آموزش پژوهی

پژوهش به صورت توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه آماری شامل تمام دانشجویان دو مرکز دانشگاهی شهید صدوقی و شهید رجایی به تعداد 1700 نفر بودند. به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، تعداد276 نفر با استفاده از جدول مورگان به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه دانش فناورانه و پرسشنامه سواد سلامت دیجیتال اروپا بود. تجزیه و تحلیل داده ها نیز بر اساس آزمون تی تک نمونه ای، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره صورت گرفت.یافته ها نشان داد: ضریب همبستگی بین دانش فناورانه و میزان سواد سلامت دیجیتال افراد آزمودنی، در دو شیوه ی محاسبه ی همبستگی پیرسون (447/0=r و 000/0=Sig)، دانش فناورانه و توانایی بهره گیری از اطلاعات سلامتی دیجیتال (494/0=r و 000/0=Sig) ، دانش فناورانه و توانایی بهره گیری از اطلاعات عمومی مرتبط با روش های کیفیت بخشی به سلامت افراد (345/0=r و 000/0=Sig)، دانش فناورانه و توانایی بهره گیری از اطلاعات مرتبط با بیماری ها یا جراحات خاص (151/0=r و 000/0=Sig)، دانش فناورانه و توانایی بهره گیری از اطلاعات تکمیلی دیجیتال بعد از مراجعه به پزشک (301/0=r و 000/0=Sig) ، دانش فناورانه و توانایی بهره گیری از اطلاعات معالجاتی درمانی دارویی (273/0=r و 000/0=Sig) ، رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.

هدف پژوهش حاضر، تعیین میزان ارزیابی آموزش به سبک تکنیک جیک ساو در کلاس درس جغرافیا بر رشد مهارت های اجتماعی دانش آموزان بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر سال دوم دوره متوسطه اول شهرستان سرپل ذهاب بودند. به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای ، تعداد 60 نفر انتخاب و در دوگروه کنترل(30 نفر) و آزمایش(30 نفر) به شیوه تصادفی جایگزین شدند. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه مهارت های اجتماعی ماتسون بود. داده ها با استفاده از آزمون t مستقل و تحلیل واریانس چند متغیره مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد بین گروه آزمایش و کنترل در پس آزمون تفاوت معنی دار یافت شد. همچنین بین گروه ها از لحاظ مهارت اجتماعی در مؤلفه های دوری از رفتارهای غیراجتماعی، دوری از پرخاشگری، دوری از برتری طلبی، ارتباط مناسب با همسالان تفاوت معنی دار یافت شد (05/0P<). ولی این تفاوت ها در مؤلفه گرایش به رفتارهای مناسب معنی دار نشد. (05/0<p). با توجه به تأثیر متغیرهای مورد بررسی روش آموزش روش تدریس جیک ساو به منظور ارتقای مهارت های اجتماعی پیشنهاد می گردد.

هدف پژوهش حاضر مقایسه تأثیر آموزش مبتنی بر برنامه ی رایانه ای و تدریس سنتی بر پیشرفت تحصیلی درس ریاضی دانش آموزان پایه سوم ابتدایی بود. پژوهش حاضر، مطالعه ای شبه آزمایشی همراه با پس آزمون بود. تعداد 228 دانش آموز (122 دختر و 106 پسر) کلاس سوم با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند برای اجرای یک برنامه آموزشی جدید انتخاب شد. آزمودنی ها به طور تصادفی در دوگروه آزمایش و کنترل گمارش شدند. مبحث کسر، با استفاده از یک نرم افزار آموزشی در یک جلسه 45 دقیقه ای و به صورت همزمان در 4 کلاس آموزش داده شد. پس از پایان آموزش، به صورت همزمان از هر 4 گروه، آزمونی مشتمل بر 6 سؤال که با مشارکت آموزگاران متخصص هر 4 کلاس از قبل طراحی شده بود، به عمل آمد. یافته ها نشان داد که اجرای تدریس با استفاده از شیوه برنامه ی رایانه ای می تواند تأثیر مثبت و معناداری بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در درس ریاضی بگذارد. دانش آموزان پسر گروه آزمایش بیشترین میانگین نمره را در پس آزمون کسب نمودند و عملکرد آنها در مقایسه با پسران و دختران گروه گواه، افزایش معناداری داشت. تعامل جنسیت و گروه نیز بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان معنادار بود.

مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر چندرسانه ای آموزشی بریادگیری واژگان زبان انگلیسی دانشجویان دانشگاه پیام نورکرمانشاه انجام شد. این مطالعه از نظر هدف کاربردی و در شیوه و روش اجرا جزء مطالعات تجربی است. در این پژوهش از طرح چهارگروهی سولومون با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل در نیمسال اول تحصیلی سال 96-95 دانشگاه پیام نورکرمانشاه بودکه درس زبان تخصصی داشتند. از جامعه مذکور با استفاده از نمونه گیری در دسترس 60 نفر انتخاب شدند و به طور تصادفی درگروه های آزمایش و گواه جایگزین شدند و با استفاده از چندرسانه ای آموزشی و روش معمول به مدت یک ترم تحت آموزش قرارگرفتند. در این پژوهش برای سنجش میزان یادگیری دانشجویان ازآزمون محقق ساخته استفاده شدکه اعتبارآزمون با استفاده از روش کودر ریچاردسون معادل82./. اعلام شد. برای انجام محاسبات آماری از نرم افزار spss و برای بررسی فرضیه ها ی پژوهش از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد بین میانگین نمرات گروه های آزمایش وکنترل، در مولفه های دیداری(68.26=F ، 01/0≥P)، نوشتاری(64.07=F ،01/0≥P)، شنیداری(66.15=F ،01/0≥P)وگفتاری(77.82=F ، 01/0≥P) تفاوت معنی داری وجود دارد.

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه و میزان پیش بینی گرایشات فلسفی آموزشی با راهبردهای مدیریت کلاس در بین معلمان مدارس منطقه دهلران است. روش پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی- پیمایشی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معلمان مدارس متوسطه منطقه دهلران به تعداد 124 نفر است که حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان و کرجسی 93 نفر تعیین و با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب گردید. ابزار گردآوری اطلاعات درتایج این پژوهش نشان داد که بین گرایشات فلسفه آموزشی با راهبردهای مدیریت کلاس رابطه معنادار وجود دارد و همچنین گونه فلسفی ضرورت گرایی و پایدارگرایی توان پیش بینی مدیریت کلاس استبدادی و مقتدرانه را دارند و گونه فلسفی پیشرفت گرایی و بازسازی گرایی دارای توان پیش بینی مدیریت مقتدرانه، مدیریت دموکراتیک و مدیریت بی بند و بار و گونه فلسفی وجودگرایی توان پیش بینی مدیریت دموکراتیک و بی بند و بار را دارند و همچنین معلمان بیشتر به راهبردهای مدیریت دموکراتیک و تا حدودی بی بندبار در کلاس اعتقاد دارند که این راهبردها نیز ریشه در فلسفه آموزشی پیشرفت گرایی و وجودگرایی دارد.

پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر آموزش چندرسانه ای مبتنی بر رویکرد رفتاری و چندرسانه ای مبتنی بر رویکرد شناختی برمیزان یادگیری و یادداری دانش آموزان دختر، در درس تعلیمات اجتماعی پایه ی هشتم انجام گرفت.روش پژوهش، شبه آزمایشی و ازنظر هدف، از نوع کاربردی بود. جامعه آماری را کلیه دانش آموزان دختر پایه هشتم شهر تهران که در سال تحصیلی 94-1393مشغول به تحصیل بودند،تشکیل می دادند و نمونه، شامل30 نفر از دانش آموزان دختر پایه هشتم مدرسه غیردولتی سنا بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی، در دو گروه آزمایشی 1 و گروه آزمایشی 2، قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل 3 آزمون محقق ساخته و همچنین 2 نرم افزار چندرسانه ای محقق ساخته که یکی از آنها مبتنی بر رویکردرفتاری و دیگری مبتنی بر رویکرد شناختی بود، بودند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و آزمونt مستقل، انجام گرفت. نتایج نشان داد که میان آموزش چندرسانه ای مبتنی بر رویکردرفتاری و چندرسانه ای مبتنی بررویکرد شناختی، تفاوت معناداری وجود دارد و آموزش چندرسانه ای مبتنی بر رویکرد شناختی در مقایسه با آموزش چندرسانه ای مبتنی بر رویکرد رفتاری،بر میزان یادگیری ویادداری دانش آموزان دختردر درس تعلیمات اجتماعی،تاثیر بیشتری دارد.