تحریف و تبدیل در نسخه های کهن
آرشیو
چکیده
تصحیح متون به هر شیوه ای که باشد، بر پایه نسخه یا نسخه های خطّی است و عدول مصحّح از ضبط نسخه های پایه تنها هنگامی جایز و پذیرفتنی است که ضبط مختار او خطای مسلّم متن را تصحیح کند، با شواهدی از متن تأیید شود و با زبان مؤلّف و موضوع متن سازگار باشد؛ امّا گاهی اعتماد به ضبط همسان نسخه ها، فریبندگی ضبط ناصواب، و در نتیجه پذیرفته شدن صورت محرّف و تغییر یافته، سبب شده است که نظر دقیق و نکته یاب محقّق از وصول به اصل منحرف شود و عبارتی یا بیتی با همان صورت مغلوط در متن جای گیرد. نویسنده در این مقاله چند نمونه آورده است از خطاهایی که به سببِ تحریف و تبدیل در نسخه ها پدید آمده و از نظر مصحّحان دور مانده است؛ نمونه هایی از کلیله و دمنه، دیوان ظهیر فاریابی، کلیات سعی و تاریخ جهانگشای جوینی.Tampering and Alteration in Ancient Manuscripts
Text editing, in whatever manner it may be, is based on the manuscript or manuscripts, and the editor's departure from the basic recorded manuscripts is only permissible and acceptable when the editor's choice corrects a clear error in the text, is confirmed by evidence from the text, and is consistent with the language and subject matter of the text. However, sometimes reliance on consistent recordings of manuscripts, the deception of incorrect recordings, and consequently the acceptance of distorted and altered forms have led to the researcher's precise view and point of understanding deviating from the original, resulting in a phrase or verse with the same erroneous form being inserted into the text. In this article, the author provides several examples of errors that have occurred due to tampering and alteration in manuscripts and have been overlooked by the editors; examples from "Kalīla wa-Dimna," the "Divan of Ẓahīr Fāriyābī," Kulliyāt (Complete Works) of Sa'dī," and "Tārīkh-e Jahāngushā" by Juveinī.
تبلیغات
