درخت حوزه‌های تخصصی

هدف از اجرای این پژوهش بررسی میزان پیش بینی آسیب های ورزشی دانشجویان پسر ورزشکار با استفاده از آزمون های غربالگری حرکتی عملکردی، آزمون تعادلی وای و سیستم امتیاز دهی خطای فرود بود. نمونه پژوهش، 189 نفر از دانشجویان ورزشکار پسر شرکت کننده در پانزدهمین المپیاد ورزشی دانشجویی ایران بودند که به صورت دردسترس و در رشته های تیمی و انفرادی ارزیابی شدند. آزمون تعادل وای، سیستم امتیاز دهی خطای فرود و آزمون غربالگری حرکتی عملکردی از نمونه ها قبل از المپیاد گرفته شد و آسیب های ورزشکاران در طول مسابقات توسط فرم جمع آوری اطلاعات، به روش آینده نگر ثبت شد. به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده ها از آزمون رگرسیون لجستیک و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد، درمجموع 39 آسیب در طول مسابقات در 189 نفر آزمودنی به ثبت رسید که معادل 20.64 درصد است. به رغم آسیب چشمگیر دانشجویان ورزشکار، هیچ یک از متغیرهای پیش بین یعنی آزمون های سه گانه، قابلیت پیش بینی متغیر ملاک یعنی آسیب دیدگی را نداشتند. شاید بتوان آسیب های ورزشی را با آزمون های تخصصی رشته های ورزشی پیش بینی کرد.

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر 12 هفته ورزش در آب و مصرف مکمّل امگا 3 بر مقادیر سرمی BDNF و TNF در مردان مبتلا به بیماری مولتیپیل اسکلروزیس بود. روش: 40 مرد مبتلا به ام.اس. از بین مردان مراجعه کننده به یکی از مراکز معتبر شهرستان مهاباد که دارای پرونده پزشکی بوده و به تشخیص پزشک متخصص مغز و اعصاب وجود بیماری ام.اس. در آنها به اثبات رسیده و تحت درمان بودند، با دامنه سنی 35-40 در قالب یک طرح نیمه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون، به صورت تصادفی انتخاب شدند و در چهار گروه 10 نفره تمرین+ مکمّل، تمرین+ دارونما، مکمّل امگا3 و گروه کنترل تقسیم شدند. گروه های مداخله، تمرینات ورزشی را به مدت 12 هفته، هفته ای 3 جلسه 60 دقیقه ای انجام دادند. گروه های مکمّل، روزانه دو گرم امگا3 که به صورت 3 کپسول ژلی بود را به میزان سه بار در روز پس از هر وعده غذایی مصرف می کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-22 انجام شد. جهت بررسی طبیعی بودن توزیع داده ها از آزمون شاپیرو- ویلک استفاده شد. بعد از حصول اطمینان از طبیعی بودن توزیع داده ها، جهت مقایسه میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون شاخص های گروه های تجربی و گروه کنترل، از آزمون تحلیل کوواریانس، و جهت مقایسه تفاوت بین داده های چهار گروه از آزمون تعقیبی توکی 3 استفاده شد. یافته ها: تمرینات ورزشی به همراه مصرف امگاه3 باعث افزایش BDNF در گروه ها در مقایسه با گروه کنترل شد، ولی این افزایش در گروه تمرین + مکمّل نسبت به دیگر گروه ها بیشتر بود (p<0/05). نتایج در گروه های مداخله نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری TNF-α را نشان داد (p<0/05). نتیجه گیری: مصرف امگا 3 به عنوان یک مکمّل می تواند اثر مثبتی بر افزایش مقادیر BDNFو کاهش مقادیر TNF-α در مردان مبتلا به ام.اس. داشته باشد.

