بر اساس سند چشم انداز کشور، مقرر است که اقتصاد جمهوری اسلامی ایران که در حال حاضر (با استناد به آمارهای رسمی کشور) نهاده محور است، به اقتصاد دانش محور در سال 1404 تبدیل شود. از جمله راهکارهای اصلی رسیدن به این هدف، ارتقای بهره وری است. این در حالی است که بهره وری دولت طی سال های گذشته وضعیت مناسبی نداشته است. با توجه به این مهم و چالش موجود در موضوع بهره وری دولت، نویسنده تلاش می کند که به بررسی این موضوع بپردازد و بهره وری را در چارچوب مفهومی نوین دولت تبیین کرده و وضعیت آن در دولت ایران را تحلیل کند. روش به کار گرفته شده در این پژوهش اسنادی است و نویسنده تلاش می کند با تحلیل های ثانویه در یافته های موجود، ضمن ترسیم و تحلیل وضعیت موجود بهره وری دولت در ایران، راه حل های بهبود آن را ارائه کند. این راه حل ها به طور عمده ساختاری و معطوف به اصلاح ساختار دولت و شیوه اداره سازمان های دولتی است.