آرشیو

آرشیو شماره ها:
۱۸۸

چکیده

شهاب الدین ابوالحسن طلحه مروزى، از رباعى سرایان مهم اواخر قرن پنجم و نیمه اول قرن ششم هجرى است. نام او نخستین بار در تذکره سدیدالدین محمد عوفى در بخش شعراى خراسان یاد شده است. عوفی هجده فقره از رباعیاتش را نقل کرده است و سایر تذکره نویسان همین اطلاعات و اشعار را در کتب خود آورده اند. سیفی نیشابوری در اواخر قرن ششم هجری در کتاب رسائل العشّاق به رباعیات ابوالحسن طلحه استناد کرده و 34 فقره آن را در لابه لای مطالب کتاب گنجانده است. نزههالمجالس جمال خلیل شروانی نیز یکی از منایع مهم رباعیات ابوالحسن طلحه است. در مقاله حاضر، اطلاعات اندکِ موجود در مورد زندگی این شاعر و 85 فقره از رباعیات منسوب به او، از سه منبع فوق و پنج منبع دیگر فراهم آمده است. موضوع اغلب رباعیات ابوالحسن طلحه، عشق و گزارش حالات عاشق و معشوق است.

Rubaiyat of Abu''''''''''''''''l-Ḥasan Ṭalheh

Shihāb al-Dīn Abu''''l- Ḥasan Ṭalheh Mivazī was a prominent quatrain poet of the late 5th and early 6th centuries Hijri. His name first appears in Tadhkirat al-Lubāb -ul-Albāb by Sadīd al-Dīn Muḥammad ‘Awfī in the section on poets of Khorasan. ‘Awfī has quoted eighteen quatrains from Ṭalheh’s works, and other biographers have also recorded these details and poems in their books. Seifī Neishābūrī, in the late 6th century Hijri, cited Ṭalheh''''s quatrains in his book "Rasā''''il al-''''Ushāq" and included 34 couplets in the midst of his writings. "Nuzhat al-Majālis" by Jamāl Khalīl Shirwānī is another important source on the quatrains of Abu''''l-Ḥasan Ṭalheh. In this article, the scarce information about the life of this poet and 85 quatrains attributed to him is provided from the three mentioned sources and five other references. The predominant themes of Ṭalheh''''s quatrains revolve around love and the depiction of the states of lover and beloved.

تبلیغات