هورقلیا در حکمت متعالیه
آرشیو
چکیده
«هورقلیا» (در پارسی باستانی به معنای «جسم خورشیدی») یکی از نام های عالم مثال است و شیخ اشراق نخستین حکیمی شناخته می شود که این واژه را وارد حکمت اسلامی کرده است. «هورقلیا» مورد استقبال حکمای اشراقی و پیروان حکمت متعالیه واقع شده و شیخ احمد احسایی در آثارش به تکرار از این واژه بهره برده است، به گونه ای که کسانی وی را مبدع آن تصور کرده اند. از سوی دیگر، کسانی پیشینه آن را در آثار شیخ اشراق یافته و آن را به اطلاع پژوهشگران رسانده اند، ولی کم تر کسی به وجود آن در آثار صدرالمتألهین و جمعی از پیروان مکتب او پی برده است. در این مقاله، فارغ از بحث های فلسفی و کلامی در باره قبول یا رد وجود عالم مثال، به حضور اصطلاح «هورقلیا» در حکمت متعالیه می پردازیم.Hūrqulya in Transcendental Wisdom
"Hūrqulya" (meaning "solar body" in ancient Persian) is one of the symbolic world names, and Sheikh Ishrāq is recognized as the first philosopher who introduced this term into Islamic philosophy. "Hūrqulya" has been embraced by the philosophers of Illuminationism and followers of Transcendental Wisdom. Sheikh Ahmad Aḥsāī, in his works, extensively uses this term to the extent that some consider him its originator. On the other hand, some researchers have found its precedents in the works of Sheikh Ishrāq and have brought it to the attention of scholars. However, fewer have explored its existence in the works of the Transcendental Wisdom scholars, including Mullā Ṣadrā. In this article, irrespective of philosophical and theological debates about accepting or rejecting the existence of the symbolic world, we delve into the presence of the term "Hūrqulya" in Transcendental Wisdom.
تبلیغات