هدف: یکی از راهبردهای مورد استفاده ورزشکاران برای بهبود عملکرد در بسیاری از رشته های ورزشی، مصرف مکمّل های قبل از مسابقه اصلی است. هدف تحقیق حاضر مقایسه اثر یک دوره مصرف مکمّل بتاآلانین و بیکربنات سدیم بر PH، لاکتات خون و توان بی هوازی مردان نخبه تکواندوکار است. روش: 20 تکواندوکار نخبه به دو گروه 10 نفری تقسیم شدند. تکواندوکاران در طی 6 هفته 2/3 گرم روزانه بتاآلانین و 3/0گرم برحسب وزن، بیکربنات سدیم مصرف کردند. نمونه خونی و توان بی هوازی در دو مرحله، قبل و 24 ساعت بعد از پایان 6 هفته تمرین، ارزیابی شد. برای توصیف آماری داده ها از میانگین و انحراف معیار، و برای تحلیل استنباطی داده ها از آزمون t همبسته استفاده شد. سطح معناداری 05/0P≤ در نظر گرفته شد. یافته ها: مصرف مکمّل بتاآلانین و مکمّل بیکربنات سدیم به همراه تمرینات تکواندو از افزایش در سطوح PH، لاکتات جلوگیری کرده و متعاقب آن باعث افزایش توان بی هوازی شده است. مکمّل بتا آلانین با دوز 2/3 گرم روزانه در مقایسه با مکمّل بیکربنات سدیم با دوز 3/0گرم احتمالاً به یک نسبت می تواند در جلوگیری از خستگی و افزایش توان در ورزشکاران مؤثر باشد و احتمالاً مکمل بتا آلانین با دوز بیشتر از 2/3 گرم روزانه نسبت به دوز 3/0گرم بیکربنات سدیم می تواند تأثیر بیشتری در جلوگیری از خستگی و افزایش توان داشته باشد. نتیجه گیری: فعالیت ورزشی تکواندو به همراه مصرف مکمّل بتاآلانین و بیکربنات سدیم، باعث جلوگیری از افزایش PH خون، و لاکتات خون می شود. همچنین موجب بهبود عملکرد توان بی هوازی می شود.  

هدف این پژوهش بررسی اثر یک دوره تمرین ترکیبی (مهارتی- جسمانی) به همراه تکنیک تن آرامی جاکوبسن بر سطوح سرمی کاتکولامین ها و شاخص های کوفتگی عضلانی تاخیری در مردان ورزشکار است. روش پژوهش:دراین پژوهش نیمه تجربی30 بوکسور آماتور سالم در محدوده سنی 20 تا30 سال در نظرگرفته شد. داوطلبین براساس Vo2max، BMIومهارت بوکس به صورت تصادفی به سه گروه تمرینات ترکیبی به همراه تن آرامی جاکوبسن(10n=) ، تمرینات بوکس به همراه تن آرامی جاکوبسن(10n=) و گروه کنترل(10n=) تقسیم شدند.تمرینات بوکس شامل اجرای صحیح حرکات به مدت 30 ثانیه با ضربه مستقیم بادست جلو،دست عقب وهردودست اندازه گیری شد.تمرینات آمادگی جسمانی شامل حرکت شنا،پرش اسکات،دوی شاتل ران که هرهفته10درصد به حجم تمرین افزوده شد.تمرینات آرام سازی جاکوبسن به مدت20 دقیقه بود.خونگیری قبل از شروع برنامه تمرینی و 48ساعت پس از آخرین جلسه جهت اندازه گیری EPi، LDH وCK انجام شد. برای تحلیل آماری از آزمون کورایانسAncova)) جهت مقایسه بین گروهی و جهت مقایسه درون گرو هی آزمون t زوجی توسط نرم افزارversion25 SPSS درسطح معناداری P ≤ 0.05 استفاده شد. یافته ها:. نتایج نشان داد که بین سه گروه جسمانی، مهارتی-جاکوبسن، مهارتی–جاکوبسن و مهارتی در غلظت سرمیEPi(001/0(P=، LDH (003/0(P= و CK (016/0(P= تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج آزمون تی زوجی کاهش معنادار غلظت سرمی اپی نفرین لاکتات دهیدروژناز پس آزمون نسبت به پیش آزمون، در هردو گروه جسمانی مهارتی جاکوبسن و گروه مهارتی جاکوبسن نشان داد. اما این کاهش در متغیر کراتین کیناز معنا دار نبود. نتیجه گیری: پژوهش حاضر نشان داد که مداخله آرام سازی عضلانی می تواند تاثیر بسزایی بر میزان شاخص های آسیب و کوفتگی عضلانی تاخیری و بهبود مقادیر اپی نفرین داشته باشد.

