی و کار منفی پس از خستگی به طور معناداری به ترتیب 33/78 % و 22/6% کاهش یافت. با وجود اینکه اوج توان مثبت به طور معناداری کاهش یافت 0/05 ≥p اما کار مثبت تغییر معناداری نداشت 0/644 =p. نتایج این پژوهش نشان داد که پس از خستگی، عملکرد جذب ضربه برخوردی در مرحله اتکای دویدن از سوی عضلات کاهش یافته، که این کاهش ممکن است منجر به افزایش خطر آسیب های دویدن شود.
۱۱.

ارزیابی هماهنگی و تغییرپذیری بین مفصلی ناحیه پا در پی استفاده از ارتزهای پا با درجات سختی متفاوت طی فاز اتکای دویدن(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: هماهنگی تغییرپذیری سختی کفی دویدن

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۷۳ تعداد دانلود : ۳۱۴
ارتزهای پا با درجات مختلف سختی به صورت گسترده ای جهت درمان ناهنجاری ها و آسیب های اندام تحتانی مورد استفاده قرار می گیرند؛ اما اثر آن ها بر هماهنگی و تغییرپذیری مفاصل هنوز به طور واضح بیان نشده است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر درجات متفاوت سختی کفی بر الگوی هماهنگی و تغییرپذیری بین مفصلی ناحیه پا طی فاز اتکای دویدن بود. 15 نفر مرد ورزشکار سالم برای شرکت در پژوهش داوطلب شدند. هماهنگی و تغییرپذیری با استفاده از روش فاز نسبی پیوسته طی دویدن با درجات متفاوت کفی (سخت، نیمه سخت و نرم) از داده های سینماتیک تعیین شد. نتایج نشان داد کفی سخت، نرم و نیمه سخت در فاز 25 درصد اول مرحله اتکا فاز به ترتیب باعث افزایش 95، 179 و 220 درصدی در فاز نسبی پیوسته بین مفصلی اینورژن: اورژن مچ پا و تارسومتاتارسال نسبت به شرایط دویدن بدون کفی شدند (001/0≥p ). نتایج به طور کلی نشان داد درجات متفاوت سختی کفی می تواند از طریق تغییر در الگوی هماهنگی و تغییرپذیری بین مفاصل پا، مکانیک اندام تحتانی را تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین توجه به درجه سختی کفی هنگام استفاده از وسایل ارتوتیکی اهمیت ویژه دارد.
۱۲.

اثر میزان سفتی کفی بر الگوی فعالیت الکترومیوگرافی عضلات منتخب اندام تحتانی حین دویدن روی تردمیل(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: دویدن کفی الکترومیوگرافی سفتی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۳۵۴ تعداد دانلود : ۳۰۰
هدف این مطالعه تعیین اثر فوری سه نوع کفی روی فعالیت الکترومیوگرافی عضلات منتخب اندام تحتانی حین دویدن روی تردمیل بود. فعالیت الکترومیوگرافی عضلات راست رانی، پهن خارجی، پهن داخلی، دوسررانی، درشت نئی قدامی و دوقلوی خارجی 14 مرد ورزشکار در وضعیت های بدون کفی، کفی نرم، نیمه سخت و سخت حین دویدن روی تردمیل ثبت شد. فعالیت عضله راست رانی در فاز بارگذاری در وضعیت کفی نرم کمتر از وضعیت های دیگر بود. در فاز پیش نوسان/نوسان اولیه، در فعالیت عضله راست رانی بین وضعیت های کفی نرم/بدون کفی و نرم/نیمه سخت و همچنین در فعالیت عضله دوسررانی بین وضعیت های کفی نیمه سخت/ بدون کفی و نیمه سخت/سخت تفاوت وجود داشت. در فاز نوسان میانی، فعالیت عضلات راست رانی و ساقی قدامی در وضعیت بدون کفی/کفی نیمه سخت و عضله دوقلو در وضعیت بدون کفی با وضعیت های دیگر تفاوت داشت. فعالیت عضله دوسررانی در فاز پیش فعالیت نیز در وضعیت بدون کفی با وضعیت کفی نیمه سخت تفاوت داشت. فعالیت عضلات پهن خارجی و دوقلوی خارجی در وضعیت کفی نرم کمتر از کفی نیمه سخت بود. به نظر می رسد که شدت و الگوی انقباض عضلات حین دویدن با استفاده از کفی با میزان سفتی متفاوت، دچار تغییر شده که می تواند در انتخاب کفی با سطح سفتی مناسب با توجه به اهداف کلینیکی و تمرینی مفید باشد .
۱۳.

