ضیاءالدین عباد الله اعرجی از علماء قرن 8 ه .ق، از شاگردان علامه حلی محسوب می شود. وی دارای سه تألیف است که دو اثر آن حاشیه و شرح کتاب های استاد خود با نام «حاشیه قواعد الاحکام» و «منیه اللبیب فی شرح تهذیب» است. اثر سوم رساله «التحفه الشمسیه فی المباحث الکلامیه» است که به درخواست «حماد بن عیسی» تالیف شده است. مصنف در این اثر یک دوره عقاید شیعه به صورت مختصر بازگو نموده و از استدلال های فنی و پیچیده کلامی صرف نظر کرده است.