مقدمه و هدف: پروتئین های فولیستاتین و میوستاتین و آیریزین پروتئین های کلیدی در تنظیم هایپرتروفی و آتروفی عضلانی هستند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر هشت هفته تمرینات تناوبی شدید و مقاومتی بر شاخص های میوستاتین و فولیستاتین و آیریزین سرم در دختران جوان ورزشکار و غیرورزشکار اجرا شد.مواد و روش ها: در مطالعه حاضر 48 نفر از دختران ۱۸ تا ۲۵ سال ورزشکار و غیرورزشکار به چهار گروه تجربی 12 نفری: ورزشکار گروه تمرینی HIIT و ورزشکار گروه تمرین مقاومتی و غیرورزشکار گروه تمرینی HIIT و غیرورزشکار گروه تمرین مقاومتی تقسیم شدند. آزمودنی های گروه های تمرینی به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته به تمرینات ویژه پرداختند. پروتکل تمرین در گروه تمرینات HIIT شامل سه ست پروتکل Rast بود، که در هر ست آزمودنی در شش وهله و در هر وهله فاصله ۳۵ متری را با حداکثر سرعت می دوید و تمرینات به شکل فزاینده ای تا هفته چهارم در هفته یک ست و از هفته ی پنجم تا هشتم هر دو هفته ای یک ست اضافه انجام دادند و در نهایت به هشت ست رساندند. گروه تمرین مقاومتی هر جلسه هشت ایستگاه را به صورت دایره ای تمرین کردند. حرکات مقاومتی در دو هفته با شدت ۷۵-۶۵ درصد 1RM معادل ۱۲-۱۰ تکرار بیشینه انجام شد و سپس به ۸۵-۸۰ درصد IRM که معادل ۴ تا ۶ RM است افزایش یافت. به منظور مقایسه تغییرات درون گروهی در مراحل پیش آزمون و پس آزمون در گروه های تمرینی از آزمون t وابسته و آنوا و برای بررسی تفاوت بین گروهی از آزمون بونفرونی استفاده شد. همچنین محاسبات آماری در سطح معنا داری 05/0>P در نظر گرفته شد.یافته ها: نتایج گروه های چهارگانه، در حالت پس آزمون نسبت به پیش آزمون، افزایش میانگین شاخص فولیستاتین و آیریزین سرم و کاهش میانگین میوستاتین دختران جوان ورزشکار و غیرورزشکار را نشان داد و عملکرد گروهای ورزشکار بهتر از غیرورزشکار بود (0.05>P). همچنین نتایج آنوا نشان داد که بین گروه های چهارگانه تفاوت معناداری در میوستاتین و فولیستاتین سرم وجود نداشت (0.05<P). اما در آیریزین سرم بین گروه تمرینات مقاومتی ورزشکاران با مقاومتی و تناوبی غیرورزشکاران تفاوت معناداری وجود داشت (0.05>P). بین گروه تناوبی ورزشکاران با باگروه های مقاومتی و تناوبی غیرورزشکاران تفاوت وجود داشت. بین گروه تمرینات تناوبی غیرورزشکارن با مقاومتی غیرورزشکاران نیز تفاوت معناداری وجود داشت (0.05>P).بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد که هشت هفته تمرینات تناوبی شدید و مقاومتی شدید توانست باعث کاهش میوستاتین و افزایش فولیستاتین و آیریزین سرم دختران ورزشکار و غیرورزشکار شد. این بهبود در میان ورزشکاران بیشتر از غیرورزشکاران بود.

هدف این پژوهش ارائه مدلی برای نقش فضای اجتماعی در رقابت پذیری مطبوعات ورزشی بود. روش تحقیق کیفی با رویکرد تحلیل سیستماتیک انتخاب شد. جامعه آماری شامل منابع انسانی (خبرگان علمی: اساتید مدیریت ورزشی و مدیریت رسانه دانشگاه ها، و خبرگان اجرایی: خبرنگاران ورزشی، ورزشی نویسان و مدیران رسانه ها و مطبوعات ورزشی) و منابع اطلاعاتی (علمی، کتابخانه ای و رسانه ای مرتبط) بود که شامل 18 نفر و 33 سند بود. نمونه ها به صورت هدفمند و بر مبنای رسیدن به اشباع نظری انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مصاحبه های اکتشافی نیمه ساختارمند و مطالعه کتابخانه ای نظام مند بود. روایی ابزار بر اساس شایستگی عملی، اعتبار حقوقی و علمی نمونه، نظر خبرگان و توافق بین کدگذاران ارزیابی و تأیید شد. تحلیل داده ها با استفاده از روش کدگذاری مفهومی چندمرحله ای (باز، متمرکز و محوری) انجام شد. چارچوب مفهومی نهایی شامل 81 مؤلفه، 32 بُعد، 14 منظر و 5 سطح بود. سطوح و منظرها بر اساس اثرگذاری و اثرپذیری بین متغیرهای زیرمجموعه خود شامل عوامل زمینه ای، نقش فضای آنلاین، عوامل سیستمی و عوامل پیامدی رقابت پذیری مطبوعات ورزشی در فضای آنلاین بود. بر اساس یافته های پژوهش، مطبوعات ورزشی برای ادامه حیات و توسعه دامنه خود ملزم به به کارگیری راهبردهای لازم برای ورود به فضای مجازی، استفاده از قابلیت های رسانه ای، آموزش و توانمندسازی نیروی انسانی، بهره گیری از فناوری روز، تبلیغات و بازاریابی، برندسازی و حمایت از تیم ها و باشگاه های ورزشی هستند. این اقدامات به آنها امکان می دهد تا در شبکه های اجتماعی فعالیت مستمر داشته و اخبار ورزشی را به صورت لحظه ای و با تحلیل های کاربردی به مخاطبان ارائه دهند و مزیت رقابتی ایجاد کنند.

