آرشیو

آرشیو شماره ها:
۱۸۸

چکیده

وقف قرآن از سوی بانوان شیعه و سنی در سده های کهن اسلامی امری متداول بوده است که نمونه های متعدد آن را در کتابخانه آستان قدس رضوی می توان یافت. امیرتی بنت ابی العباس الحمرائی یکی از بانوان (احتمالاً) شیعه در سده پنجم هجری است که نسخه ای سی پاره از قرآن به خط کوفی ایرانی را بر حرم امام رضا علیه السلام وقف کرده است. این مقاله پس از مروری بر تاریخچه این اثر و واقف آن، به توصیف جزییات و ویژگی های متنی و هنری این نسخه از قرآن می پردازد و نشان می دهد که پاره هایی از این اثر وقفی در گذشته از حرم امام رضا علیه السلام خارج شده و اکنون به کتابخانه ملی فرانسه (به شماره Arabe 7263)، حرم امام حسین علیه السلام، و کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران (به شماره 4631) راه یافته اند، یا در حراج های مختلف اروپایی به فروش رسیده اند.

Codicology of Qur’ānic Manuscripts (20): The Qur’ān of Amiratī bint Abī al-‘Abbās al-Ḥamrā'ī: Tracing the Lost Endowments of Astan-e Quds Razavi from Kariz to Karbala and Paris

Endowing Qurans by Shia and Sunni women in ancient Islamic centuries was a common practice, and numerous examples of these can be found in the library of Astan-e Quds Razavi. Amiratī bint Abī al-‘Abbās al-Ḥamrā'ī, likely a Shia woman from the 5th century AH, endowed a thirty-fragment Quran in Iranian Kufic script to the shrine of Imam Reza (AS). This article provides a historical overview of this manuscript and its endower, describes its textual and artistic features, and demonstrates that fragments of this endowment have dispersed over time, now found in the National Library of France (Arabe 7263), the shrine of Imam Hussein (AS), and the Central Library of Tehran University (4631), or have been sold in various European auctions.  

تبلیغات