درخت حوزه‌های تخصصی

پای پرونیت و سوپینیت به عنوان ناهنجاری های رایج پا با تغییر بیومکانیک راه رفتن می تواند باعث آسیب دیدگی در اندام تحتانی شود. هدف از این پژوهش بررسی طیف فرکانس عضلات منتخب اندام تحتانی در سطح زمین در مقایسه با چمن مصنوعی در افراد دارای ناهنجاری پا طی راه رفتن است. در این مطالعه نیمه تجربی 10 نفر مرد دارای پای پرونیت، 10 نفر پای سوپینیت و 10 نفر سالم با دامنه سنی 25-20 سال شرکت نمودند. برای ثبت طیف فرکانس عضلات منتخب از یک دستگاه الکترومایوگرافی بایومتریکس استفاده شد. از نرم افزار بایومتریکس دیتا لایت برای استخراج فرکانس عضلات منتخب طی 3 فاز راه رفتن (استفاده شد. نتایج نشان داد که فرکانس فعالیت عضله راست رانی و عضله سرینی میانی طی فاز پاسخ بارگیری راه رفتن در سطح چمن در مقایسه با سطح زمین افزایش یافته است. فعالیت در عضله دوقلو و پهن خارجی در گروه سالم نسبت به گروه پرونیت و سوپینیت بیش تر است. نتایج حاصل از تحقیق حاضر نشان می دهد که استفاده از چمن مصنوعی برای افراد با ناهنجاری پا با توجه با افزایش فعالیت راست رانی و سرینی میانی طی فاز پاسخ بارگیری می تواند مفید باشد.

هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل مؤثر بر کنترل رفتارهای پرخاشگرانه ورزشکاران نسبت به داوران در فوتبال حرفه ای ایران با تاکید بر رفتارهای اخلاقی بود. پژوهش حاضر از نوع، پژوهش های توصیفی-همبستگی می باشد که به صورت میدانی انجام گردید. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه بازیکنان لیگ برتر حرفه ای ایران بودند. تعداد 165 نفر به عنوان نمونه پژوهش مشخص گردیدند که از بین آن ها تعداد 131 پرسشنامه جمع آوری و مورد تحلیل قرار گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر شامل پرسشنامه بود. پژوهش حاضر نشان داد که 5 عامل انضباطی، داوری، باشگاهی، فردی و محیطی نقش معناداری بر کنترل رفتارهای پرخاشگرانه ورزشکاران نسبت به داوران در فوتبال حرفه ای ایران دارند که در این بین عوامل داوری مهم ترین نقش را دارا می باشد. از این رو بهبود وضعیت عملکردی داوران و ایجاد بستر جهت بهبود عملکرد آنان نقش مهمی در کاهش رفتارهای پرخاشگرانه ورزشکاران دارد. بنابراین می بایستی از تکنولوژی جدید جهت ارتقا عملکرد داوران در فوتبال حرفه ای ایران استفاده نمود.

هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثر دو نوع فعالیت مقاومتی با حجم بالا (HV) و شدت بالا (HI) بر شاخص های فعالیت و عملکرد پلاکتی بود. ده فرد آشنا به تمرینات مقاومتی (6 زن و 4 مرد، سن 5±28 سال، وزن 7/10±1/67 کیلوگرم، قد 9±168 سانتیمتر)، دو جلسه فعالیت مقاومتی HV و HI شامل 5 حرکت را اجرا نمودند. در پروتکل HV هر حرکت در 4 ست 12- 10 تکراری با وزنه معادل 70 درصد 1RM با فواصل استراحتی یک دقیقه ای بین حرکات و ست ها و در پروتکل HI هر حرکت در 4 ست 5- 3 تکراری با وزنه معادل 90 درصد 1RM با فواصل استراحتی سه دقیقه ای بین حرکات و ست ها انجام شد. نمونههای خونی قبل، بلافاصله پس از فعالیت و بعد از ۳۰ دقیقه ریکاوری، به منظور اندازهگیری MPV، PLT، PDW، PAC1، CD41a (GPIbα)، CD42b (GPIIbIIa) و CD62p از ورید بازویی گرفته شد. داده ها با استفاده داده ها با استفاده از آنالیز واریانس مکرر دوطرفه تحلیل شدند. افزایش معنی دار سطوح لاکتات خون، PLT و PDW به دنبال پروتکل HI بیشتر از پروتکل HV بود (p<0.05). تحلیل آماری داده ها کاهش معنی دار CD41a (گیرنده α2bβ3) و CD42b و افزایش معنی دار PAC1 و CD62p را متعاقب فعالیت مقاومتی نشان داد (p<0.05). این تغییرات برای CD41a، CD62p و PAC1 متعاقب پروتکل HI به طور معنی داری بیشتر از پروتکل HV بود (p<0.05). بر اساس یافته های تحقیق حاضر می توان نتیجه گیری نمود که گیرنده α2bβ3، متغیرهای فعالیت و عملکرد پلاکتی به دنبال فعالیت مقاومتی تغییر می کنند و تغییرات این متغیرها بیشتر تحت تاثیر شدت فعالیت مقاومتی است تا حجم.