بررسی تحقیقات داخلی اخیر حاکی از وجود چالش ها و کاستی های متعددی در ورزش تربیتی در مدارس است. در دو دهه اخیر با توجه به اهمیت ورزش مدارس، محققان بین المللی توجه بیشتری به این حوزه کرده اند که نتایج این تحقیقات به انباشت اطلاعات، تجربیات و چارچوب های نظری منجر شده است؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر، شناسایی زمینه های موردتوجه و نتایج به دست آمده توسط پژوهش های برتر بین المللی در حوزه ورزش تربیتی مدارس در بازه زمانی ۱۹۹۹-۲۰۲۳ است. در همین راستا، در این پژوهش برای تدوین یک روش مروری نظام مند، ابتدا از روش علم سنجی برای دستیابی به نمونه تحقیق و مطالعات برتر استفاده شد. سپس به منظور کشف الگوهای عینی و روابط پنهان در ادبیات، تحلیل محتوای تمام متن روی مقالات پراستناد و برتر صورت گرفت. نتایج به دست آمده از تحلیل محتوای مقالات پراستناد نشان می دهد که زیرساخت ها، فرایندهای اجرایی، منابع انسانی، سیاست ها و برنامه ها، ارتباطات، پیامدها و چالش های موجود، مؤلفه های اصلی ورزش تربیتی در مدارس را شکل می دهند. همچنین نتایج پژوهش های بررسی شده که غالباً در کشورهای توسعه یافته انجام شده اند، نشان می دهد که به این مؤلفه ها و چالش ها در برنامه های راهبردی و عملیاتی کشور ما کم توجهی شده است؛ بنابراین نتایج به دست آمده از این تحقیق می تواند با ارائه الگوها، چارچوب های نظری و تجربیات ارزشمند سایر کشورهای پیشرو، زمینه مناسبی را برای توسعه هرچه بیشتر ورزش تربیتی در مدارس کشورمان فراهم آورد.

مقدمه: دستکاری و کنترل محیط، به بهبود مهارت های حرکتی، افزایش مشارکت ورزشی و مشارکت اجتماعی فعال تر منجر می شود. این عوامل به نوبه خود شایستگی جسمانی و حرکتی را افزایش می دهند. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش سنتی و TGFU بر شایستگی ادراک شده، مشارکت ورزشی و یادگیری مهارت های بسکتبال دانش آموزان 10 تا 12 ساله بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان پسر 10 تا 12 ساله شهر میبد بود که 45 نفر به روش نمونه گیری هدفمند در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی به سه گروه 15 نفری، شامل گروه های تمرین سنتی، تمرین TGFU و کنترل تقسیم شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه انگیزه مشارکت ورزشی، پرسشنامه ادراک شایستگی، آزمون های دریبل کنترلی و پاس بسکتبال ایفرد استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس (آنکوا) و آزمون تعقیبی بنفرونی، در سطح معناداری 0/05≥P استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که شایستگی ادراک شده (جسمانی، شناختی و اجتماعی)، مشارکت ورزشی و یادگیری مهارت های بسکتبال (پاس و دریبل) در گروه سنتی و TGFU نسبت به گروه کنترل بهتر بود (0/05≥P). همچنین این نتایج در گروه TGFU به طور معنا داری نسبت به گروه سنتی بیشتر بود (0/05≥P).نتیجه گیری: معلمان و مربیان می توانند برای افزایش مشارکت در ورزش و بهبود شایستگی های دانش آموزان و همچنین فراهم کردن تجربه یادگیری جذاب و انگیزشی برای دانش آموزان از شیوه آموزش TGFU استفاده کنند. 

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر پیچیدگی تکلیف بر انتقال دوسویه در افراد سالمند بود.روش پژوهش: در این پژوهش 30 سالمند سالم مرد و زن با میانگین سنی 7/40± 68/5 سال به شکل در دسترس، شرکت کردند. مشارکت کنندگان در مرحله پیش آزمون سه نوع تکلیف مهارت انگشتی متفاوت از نظر پیچیدگی شامل تخته میخ پردو، چابکی اکانر و تخته میخ پردو در آینه را با دست برتر و غیربرتر خود انجام دادند. سپس یکی از تکالیف را شش بار با دست برتر تمرین و در نهایت در مرحله پس آزمون و یادداری نیز تکلیف را با دست برتر و غیربرتر خود انجام دادند. بین پس آزمون و یادداری تکلیف اول تا شروع تمرین تکلیف دوم یک هفته فاصله بود. زمان انجام هر تکلیف نسبت به زمان انجام تکلیف در پیش آزمون نرمال سازی و درصد پیشرفت نسبت به این وضعیت در تکرارهای مختلف محاسبه شد. به منظور تحلیل نتایج از آزمون تحلیل واریانس یکراهه و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد (0/05≥P).یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد طی مرحله پس آزمون و یادداری تفاوت معناداری در میزان پیشرفت دست غیربرتر در اجرای مهارت انگشتی با پیچیدگی مختلف بین آزمون پردو و پردو در آینه و همچنین بین آزمون پردو و اکانر، وجود داشت. همچنین بین کل زمان تمرین و میزان پیشرفت دست غیربرتر در تکلیف پردو و بین میزان پیشرفت دست برتر و غیربرتر در آزمون پردو و پردو در آینه همبستگی معناداری وجود داشت.نتیجه گیری: به نظر می رسد در افراد مسن سازوکار های جبرانی عامل ایجاد انتقال دوسویه در تکالیف پیچیده اند. 

