آموزش پژوهی

هدف درس پژوهی حاضر طراحی الگوی تدریس ضرب کسر در عدد با تاکید بر تقویت هوش تصویری-فضایی پایه پنجم جهت تدریس اثربخش این مفهوم بود. این پژوهش به معلمان کمک می کند تا هنگام کسب صلاحیت های حرفه ای به بازسازی فکری خویش و دانش آموزان در فرایند یاددهی-یادگیری توجه جدی مبذول دارند. در کتب حاضر دوره ابتدایی جهت تقویت هوش تصویری-فضایی فعالیت هایی در برنامه های درسی در نظر گرفته شده است که با توجه به مشاهدات آموزگاران و عملکرد دانش آموزان نیاز به تاکید بیشتر بر این مقوله احساس می شود. جهت انجام پروژه درس پژوهی پس از مشخص شدن موضوع، جلساتی پیرامون نحوه کار و آشنایی با چگونگی تقویت هوش فضایی با حضور تمامی اعضا و راهنمایان و آموزگار پایه چهارم و ششم برگزار گردید و حاصل کار طرح درس تدریس اول و آگاهی تمام اعضا از جوانب موضوع "ضرب کسر در عدد" بود. پس از تدریس اول در مورد چالش ها و اثربخشی و نقاط قوت تدریس جلسه ای برگزار و بنا به حفظ نقاط قوت تدریس اول و رفع چالش ها با روشی نوین شد. پس از تدوین طرح درس دوم و تدارک موقعیت های آموزشی مناسب، تدریس دوم با موفقیت چشمگیری انجام شد. سپس در مورد نتایج پروژه، اثربخشی و چالش های تدریس دوم و مقایسه ی دو تدریس جلسه برگزار گردید

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش دقت بر توانایی دیکته نویسی دانش آموزان بود. روش تحقیق نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری پژوهش شامل همه دانش آموزان دختر پایه اول ابتدایی شهر خوی به تعداد 1786 نفر بود. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، تعداد 30 دانش آموز که دارای نمرات پایین در درس دیکته بودند به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه (15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل) جایگزین شدند. برای گردآوری اطلاعات از آزمون پیشرفت مهارت نوشتن راغب (1384) استفاده شد. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت 15 جلسه برنامه آموزش دقت را دریافت کردند. تحلیل یافته ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد که مداخله دقت آموزی به صورت معنی داری میانگین نمرات دیکته گروه آزمایش (65/122) را نسبت به گروه کنترل (24/95) در مرحله پس آزمون افزایش داد. با توجه به این یافته ها می توان نتیجه گرفت که آموزش دقت می تواند به عنوان یک روش مفید برای بهبود مهارت دیکته نویسی دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرد.

یکی از مهم ترین عوامل موثر بر یادگیری، محیط کلاس است. معلم باید بتواند یک محیط شاد و خلاق برای یادگیری فراهم نماید. علاقه و توان معلم و دانش آموزان در کلاس، تعاملات رفتاری را موجب می شوند که اساس فرآیندهای یاددهی-یادگیری را به وجود می آورند. البته روابط بین معلم و دانش آموزان، کاملاً تنظیم شده و قابل پیش بینی نیست. ارتباط موثر، یکی از وظایف محوری آموزش موثر است، زیرا دانش آموزان عمدتاً در ارتباط مؤثر با دیگران است که نحوه ی تعامل سازنده و مثبتی که در زندگی آینده ی آنان می تواند راهگشا باشد را یادگرفته و مطالب علمی را نیز به صورتی اثربخش تر یاد می گیرند. ارتباط، قلب فرآیندها و فعالیت های کلاس است. در این نوشته نویسندگان با رویکردی کیفی و از نوع تحلیلی فلسفی و با نگاهی تأملی مفهوم، جایگاه و نقش موثر معلم و فراگیر را در فرایند تعلیم و تربیت مورد بررسی قرار داده و سپس به تبیین رابطه معلم با فراگیر و برعکس پرداخته و در ادامه مشکلات معلم در برقراری رابطه اثر بخش با فراگیران و همچنین مشکلات فراگیر در برقراری رابطه موثر با معلم و دیگران، مورد بحث و بررسی و تحلیل قرار می دهند.

هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه بین خود نظم دهی تحصیلی و اشتیاق در مدرسه دانش آموزان کلاس ششم شهر شیراز بود. این پژوهش ازنظر هدف کاربردی است که به شیوه توصیفی-همبستگی انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان کلاس ششم ناحیه 4 شهر شیراز بودند که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، تعداد 232 نفر پسر(107) و دختر(125) به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه خودنظم دهی تحصیلی(کانل و ریان، 1987) و پرسشنامه اشتیاق دانش آموزان در مدرسه(ویگا، 2016) بود. داده های حاصل از پرسشنامه ها با آزمون های آماری تی تک نمونه ای، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره به کمک مدل سازی معادلات ساختاری تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین متغیر خود نظم دهی تحصیلی و اشتیاق دانش آموزان در مدرسه همبستگی معنی دار و مثبت وجود دارد. همچنین از دیدگاه دانش آموزان کلاس ششم شهر شیراز، خود نظم دهی تحصیلی دانش آموزان در مدرسه، پیش بینی کننده مثبت و معنی دار اشتیاق آنان در مدرسه است.

