سید رضا حسینی نیا

  هدف از پژوهش حاضر شناسایی و اولویت بندی عوامل مؤثر بر بحران هواداری در لیگ برتر فوتبال ایران براساس مدل سه شاخگی بود. این پژوهش از نوع آمیخته بود که در دو مرحله کیفی و کمی انجام گرفت. در بخش کیفی برای انجام مصاحبه های عمیق، از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد. پس از انجام 21 مصاحبه با متخصصان، داده ها براساس رویکرد تحلیل محتوای کیفی کدگذاری شد. در بخش کمی، 10 نفر از خبرگان براساس نمونه گیری قضاوتی انتخاب شدند و داده ها به روش تحلیل سلسله مراتبی رتبه بندی شد. براساس نتایج پژوهش، 18 عامل شناسایی شده مؤثر بر بحران هواداری در سه شاخه محتوایی، ساختاری و زمینه ای قرار گرفتند. عوامل شاخه محتوایی به ترتیب اولویت عبارت بودند از: وضعیت داوری، فساد در فوتبال، کجرفتاری هواداران، مدیریت ارتباطات، قومیت گرایی و نژادپرستی، ویژگی های روان شناختی، رفتارهای غیرحرفه ای ذی نفعان و ترکیب جمعیتی؛ عوامل شاخه ساختاری به ترتیب اولویت عبارت بودند از: مدیریت ایمنی و امنیت استادیوم، زیرساخت عمومی و زیرساخت اورژانسی-پزشکی؛ عوامل شاخه زمینه ای نیز به ترتیب عبارت بودند از: عوامل فرهنگی-اجتماعی، کارکرد رسانه، عملکرد شورای تأمین، قوانین انضباطی، شرایط تیم و رقابت، عوامل سیاسی-اقتصادی و شرایط جوی. بنابراین به مدیران و مسئولان برگزاری مسابقات و باشگاه ها پیشنهاد می شود که با آگاهی از عوامل شناسایی شده در جهت مدیریت مؤثرتر بحران هواداری گام بردارند.

هدف از این پژوهش تحلیل اهمیت-عملکرد کیفیت خدمات در اماکن ورزشی استان سمنان بر مبنای مدل پیوستار روان شناختی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه مشتریان باشگاه های ورزشی استان سمنان تشکیل دادند. از بین آنها 402 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای - طبقه ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه، تحلیل اهمیت-عملکرد و مدل پیوستار روان شناختی تحلیل شد. نتایج نشان داد همه ابعاد کیفیت خدمات در ناحیه "تمرکز در آن" قرار گرفتند. همچنین مشتریانی که در مرحله وفاداری قرار داشتند نارضایتی کمتری را از ابعاد کیفیت خدمات در مقایسه با سطح جاذبه و دلبستگی گزارش دادند. بر اساس یافته های پژوهش حاضر مدیران می بایست نسبت به انتظارات مشتریان خود حساس باشند و خدماتی متناسب با انتظارات آنها ارائه دهند تا سطح رضایت مندی از خدمات افزایش یابد. افزایش رضایت مندی می تواند باعث پیشرفت افراد در مراحل پیوستار روان شناختی گردد و آنها را به مشارکت مستمر رهنمون سازد.

هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین حمایت اجتماعی خانواده و حمایت اجتماعی دوستان و خودکارامدی با مشارکت ورزشکاران جانباز و معلول استان خراسان رضوی در فعالیت های بدنی است. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است و جامعه آماری آن را ورزشکاران جانباز و معلول استان خراسان رضوی در سال 1395 تشکیل می دهند. نمونه پژوهش 244 ورزشکار معلول بودند که به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه های ویژگی های جمعیت شناختی، پرسشنامه میزان مشارکت ورزشی، پرسشنامه خودکارامدی، پرسشنامه حمایت اجتماعی خانواده و پرسشنامه حمایت اجتماعی خانواده (لی، پترسون و دیکسون، 2010) استفاده شد. داده های پژوهش با روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون و آزمون فریدمن با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها نشان داد بین خودکارامدی با میزان مشارکت ورزشکاران (201/0=r) و همچنین بین حمایت اجتماعی خانواده و حمایت اجتماعی دوستان با میزان مشارکت ورزشکاران (156/0=r)(221/0=r) جانباز و معلول در فعالیت های بدنی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد، اما خودکارامدی، حمایت اجتماعی خانواده و حمایت اجتماعی دوستان پیش بینی کنندهه معناداری برای مشارکت ورزشکاران جانباز و معلول در فعالیت های بدنی نیست. نتایج نشان داد بین مشارکت ورزشکاران جانباز و معلول در فعالیت های بدنی با خودکارامدی، حمایت اجتماعی خانواده و حمایت اجتماعی دوستان ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین جانبازان و معلولان ورزشکار بیشترین حمایت را از طریق فراهم آوردن شرایط رفت وآمد به محل های تمرین و مسابقه و تشویق کردن و بازخورد مثبت از طرف خانواده و کمترین حمایت را نیز در نمایش نحوه درست و چگونگی حرکات ورزشی از طرف خانواده دریافت می کنند.  