شهرت مثبت تیم های ورزشی مهمترین دارایی نامشهودی است که تا حدودی موفقیت آنان را تعیین می کند. به همین جهت هدف پژوهش حاضر شناسایی تأثیر ابعاد شهرت تیم ورزشی بر هویت تیمی و قصد حضور تماشاگران فوتبال بود. روش پژوهش حاضر توصیفی – همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را اعضای کانال تلگرامی تیم پرسپولیس (1337926) تشکیل می دادند که تعداد 525 نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه استفاده شد که روایی صوری و محتوایی آن به وسیله متخصصان و همسانی درونی آنها از طریق آلفای کرونباخ تأیید و برای آزمون فرضیات از مدل معادلات ساختاری استفاده گردید. یافته ها نشان داد، عملکرد تیم (82/0)، مسئولیت اجتماعی تیم (76/0)، جهت گیری تماشاگر (70/0)، سنت تیم (44/0)، کیفیت مدیریت (37/0) و ثبات مالی (26/0) به ترتیب بیشترین تأثیر را بر هویت تیمی تماشاگران و هویت تیمی با ضریب رگرسیون برابر با 80/0 بر قصد حضور تأثیر داشتند. بنابراین تیم های ورزشی می توانند با توجه و تمرکز بر ابعاد شهرت تیم های ورزشی با تدوین و طراحی برنامه ها و استراتژی های لازم نه تنها موجبات رسیدن به شهرت بلکه ایجاد هویت تیمی و در نهایت افزایش قصد حضور تماشاگران را فراهم آورند.

هدف مقاله حاضر بررسی مدیریت ایمنی اماکن ورزشی در رویدادهای ورزشی در مدارس استان زنجان در سال ۱۴۰۱ می باشد این مقاله از نظر هدف جز پژوهش های کاربردی و بر حسب روش های پردازش داده ها توصیفی - همبستگی به شمار می رود که گردآوری داده های آن به روش کتابخانه ای بررسی اسناد مدارک و روش میدانی استفاده از پرسشنامه می باشد. که جامعه آماری هنرستان های تربیت بدنی آموزش و پرورش استان زنجان؛ که تعداد آنها ۷۵۰ دانش آموز دختر و پسر است. جامعه مورد مطالعه در این پژوهش دختران هستند که تعداد آنها ۳۴۰ نفر می باشد. جهت تعیین نمونه بر اساس نمونه گیری طبقه بندی ساده و با استفاده از جدول مورگان ۱۸۱ نفر به عنوان نمونه (دختر) انتخاب شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آزمون رتبه ای فریدمن و ضریب همبستگی با استفاده از نرم افزار spss نسخه ۱۸ استفاده شد. یافته ها: پایایی داده ها بر اساس آلفای کرونباخ ۰۹۱۲ گزارش شد. نرمال بودن داده ها با آزمون کولموگروف اسمیرنوف تایید گردید. آزمون فریدمن در سطح ۰/۰۱ معنادار شد (۰/۰۱>P). بعد مدیریت بیشترین رتبه ۱، بهداشت با رتبه ۲ الزامات حقوقی و اخلاقی با رتبه ۳ طراحی با رتبه ۴ به ترتیب دارای بیشترین میانگین رتبه ای اثر گذار در ایمنی اماکن ورزشی را نشان داد. نتیجه گیری برای اینکه بتوانیم قهرمانان بزرگی داشته باشیم باید در این امر به طراحی، بهداشت، الزامات اخلاقی و حقوقی و مدیریت صحیح توجه ویژه نماییم. با ایجاد موقعیت میزبانی در بالا بردن فرهنگ سالم رقابت و مهمان پذیری و امکانات و محتوای اتفاقات بعدی آن قدم مثبتی ایجاد کرد.

