آموزش پژوهی

مطالعه ی حاضر در راستای بررسی نقش روش کل خوانی در توسعه ی مهارت زبانی خواندن کودکان پیش دبستانی صورت گرفته است. روش پژوهش از نوع کیفی، مرور منظم کتابخانه ای می باشد. جامعه پژوهش شامل کلیه منابع علمی اعم از کتاب و مقاله مربوط به مفاهیم پژوهش می باشد که در پایگاه های اطلاعاتی داخلی و خارجی از سال 2011 تا 2020 انتشاریافته است. از بین آن ها منابع مرتبط با اهداف پژوهش و قابل دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. نتایج حاصل از تحلیل حاکی از آن است که آموزش به شیوه کل خوانی منجر به یادگیری معنادار زبان می شود. کودکان می توانند واژگان جدید را در موقعیت های مختلف به راحتی به کار برند، روان تر بخوانند و املای آنها را ساده تر به خاطر بسپارند. بنابراین، پیشنهاد می شود از روش کل خوانی در پیش دبستان برای توسعه ی مهارت خواندن در سال های اولیه دبستان بهره گرفته شود.مطالعه ی حاضر در راستای بررسی نقش روش کل خوانی در توسعه ی مهارت زبانی خواندن کودکان پیش دبستانی صورت گرفته است.

تدریس، محورتعامل معلم و فراگیران در کلاس درس که انواع گوناگون دارد و هر یک ماهیت وکاربردهای خاص خود را دارد. پژوهش حاضر با هدف تأثیر روش آموزش پرسش دوجانبه بر خود کارآمدی، عزت نفس و پیشرفت تحصیلی درس ریاضی دانش آموزان پایه ششم شهر سرایان انجام گردید. این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و از نظر شیوه شبه آزمایشی بود. جامعه پژوهش کل دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهر سرایان و نمونه پژوهش به روش نمونه گیری تصادفی انجام شد که با استفاده از جدول مورگان حجم نمونه 30 نفر برآورد گردید. ابزار پژوهش سه پرسشنامه خودکارآمدی دانش آموز جینک و مورگان (1999)، عزت نفس کوپراسمیت (1967) و پیشرفت تحصیلی بود. روایی پرسشنامه ها محتوایی و پایایی آن ها بر مبنای ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 83/0، 81/0 و 89/0 است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس) در محیط نرم افزاری spss نسخه 22 استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد آموزش به شیوه پرسش دوجانبه بر مؤلفه های استعداد با سطح معنی داری (024/0) و کوشش با سطح معنی داری (009/0) و مؤلفه های عزت نفس عمومی با سطح معنی داری (001/0)، عزت نفس خانوادگی با سطح معنی داری (001/0)، عزت نفس اجتماعی با سطح معنی داری (001/0) و پیشرفت تحصیلی با سطح معنی دار (002/0) تأثیر دارد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان توجه برنامه درسی اجرا شده به ابعاد هویت ملی، از دیدگاه دبیران مقطع متوسطه انجام شده است. این مطالعه از نوع توصیفی – پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه ی دبیران مرد و زن دوره ی متوسطه شهرستان نقده به تعداد 140نفر بود که کتاب های درسی تاریخ، جغرافیا، ادبیات و علوم اجتماعی را در دوره اول و دوم متوسطه تدریس می کردند. از این تعداد،103 نفر به عنوان نمونه به صورت تصادفی ساده و بر اساس جدول مورگان انتخاب شده است. ابزار گرداوری داده های پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته بود. برای تحلیل داده ها از آزمون تی تک نمونه ای استفاده شد. به طور کلی یافته های پژوهش نشان داد که میزان توجه برنامه درسی اجرا شده به ابعاد هویت ملی درهر چهار عنصر(هدف، محتوا، روش تدریس و ارزشیابی) در سطح پایینی قرار دارد. همچنین نتایج نشان داد که دبیران زن توجه بیشتری نسبت به دبیران مرد به ابعاد هویت ملی دارند