تحقیق حاضر با هدف شناسایی راهبردهای درآمدزایی پایدار برای فدراسیون های ورزشی منتخب (فدراسیون های کاراته، جودو، کشتی، تکواندو، قایق رانی، تیراندازی و سوارکاری) انجام شد. تحقیق حاضر بر حسب هدف از نوع کاربردی و از نظر روش، تحلیلی اکتشافی است؛ همچنین بر اساس نوع عملیات بکار رفته از نوع آمیخته ترکیبی می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل اساتید مدیریت ورزشی و مدیران فدراسیون های منتخب و کمیته ملی المپیک می باشند که بر اساس تجارب قبلی به روش نمونه گیری هدفمند با تکنیک گلوله برفی تا حد اشباع مورد بررسی قرار گرفتند. لذا تعداد نمونه آماری 22 نفر تعیین شد. در مرحله دلفی مولفه ها و زیرمولفه های تحقیق تعیین شدند. سپس عوامل استخراج شده با استفاده از مدل سازی کیو سطح بندی شدند. یافته ها نشان داد مهم ترین عوامل درآمدزایی فدراسیون های منتخب شامل ارائه محصولات غیر ورزشی مورد استفاده ورزشکاران توسط فدراسیون، اسپانسر های ورزشکاران، درآمد های ناشی از فدراسیون جهانی برای توسعه ورزش پایه، درآمد های حضور در مسابقات جهانی، کمک های سالانه فدراسیون جهانی، درآمدهای کلاس های مربیگری، شهریه عضویت در تیم های پایه، کمک های سالانه وزارت ورزش، درآمد های حضور در مسابقات جهانی می باشند. لذا می توان نتیجه گرفت فعالیت های اقتصادی با نظارت فدراسیون برای ارائه محصولات و خدمات مورد نیاز ورزشکاران و تکیه بر حامیان مالی و همچنین حمایت های بیرونی مانند فدراسیون جهانی و کمک های دولتی مهم ترین منابع تامین مالی دائمی فدراسیون ها بوده و برای افزایش باید برنامه ریزی نمود.

هدف از تحقیق؛ طراحی الگوی شاخص های برانگیزاننده هزینه کرد ورزشی (زمان و پول) در بین شهروندان ارومیه بود. روش پژوهش کیفی بوده که براساس نظریه داده بنیاد با رویکرد استراوس و کوربین به طراحی مدل پارادایمی تحقیق پرداخته است. جامعه آماری تحقیق 156 نفر از اساتید هیئت علمی رشته علوم ورزشی در دانشگاه های دولتی، آزاد، پیام نور، همچنین؛ مدیران، معاونین، کارشناسان و متخصصان صاحب نظر در زمینه تحقیق در اداره کل ورزش و جوانان و نیز اداره کل آموزش و پرورش، کارشناسان مطلع در اداره ورزش و جوانان و نهایتاً معلمان تربیت بدنی مجرب در خصوص موضوع پژوهش در شهرستان ارومیه بودند. نمونه آماری 28 نفر براساس روش نمونه گیری گلوله برفی برآورد شد. ابزار تحقیق مصاحبه نیمهساختاریافته بوده است. تجزیه و تحلیل داده های آماری نیز به شکل اعتبارسنجی در قالب مصاحبه و جلسه با افراد گروه کانون مرکزی تحقیق بوده است که با رویکرد استراوس و کوربین کدها، مقوله ها، مفاهیم و نهایتاً چارچوب مدل مشخص شده است. خروجی پژوهش مدل پارادایمی شاخص های برانگیزاننده هزینه کرد ورزشی بود که از شرایط علی، پدیده محوری، شرایط مداخله گر و زمینه ای، راهبردها و پیامدها تشکیل شده است. موارد ذکرشده از کدهایی در مرحله اول کدگذاری باز در چند مفهوم نظیر: عوامل درون فردی (ذهنی-نگرشی، بهداشتی-سلامتی، شناختی-دانشی و برنامه ریزی-هدف گذاری)، عوامل تعاملی (فرهنگی-اجتماعی و رسانه و تبلیغات) و عوامل سازمانی (اقتصادی، امکانات و تجهیزات و نهایتاً حقوقی-قانونی) به دست آمد. همچنین در مرحله دوم کدگذاری نیز کدگذاری محوری با مقوله محوری عوامل هزینه کرد ورزشی بررسی شد. در پایان مشخص شد که نتیجه اجرای راهبردهای مؤثر تحقیق حاضر در سه سطح توانمندسازی فردی، تعاملی و سازمانی، باعث: گسترش سلامتی، ایجاد سبک زندگی فعال و سالم، بازگشت سرمایه و کاهش هزینه درمان و نهایتاً توسعه مشارکت ورزشی شهروندان می شود.