تأثیرات مثبت ورزش بر عوامل فیزیولوژیکی بر کسی پوشیده نیست و یافته ها در زمینه تأثیر آن بر عوامل روان شناختی درحال گسترش است. اخیراً ورزش ایروبیک در بین زنان محبوبیت پیدا کرده است، لذا هدف پژوهش حاضر بررسی قابلیت پیش بینی زنان فعال (ایروبیک کار) و غیرفعال براساس متغیرهای شناختی (حافظه)، ادراکی (خود-ادراکی جسمانی) و توجهی (توجه فضایی) بود. جامعه آماری پژوهش زنان 50-19 ساله شهر تبریز بودند که از این بین 160 نفر در قالب دو گروه همگن فعال (ایروبیک کار) و غیرفعال بصورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. از آزمون های حافظه وکسلر، نرم افزار جهت دهی فضایی، فرم کوتاه پرسش نامه خودتوصیفی بدنی و روش آماری آزمون تحلیل تشخیص استفاده شد. نتایج نشان داد که همه متغیرهای حافظه ای، توجهی و برخی متغیرهای خودپنداره بدنی با درصدهای مختلف قابلیت پیش بینی زنان ایروبیک کار و غیرفعال را داشتند، بطوریکه خود-ادراکی های جسمانی بهترین پیش بینی کننده زنان ایروبیک کار و غیرفعال بودند. بنظر می رسد قابلیت ورزش ایروبیک در تأثیرگذاری بر متغیرهای خود-ادراکی جسمانی بیشتر از متغیرهای حافظه و توجه است.

کووید-19 موجب مشکلات روان شناختی در ورزشکاران شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی میزان شیوع اضطراب کرونا و نقش ذهن آگاهی ورزشی و استحکام روانی در پیش بینی آن در ورزشکاران رشته بدنسازی بود. روش پژوهش توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کل ورزشکاران رشته بدنسازی در ملایر تشکیل دادند که از میان آنان 267 ورزشکار به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس اضطراب بیماری کرونا، ذهن آگاهی ورزشی و استحکام روانی استفاده شد. برای تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری با روش گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد که 82/40 درصد ورزشکاران رشته بدنسازی دارای اضطراب متوسط تا شدید نسبت به بیماری کرونا بودند. نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که ذهن آگاهی ورزشی (بازیابی تمرکز) و استحکام روانی (کنترل و چالش) در پیش بینی اضطراب کرونا نقش معنادار داشتند. با توجه به نتایج، روانشناسان ورزشی باید به مشکلات روان شناختی به ویژه اضطراب کرونا در ورزشکاران بدنسازی در شرایط شیوع کووید-19 توجه داشته باشند تا بتوانند برنامه ریزی لازم را برای تمرینات روان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی ورزشی و استحکام روانی برای کاهش اضطراب کرونا ارائه دهند.

