در چند سال اخیر حل مسائل از طریق جمع سپاری یکی از رویکردهایی است که مورد توجه بسیاری از سازمان های بازرگانی قرار گرفته است. نتایج بررسی های صورت پذیرفته نشان می دهد جمع سپاری یکی از راه های موفقیت اقتصاد در دوران حاضر بوده که در توسعه محصول جدید، به عنوان یک نوآوری عملیاتی به منظور ارتقاء کیفیت محصولات جدید و گسترش فرآیند توسعه مد نظر است؛ با این وجود افزایش پیچیدگی در سطح سازمان ها بر مشکلات تصمیم گیری افزوده و کمتر به آن در جمع سپاری توجه شده است. هدف این پژوهش شناسایی و اولویت بندی(طبقه بندی) مولفه های جمع سپاری در سازمان های بازرگانی به هنگام پیچیدگی، با در نظر گرفتن قوانین فراکتال است.پژوهش حاضر میدانی، کمّی، مقطعی و از نوع پژوهش اکتشافی است. جامعه آماری این پژوهش مدیران و کارکنان کسب وکار های فعال در حوزه جمع سپاری در ایران است که با کمک نمونه گیری قضاوتی پنج نفربه عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه بسته از نوع طیفی؛ دارای طیف پاسخ گویی رتبه ای بوده، که به منظور اولویت بندی مولفه ها در مقابل شاخص ها از روش های ماتریس ارزیابی(شامل: ماتریس ارزیابی اثرات سریع و ماتریس ایرانی) با کمک نرم افزار اکسل استفاده شد.نتایج این پژوهش نمایانگر آن است که از میان انواع مولفه های جمع سپاری با توجه به قوانین فراکتال ها، به منظور کنترل و در نظرگرفتن پیچیدگی در سازمان های بازرگانی بایستی به مولفه های: "استفاده از خِرد جمعی، مشارکت داوطلبانه جمعیت، استفاده از فناوری اطلاعات" به عنوان مهمترین مولفه های جمع سپاری در سازمان های بازرگانی توجه ویژه ای کرد.
