فریبا عسکریان

هدف تحقیق حاضر طراحی مدل توسعه ورزش ایران با تأکید بر ذی نفعان، رویه ها و فرایندها در ایران بود. در این پژوهش از روش تحقیق کیفی و مبتنی بر تئوری داده بنیاد استفاده شد. برای گردآوری اطلاعات از نمونه گیری گلوله برفی و مصاحبه های نیمه ساختاریافته با 15 نفر از نخبگان آگاه به موضوع استفاده شد. داده های به دست آمده، به روش کدگذاری نظریه مبنایی با رویکرد ساخت گرا که چارمز (2006) معرفی کرده است، تجزیه وتحلیل شد. به این ترتیب کدگذاری در دو مرحله کدگذاری اولیه و متمرکز انجام گرفت. سپس از کدگذاری نظری برای فرم بخشیدن به کدهای متمرکز استفاده شد. بازرسی ادواری اطلاعات و کدهای به دست آمده به منظور اطمینان از صحت آنها توسط محقق انجام گرفت. یافته های پژوهش نشان می دهد با توجه به رویکرد سیستمی، مدل توسعه ورزش ایران دارای پنج بخش ورودی شامل ذی نفعان (کلان، میانی و خرد) و رویه ها (توسعه سامانه انسانی، توسعه مدیریت، توسعه نظام مالی، توسعه تجهیزات و تسهیلات، توسعه فرهنگی، توسعه نهادی، ترویج، توسعه سیستم رقابت.)، پردازش شامل سه فرایند جذب، نگهداری (نگهداری استعداد، نگهداری مشارکت ورزشی جامعه) و پرورش، خروجی شامل پیامدهای فرهنگی – اجتماعی، پیامدهای اقتصادی و پیامدهای سیاسی، نظام بازخور یا همان نظام کنترل و ارزشیابی و در نهایت محیط شامل بسترهای فرهنگی – اجتماعی، اقتصادی و سیاسی - حقوقی است. به نظر می رسد برای توسعه مؤثر ورزش در کشور نیاز است ابتدا ذی نفعان کلان از جمله دولت و حاکمیت سیاست های صحیح و لازم را در این زمینه اتخاذ کنند و سازمان هایی که به طور مستقیم و غیرمستقیم در توسعه ورزش نقش دارند، این سیاست ها را در قالب رویه ها و فرایند های مربوطه تعریف و عملیاتی کنند  تا به این ترتیب فرصت ها، ساختار و بسترهای لازم برای مشارکت مصرف کنندگان ورزش را در قالب یک سیستم فراهم آورند.

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسى اثرهای مخارج مالی دولت (مخارج جاری و سرمایه ای و نیز کسرى بودجه) بر سرمایه گذارى بخش خصوصى در کارگاه های تولید کالاهای ورزشی در مقطع زمانی ۱۳۹۲-۱۳۷۲ بود. در این پژوهش روش هاى خودرگرسیون بردارى و مدل تصحیح خطا با استفاده از نرم افزارهای اقتصادسنجی ایویوز (نسخه نُه) و مایکروفیت ( نسخه ۱/۴) به کار برده شدند. جامعه و نمونه آماری این طرح یکسان بودند و شامل تمامی کارگاه های صنعتی واقع در نقاط شهری و روستایی کشور بودند. براساس نتایج، افزایش مخارج جاری دولت، اثر برون رانی و افزایش مخارج سرمایه ای و سرمایه گذاری در زیرساخت های اقتصادی، اثر درون رانی بر سرمایه گذاری خصوصی در این واحدهای تولیدی داشتند. یافته های پژوهش نشان دهنده اثر منفی کسری بودجه بر سرمایه گذاری خصوصی در صنایع تولیدی بخش ورزش بودند؛ بنابراین، اتخاذ سیاست های مناسب اقتصادی توسط دولت و جلوگیری از کسری بودجه می تواند بر سرمایه گذاری بخش خصوصی در صنایع تولیدی بخش ورزش و توسعه کسب وکارهای ورزشی وابسته به آن کمک کند.