. هدف اصلی از انجام پژوهش حاضر، فهم تجربه زیسته معلمان دانش آموزان دوره ابتدایی از چالش های آموزش مجازی در شبکه های اجتماعی به دلیل شیوع ویروس کرونا بود که با استفاده از رویکرد کیفی و روش پدیدارشناسی انجام یافت. برای روش گردآوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شد. بر این اساس، با رویکرد نمونه گیری هدفمند و روش معیار، معلمان و مدارسی که در آموزش مجازی پیشتاز و معلمان باسابقه بودند، انتخاب و بر اساس اشباع نظری نهایتا با ۲۰ نفر مصاحبه انجام شد. تحلیل مصاحبه ها، با استفاده از الگوی کلایزی و روش تحلیل مضمون انجام شد. پس از استخراج و دسته بندی موضوعی، چالش های آموزش مجازی در شبکه های اجتماعی در پنج مقوله اصلی : مشکلات مربوط به دانش آموزان و والدین؛ مشکلات مربوط به معلمان؛ مشکلات مربوط به تولید محتوا؛ مشکلات سازمانی و مشکلات مربوط به ارزشیابی طبقه بندی شدند که هریک از این مقوله ها دارای مقوله های فرعی نیز بودند. بنابر این یافته ها می توان نتیجه گرفت که با وجود مشکلات و چالش هایی که توسط معلمان عنوان گردید، طراحی زیرساخت های منسجم و اثربخش جهت ارائه آموزش مجازی ضرورت دارد.

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر برنامه درسی تلفیقی بر میزان عزت نفس و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان کلاس های چندپایه شهرستان پیرانشهر انجام گرفت. روش پژوهش، شبه تجربی و از نوع طرح پیش آزمون- پس آزمون با دو گروه آزمایش و دو گروه کنترل بود. جامعه آماری تحقیق کلیه دانش آموزان پایه ششم کلاس های چند پایه شهرستان پیرانشهر بودند. با استفاده از نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، از دو گروه مدارس -چندپایه بخش لاجان و مرکزی، دو دبستان به صورت تصادفی گزینش و نهایتاً از هر دبستان، کلاس دوره دوم که پایه ششم در آن قرار داشت انتخاب گردید. لذا نمونه های تحقیق شامل چهار کلاس (60 نفر) یعنی دو کلاس گروه آزمایشی (30 نفر) و دو کلاس گروه کنترل (30 نفر) می باشند. از پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت (SEI) برای سنجش میزان عزت نفس دانش آموزان استفاده شد. پرسشنامه ابتدا بر روی 30 نفر به شیوه آزمایشی اجرا می شود و پس از حذف تعدادی از سوالات ضریب آلفای کرانباخ پرسشنامه برابر با 91% بدست آمد. برای سنجش پیشرفت-تحصیلی نیز از آزمونی معلم ساخته درس ریاضی با 15 سؤال که برای پایه ششم ابتدایی طراحی شد، استفاده گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، علاوه بر روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) از روش آمار استنباطی (ANCOVA) نیز استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان عزت نفس و پیشرفت تحصیلی درس ریاضی دانش آموزانی که با اجرای برنامه درسی تلفیقی آموزش دیده بودند بیشتر از دانش آموزان کلاسی بود که با رویکردهای معمول موضوع محور، مجزا و تک بعدی آموزش دیده بودند.