پیاده سازی برنامه های راهبردی در نظام ورزش ایران نیازمند شرایط و محیطی است که باید مهیا باشد تا سازمان ها و نهادهای مختلف بتوانند در راستای تحقق اهداف و چشم انداز خود قدم بردارند. از این رو، تحلیل کلان عوامل پیش برنده در پیاده سازی برنامه های راهبردی سازمان های ورزشی ایران هدف اصلی این پژوهش است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت، تحلیلی و اکتشافی است که با به کارگیری ترکیبی از مدل های کیفی و کمی انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل نخبگان اجرایی و دانشگاهی بود که تخصص و تجربه کافی پیرامون مسئله برنامه های راهبردی در سازمان های ورزشی داشتند، روش نمونه گیری به صورت هدفمند انتخاب شد و حجم نمونه برابر با 13 نفر بود. داده های کیفی با پرسش نامه باز و از طریق مصاحبه و بررسی اسناد و داده های کمی به کار رفته در این پژوهش به صورت عددی و از طریق وزن دهی پرسشنامه های دلفی تهیه شد. تجزیه و تحلیل نهایی روی 14 ماتریس بازگشتی انجام شد. داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار میک مک تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد که نیروهای پیشران کلیدی اقتصادی، تکنولوژیکی، ارتباطات، سیاسی و ساختار سازمانی بیشترین تأثیرگذاری و تأثیرپذیری را بر آینده مشارکت در ورزش همگانی دارند. در این بین عامل اقتصادی و تکنولوژیکی بیشترین سهم را در اثرپذیری مستقیم داشته اند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی بررسی نقش مشارکت در فعالیت های اوقات فراغت ورزشی بر سرمایه روان شناختی کودکان دارای آسیب اقتصادی با نقش میانجی گری حمایت همسالان طراحی و اجرا گردید. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کودکان دارای آسیب اقتصادی بودند. ابزار پژوهش حاضر شامل پرسش نامه استاندارد بود. مطابق با نتایج پژوهش مشخص شد مشارکت در فعالیت های اوقات فراغت ورزشی بر سرمایه روان شناختی کودکان دارای آسیب اقتصادی (445/0= تاثیر، 001/0=سطح معناداری) تاثیر مثبت و معنادارای دارد. نتایج نشان داد مشارکت در فعالیت های اوقات فراغت ورزشی بر حمایت همسالان کودکان دارای آسیب اقتصادی (582/0= تاثیر، 001/0=سطح معناداری) تاثیر مثبت و معنادارای دارد. نتایج همچنین نشان داد حمایت همسالان بر سرمایه روان شناختی کودکان دارای آسیب اقتصادی (423/0= تاثیر، 001/0=سطح معناداری) تاثیر مثبت و معنادارای دارد. به عبارتی حمایت همسالان نقش میانجی گری بر رابطه بین مشارکت در فعالیت های اوقات فراغت ورزشی و سرمایه روان شناختی کودکان دارای آسیب اقتصادی دارد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر عدم توانایی در بازپرداخت بدهی ها بر انگیزش، استحکام ذهنی، تعهد حرفه ای و عملکرد ورزشکاران در باشگاه های فوتبال طراحی و اجرا گردید. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های توصیفی می باشد که از منظر هدف، جزء پژوهش های کاربردی می باشد که به صورت میدانی انجام گردید. روش پژوهش حاضر از نظر روش گرد آوری داده ها، پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی ورزشکاران در باشگاه های فوتبال ایران می باشد که اطلاعات دقیقی در خصوص تعداد این افراد دردسترس نمی باشد. بر اساس فرمول حجم نمونه کوکران در شرایط نامشخص بودن حجم جامعه، تعداد 384 نفر به عنوان نمونه پژوهش مشخص شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش نامه بود. نتایج نشان داد عدم توانایی در بازپرداخت بدهی ها بر انگیزش، استحکام ذهنی، تعهد حرفه ای و عملکرد ورزشکاران در باشگاه های فوتبال تاثیر معناداری در جهت منفی وجود دارد. به عبارتی عدم توانایی در بازپرداخت بدهی ها سبب بروز مشکلات رفتاری و نگرشی در میان ورزشکاران باشگاه های فوتبال شده است.

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین بدنی و الگوی مشاهده ای انتخابی و اجباری بر میزان انگیزه درونی و یادگیری شناختی مهارت شوت جفت بسکتبال با رویکرد نیازهای روان شناختی پایه بود . روش پژوهش: 80 دانشجوی پسر (۱۸-22 سال) به صورت داوطلبانه انتخاب و براساس نمرات پیش آزمون به صورت تصادفی در چهار گروه (20 نفر) خودکنترل، جفت شده، آزمونگر کنترل و کنترل قرار گرفتند. برای بررسی میزان انگیزه، از پرسشنامه انگیزه درونی ((IMI وبرای بررسی میزان یادگیری شناختی از پرسشنامه فراخوانی (اقتباس از نودسون، 1993)  استفاده شد. ویدئوی آموزشی از مدل ماهر اجزای حرکت را نمایش داد و به آزمودنی ها ارائه شد. آزمون یادداری24ساعت بعد انجام گرفت. برای بررسی نتایج از تحلیل واریانس یکراهه (آنوا) استفاده شد (05/0≥P). یافته ها: نتایج نشان داد در مرحله اکتساب میزان انگیزه درونی برای یادگیری مهارت شوت جفت بسکتبال آزمودنی ها در شرایط مشاهده خودکنترل به طور معنا داری بالاتر از آزمودنی ها در شرایط جفت شده و کنترل بود. همچنین در مرحله یادداری میزان انگیزه درونی در شرایط مشاهده خودکنترل به طور معنا داری بالاتر از دیگر شرایط آزمایشی بود. علاوه بر این در مراحل اکتساب و یادداری یادگیری شناختی (موفقیت فراخوانی) آزمودنی ها در شرایط مشاهده خودکنترل به طور معنا داری بالاتر از آزمودنی های در شرایط جفت شده و کنترل بود. نتیجه گیری: به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که انگیزه بر یادگیری تأثیر دارد، همچنین نمایش تکلیف به صورت کل- بخش- کل روشی مؤثر و کارامدی در مرحله شناختی یادگیری مهارت است.