اثر پروتکل خستگی بر فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی افراد دارای زانوی پرانتزی طی دویدن با کفش چابکی(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: کفش چابکی الکترومایوگرافی دویدن

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۳۱۱ تعداد دانلود : ۳۶۴
 اغلب آسیب های ورزشی در زمان خستگی رخ می دهند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر خستگی بر فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی در افراد مبتلا به زانوی پرانتزی طی دویدن با کفش چابکی است. در این مطالعه نیمه تجربی 14 نفر مرد مبتلا به زانوی پرانتزی و 15 فرد سالم در دامنه سنی 20 تا 30 سال شرکت کردند. برای ثبت فعالیت الکتریکی عضلات از سیستم الکترومایوگرافی بایومتریک استفاده شد. نتایج نشان داد فعالیت عضله سرینی میانی در گروه سالم از با گروه پای پرانتزی بزرگ تر است. اثر عامل خستگی بر فعالیت عضله درشت نی قدامی طی فاز پاسخ بارگذاری از لحاظ آماری معنادار بود. به طور کلی، با توجه به عملکرد متفاوت دو عضله درشت نی قدامی و نیم وتری طی دویدن قبل و بعد از خستگی، در افراد مبتلا به زانوی پرانتری، در مقایسه با افراد سالم، توان بخشی این دو عضله در افراد مبتلا به زانوی پرانتزی ضروری است
۱۴.

بررسی اقتصاد دویدن در افراد مبتدی: نقش کانون توجه مربوط و نامربوط با بعد درونی و بیرونی(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: استقامت خستگی اکسیژن مصرفی دویدن

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۴۷۶ تعداد دانلود : ۱۴۷
نوع تمرکز توجه بر وضعیت فیزیولوژیکی و روانشناختی افراد در طول دویدن تاثیرگذار است. هرچند نقش موثر راهبردهای توجه بیرونی در تولید حرکات بهینه بارها مورد تاکید قرار گفته است، اما هنوز نقش توجه به عوامل مرتبط و نامرتبط با حرکت در شرایط دستکاری قیود مختلف تکلیف و فرد، به خوبی مشخص نشده است. بنابراین، تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش راهبردهای توجهی مربوط و نامربوط با بعد درونی و بیرونی بر اقتصادِ دویدن افراد مبتدی انجام شد. دوازده زن مبتدی (دامنه سنی 18 تا 30 سال) تکلیف دویدن روی تردمیل را انجام دادند. به منظور اندازه گیری سرعت حداکثر شرکت کنندگان، سرعت تردمیل با 6 کیلومتر بر ساعت شروع شد و پس از هر یک دقیقه سرعت 2 کیلومتر بر ساعت افزایش یافت. این روند تا زمانی که خستگی ارادی پدیدار شود، ادامه داشت. سرعت استفاده شده در هر چهار شرایط آزمایشی (درونی مربوط، بیرونی مربوط، درونی نامربوط، بیرونی نامربوط) 70% سرعت بیشینه ی هر فرد بود. نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری تکراری نشان داد، که استراتژی توجه مربوط درونی/ بیرونی منجر به اکسیژن مصرفی بالاتر، در نتیجه اقتصاد دویدن پایین تر در افراد مبتدی گردید. نتایج گروه توجه نامربوط درونی/ بیرونی نشان داد که دویدن با این دو شرایط سبب مصرف اکسیژن کمتر گردید (اقتصاد بالاتر). نتایج این پژوهش پیشنهاد می کند که توجه نامربوط اقتصادی ترین روش در دویدن افراد مبتدی است.
۱۵.