هدف اصلی این پژوهش استفاده از تکنیک دیمتل برای طراحی الگوی عوامل مؤثر بر کناره گیری بانوان از فعالیت های ورزشی بود. این تحقیق کاربردی است که به روش آمیخته اکتشافی و در دو مرحله ی کیفی و کمی انجام شده است. در مرحله ی کیفی، نمونه آماری شامل 33 نفر از بانوان کل کشور بودند که فعالیت های ورزشی سازمان یافته خود را حداقل برای مدت زمان یک سال ترک کرده و از طریق نمونه گیری هدفمند انتخاب شده بودند. در مرحله ی کمی نیز نمونه آماری شامل 15 نفر از مسئولین ورزش بانوان، متخصصین علوم ورزشی با حداقل پنج سال سابقه ی مربیگری و اساتید دانشگاهی در رشته ی مدیریت بودند که به روش هدفمند انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در بخش کیفی مصاحبه ی نیمه ساختارمند بود و در بخش کمی از پرسشنامه محقق ساخته ای استفاده شد که عوامل آن از طریق مطالعه ی بخش کیفی استخراج شده بود. نتایج پژوهش در الگوی به دست آمده نشان داد عوامل محیطی و عوامل مدیریتی تاثیرگذار یعنی علت و عوامل فردی، عوامل بین فردی و کیفیت خدمات تأثیرپذیر یعنی معلول هستند. همچنین نتایج نشان داد که عوامل فردی مشکل اصلی برای کناره گیری بانوان از ورزش است و عوامل مدیریتی و تا حدودی عوامل محیطی می تواند در حل مشکل عوامل فردی کمک کند.

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر سرسختی ذهنی بر شادکامی و عملکرد ورزشی دانشجویان دختر فوتسالیست در مسابقات قهرمانی دانشگاه های ایران بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه بازیکنان تیم های شرکت کننده در مسابقات فوتسال دانشجویان دختر دانشگاه های سراسر کشور تشکیل دادند (تعداد 168 نفر) که نمونه گیری به روش سرشماری انجام شد. داده ها به کمک روش حداقل مربعات جزئی و آزمون سوبل تحلیل شد. نتایج نشان داد که سرسختی ذهنی اثر مستقیم و معناداری بر شادکامی و عملکرد ورزشی دارد؛ همچنین شادکامی بر عملکرد ورزشی تأثیر مثبت و معنادار دارد. در نهایت نتایح حاصل از بررسی نقش متغیر میانجی نشان داد که سرسختی ذهنی به واسطه شادکامی بر عملکرد ورزشی تأثیر معناداری دارد. با توجه به یافته های پژوهش حاضر به مسئولان و مربیان تیم های دانشجویی توصیه می شود از نقش مهارت های روان شناختی در کسب نتایج مطلوب غافل نشوند و در راستای بهبود عملکرد ورزشی از آموزش و تمرین این مهارت ها بهره گیرند.

هدف از مطالعه حاضر شناسایی و بررسی عوامل مؤثر بر رضایتمندی مشتریان اماکن ورزشی بر مبنای مدل اهمیت-عملکرد می باشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه مشتریان اماکن ورزشی شهر مشهد تشکیل دادند که از بین آن ها 396 نفر به صورت در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار مورداستفاده جهت گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته ای است که در قالب 13 عامل و 55 سؤال طراحی شد. نتایج پژوهش نشان داد از 13 عامل مؤثر بر رضایتمندی مشتریان، 6 عامل در مشتریان مرد و 7 عامل در بانوان در ناحیه اولویت کم، 6 عامل در مشتریان مرد و 2 عامل در مشتریان زن در ناحیه تمرکز بر آن و 1 عامل در مشتریان مرد و 4 عامل در بانوان در ناحیه حفظ عملکرد قرار گرفتند. عواملی که در ناحیه اولویت کم قرارگرفته اند برای عملکرد سیستم تهدیدکننده نیستند و نیازمند اصلاح فوری نمی باشند. عوامل در ناحیه تمرکز بر آن نیازمند اصلاحی فوری بوده و از این لحاظ در اولویت بالایی قرار دارند. درنهایت عوامل قرارگرفته در ناحیه حفظ عملکرد ازنظر مشتریان نه تنها مهم هستند بلکه از عملکرد آن ها نیز رضایت دارند.

