هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین دوره تصدی کوتاه مدت و بلندمدت حسابرس و محافظه کاری حسابداری است. با بهره مندی از روش نمونه گیری حذفی و با اعمال شرایط انتخاب نمونه، نمونه ای متشکل از 167 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1392 تا 1399 انتخاب گردید و با بهره گیری از الگوی رگرسیون چندمتغیره مبتنی بر تکنیک داده های تابلویی مورد آزمون قرار گرفت. یافته های پژوهش حاکی از آن است که دوره تصدی بلند مدت حسابرس منجر به کاهش محافظه کاری حسابداری می گردد. همچنین فرضیه دوم حاکی از آن است که شرکت هایی که دارای دوره تصدی بلند مدت حسابرس هستند دارای گزارش های محافظه کارانه تری خواهند بود و در نهایت بر اساس نتایج بدست آمده از فرضیه سوم حاکی از آن است شرکت هایی که دارای دوره تصدی کوتاه مدت حسابرس هستند دارای گزارش های محافظه کارانه تری خواهند بود