پژوهش حاضر تلاش دارد با تمرکز بر آینده نگاری استراتژیک ورزش حرفه ای ایران با رویکرد کلاس جهانی عوامل موثر بر رشد باشگاه های ورزش حرفه ای که تاثیرگذار بر توسعه صنعت ورزش است، را شناسایی نماید. داده های این پژوهش کیفی که ماهیتی اکتشافی- بنیادی داشت، از طریق نمونه گیری هدفمند با تکنیک گلوله برفی و بر اساس مصاحبه های عمیق نیمه ساختاریافته با 20 نفر از خبرگان حوزه باشگاه های ورزش حرفه ای جمع آوری شد. درک تفسیری دقیق و کدگذاری های اولیه و نظری مشخص کرد که باشگاه های ورزش حرفه ای بر اساس ملزومات شکل دهنده آینده، با غلبه بر وزن گذشته، فشار حال و هم راستا با کشش آینده و انتخاب رفتار پیش نگرانه در رویارویی با آینده می تواند آینده مطلوب خود را بسازد و برای آن چشم انداز تعیین نماید. در این پژوهش مجموعاً پانزده عامل اصلی موثر بر آینده نگاری استراتژیک ورزش حرفه ای ایران با رویکرد کلاس جهانی شامل: ساختار ورزش، عوامل بستر ساز، زیرساخت های سخت افزاری، عوامل زمینه ای، ذی نفعان کلیدی، توسعه با رویکرد جهانی، بازیگران کلیدی، توسعه منابع انسانی، پیامدهای احتمالی، پیامدهای توسعه با جهانی، آینده مرجح، عدم قطعیت ها، پیشران ها و شگفتی سازها شناسایی شد. به طور کلی در ورزش حرفه ای در کلاس جهانی ملاحظات اقتصادی و بیشتر از هر چیز دیگر توصیف می شود، هرچند که عناصر فرهنگی نیز نقشی را در این عرصه بازی می کند. باوجود اهمیت فرهنگ در گفتمان های جهانی شدن در ورزش، ملاحظات اقتصادی نقش مهمی را بازی می کند.

طبق گزارش مرکز ملی آمار ایران (1400)، نسبت آمار ازدواج به طلاق (3 به 1) و بیشترین تعداد طلاق مربوط به 1 الی 5 سال اول زندگی است. با توجه به پیامدهای اجتماعی و فرهنگی مرتبط با طلاق، واکاوی عمیق فرایند و عوامل مربوط به پایداری زندگی مشترک در راستای قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت، میان زوجین ایرانی اهمیت و ضرورت فراوانی پیدا می کند. در این راستا تحقیقی باهدف بازنمایی فرایند شکل گیری پایداری زندگی میان زوج های ایرانی انجام گرفت. بدین منظور 11 زوج با استفاده از روش نمونه گیری ملاکی و سپس گلوله برفی انتخاب شد. پژوهش با رویکرد تحقیق کیفی، روش نظریه برخاسته از داده ها و طرح سیستماتیک اشتراوس و کربین با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام گرفت. مرور و مقایسه متوالی داده ها، به استخراج 350 کد اولیه، 25 زیر مقوله، 8 مقوله شد. از میان مقولات، "عاملیت بخشی به شایستگی های مرتبط بادوام ازدواج" به عنوان مقوله محوری (مرکزی) شناسایی شد. زندگی مشترک یک رویداد محسوب نمی شود بلکه یک روند و فرایند است که تحت تأثیر عوامل روان شناختی-شخصیتی، اخلاق و ارزش ها، زمینه های مشترک فردی و زوجی، اشتغال و درامد، شکل گرفته و باوجود زمینه های مساعد، چون سلامتی و توان ایفای نقش در زندگی، عوامل تعاملی-فرهنگی-اجتماعی و زمینه های خانوادگی بوده و با استفاده از راهبردهای مؤثر (مهارت های زندگی فردی و اجتماعی) در نهایت منجر به بالندگی فردی و اجتماعی می شود؛ ازاین رو اگر زوجین مسیر را طبق این فرایند با تعامل یکدیگر پیش برند، احتمالاً دوام ازدواج و پایداری زندگی را از لحاظ کمیّت و کیفیت تجربه خواهند نمود.