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر سکوت سازمانی بر رفتار شهروندی با نقش تعدیل کنندگی عدالت سازمانی در کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خراسان شمالی بود. روش تحقیق توصیفی و از نوع مدلسازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خراسان شمالی تشکیل دادند (120 نفر) و نمونه آماری برابر با جامعه آماری در نظر گرفته شد. برای گردآوری داده ها از سه پرسشنامه استاندارد سکوت سازمانی (واکولا و بورادوس، 2005)، رفتار شهروندی سازمانی (ارگان و کانوسکی، 1989) و عدالت سازمانی (نیهوف و مورمن، 1993) استفاده شد و پایایی آنها در یک مطالعه مقدماتی به ترتیب 0.72، 0.69 و 0.87 به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها به روش حداقل مربعات جزئی انجام شد. نتایج نشان داد که عدالت سازمانی بر رفتار شهروندی تأثیر مثبت و معناداری دارد، اما سکوت سازمانی بر رفتار شهروندی تأثیر منفی و معناداری نشان داد؛ همچنین نتایج نشان داد متغیر عدالت سازمانی نمی تواند در ارتباط بین دو متغیر سکوت سازمانی و رفتار شهروندی نقش تعدیل کننده ایفاء کند؛ بنابراین به مدیران پیشنهاد می گردد جو سکوت در سازمانها را شکسته و فضایی حاکم نمایند که پذیرای نظرات و ایده های کارکنان به عنوان یک درونداد سازمانی مهم باشد تا به این واسطه کارکنان احساس ارزشمندی نمایند و به مشارکت فعال و داوطلبانه در حل مسائل سازمان تشویق شوند. همچنین، در این راستا مدیران ادارات ورزش و جوانان می بایست در برخورد با کارکنان انصاف و عدالت را رعایت نمایند تا میزان بروز رفتارهای شهروندی سازمانی در بین کارکنان افزایش یابد.

هدف از این تحقیق شناسایی عوامل مؤثر بر کناره گیری بانوان بالای 18 سال ایران از فعالیت های ورزشی بود. تحقیق کیفی و طرح آن از نوع تئوری داده بنیاد بود که به شکل میدانی انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بانوان بالای ۱8 سال ایران بود که فعالیت های ورزشی سازمان یافته خود را حداقل به مدت زمان یک سال ترک کرده بودند. نمونه گیری در دو مرحله انجام گرفت؛ در مرحله اول به صورت تصادفی ساده هفت مرکز استان انتخاب شدند و در مرحله دوم از روش نمونه گیری هدفمند، از نوع گلوله برفی برای انتخاب نمونه استفاده شد. ابزار تحقیق، مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. پس از انجام ۳۳ مصاحبه و رسیدن به اشباع نظری، برای تجزیه وتحلیل مصاحبه ها و شناسایی عوامل، از روش تحلیل محتوای کیفی استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که در عوامل مؤثر بر کناره گیری بانوان از ورزش پنج کد گزینشی عوامل فردی، عوامل بین فردی، کیفیت خدمات، عوامل محیطی و عوامل مدیریتی شناسایی شد که در هر دسته عوامل روان شناختی، تعهدات خانوادگی، امکان دسترسی به اماکن ورزشی، فرهنگ حاکم و تبلیغات بیشترین دلایل ترک ورزش بودند. با توجه به نتایج به دست آمده، شاید بتوان با تأکید بر مزایای انجام فعالیت های ورزشی و برنامه ریزی های آموزشی در جهت افزایش اطلاعات بانوان از تأثیرات ورزش بر سلامتی، افزایش آگاهی عموم جامعه در جهت تقسیم وظایف و مسئولیت های دوران تأهل، ساخت وساز باشگاه ها با امکانات کامل و استاندارد مطابق با نیاز و خواست بانوان، از میزان کناره گیری بانوان از فعالیت های ورزشی کم کرد.

هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط جو انگیزشی با اضطراب رقابتی و عملکرد ورزشی ادراک شده دانشجویان دختر فوتسالیست بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه ورزشکاران دختر عضو تیم های فوتسال سیزدهمین المپیاد ورزشی کشور (182 نفر) تشکیل دادند (با استفاده از نمونه گیری تمام شمار). داده ها به کمک روش های آماری هم بستگی پیرسون و مدل سازی معادلات ساختاری تحلیل گردید. نتایج نشان می دهد که جو انگیزشی تکلیف محور، تأثیر منفی و معناداری بر اضطراب رقابتی دارد؛ اما تأثیر جو انگیزشی خودمحور بر اضطراب رقابتی معنادار نمی باشد. همچنین، تأثیر جو انگیزشی تکلیف محور و خودمحور بر عملکرد ورزشی، مثبت و معنادار است؛ اما تأثیر اضطراب رقابتی بر عملکرد ورزشی ورزشکاران، منفی و معنادار می باشد؛ لذا، به مربیان توصیه می شود با ارائه تمرینات منظم، تشویق و پاداش، بازخورد به موقع و استفاده از راه کارهایی برای کاهش اضطراب، انگیزش را در ورزشکاران خود افزایش دهند.

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر سبک رهبری رهبران همسطح بر هویت و کارآمدی تیمی بازیکنان هندبال دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی کشور بود. جامعة آماری این پژوهش را همة بازیکنان تیم های شرکت کننده در مسابقات هندبال دانشجویان پسر دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی کشور تشکیل دادند (140 نفر) که از بین آنها 107 نفر به روش دردسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها پس از تأیید روایی و پایایی، از پرسش نامه های رهبری  در ورزش (چلادورای و صالح، 1980)، هویت تیمی (فرانسن و همکاران، 2015) و کارآمدی تیمی (فلتز و لیرگ، 1998) استفاده شد. نتایج نشان داد سبک بازخورد مثبت رهبران همسطح بر کارآمدی تیمی بازیکنان، تأثیر مثبت و سبک آموزش و تمرین آنها بر هویت تیمی بازیکنان، تأثیر منفی و معناداری دارد. همچنین، هویت تیمی بر کارآمدی تیمی تأثیر مثبت و معنادار دارد. در نهایت، سبک آموزش رهبران همسطح به طور غیرمستقیم (به واسطة هویت تیمی) بر کارآمدی تیمی تأثیر منفی و معنادار نشان داد. با توجه به یافته های پژوهش، به مسئولان تیم ها پیشنهاد می شود رهبران همسطحِ درونِ تیم های خود را شناسایی کنند و آنها را از نقش مؤثر رفتارشان در ایجاد هویت و کارآمدی تیمی در بین اعضای تیم مطلع سازند.

هدف این پژوهش بررسی ارتباط سبک رهبری خدمتگزار مربیان با کارامدی تیمی و رضایت مندی ورزشکاران لیگ برتر هندبال مردان ایران بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود که با استفاده از پرسشنامه های استاندارد رهبری خدمتگزار، کارامدی تیمی و رضایت مندی ورزشکار انجام گرفت. ورزشکاران دوازده تیم لیگ برتر هندبال مردان (216 نفر) در سال 1390 جامعه آماری تحقیق بودند که 105 پرسشنامه به طور تصادفی جمع آوری و با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون، مدلسازی معادلات ساختاری و تحلیل مسیر تجزیه و تحلیل شد. نتایج حاکی از آن بود که رهبری خدمتگزار با کارامدی تیمی و رضایت مندی ورزشکاران ارتباط مثبت و معنا داری دارد، اما کارامدی تیمی با رضایت مندی ورزشکاران ارتباط معنا داری را نشان نداد. همچنین از بین سه خرده مقیاس رهبری، فقط خرده مقیاس اعتماد بر رضایت مندی و خرده مقیاس های خدمت رسانی و فروتنی بر کارامدی تیمی تأثیر مستقیم و معنادار داشتند. کلیه شاخص های برازش دو مدل نیز نشان از برازش مطلوب مدل دارند.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی ارتباط بین رفتار رهبران همسطح با تعهد و اثربخشی تیم های فوتسال شهرستان شاهرود بود. این پژوهش توصیفی و طرح آن از نوع همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق را کلیه بازیکنان تیم های فوتسال شهرستان شاهرود (200 نفر) تشکیل دادند. تمامی بازیکنان، پرسشنامه را تکمیل نمودند و به عنوان نمونه مورد تحلیل قرار گرفت. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد چندعاملی رهبر (باس و آلیو، 1995)، تعهدتیمی (اسکانلن و همکاران، 1993) و اثربخشی تیمی (لارسون و لافاستو، 2001) استفاده گردید. جهت تحلیل داده ها از آزمون های آلفای کرونباخ، همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد سبک تحول گرای رهبران همسطح تأثیر مستقیم و معناداری بر تعهد و اثربخشی تیمی داشت. همچنین سبک تحول گرا به واسطه تعهدتیمی به صورت غیرمستقیم نیز بر اثربخشی تیمی تأثیر مثبت داشت. تعهد تیمی به عنوآن یک متغیر میانجی به طور مستقیم برروی اثربخشی تیمی تأثیر معنی داری داشت. ضریب تعیین متغیرهای درون زا نشان داد که 30 درصد از تغییرات اثربخشی تیمی و 23 درصد از تغییرات تعهد تیمی توسط متغیرهای برون زا قابل تبیین می باشد. درنهایت، نتایج حاکی از آن است رفتار رهبران همسطح، سطوح بالاتری از تعهد را در درون تیم ایجاد کرده و این تعهد باعث افزایش اثربخشی تیم می شود.