مطالعه حاضر به تبیین اثرات کووید 19 بر مشارکت ورزشی بانوان شرکت کننده در باشگاههای مناطق 5 و 16تهران در سال 1399 می پردازد و یک مطالعه کیفی است که با استفاده از روش گراندد تئوری یا نظریه زمینه ای مورد پژوهش قرار گرفته است . برای این تحقیق مصاحبه های نیمه ساختار یافته ای صورت گرفته است. .انجام مصاحبه ها بروش حضوری و یا تلفنی انجام شده است در مواردی نیز از طریق ارسال فایل های صوتی از طریق فضای مجازی و یا ویدئو کنفرانس در شبکه های اجتماعی انجام گرفته است .مصاحبه ها با تعدادی حدود 30 نفر از بانوان مشارکت کننده در باشگاههای مناطق 5 و 16 تهران از بین رده سنی بین 18 الی 60 سال صورت گرفته است و سعی شده است در انتخاب افراد مصاحبه شونده تنوع حداکثری رعایت شود تا داده های جمع آوری شده خیلی سریع به اشباع نرسند و نتایج از کیفیت بیشتری برخوردار شوند.در هر جا لازم شد مصاحبه های تکمیلی نیز انجام گرفت و داده های بیشتری در دسترس قرار گرفت.پس از انجام مصاحبه ها نسبت به مکتوب کردن آنها اقدام و تجزیه و تحلیل آنها آغاز شد. جهت تجزیه و تحلیل موضوعی نرم افزار ماکس کیو آی دی (MAXQAD ) را مورداستفاده قرار دادیم و موضوعات زیر مورد شناسایی قرار گرفتند: 1-سلامتی یک اصل    2- ترس و استرس   3-مشارکت باشگاهی   4-فعالیت بدنی نتایج بدست آمده حکایت از آن دارد که اگر چه مشارکت ورزشی در باشگاههای مناطق 5 و 16 تهران به سبب تعطیلی ناشی از شرایط اضطراری همه گیری کووید 19 و یا به سبب ترس از ابتلا و یا موارد دیگر کاهش چشمگیری داشته است ولی فعالیت بدنی بانوانی که در باشگاههای ورزشی قبل شیوع  این بیماری مشارکت داشتند کاهش نیافته بلکه در مواردی نیز بیشتر شده است ولی نوع فعالیت ورزشی با توجه به عدم دسترسی به تجهیزات لازم و یا فضای تخصیصی و در مواردی وجود مربی تغییر نموده و مکان این فعالیت نیز با توجه به شرایط موجود در مکانهایی از قبیل منازل و یا فضاهای باز باشگاهها و یا در پارکها عمومی دچار جابجایی شده است.

اهداف: عملکرد ورزشی ویژگی پیچیده ای است که از ژنتیک افراد و عواملی محیطی همچون تغذیه و تمرین تأثیر می پذیرد . نمره ژنتیکی کلی ( TGS )، روش جدید استعدادیابی ژنتیکی در سال های اخیر است؛ بنابراین هدف از انجام شدن مطالعه حاضر، مقایسه TGS پلی مورفیسم های کاندیدای وابسته به عملکرد قدرتی/توانی ACE ، HIF1 α و IGF1 کاراته کاران نخبه و آماتور ایرانی با غیرورزشکاران بود. مواد و روش ها: آزمودنی های پژوهش252 نفر داوطلب سالم از استان اصفهان ( 124 مرد و 128 زن) با میانگین سنی 4/7 ± 2/27 سال بودند که برحسب سطح قهرمانی در گروه های کاراته کاران نخبه ( 80 قهرمان) ، آماتور ( 86 نفر) و غیرورزشکاران ( 86 نفر) قرار گرفتند، اما از لحاظ قد، وزن و سن مشابه بودند. نمونه های خونی در تیوب های حاوی EDTA ، گردآوری شدند و پس از استخراج DNA به روش نمک اشباع و رسوب الکل، برای تعیین نوع پلی مورفیسم ها پس از طی مراحل PCR و RFLP با انجام دادن الکتروفورز ژنوتیپینگ شدند و TGS محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی، آنوای ساده و کای اسکوئر در نرم افزار اس پی اس اس استفاده شد. سطح معناداری نیز 0.05 > P  تعیین شد. یافته ها: در پلی مورفیسم ACE ، ژنوتیپ DD در گروه حرفه ای (63 درصد) به طور معناداری بیشتر از گروه غیرورزشکار (41 درصد) و گروه آماتور (7/14 درصد) بود ( 0.011 = P ،  14.430 = 2 χ )، اما در شیوع ژنوتیپینگ پلی مورفیسم های HIF1 α ( 0.60 = P ،  2.746 = 2 χ ) و IGF1 ( 0.81 = P ،  1.549 = 2 χ ) تفاوت معناداری مشاهده نشد . به علاوه، میانگین نتایج TGS در گروه کاراته کاران نخبه (با میانگین85/69 ) بیشتر از کاراته کاران آماتور (با میانگین40/64) و غیرورزشکاران (با میانگین 37/63) بود، اما این تفاوت معنادار نبود ( 08/0 = P ، 66/1= F ). نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر نشان داد در کاراته از میان پلی مورفیسم های کاندیدا، ACE ضریب تمیز بیشتری دارد، اما احتمالاً با توجه به ماهیت چندعاملی عملکرد موفق در کاراته درباره کاربرد TGS به احتیاط بیشتر و به طورکلی درباره کاربرد TGS در مقوله استعدادیابی ژنتیکی ورزشی، به بررسی های اقلیمی با پلی مورفیسم های متنوعی نیاز است.