نقش و اهمیت تجارت خارجی در فرآیند توسعه همواره مورد توجه اقتصاددانان بوده است. واردات یکی از بخش های کلیدی تجارت بین الملل می باشد. آمار مربوط به متغیرهای توضیحی تحقیق از سایت آنکتات، صندوق بین المللی پول، سازمان تجارت جهانی و بانک جهانی داده گردآوری شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار ایویوز 9 استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که رابطه مثبت و معناداری بین نرخ ارز و شاخص قیمت کالاهای وارداتی ورزشی در ایران وجود دارد و درجه عبور نرخ ارز بر شاخص قیمت کالاهای واردات ورزشی ایران و شرکاء تجاری ناقص است. همچنین نتایج نشان می دهند نظام ارزی ثابت اثر مثبت و معنادار بر شاخص قیمت واردات کالاهای ورزشی دارد. به طوری که درجه عبور نرخ ارز بر شاخص قیمت واردات کالاهای ورزشی در نظام ارزی ثابت برابر با 43/0و نظام ارزی شناور معادل 41/0 بوده است. همچنین متغیرهای تولید ناخالص داخلی، هزینه نهایی شرکای تجاری و باز بودن تجاری اثر مثبت و معناداری بر شاخص قیمت واردات کالاهای ورزشی دارند. رژیم ارزی ثابت سبب شده است درجه عبور نرخ ارز بر قیمت واردات کالاهای ورزشی بیشتر شود. لذا توصیه می شود با اتخاذ رژیم ارزی شناور از شدت درجه عبور نرخ ارز کاسته شود.

این پژوهش با هدف تعیین تأثیر شاخص های اقتصادی کشورها بر روی عملکرد آنها در یونیورسیادهای تابستانی 1999 تا 2015 دانشجویان جهان صورت گرفت. با مطالعه ادبیات پژوهش پنج متغیر تولید ناخالص داخلی، سرانه تولید ناخالص داخلی، نرخ تورم، ضریب جینی و نرخ بیکاری به عنوان شاخص های اقتصادی کشورها انتخاب شدند. جمع آوری داده های متغیرهای مستقل پژوهش از طریق سایت معتبر بانک جهانی صورت گرفت. مدال های کسب شده توسط هر کشور نیز به عنوان عملکرد ورزشی در نظر گرفته شد که از طریق فیزو جمع آوری شد. روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی بود و داده های پژوهش طی سال های 1999 تا 2015 (طی 9 دوره برگزاری رقابت ها) جمع آوری شد. جامعه آماری تحقیق 97 کشور بود که از این میان، 69 کشور به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در ابتدا برای بررسی ایستایی (مانایی) داده ها از آزمون لوین، لین، چو استفاده شد و در نهایت برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش های اقتصادسنجی (پنل نامتوازن) استفاده شد. نتایج نشان داد از میان عوامل اقتصادی شناسایی شده پژوهش، شاخص های تولید ناخالص داخلی، سرانه تولید ناخالص داخلی، تورم و میزان بیکاری، بر عملکرد ورزشی کشورها مؤثرند. بنابراین مسئولان ورزش کشور می توانند با در نظر گرفتن این عوامل برنامه ریزی های لازم را در جهت موفقیت در ورزش دانشجویی به کار بندند.

تولید کالاهای ورزشی در داخل کشور و سرمایه گذاری با هدف توسعه این تولیدات می تواند کمک شایانی به اقتصاد کشور و حل معضلاتی چون بیکاری کند. هدف مطالعه حاضر، تعیین تأثیر سرمایه گذاری بخش خصوصی در کارگاه های تولیدی کالاهای ورزشی، بر تولید ناخالص داخلی کشور طی سال های ۱۳۷۲ تا ۱۳۹۲ است. داده ها و اطلاعات آماری مربوط به تولید ناخالص داخلی در ۲۱ سال موردمطالعه از سایت بانک مرکزی و نیز نتایج طرح های آمارگیری از کارگاه های صنعتی کشور در آن سال ها که توسط مرکز آمار ایران انجام و منتشر شده است، استخراج شدند. تحلیل داده ها با استفاده از نسخه نهم نرم افزار آماری ایویوز و با روش اقتصادسنجی و مدل حداقل مربعات معمولی انجام گرفت. نتایج به دست آمده اثر منفی و معناداری سرمایه گذاری در کارگاه های تولیدی کالاهای ورزشی بر تولید ناخالص داخلی کشور را نشان می دهد؛ بنابراین، به نظر می رسد که سرمایه گذاری دولت و بخش خصوصی در کارگاه های تولیدی کالاهای ورزشی و گسترش این واحدها از طریق بهره وری و سایر ابزارهای علمی، می تواند به توسعه صنعت ورزش و افزایش تولید ناخالص داخلی کل کشور بینجامد.