هدف از این پژوهش، مطالعه ارتباط مشارکت والدین با عزت نفس، شایستگی ادراک شده و تعهد ورزشی رزمی کاران نوجوان بود. تعداد 280 نفر از رزمی کاران نوجوان خراسان رضوی به طور تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه موردمطالعه قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه های مشارکت والدین، عزت نفس، شایستگی ادراک شده و تعهد ورزشی استفاده گردید. نتایج نشان داد که بین رفتارهای هدایتی، تشویق و حمایت والدین با تعهد ورزشی و شایستگی ادراک شده ارتباط مثبت و معنا داری وجود دارد و بین دو متغیر شایستگی ادراک شده و تعهد ورزشی نیز همبستگی مثبت و متوسطی مشاهده شد. هم چنین به جز رفتار فشار، خرده مقیاس های دیگر مشارکت والدین با عزت نفس همبستگی مثبت و معنا داری نشان دادند. آزمون تحلیل مسیر نیز نشان داد که خرده مقیاس های مشارکت والدین و شایستگی ادراک شده به طور مستقیم و غیرمستقیم بر تعهد ورزشی تأثیر دارند و شایستگی ادراک شده بیشترین اثر کل را بر تعهد ورزشی نشان داد. درنهایت، کلیه شاخص ها نشان دهنده برازش مطلوب مدل بودند.