مقدمه: مداخلات ذهن آگاهی و تصویر سازی به عنوان شکلی از اموزش های ذهنی اثر فزاینده ای بر عملکرد روانی و ورزشی ورزشکاران دارد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تاثیر تمرینات ذهن آگاهی و تصویرسازی پتلپ بر اضطراب حالتی رقابتی و عملکرد ورزشکاران سوارکاری رشته پرش انجام گرفت. روش پژوهش: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت، از بین کلیه ورزشکاران سوارکاری در رشته پرش در استان های همدان و زنجان، به صورت در دسترس 30 سوارکار بزرگسال حرفه ای (دامنه سنی 22 تا 40 سال) برای شرکت در مطالعه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه تصویرسازی ذهنی، تمرین ذهن آگاهی و کنترل قرار گرفتند. در مراحل پیش آزمون و پس آزمون شرکت کنندگان در ابتدا به تکمیل نسخه فارسی سیاهه اضطراب حالتی رقابتی-2 پرداختند، سپس عملکرد پرش شرکت کنندگان در مسابقه ای شبیه سازی شده توسط هیات داوران اندازه گیری شد. مرحله مداخله در 6 هفته انجام گرفت که گروه های تمرینی به مداخلات مورد نظر پرداختند. داده ها با استفاده از آزمون های تی وابسته، تحلیل کوواریانس تک متغیره (آنکوا) و چند متغیره (مانکوا) تحلیل شد.نتایج تحقیق نشان داد که آموزش ذهن آگاهی بر عملکرد ورزشی (P=0.025)، اضطراب جسمانی (P=0.030)، اضطراب شناختی(P=0.015) و اعتماد به نفس (P=0.0001) تاثیر معناداری دارد. هم چنین اموزش تصویر سازی بر عملکرد ورزشی(P=0.039)، اضطراب جسمانی(P=0.016)، اضطراب شناختی(P=0.033) و اعتماد به نفس(P=0.033) تاثیر معناداری دارد. دیگر نتایج حاکی از عدم وجود تفاوت معنادار بین اثر اموزش ذهن اگاهی و تصویرسازی ذهنی در اضطراب، اعتماد به نفس و عملکرد ورزشکاران سوارکاری در رشته پرش بود (P<0.05).

پژوهش حاضر به منظور بررسی و مقایسه اثربخشی خودگفتاری آموزشی، انگیزشی و انتخابی بر انگیزه درونی و دقت آزمون حس وضعیت مفصل آرنج انجام گردید. پژوهش به صورت یک طرح درون گروهی کانتِربالانس شده به روش نیمه تجربی و با هدف کاربردی اجرا گردید. پانزده دانشجوی دختر دانشگاه شهید بهشتی به صورت در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. شرکت کنندگان در یک طرح اندازه گیری مکرر با چهار مرحله کنترل، خودگفتاری آموزشی، انگیزشی و انتخابی مشارکت داشتند که در هر مرحله 40 کوشش آزمون حس وضعیت مفصل را به منظور بازسازی فعال زاویه 90º مفصل آرنج از طریق دستگاه دینامومتر ایزوکنتیک بایودکس انجام دادند. پس از اتمام هر مرحله، شرکت کنندگان پرسش نامه انگیزش درونی و فرم بررسی دستکاری را تکمیل نمودند. هرچند نتایج افزایش انگیزه درونی در مرحله خودگفتاری انتخابی را نسبت به مراحل دیگر نشان داد اما کاهش خطای مطلق در آزمون حس وضعیت مفصل آرنج در مراحل خودگفتاری آموزشی، انگیزشی و انتخابی به طور مشابه مشاهده شد. این یافته ها از خودگفتاری آموزشی و انگیزشی به عنوان راهبردی هایی کارآمد در بهبود عملکرد حس وضعیت مفصل حمایت می کنند که با مدل ارتباط خودگفتاری-عملکرد، مدل ویژه ورزش خودگفتاری و مدل مکانیسم خودگفتاری که اثربخشی انواع خودگفتاری بر عملکرد را تأیید می کنند، همسو هستند.