امروزه صنعت گردشگری ورزشی ازجمله صنایع پر درآمد و در عین حال سالم و پاک برای اقتصاد هر کشور محسوب می گردد. هدف از انجام پژوهش، بررسی نقش میانجی گری عوامل نهادی در تاثیر عوامل اجتماعی، اقتصادی، محیطی بر توسعه گردشگری ورزشی منطقه آزاد ماکو بود. جامعه ی آماری این پژوهش را گردشگران ورزشی منطقه آزاد تجاری و صنعتی ماکو در سال 95، که به علت نامشخص بودن تعداد گردشگران در منطقه مذکور حجم نمونه انتخاب شده 385 نفر گردید که بالاترین حجم نمونه آماری می باشد. پژوهش حاضر توصیفی، پیمایشی از نوع همبستگی مبتنی بر معادلات ساختاری است. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه استفاده شد. روایی(محتوی، همگری، واگرا) و پایایی(بارعاملی، ضریب پایایی مرکب و ضریب آلفای کرونباخ) پرسش نامه ها در حد قابل قبول و خوب بودند. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها را می توان توسط نرم افزار AMOS23 و با استفاده از ضرایب رگرسیونی نشان داد. یافته های پژوهش نشان داد که تمامی مؤلفه های مشارکت جامعه محلی (اقتصادی/ اجتماعی/ محیطی / نهادی)، بر توسعه گردشگری ورزشی تاثیر معنی داری داشت که از این میان عامل اجتماعی با اثر کلی %55 بیشترین تآثیر را داشت و از طرفی نقش میانجی گری عوامل نهادی بر توسعه گردشگری ورزشی تأیید شد. در مجموع با توجه به اهمیت گردشگری ورزشی مناطق آزاد، مدیران و برنامه ریزان بخش گردشگری و ورزش کشور باید  در زمینه اجتماعی اهتمام لازم را در جهت توسعه و بالندگی این صنعت از خود نشان دهند.

اقتصاد ایران همیشه از نوسانات نرخ ارز متأثر بوده است. این پژوهش به تبیین ارتباط بین اثرهای نرخ ارز بر شاخص قیمت کالاهای ورزشی طی دوره زمانی سال های 1393- 1371 پرداخت. پژوهش حاضر، به لحاظ هدف نظری و کاربردی بود و به لحاظ روش پژوهش، ازنوع تحلیلی- توصیفی بود. روش جمع آوری آمار و اطلاعات در این مطالعه به صورت اسنادی و کتابخانه ای بود. متغیر شاخص قیمت واردات کالاهای ورزشی به همراه متغیرهای توضیحی تولید ناخالص داخلی، شاخص قیمت مصرف کننده، بازبودن تجاری و هزینه نهایی شرکای تجاری و نرخ ارز اسمی وارد مدل شدند. آمار مربوط به متغیرهای توضیحی پژوهش از سایت بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، صندوق بین المللی پول و گمرگ جمهوری اسلامی ایران گردآوری شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار ایویوز نُه استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که رابطه مثبت و معناداری بین نرخ ارز و شاخص قیمت واردات کالاهای ورزشی در ایران وجود دارد؛ اما درطی دوره موردبررسی، میزان انتقال اثر نرخ ارز به قیمت وارداتی کالاهای ورزشی ناقص و 76/0 است. متغیر هزینه نهایی شرکای تجاری و درجه بازبودن تجاری اثر مثبت و معناداری بر قیمت واردات کالاهای ورزشی دارند؛ اما اثر شاخص قیمت مصرف کننده معنادار نیست؛ بنابراین، افزایش حجم تجارت کالاهای ورزشی در آثار انتقالی تغییرات نرخ ارز به قیمت واردات کالاهای ورزشی کمک می کند.

