این پژوهش با هدف پیش بینی کیفیت زندگی سالمندان بر اساس ذهن آگاهی با میانجی گری اضطراب مرگ انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل تمام سالمندان منطقه 4 شهر تهرآن در سال 1399 بود که از این بین 371 نفر از سالمندان با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه ذهن آگاهی ( KMQA ، بیر و همکاران، 2004)، اضطراب مرگ ( TDAS ، تمپلر، 21970) و کیفیت زندگی ( WHOQOL-BREF ، سازمان بهداشت جهانی، 1996) را تکمیل کردند . تحلیل داده ها با روش مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد ذهن آگاهی با کیفیت زندگی ارتباط مثبت و معنادار (01/0> p ) و اضطراب مرگ با کیفیت زندگی ارتباط منفی معنادار (01/0> p ) و ذهن آگاهی با کیفیت زندگی از طریق اضطراب مرگ دارای ارتباط غیر مستقیم و معناداری بود (01./0> p ). نتایج این پژوهش نشان داد ذهن آگاهی با میانجی گری اضطراب مرگ، کیفیت زندگی را تبیین می کند و مدل پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار است. یافته های این پژوهش می تواند در بهبود کیفیت زندگی سالمندان مورد استفاده ی متخصصان حوزه های بهداشت و روان قرار گیرد.