هدف پژوهش طراحی مدل کاربست فناوری های نوین در توسعه ورزش همگانی ایران بود. این تحقیق حاضر از نوع کاربردی و کیفی مبتنی بر داده بنیاد با رویکرد استراوس و کوربین بود. جامعه آماری شامل اساتید منتخب مدیریت ورزشی دانشگاه ها و مدیران ادارات کل ورزش و جوانان و فدراسیون های ورزشی بودند. نمونه گیری به روش هدفمند با دو نمونه اولیه انجام و حجم آن بر اساس اشباع اطلاعاتی، 15 نفر تعیین شد. روش گردآوری اطلاعات در این تحقیق از نوع میدانی و با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته بود و برای تحلیل داده ها از کدگذاری سه مرحله ای (باز، محوری، گزینشی) استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که عوامل علی کاربست فناوری های نوین در توسعه ورزش همگانی ایران عبارت اند از سبک زندگی، جامعه مخاطب و نیاز ورزش همگانی به فناوری نوین، عوامل زمینه ای آن شامل عوامل زیرساختی، مدیریتی، فرهنگی و جغرافیایی، عوامل مداخله گر آن شامل عوامل اقتصادی، سیاسی و اجتماعی-فرهنگی و راهبردهای آن شامل راهبردهای آموزشی، راهبردهای مدیریتی، فرهنگ سازی، راهبردهای پژوهشی و راهبردهای مالی است که در نهایت موجب پیامدهایی اعم از توسعه ورزشی، توسعه دانشی، توسعه اقتصادی، توسعه بهداشتی و توسعه بین المللی می شود. بنابراین بکارگیری اصولی و مناسب فناوری های نوین و توجه به عوامل موثر، از جهات مختلف موجب توسعه ورزش همگانی می شود.

توانمندسازی مدیران ورزشی زن بر عملکرد سازمان های ورزشی موثر است. هدف از این پژوهش تدوین الگوی مفهومی توانمندسازی حرفه ای مدیران زن در سازمان های ورزشی بود. جامعه آماری شامل دو بخش منابع انسانی (مدیران، اساتید و...) و منابع اطلاعاتی (کتاب ها، مقالات، اسناد و...) مرتبط به موضوع پژوهش بودند. نمونه گیری به تعداد قابل کفایت و با روش قضاوتی بر مبنای رسیدن به اشباع نظری (17 نفر) با ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای نظامند و مصاحبه های اکتشافی ساختارمند بود. روایی ابزار براساس اعتبار حقوقی و علمی نمونه، نظر خبرگان و توافق بین مصححان ارزیابی و تایید گردید. مدل مفهومی شامل سه سطح متوالی از زمینه ای، ساختاری-فرایندی و کارکردی (89 مولفه، 22 بُعد و 10 منظر) بود. سطح زمینه ای در دو منظر مدیریت ملی و محیط ورزش؛ مولفه ای سطح ساختاری- فرایندی نیز شامل پنج منظر، راهبردپذیری، ظرفیت سازی سیستمی، تامین اطلاعاتی، بسترسازی سازمانی و آماده سازی شغلی؛ سطح کارکردی هم شامل منظرهای توانمندسازی، حرفه ای سازی و نتایج توانمندسازی حرفه ای بودند. بر اساس یافته های پژوهش می توان گفت سیستم توانمندسازی حرفه ای برای مدیران ورزشی زن، جریانی نظامند از عوامل زمینه ای تا پیامدی است و پیاده سازی آن علی رغم وجود شرایط سازمانی پیچیده، می تواند اثر قابل توجهی بر عملکرد و تعیم عدالت جنسیتی در سازمان های ورزشی بگذارد.

مقدمه و اهداف این پژوهش با هدف تعیین برازش مدل معادلات ساختاری خودناتوان سازی بر اساس ترومای دوران کودکی با توجه به نقش میانجی احساس گرفتاری در دانشجویان تربیت بدنی انجام گردید. مواد و روش هاپژوهش بنیادین، کمی و توصیفی_همبستگی بود. جامعه مورد مطالعه کلیه دانشجویان تربیتی بدنی دانشگاه آزاد قم که درسال 1402-1403 مشغول به تحصیل بودند. به منظور انجام این پژوهش، 200 به روش دردسترس انتخاب و به پرسش نامه های خودناتوان سازی جونز و رودوالت (SHS)، ترومای دوران کودکی برنستاین (CTQ)، احساس گرفتاری گیلبرت و الان(FTQ)، پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش مدل ماتریس همبستگی و مدل یابی و با استفاده از نرم افزارهای SPSS نسخه 26 و smartPLS نسخه 3 استفاده شد. یافته هانتایج نشان داد که شاخص های مدل پیشنهادی از برازش قابل قبول برخودار هستند و مسیرهای مدل مورد پذیرش قرار گرفت. طبق یافته ها ترومای دوران کودکی و احساس گرفتاری اثر مثبت و معنی داری بر خودناتوان سازی داشتند. همچنین ترومای دوران کودکی اثر مثبت و معنی داری بر احساس گرفتاری داشت. همچنین نقش میانجی احساس گرفتاری در سطح 95/0 درصد اطمینان مورد پذیرش قرار گرفت .نتیجه گیریبر اساس یافته های فوق می توان گفت ترومای دوران کودکی به شکل مستقیم و غیر مستقیم بر خودناتوان سازی دانشجویان تربیت بدنی موثر است.