هدف از این پژوهش، مطالعه مدل تعهد ورزشی بانوان شرکت کننده در فعالیت های ورزشی بود. کلیه بانوان (۶۰۰۰N=) شرکت کننده در فعالیت های ورزشی شهرداری مشهد جامعه آماری این تحقیق را تشکیل دادند،که از بین آنها ۵۲۶ نفر به عنوان نمونه مورد مطالعه قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها، از پرسشنامه ویژگی های جمعیت شناختی و پرسشنامه مدل تعهد ورزشی (اسکانلن، ۱۹۹۳) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین تعهد ورزشی و لذت ورزشی با فرصت های مشارکت، سرمایه گذاری شخصی، باور سلامت و محدودیت های اجتماعی ارتباط مثبت و معنا دار وجود دارد، ولی با فعالیت های جایگزین رابطه معنا داری وجود ندارد. آزمون تحلیل مسیر نیز نشان داد که محدودیت های اجتماعی، فرصت های مشارکت، جایگزین های مشارکت، سرمایه گذاری های شخصی و لذت ورزشی به طور مستقیم و غیرمستقیم، ولی باور سلامت فقط به طور غیرمستقیم بر تعهد ورزشی تأثیر داشت. در این مدل لذت ورزشی متغیر میانجی در نظر گرفته شد. در قسمت اثر کل مشخص شد که فرصت های مشارکت بیشترین تأثیر (۳۸/۰=β) را بر تعهد ورزشی داشت. ضریب تعیین متغیرهای درون زا نشان داد که به ترتیب ۶۰ و ۶۱ درصد از واریانس متغیرهای لذت و تعهد ورزشی توسط متغیرهای برون زا قابل تبیین است. درنهایت، کلیه شاخص های برازش مدل نشان دهنده برازش مطلوب مدل بودند.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر کیفیت دوست ورزشی بر لذّت، و تعهد ورزشی نوجوانان فوتبالیست بود. نمونة آماری این پژوهش شامل 134 نوجوان (12 تا 16 ساله) شرکت کننده در مدارس فوتبال شهرستان شاهرود بود. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه های استاندارد کیفیت دوست ورزشی، لذت، و تعهد ورزشی استفاده گردید. نتایج حاکی از آن بود که تأثیر کیفیت دوست ورزشی، و تعارض ارتباطی، بر لذت ورزشی، معنا دار است اما بر تعهد ورزشی، تأثیر معنا داری دیده نشد؛ هم چنین لذت ورزشی تأثیر مثبت، و معنا داری بر تعهد ورزشی دارد. اثر کل نشان داد که بیشترین تأثیر بر لذت ورزشی مربوط به تعارض ارتباطی، و بیشترین تأثیر بر تعهد ورزشی مربوط به لذت ورزشی می باشد. ضریب تعیین متغیرهای درون زا تعیین کرد که 10 درصد از واریانس لذت ورزشی، و 70 درصد از واریانس تعهد ورزشی، توسط متغیرهای پیش بین تبیین شده است. کلیة شاخص های برازش نیز، نشان از برازش مطلوب مدل دارند.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی ارتباط بین سبک رهبری خدمتگزار مربیان با اعتماد به مربی و عملکرد ورزشی ادراک شده دانشجویان ورزشکار بود. این پژوهش توصیفی و طرح آن از نوع همبستگی است. جامعه آماری آن را کلیه ورزشکاران رشته های تیمی پسران و دختران (300 نفر) شرکت کننده در مسابقات منطقه 3 دانشگاهی (1392) تشکیل دادند و 220 پرسشنامه برگشت داده شد و به عنوان نمونه مورد تحلیل قرار گرفت. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه سبک رهبری خدمتگزار (هامرمایستر و همکاران، 2008)، اعتماد به مربی (ژانگ، 2004) و عملکرد ورزشی ادراک شده تیم (گلن، 2003) استفاده گردید. برای تعیین روایی محتوایی این پرسشنامه ها از نظرات 10 تن از اساتید صاحب نظر در این زمینه کمک گرفته شد. پایایی آن ها نیز با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب 94/0، 86/0 و 93/0 محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که از بین زیرمقیاس های رهبری خدمتگزار، زیرمقیاس خدمت رسانی تأثیر مستقیم، مثبت و معناداری بر اعتماد به مربی و عملکرد ورزشی داشت. ضریب تعیین متغیرهای درون زا نشان داد که به ترتیب 74% و 23% از واریانس متغیرهای اعتماد به مربی و عملکرد ورزشی توسط متغیرهای برون زا قابل تبیین است. در نهایت، کلیه شاخص های مدل برازش مطلوب داشتند. نتایج تحقیق نشان داد ورزشکاران با مربیان دارای سبک رهبری خدمتگزار، سطوح بالاتری از اعتماد را نسبت به مربی نشان می دهند. همچنین این سبک رهبری می تواند موجب بهبود عملکرد ورزشکاران شود.

هدف از تحقیق حاضر، مطالعه ارتباط بین جو سازمانی با میزان تحلیل رفتگی شغلی معلمان تربیت بدنی مدارس شهر رشت بود. به این منظور 134 معلم تربیت بدنی شهر رشت (جامعه = نمونه) با استفاده از دو پرسشنامه استاندارد توصیف جو سازمانی (OCDQ-RS) با اعتبار 82/0 = α و پرسشنامه تحلیل رفتگی شغلی مسلش (MBI) با اعتبار 85/0 =α مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های به دست آمده از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن و یو من ویتنی در سطح 05/0 P< تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد بین جو سازمانی و تحلیل رفتگی (01/0 P< ، 27/0 - = r) و ابعاد جو سازمانی (رفتار متعهدانه معلمان؛ رفتار صمیمی معلمان و رفتار حمایتی مدیران) و تحلیل رفتگی شغلی به ترتیب رابطه منفی و معنی داری وجود دارد (01/0 P< ، 26/0 - = r ؛ 01/0 P< ، 26/0 - = r ؛ 01/0 P< ، 27/0 - = r) ، ولی بین رفتار دستوری مدیران و رفتار ناامیدانه معلمان با تحلیل رفتگی به ترتیب رابطه مثبت و معنی داری (01/0 P< ، 28/0 = r ؛ 01/0 P< ، 32/0 = r ) مشاهده شد. رابطه بین جو سازمانی باز با دو بعد فرسودگی هیجانی (01/0 P< ، 45/0- = r) و مسخ شخصیت (01/0 P< ، 58/0 - = r) منفی و معنی دار، و با بعد موفقیت فردی معلمان (01/0 P< ، 78/0 = r) مثبت و معنی دار بود.