در تربیت کودکان عموما دیدگاهی آینده نگر غالب است که دوران کودکی را مقدمه ای برای دست یابی به بزرگسالی ایده آل می داند. این دیدگاه در آموزش شهروندی، کودک را به مثابه ش هروندی برای آینده و دوران کودکی را به سان مرحله ای برای تبدیل شدنِ کودکان به ش هروندانی می بیند که تنها در دوره بزرگسالی می توانند وارد جامعه شده و فعالانه به کنش بپردازند. به نظر می رسد برای آموزش شهروندی، با توجه به نظام حاکم بر تعلیم وتربیت هر جامعه، دو رویکرد کلی قابل تصور است؛ رویکرد محافظه کارانه و رویکرد فعال یا پیشرفت گرا. در این پژوهش با بهره گیری از تحلیل تأملی کوشیده ایم جایگاه کودک را در هریک از این دو رویکردها بررسی کرده و نیز اهداف این دو رویکرد را تحلیل کنیم. در آنچه بدست آمد، دو جایگاه برای کودک مطرح است؛ یکی جایگاه منفعل که با تمرکز اهداف بر آینده، کودک را شهروندی برای بزرگسالی (شهروند آینده) تربیت می کند و دوم جایگاه فعال که اهدافش متمرکز بر توانمند ساختن کودک برای حضور و کنش فعال در جامعه است. با توجه به یافته های این بررسی تطبیقی، در ادامه ی پژوهش، رویکردی زیست جهانی به شهروندی کودک بررسی شد که با نگاهی به مشارکت و شایستگی اجتماعی، امکان شهروندی واقعی کودک به مثابه کنش گر اجتماعی را در نظر گرفته است.

هدف پژوهش حاضر، شناسایی فرصت ها و چالش های آموزش مجازی مدارس در دوران شیوع ویروس کرونا با استفاده از ترکیب یافته ها و نتایج پژوهش های منتشر شده با روش تحلیل کیفی فراترکیب است. بر این اساس، پس از بررسی مقالات متعدد از پایگاه های علمی مختلف داخلی و بر اساس معیارهای ده گانه، از میان188پژوهش در این حوزه، 17 مقاله به عنوان منابع نهایی جهت بررسی،تحلیل،تفسیر و طبقه بندی انتخاب گردید. بر پایه نتایج پژوهش حاضر که حاصل بررسی تمامی مقالات منتخب است، در مجموع 126 کد استخراج گردید که در ۶ مولفه و ۳ سطح تعیین و 47 کد به عنوان فرصت و 79 کد آن به عنوان چالش معین شد. یافته های حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که از میان مولفه های موجود به جز مولفه بهره وری که میزان فرصت های آن نزدیک به دو برابر چالش هایش بوده و مولفه سازمانی که فرصت ها و چالش هایش با یکدیگر کاملا برابر است در میان سایر مولفه ها، چالش ها از 1.5 تا بیش از 3 برابر بیشتر از فرصت های موجود در آن مولفه در میان منابع مختلف بوده است.

هدف پژوهش حاضر، تدوین راهنمای عمل برنامه درسی تلفیقی پایه اول ابتدایی است. رویکرد پژوهش، کیفی و روش تحلیل محتوا و جامعه پژوهش، کلیه کتاب های درسی و کتاب معلم پایه اول ابتدایی و نمونه پژوهش با جامعه یکسان بود. روش نمونه گیری تمام شماری وابزار پژوهش چک لیست بود. الگوی برنامه درسی تلفیقی مضمون محور (مفهوم محور و مهارت محور) انتخاب شد. مفاهیم و مهارت ها از کتاب درسی واهداف از کتاب معلم استخراج شد وهم زمان کدگذاری صورت گرفت. کدهای مشترک در یک مقوله قرار گرفته ومضامین (تم) تلفیقی برنامه درسی را تشکیل دادند. 81 کد اولیه بدست آمد که با طبقه بندی آن ها 43 مقوله حاصل شد ودر آخر، 19 مضمون تلفیقی شکل گرفت. مضامین بدست آمده عبارتند از: سفر به گذشته، شگفتی های آفرینش، علم وزندگی، مایه حیات، سرزمین مادری ما(ایران)، علم آموزی، مشاغل، کودک مسلمان، تغییر، خانواده ما، حواس، جانوران، طبقه بندی، سلامت، مهارت الگویابی، مهارت اندازه گیری، مهارت رسم شکل، مهارت شمارش، مهارت های زندگی. طرح درس های کلاس(سالانه و روزانه) بر اساس این مضمون های مشترک شکل می گیرد وچنانچه مفهوم ومطلبی از محتوای کتاب در این مضمون ها وارد نشود به همان صورت سنتی(مجزا) تدریس می شود.