هدف از پژوهش حاضر، مطالعه و تبیین مدل آرما برای واردات کالاهای ورزشی به ایران طی 20 سال بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی بوده و از نوع مطالعات اسنادی تحلیلی می باشد. برای مدل سازی واردات کالاهای ورزشی ایران از اطلاعات سری زمانی بانک مرکزی و گمرک مرکزی جمهوری اسلامی ایران طی سال های 1391 1371 استفاده گردید. جهت انجام پژوهش، برازش مدل های مختلف خودتوضیح میانگین متحرک بررسی گشت و در نهایت، مدل آرما به عنوان الگوی بهینه نهایی برای واردات کالاهای ورزشی انتخاب گردید. نتایج نشان می دهد که تمام ضرایب وقفه های خودهم بسته و میانگین متحرک، معنادار است و 91 درصد از تغییرات واردات کالاهای ورزشی توسط متغیرهای توضیحی تبیین می گردد. براساس یافته ها دریافت می شود که متغیر واردات، پایا است؛ بدین معنا که واردکردن هرگونه شوک یا سیاست دولتی که موجب تغییر میزان واردات شود، کوتاه مدت بوده و تغییرات آن دائمی نمی باشد و با گذشت دوره های متمادی، اثر این شوک به تدریج از میان رفته و میزان واردات به اندازه دوره زمان پیش از شوک خود برمی گردد؛ بنابراین، اتخاذ هرگونه سیاست پولی و مالی بر واردات کالاهای ورزشی ایران اثرگذار نخواهد بود.

صادرات کالاهای ورزشی، یکی از مهم ترین بخش های صنعت ورزش است که در افزایش رشد اقتصادی کشورها تقش ویژه ای دارد. همچنین به دلیل اتکای ایران بر اقتصاد تک محصولی و نجات از فشارها و بحران های اقتصادی، لزوم توجه به این بخش از صنعت ورزش کشور که ظرفیت شکوفایی و توسعه آن نیز فراهم است، بیش از پیش مورد نیاز است. ازاین رو، پژوهش حاضر با استفاده از آزمون علیت گرنجری، به بررسی ارتباط بین صادرات صنعت ورزش و صادرات غیرنفتی تمرکز دارد. متغیرهای مدل، همگی نرخ رشد متغیرهای اصلی به قیمت های ثابت 1386 در دوره 1391-1371 هستند که از اطلاعات بانک مرکزی و گمرک مرکزی جمهوری اسلامی ایران طی سال های مورد نظر استفاده شده است. نتایج آزمون علیت گرنجری استاندارد نشان داد که نمی توان فرضیه نبود علیت میان دو متغیر را پذیرفت. بنابراین، رشد صادرات کالاهای ورزشی در سطح اطمینان 99 درصد علت گرنجری رشد صادرات غیرنفتی (غیر از ورزش) و رشد صادرات غیرنفتی نیز در سطح اطمینان 95 درصد علت گرنجری رشد صادرات کالاهای ورزشی است. همچنین دیگر یافته تحقیق نشان داد که رابطه علیت بین متغیرهای رشد صادرات کالاهای ورزشی و رشد صادرات غیرنفتی (غیر از ورزش) متقابل است. بنابراین به طور کلی می توان گفت متغیرهای رشد صادرات کالاهای ورزشی و رشد صادرات غیرنفتی (غیر از ورزش) بر یکدیگر تأثیرگذارند.

امروزه، ورزشبه عنوانیکیازچندصنعتبرتردرسطحدنیاشناختهشدهاست و دربینرشته های مختلف ورزشی، فوتبال به دلیل جذابیت خاص، از پرطرفدارترینومحبوب ترینرویدادهایورزشی به شمارمی رود که موفقیت در میادین مهم آن، اهمیت به سزایی دارد. موفقیت بین المللی تیم های ملی فوتبال به شکل قابل توجهی متأثر از عوامل متفاوتی از جمله عوامل اجتماعی اقتصادی، فرهنگی و جغرافیایی است؛ لذا، هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر عوامل اجتماعی بر عملکرد تیم های شرکت کننده در جام جهانی فوتبال (2014) برزیل می باشد. شایان ذکر است کهروش این پژوهش، توصیفی تحلیلی بوده و با توجه به ماهیت موضوع، با استفاده از روش کتابخانه ای و به شکل اسنادی (سایت های معتبر بانک جهانی، سازمان بهداشت جهانی و آب و هوا) انجام شده است. جامعه آماری پژوهش را 32 تیم حاضر در بیستمین دوره جام جهانی تشکیل دادند و با توجه به نوع پژوهش، حجم نمونه برابر با جامعه آماری در نظر گرفته شده استاستکه شامل 32 تیم شرکت کننده می باشد نتایج نشان می دهد که از بین شاخص های اجتماعی (جمعیت، آب و هوا، ضریب جینی، نرخ باسوادی و امید به زندگی)، آب و هوا بر عملکرد تیم های فوتبال تأثیر دارد و جمعیت، امید به زندگی، نرخ باسوادی و ضریب جینی، تأثیری بر عملکرد ورزشی ندارند.

