زندگی قباله ها: حاشیه نگاری، استنساخ و ثبت اسناد در اوایل ایران مدرن
آرشیو
چکیده
این مقاله به توصیف سنت سندنویسی به عنوان بخشی از فرهنگ مکتوب اوایل ایران مدرن می پردازد. بر خلاف نسخه برداری از کتب در دوره پیش از مدرن که به راحتی می شد انتظار داشت کتاب خوانندگانی و نسخه بردارانی دارد؛ اما نمی شد انتظار داشت قباله سنتی یا سند خصوصی نظیر مبایعه نامه، اجاره نامه، قرض نامه، عقدنامه یا وقف نامه که در محاضر شرع تنظیم می شدند، عموم مردم آن را بخوانند یا نسخه برداران آن را استنساخ کنند؛ با این وجود اسناد تاریخی نشان می دهند که گاهی بارها و بارها به این اسناد مراجعه می شد یا گاهی برآنها حاشیه می زدند، استنساخ و بعدها ثبت می شدند. به عبارت دیگر « قباله ها» زندگی خود را داشتند: در گذر زمان برخی اطلاعات به عنوان تحشیه بر آنها افزوده می شد و اطلاعات شان به دیگر انواع اسناد منتقل می گردید.The Lives of Qabalas: Annotation, Transcription and Registration Of Documents in Early Modern Iran
The article describes the tradition of documentation as a part of written culture in early modem Iran. Unlike book manuscript in pre-modem period, on which one can easily expect that it has the readers and copyists, a traditional qabala or private deed, such as a sale deed, a lease deed, a loan deed, a marriage deed or a waqf deed, which were drawn up at Shari'a courts, one might not expect that it would be read by the public or be copied by copyists. However, historical evidences show us that these kinds of documents also were sometimes referred to again and again. Sometimes they were annotated, transcribed, and registered later. In other words, the qabalas also had their own lives: some information added to them as annotation in the course of time, and their information was transmitted to other type of documents.
تبلیغات