اثر خستگی ناشی از دویدن بر فعالیت برخی از عضلات اندام تحتانی در مرحله اتکاء(مقاله علمی وزارت علوم)

تعداد بازدید : ۱۴۴ تعداد دانلود : ۸۷
زمینه و هدف: خستگی ناشی از دویدن با تغییراتی در مکانیک دویدن همراه است. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر خستگی ناشی از دویدن روی فعالیت برخی از عضلات اندام تحتانی در مرحله اتکای دویدن بود. روش تحقیق: تعداد 20 نفر دونده مرد در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنی ها قبل و پس از اجرای پروتکل خستگی، 6 بار مسیر 14 متری را دویدند. فعالیت الکترومیوگرافی سطحی عضلات درشت نئی قدامی، دوقلوی داخلی، دوقلوی خارجی، نعلی، پهن خارجی و دوسررانی آزمودنی ها قبل و پس از اجرای پروتکل خستگی ثبت شد. درصد فعالیت عضلات، شاخص هم انقباضی و زمان رسیدن به حداکثر فعالیت عضلات، در مرحله اتکاء دویدن ارزیابی شدند.  داده ها با استفاده از آزمون t وابسته در سطح معنی داری 0/05 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: پس از خستگی در مرحله جذب، فعالیت عضلات دوقلوی داخلی (0/02=p) و دو سررانی (0/02=p) و شاخص هم انقباضی بین عضلات پهن خارجی و دوسر رانی (0/02=p)، پهن خارجی و دوقلوی خارجی (0/001=p) و درشت نئی قدامی و دوقلوی داخلی (0/01=p)؛ کاهش پیدا کرد. در مرحله تولید پس از خستگی، فعالیت عضله درشت نئی قدامی کاهش (0/001=p) و فعالیت عضله دوقلوی داخلی (0/01=p) افزایش پیدا کرد. در این مرحله، هم انقباضی عضلات درشت نئی قدامی و دوقلوی داخلی (0/0001=p) و درشت نئی قدامی و نعلی (0/005=p) پس از خستگی کاهش یافت. در مرحله پیش فعالیت، خستگی باعث افزایش فعالیت عضلات درشت نئی قدامی (0/01=p) و دوسر رانی (0/001=p) شد. هم چنین خستگی باعث افزایش زمان رسیدن به حداکثر فعالیت عضلات دو سررانی، دوقلوی داخلی و دوقلوی خارجی گردید (0/001=p). نتیجه گیری: خستگی سبب ایجاد تغییراتی در مکانیزم زمان بندی عضلانی هنگام دویدن شد که احتمالاً نتیجه تلاش سیستم عصبی بدن برای کاهش خطر ابتلاء به آسیب های وارد بر بدن است. از این رو، توجه به زمان بندی حداکثر فعالیت عضلات در دوندگان مبتدی به منظور پیشگیری از آسیب، پیشنهاد می شود.
۱۶.

ویژگی های مرحله استانی فوتبالیست های رده های سنی در سرعت های متفاوت گیت(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: بازیکن فوتبال دویدن رده های سنی مرحله استانس فوتبال