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط مهارتهای فردی و سازمانی مدیریت زمان در بین مدیران تربیت بدنی استان آذربایجان شرقی بود. روش تحقیق از نوع همبستگی و جامعه آماری تحقیق شامل مدیر کل و معاونان (4)، روسای تربیت بدنی استانها (20)، روئسای هیئتهای ورزشی (38) و نائب رئیس هیئتهای ورزشی (38)، در مجموع 100 نفر بود. حجم نمونه برابر با حجم جامعه در نظر گرفته شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه سنجش مهارتهای فردی و سازمانی مدیریت زمان و ابعاد شش گانه آن می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای آمار استنباطی شامل آزمون همبستگی پیرسون، آزمون تی مستقل و ANOVA یک راهه استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین مهارت فردی و مهارت سازمانی مدیریت زمان ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد (05/0:a، 216/0r:). همچنین بین مهارت فردی با 4 بعد هدف گذاری (457/0r:)، الویت بندی اهداف و فعایتها (241/0r:)، برنامه ریزی عملیاتی (334/0r:) و مدیریت ارتباطات (216/0r:) نیز ارتباط معنی داری وجود دارد. همچنین در مقایسه مهارتهای فردی و سازمانی مدیریت زمان بر اساس ویژگی های فردی مدیران، از قبیل سن (147/0: ,α 752/1:T)، جنسیت (124/0: ,α 258/2:T)، رشته تحصیلی (125/0: ,α 25/3:T) و سابقه خدمت (09/0: ,α 80/1:T)، تفاوت معناداری مشاهده نشد.

تعیین مزیت های رقابتی و میزان رقابت پذیری محصولات، بنگاه ها و صنایع موجود در هر کشور گامی اساسی در شناخت وضع موجود و آینده صنعتی و مقدمه ای برای برنامه ریزی های استراتژیک و بلند مدت می باشد و صنعت ورزش نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد. لذا، تحقیق حاضر به شناخت قدرت رقابت پذیری صادرات کالاهای ورزشی ایران طی سال های 2010 -2000 می پردازد. تحقیق حاضر کاربردی بوده و به لحاظ روش جمع آوری آمار و اطلاعات، از نوع تحقیقات اسنادی است. داده های مربوط به صادرات کالاهای ورزشی ایران در طی سال های 2010 و 2000 با استفاده از داده های تجارت بین الملل و بر اساس طبقه بندی کالاهای اساسی (CPC)، در پنج گروه: کفش، پوشاک، انواع توپ، قایق های تفریحی- ورزشی و کالاهای متفرقه استخراج و پس از پردازش با استفاده از شاخص مزیت نسبی آشکار متقارن (RSCA) و شاخص مزیت نسبی آشکار(RCA) به وسیله نرم افزار Excel مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که ایران در صادرات کفش و پوشاک ورزشی دارای مزیت رقابتی می باشد ولی در گروه کالایی قایق های- تفریحی، توپ و سایر تجهیزات ورزشی دارای قدرت رقابتی نمی باشد. لذا توجه بیشتر به بنگاه های اقتصادی در این بخش ضروری به نظر می رسد.

با توجه به تناقضات مربوط به نقش شاخص های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و اقلیمی در کسب مدال های ورزشی، پژوهش حاضر به منظور تعیین عوامل مؤثر بر عملکرد ورزش قهرمانی کشور و به صورت توصیفی تحلیلی و میدانی طی سال های 1385 تا 1388 انجام شد. جامعه و نمونه آماری، برابر و شامل سازمان های ورزش و جوانان 30 استان کشور بودند. تعداد مدال های کسب شده جهانی و آسیایی استان های کشور به عنوان شاخص عملکرد ورزش قهرمانی تعیین شد. میزان تولید ناخالص داخلی، جمعیت، امید به زندگی، ضریب جینی، نرخ باسوادی و شرایط آب و هوای هر یک از استان ها جمع آوری و با استفاده از رگرسیون چند متغیره بررسی شد. تعداد مدال های ورزشی سال 1388 نسبت به سال 1385 در حدود 62 % بیشتر بود. میزان تولید ناخالص داخلی، امید به زندگی، شرایط آب و هوایی و ضریب جینی در تعامل با هم بر عملکرد ورزش قهرمانی مؤثر بودند.با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گیری کرد که افزایش تولید ناخالص داخلی، بهبود توزیع درآمد و شاخص سلامت (امید به زندگی) استان های کشور در بهبود عملکرد ورزش قهرمانی مؤثر است؛ بنابراین توصیه می شود در راستای بهبود عوامل مؤثر و رفع موانع رشد عملکرد ورزش قهرمانی در میادین بین المللی جهانی، برنامه ریزی لازم انجام شود.