تأثیرات مثبت ورزش بر عوامل فیزیولوژیکی بر کسی پوشیده نیست و یافته ها در زمینه تأثیر آن بر عوامل روان شناختی درحال گسترش است. اخیراً ورزش ایروبیک در بین زنان محبوبیت پیدا کرده است، لذا هدف پژوهش حاضر بررسی قابلیت پیش بینی زنان فعال (ایروبیک کار) و غیرفعال بر اساس متغیرهای شناختی (حافظه)، ادراکی (خود-ادراکی جسمانی) و توجهی (توجه فضایی) بود. جامعه آماری پژوهش زنان 50-19 ساله شهر تبریز بودند که از این بین 160 نفر در قالب دو گروه همگن فعال (ایروبیک کار) و غیرفعال به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. از آزمون های حافظه وکسلر، نرم افزار جهت دهی فضایی، فرم کوتاه پرسش نامه خود توصیفی بدنی و روش آماری آزمون تحلیل تشخیص استفاده شد. نتایج نشان داد که همه متغیرهای حافظه ای، توجهی و برخی متغیرهای خودپنداره بدنی با درصدهای مختلف قابلیت پیش بینی زنان ایروبیک کار و غیرفعال را داشتند، به طوری که خود-ادراکی های جسمانی بهترین پیش بینی کننده زنان ایروبیک کار و غیرفعال بودند. به نظر می رسد قابلیت ورزش ایروبیک در تأثیرگذاری بر متغیرهای خود-ادراکی جسمانی بیشتر از متغیرهای حافظه و توجه است.

کودکان مبتلا به اتیسم نسبت به همتایان سالم عملکرد تعادلی ضعیف تری دارند. قابلیت حفظ تعادل از آن جهت که پیش نیاز انجام سایر فعالیت های حرکتی است اهمیت ویژه ای دارد. این پژوهش به منظور تعیین اثر تمرین الگوهای گام برداری با صفحه نوری بر تعادل ایستا و پویای کودکان مبتلا به اتیسم انجام شد. در این مطالعه نیمه تجربی 20 کودک مبتلا به اوتیسم با رده سنی 6 تا 12 سال به صورت تصادفی در دو گروه ده نفری (گروه تمرین با صفحه نوری و کنترل) قرار گرفتند. گروه تمرین با صفحه نوری و گروه کنترل با صفحه ساده تمرینات مربع گام برداری را به مدت 12 هفته به صورت 4 جلسه 45 دقیقه ای در هفته تحت نظر مربیان خود دریافت کردند. برای ارزیابی تعادل ایستا و پویا به ترتیب از دستگاه فوت اسکن و آزمون راه رفتن پاشنه به پنجه استفاده شد. داده های پژوهش بوسیله آزمون کوواریانس در سطح معناداری (0/05>p) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. با کنترل پیش آزمون بین گروه تجربی و کنترل در مورد وضعیت تعادل ایستا (ناحیه نوسانات مرکز فشار(p=0/003) و سرعت جابجایی مرکز فشار (p= 0/007) تفاوت معناداری مشاهده شد. همچنین در مورد تعادل پویا نیز اختلاف معناداری بین میانگین گروه ها بدست آمد(p=0/001). این نتایج می تواند زمینه مناسبی را برای بهره گیری از این روش تمرینی جهت افزایش تعادل و عملکردهای حرکتی این کودکان فراهم نماید.