این پژوهش ضمن بررسی و تحلیل گذشته تربیت معلم، با استفاده از تجربیات گذشته، تاریخچه تربیت معلم و تجربیات به ظهور فناوری و تأثیر آن در نظام آموزشی می پردازد و با نگاهی جامع، چشم اندازی مهم را به ارمغان می آورد. نوید دوره ای تازه در تربیت معلم را می دهد که ابزار علمی و عملی لازم را مشخص می کند. این پژوهش بررسی میزان استفاده از دانش و فناوری و اهمیت آموزش الکترونیک باهدف شناسایی آینده (آینده پژوهی) در تربیت معلم است. روش پژوهش از نوع توصیفی – پیمایشی بوده و دانشجویان بر اساس نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. جامعه آماری این پژوهش 285 نفر از دانشجو معلمان استان فارس بوده که 145 دانشجو معلم پسر و 140 دانشجو معلم دختر دانشگاه فرهنگیان استان فارس را تشکیل می داد. در تجزیه وتحلیل اطلاعات این پژوهش از آمار توصیفی (فراوانی و میانگین) و استنباطی (آزمون t) با استفاده از نرم افزار spss استفاده گردید. همچنین در این پژوهش از آلفای کرونباخ نیز محاسبه شده است. نتایج به دست آمده نشان داد در صورت استفاده از فناوری های نوین آموزشی در دانشگاه فرهنگیان، دانشجو معلمان را به عنوان یادگیرندگان مادام العمر معرفی می کند و علاقه این دانشجویان را پس از تحصیل به استفاده از رویکردهای فناورانه تشویق می کند که این خود زمینه ساز تفکر انتقادی و خلاق در دانش آموزان می شود.

دستیابی به اهداف آموزشی نیازمند نیروهای متخصص و کارآمد می باشد بنابراین دانشگاه فرهنگیان که به تعلیم دانشجو معلمان می پردازد و در نهایت آموزش و پرورش که مسئول پرورش استعداد و خلاقیت دانش آموزان می باشند، باید به برنامه ریزی در زمینه آموزش پایه ای و اصولی نانو فناوری در برنامه درسی همت گمارند جامعه آماری این پژوهش را دانشجو معلمان دانشگاه فرهنگیان در شهر یزد به تعداد 420 نفر تشکیل می دهند. حجم نمونه با فرمول کوکران 201 نفر به دست آمده است. در این بررسی دو روش نمونه خوشه ای چند مرحله ای وتصادفی ساده به کار رفته است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بوده که از اعتبار صوری و پایایی لازم برخوردار است. به منظور آزمون فرضیات از دو آزمون همبستگی و رگرسیون استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و در سطح استنباطی از آزمون تحلیل مسیر از نوع همبستگی پیرسون استفاده شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که دانشجو معلمان تمایل دارند که دانش آموزان با این علوم نوین آشنا شوند و منجر به درک عمیق تر مفاهیم و انتقال اثر بخش تر آموزش از یک سطح به سطح دیگر گردد.

مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تأثیر الگوی طراحی آموزشی بایبی(5E)بر یادگیری در درس زبان انگلیسی انجام گرفت.مطالعه به روش شبه تجربی انجام شد. جامعه آماری، شامل کلیه دانش آموزان پسر سال سوم دوره متوسطه اول شهرستان سرپل ذهاب در سال تحصیلی 96- 1395 بود. به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای، تعداد66 نفر به عنوان نمونه آماری(33 آزمایش،33کنترل) انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش آزمون محقق ساخته میزان یادگیری بود. برای تعیین روایی آزمون محقق ساخته یادگیری از نظر متخصصان استفاده شد که روایی صوری آزمون مورد تأیید قرار گرفت و جهت پایایی آزمون از روش کودر و ریجاردسون استفاده شده است که پایایی این آزمون با این روش78/0 به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از شاخص های میانگین و انحراف معیار و آزمون تحلیل کواریانس انجام شد. نتایج نشان داد که میانگین نمرات یادگیری دانش آموزان گروه آزمایش که از الگوی طراحی آموزشی بایبی برای آموزش آنها استفاده شده بود به شکل معنی دار آماری از گروه کنترل که به شکل متداول آموزش دیده بودند در پس آزمون، بیشتر بود(p=0.001). همچنین بین میانگین نمرات گروه های آزمایش و کنترل در آزمون یادگیری تفاوت معنی دار آماری یافت شد(p<0/05).