تبلیغات همواره نقش گسترده ای در روند رو به رشد محصولات مختلف دارد و در این راستا شخصیت های مشهور، سبب جلب توجه و جذب بیشتر مردم به ورزش و خرید کالاهای ورزشی می شوند. بدین منظور هدف از این تحقیق، تعیین رابطه تبلیغات توسط شخصیت های معروف بر میزان تمایل به خرید کفش های ورزشی در شهر تبریز است. این تحقیق از نوع پیمایشی است و برای انجام آن از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. روایی پرسشنامه توسط صاحب نظران و پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ ( 93/0=α) تأیید شد. نمونه آماری پژوهش 600 مشتری کفش های ورزشی بود که با استفاده از فرمول کوکران به دست آمد. داده ها ابتدا با استفاده از آمار توصیفی تنظیم و سپس با استفاده از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف و ضریب همبستگی پیرسون در سطح 01/0=α تجزیه وتحلیل شد. نتیجه تحقیق نشان داد ارتباط معنادار مثبتی بین استفاده از شخصیت های معروف ورزشی و تمایل مشتریان به خرید کفش ورزشی وجود دارد (75/0=r). ضریب تعیین (56/0 =r ) نشان می دهد استفاده از شخصیت های معروف با 56 درصد واریانس متغیر وابسته یعنی تمایل به خرید کفش ورزشی مرتبط است.

با توجه به تناقضات مربوط به نقش شاخص های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و اقلیمی در کسب مدال های ورزشی، تحقیق حاضر به منظور تعیین عوامل مؤثر بر عملکرد کشورها در بازیهای المپیک انجام شد. پژوهش حاضر به صورت توصیفی- تحلیلی و میدانی طی سال های 2000، 2004، 2008 و 2012 انجام شد. جامعه و نمونه ی آماری، برابر و شامل 297 کشور بوده اند. تعداد مدال های کسب شده در این رقابت ها به عنوان شاخص عملکرد ورزشی هر کشور تعیین شد. داده های میزان تولید ناخالص داخلی، جمعیت، امید به زندگی، اندازه کاروان و میزبانی به روش کتابخانه ای جمع آوری گردید. داده ها نرمال با استفاده از رگرسیون چند متغیره در سطح معنی داری پنج درصد بررسی شد. اندازه ی کاروان (004/0 p= و125/3t=)، جمعیت (010/0 p= و277/2t=) و امید به زندگی (027/0 p= و349/2t=) در تعامل با هم بر عملکرد کشورها مؤثر بودند. با توجه به نتایج بدست آمده می توان نتیجه گیری کرد که افزایش تولید ناخالص داخلی، بهبود توزیع درآمد و شاخص سلامت (امید به زندگی) استان های کشور در بهبود عملکرد ورزش کشورها مؤثر است. بنابراین، توصیه می شود تا در راستای بهبود عوامل مؤثر و رفع موانع رشد عملکرد ورزش قهرمانی در میادین بین المللی- جهانی برنامه ریزی لازم انجام شود.

