رباعیات اسیر شهرستانی در دیوان خاقانی
آرشیو
چکیده
مسئله اشعار ناسره در دیوان شعرا، یکی از مشکلات همیشگی تاریخ شعر فارسی است. تقریباً می شود گفت که هیچ دیوانی نیست که از اشعار الحاقی در امان مانده باشد. یکی از اصلی ترین دلایل آن در متن های تصحیح شده، استفاده از دستنویس های مشکوک و منابع نامعتمد است. بدین ترتیب که مصحح، در کار تصحیح، به نسخه هایی بر می خورد که دارای اشعار مشکوک است و بدون آنکه در این مسئله ارزیابی دقیقی صورت دهد، آن ها را وارد متن می کند. در مقاله حاضر، به بررسی رباعیات الحاقی در چند چاپ دیوان خاقانی پرداخته ایم و 22 رباعی اسیر شهرستانی را در این چاپ ها شناسایی کرده ایم. منشأ این اختلاط، چاپ مطبعه نول کشور است که در سال 1295 ق در لکهنو منتشر شده است.The Quartets of Asīr Shahristānī in Divan Khāqānī
The issue of fake poems in the famous poets' Divans is one of the constant problems in the history of Persian poetry. It can almost be said that there is no Divan that is void of added poems. One of the main reasons for this in emended texts is the use of dubious manuscripts and unreliable sources. In this way, the editor, while proofreading, comes across manuscripts that have suspicious poems and without making a detailed assessment of this issue, he adds them into the text. In the present article, we have investigated the added fake quatrains in several editions of the Khāqānī's Divan and identified 22 quatrains of Asīr Shahristānī in these editions. The origin of this mixing is the version published by Nawal Kishore Press, published in Lucknow in 1295 AD.
تبلیغات