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۰۰ تعداد دانلود : ۶۰
با توجه به رابطه مستقیم ورزش فوتبال با دویدن و راه رفتن در سرعت های مختلف، یافتن الگوهای مختلف دویدن می تواند در کمک به تجویز تمرینات بهتر و ارتقای عملکرد بازیکنان در سنین مختلف نقش مهمی را ایفا کند. هدف پژوهش حاضر ثبت ویژگی های مرحله استانس در بین فوتبالیست های رده های سنی مختلف و یافتن تفاوت های احتمالی بود. تعداد 58 نفر از فوتبالیست های آماتور پسر از رده های سنی مختلف در 3 رده سنی زیر 13 سال، زیر 15 سال و زیر 17 سال در این مطالعه شرکت کردند. بازیکنان در 4 تکلیف راه رفتن، جاگینگ، دویدن با سرعت انتخابی و دویدن با حداکثر سرعت در مسیری مستقیم که دستگاه فوت اسکن در وسط آن قرار داشت بصورت پابرهنه دویدند. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که به طور کلی زاویه پیشروی با افزایش سن کاهش پیدا کرده و با افزایش سرعت حرکت زاویه پیشروی افزایش پیدا می کند. در ارتباط با زمانبندی زیرمرحله ها نتایج نشان داد که بین گروه های مختلف با رده های سنی تفاوت وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که زمانبندی زیرمرحله ها در سرعت های محتلف متفاوت است. به طور کلی، نتایج مطالعه حاضر نشان داد که ویژگی های فرایند مرحله استانس گیت بین گروه های مختلف با رده های سنی مختلف، متفاوت است. این یافته ها برای مربیان رده های سنی فوتبالیست ها در اتخاد الگوهای مناسب دویدن می تواند مفید واقع شود.
۱۷.

اثر افزایش جرم کفش بر منتخبی از مولفه های مکانیکی دویدن و کینماتیک مچ پای دوندگان تفریحی(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: دویدن جرم کفش مچ پا پیشگیری از آسیب

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۵۷ تعداد دانلود : ۵۰
کفش ورزشی مناسب، یکی از روش های موثر و دردسترس جهت تغییر الگوی بیومکانیکی دویدن و بهبود عملکرد ورزشی ورزشکاران می گردد. این مطالعه با هدف بررسی اثر افزایش جرم کفش بر منتخبی از مولفه های مکانیکی دویدن و کینماتیک مچ پای دوندگان تفریحی انجام شد. آزمودنی های این مطالعه را 12 نفر مرد جوان 19 تا 25 ساله تشکیل دادند که در شش ماه گذشته، حداقل هفته ای یک تا سه روز تمرین دویدن داشتند. برای شبیه سازی کفش سنگین، کیسه ی شن 250 گرمی به کفش آزمودنی ها متصل و پس از مارکرگذاری، از الگوی دویدن آنها روی تردمیل با سرعت 10 کیلومتر بر ساعت در دو مرحله (با و بدون بار اضافی) به صورت سه بعدی داده برداری شد. مولفه های مورد بررسی شامل جابجایی عمودی مرکز جرم، زاویه ساق با زمین، هیل وایپ، هیل کلرنس، زاویه پا با زمین، زاویه ی دورسی – پلانتار فلکشن، اورژن و سرعت پرونیشن پا بود. در مولفه ی هیل کلرنس 3/1 سانتیمتر و در مولفه ی زاویه ی دورسی پلانتار فلکشن مچ پا 1/1 درجه کفش سنگین نسبت به کفش سبک با یکدیگر اختلاف داشتند. بر اساس نتایج پژوهش، بنظر می رسد استفاده از کیسه های شنی برای افزایش جرم کفش، می تواند سبب افزایش اورژن در دوندگان تفریحی شود.
۱۸.

اثر هشت هفته تمرین استقامتی همراه با مصرف مکمل سیر بر توان هوازی و اسید لاکتیک در زنان دو و میدانی کار میانسال غیرحرفه ای