میزبانی در ورزش های تیمی، نقش مهمی در تعیین نتیجه یک بازی دارد. این پژوهش با هدف تعیین تأثیر میزبانی بر عملکرد تیم ها در رقابت های لیگ برتر فوتبال ایران انجام گرفت. پژوهش حاضر از نوع تحلیلی می باشد، که به صورت میدانی انجام گرفت. برای جمع آوری داده ها از روش کتابخانه ای استفاده شد. جامعه و نمونه ی آماری تحقیق برابر و به صورت کل شمار، 23 تیم حاضر در رقابت های لیگ برتر فوتبال ایران در طول فصل های 87-86، 88-87 و 89-88 می باشد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون کلموگروف، رگرسیون تک متغیره و رگرسیون چندگانه استفاده شد. تجزیه و تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که امتیاز بازی های خانگی (996/0)، تعداد باخت بازی های خانگی (742/0)، تعداد گل خورده در بازی های خانگی (437/0-)، به عنوان پیش بینی کننده های قوی عوامل مؤثر بر عملکرد ورزشی تیم های لیگ برتر فوتبال مشخص گردیدند. با توجه به نتایج بدست آمده می توان نتیجه گیری کرد که افزایش کسب امتیازات بازیهای خانگی، کاهش تعداد باخت در بازیهای خانگی و کاهش تعداد گل خورده در بازیهای خانگی، در بهبود عملکرد ورزشی تیم های لیگ برتر فوتبال مؤثر است. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که میزبانی تأثیر قابل توجهی بر عملکرد تیم های لیگ برتر فوتبال ایران دارد.

هدف پژوهش حاضر بررسی تعادل رقابتی لیگ فوتسال ایران و مقایسه ی آن با لیگ های فوتسال پرتغال، ایتالیا، جمهوری چک، اسلونی، روسیه، فرانسه، اسپانیا، اکراین، هلند، رومانی و کرواسی در فصل 2013-2012 است. .داده ﻫﺎی ایﻦ ﺗﺤﻘیﻖ ﺛﺎﻧﻮیﻪ ﺑﻮده و از ﺟﺪاول پایانی لیگ های برتر فوتسال کﺸﻮرﻫﺎی ﻣﻨﺘﺨﺐ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه اﺳﺖ. برای تجزیه و تحلیل داده ها از دو شاخص نسبت تمرکز پنج باشگاه C5 و C5ICB استفاده شد. نتایج نشان داد که بر اساس شاخص C5ICB، بالاترین و پایین ترین تعادل رقابتی به ترتیب عبارتند از: اکراین (118/79)، ایتالیا (121/94)، کرواسی (128)، هلند (135/45)، ایران (144/69)، روسیه (145/46)، جمهوری چک (146/25)، رومانی (152/84)، اسپانیا (153) و پرتغال (156/39). بنابراین در این پژوهش، لیگ های اکراین و ایتالیا بالاترین تعادل رقابتی را دارند و لیگ پرتغال از کمترین میزان تعادل رقابتی در میان لیگ های مورد بررسی برخوردار است. وﻗﺘی کﻪ یک رﻗﺎﺑﺖ ﺟﺬاﺑﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﻤﺎﺷﺎﭼیﺎن ﺑﻠیﻂ ﺑیﺸﺘﺮی ﻣی ﺧﺮﻧﺪ، ﺑﺮ روی ﭘﺨﺶ ﺗﻠﻮیﺰیﻮﻧی ﺳﺮﻣﺎیﻪ ﮔﺬاری ﺑیﺸﺘﺮی ﺻﻮرت ﻣی ﮔیﺮد و اﺳﭙﺎﻧﺴﺮﻫﺎی ﺑیﺸﺘﺮ و ﺑﻬﺘﺮی ﺟﺬب ﻣیﺷﻮﻧﺪ. ﻫﻤﻪ ﻣﻮارد ﺑﺎﻻ ﺳﺒﺐ ﻣی ﺷﻮﻧﺪ ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت ﻟیﮓ ﺑﺎ کیﻔیﺖ ﺑﺎﻻﺗﺮی ﺑﺮﮔﺰار ﮔﺮدﻧﺪ. سازمان های ﺑﺮﮔﺰاری ﻟیﮓ ﺑﺎیﺴﺘی ﺷﺮایﻄی را ﻓﺮاﻫﻢ آورﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻣیﺰان رﻗﺎﺑﺖ ﺑیﻦ ﺗیﻢﻫﺎی ﻟیﮓﺷﺎن را اﻓﺰایﺶ دﻫﻨﺪ.

هدف از تحقیق حاضر ارائة راهکارهای مناسب برای جذب اسپانسرها در فوتبال حرفه ای ایران است. تحقیق از نوع پیمایشی بوده و روی نمونه ای 116 نفری متشکل از 18 مدیرعامل باشگاه، 40 متخصص مدیریت ورزشی، 40 متخصص بازاریابی و 18 مدیر شرکت اسپانسر انجام شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامة محقق ساخته استفاده شد که روایی صوری و محتوایی آن توسط برخی استادان مدیریت ورزشی و بازاریابی دانشگاه های مختلف کشور تأیید شد. میزان پایایی پرسشنامه نیز با استفاده روش آلفا کرونباخ 84/0 تعیین شد. داده ها با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی تجزیه و تحلیل شد. نتایج، تدوین یا اصلاح شش عامل ساختاری - مدیریتی، شرایط تبلیغاتی، مشوق های حمایتی، بسترسازی حرفه ای، رسانه ها و خصوصیسازی رسانه ها را به عنوان راهکارهای جذب اسپانسرها در فوتبال حرفه ای ایران آشکار ساخت.

یکی از مهم ترین عوامل تأثیرگذار بر میزان تولید و سرمایه گذاری در بخش صنعت ورزش هر کشور، تعیین میزان و روند تغییرات هزینه ها و الگوی مصرف کالاهای ورزشی خانوار و سهم آن از سبد هزینه های خانوار و GDP کشور است. بدین منظور محقق بر آن شد تا با استفاده از ازپرسشنامه های بررسی هزینه خانوار بر اساس طبقه بندی COICOP، میزان مصارف ورزشی خانوار شهری و روستایی، الگوی مصرف و میزان تغییرات نسبی و واقعی آن را از سال 1380 تا 1385 به دست آورد. داده های حاصله، ابتدا با استفاده از آمار توصیفی تنظیم و سپس جهت دستیابی به تغییرات واقعی هزینه ها بین سال های 1380 و 1385 با استفاده از شاخص بهای کالاها وخدمات مصرفی، اثرات تورم از بین برده شد. نتایج نشان میدهد، میزان هزینه های ورزشی خانوار در سال 1380 معادل 741 میلیارد ریال، 19/0درصد کل هزینه خانوار و 1/0درصد GDP کشور است. در حالیکه در سال 1385 با 3255 میلیارد ریال، 31/0درصد کل هزینه خانوار و 16/0درصد GDP کشورمیباشد. هزینه ورزشی یک خانوار در سال 1385 نسبت به سال 1380 دارای رشد واقعی 124 درصدی است. بیشترین میزان رشد واقعی در بلیط، ورودیه و حق عضویت، انواع کفش و هزینه فراگیری ورزش های مختلف مشاهده میشود. هرچند به دلیل آگاهی مردم از فواید سلامتی ورزش، گرایش آنان به ورزش کردن و به تَبَع آن، هزینه های ورزشی نیز افزایش یافته است، ولی به دلیل پایین بودن درآمد و سهم مشارکت ورزشی مردم ایران نسبت به کشورهای پیشرفته، هنوز هزینه های ورزشی درصد قابل قبولی را در سبد هزینه های خانوار به خود اختصاص نمیدهد.

هدف پژوهش حاضر، توصیف عوامل مؤثر در گرایش یا عدم گرایش شهروندان تبریزی به ورزش همگانی، بررسی مزایا و معایب احتمالی انجام ورزش همگانی از دیدگاه افراد شرکت کننده و غیرشرکت کننده در ورزش همگانی است. روش تحقیق از نوع پس رویدادی است. با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته، طی یک فرایند منسجم و منظم علمی دادههای به دست آمده از 600 آزمودنی عضو گروه نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای، با استفاده از شاخصهای آماری درصد و رتبه گذاری وزنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتههای این پژوهش نشان می دهد که از مهمترین عوامل مؤثر در گرایش به انجام ورزش همگانی، کسب سلامت روح و جان، پیشگیری از بیماریهای مختلف و جلوگیری از افزایش وزن است. از عوامل عدم گرایش به انجام ورزش همگانی، بالا بودن هزینهها و شهریههای سنگین باشگاهها، داشتن مشغله زیاد زندگی، کمبود امکانات ورزشی و عدم امکان انجام ورزش زنان در پارکها و اماکن عمومی است. آگاهی از اهمیت ورزش در کسب سلامت جسمانی و روانی و شادابی شهروندان تبریزی و بالا بودن شهریههای باشگاهها، از مهمترین عوامل عمده گرایش یا عدم گرایش شهروندان تبریزی به ورزش همگانی محسوب میشوند. کاهش شهریه مکانهای ورزشی در سطح شهر تبریز پیشنهاد میشود.