کلیدواژه‌ها: دویدن مصرف بیشینه اکسیژن اسید لاکتیک مکمل سیر عملکرد ورزشی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۴۲ تعداد دانلود : ۳۹
تمرین استقامتی طولانی مدت، شاخص های توان هوازی و اسید لاکتیک را هنگام استراحت و فعالیت ورزشی بهبود می بخشد. افزایش توان هوازی و کاهش اسید لاکتیک با مصرف سیر می تواند این آثار مفید را تقویت کند؛ بنابراین می تواند عملکرد استقامتی را افزایش دهد. لذا این مطالعه با هدف مقایه اثرات هشت هفته تمرین استقامتی همراه با مصرف مکمل سیر بر توان هوازی و اسید لاکتیک در زنان دوومیدانی کار میانسال غیرحرفه ای شهر زنجان انجام شد. زنان دونده سالم، به طور تصادفی، به چهار گروه مکمل سیر (با میانگین سنی 33/52) گروه تمرین (60/53)، گروه مکمل سیر و تمرین (93/53) و گروه کنترل (با میانگین سنی 63/53) تقسیم شدند. پس از اجرای آزمون بروس (پیش آزمون) به یک گروه مکمل سیر، گروه تمرین (فقط تمرین) و گروه مصرف مکمل سیر و تمرین (سیر به همراه تمرین) داده شد و گروه کنترل فعالیت خاصی انجام ندادند. در پایان هفته هشتم، آزمودنی ها مجدداً آزمون بروس را اجرا کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی مستقل و تحلیل کواریانس استفاده شد. سطح معنی داری در تمامی آزمون ها 05/0 بود. نتایج نشان داد که بین میزان مصرف مکمل سیر، اجرای تمرین و سیر با تمرین در افزایش توان هوازی و کاهش اسید لاکتیک تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین بعد از هشت هفته، مصرف مکمل سیر، باعث تفاوت معنی دار در حداکثر اکسیژن مصرفی نسبت به گروه کنترل گردید. یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد که مصرف سیر به همراه تمرین استقامتی تأثیر معنی داری بر افزایش توان هوازی و کاهش اسید لاکتیک زنان دونده دارد.
۱۹.

بررسی مکانیک دویدن در پوتین های نظامی جدید و تخریب شده پلی اورتان در مردان با و بدون پای پرونیت(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: نیروی عکس العمل زمین دویدن پای پرونیت پلی اورتان

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۸ تعداد دانلود : ۱۱
هدف مطالعه حاضر بررسی بیومکانیک دویدن در پوتین های نظامی پلی اورتان جدید و استفاده شده در مردان با و بدون پای پرونیت بود.تعداد 15 نفر در گروه پای پرونیت و تعداد 15 نفر در گروه کنترل (سالم) قرار گرفتند. آزمودنی ها یک جفت پوتین نو و دست دوم دریافت کردند که از پلی اورتان ساخته شده بودند. فعالیت الکترومایوگرافی عضلات اندام تحتانی و نیروی عکس العمل زمین در حین دویدن ثبت شد. جهت تحلیل های آماری از آنالیز واریانس دوسویه در سطح معنی-داری 05/0 استفاده شد. نتایج نشان داد که اثر عامل نوع پوتین برای نیروهای عمودی (183/0 d=و 018/0=P)، محور قدامی- خلفی مرحله هل دادن (404/0 d=و 001/0=P)، محور داخلی -خارجی مرحله هل دادن (225/0 d=و 008/0=P) و زمان رسیدن به اوج محور عمودی (161/0 d=و 028/0=P) تفاوت معناداری را نشان داد. همچنین نتایج نشان داد که اثر عامل نوع پوتین در فاز پاسخ بارگذاری در فعالیت عضله نیمه وتری (341/0 d=و 004/0=P) از نظر آماری دارای اختلاف معناری بود. علاوه بر این، اثر عامل گروه برای عضله دوسررانی در فاز بارگیری (196/0 d=و 039/0=P)، عضله ساقی قدامی (157/0 d=و 040/0=P) و سرینی میانی (224/0 d=و 026/0=P) در فاز هل دادن تفاوت معناداری داشتند. همچنین اثر تعاملی پوتین و گروه در فاز میانه اتکا در فعالیت عضله پهن داخلی(177/0 d=و 041/0=P) معنادار است. با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که پوشیدن پوتین های جدید پلی اورتان ممکن است عملکرد عضلات و بدن را در افرادی که کف پای صاف دارند، بهبود بخشد.