واحدهای تجاری، بهمنظور انجام سرمایهگذاری لازم است که با توجه به محدودیت منابع و کارا بودن منابع در طرحهای دارای خالص ارزش فعلی مثبت، سرمایهگذاری کند. در واقع، بیش سرمایهگذاری بیانگر عدم کارایی سرمایهگذاری است و به دلیل وجود تضاد منافع بین مدیران و سرمایهگذاران اتفاق میافتد. ازاینرو هدف این پژوهش بررسی تأثیر کارایی هیئتمدیره بر موفقیت بلندمدت شرکتهای پذیرفته در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1393 تا 1397 با نمونه مشتمل بر 225 شرکت است. برای بررسی فرضیه از رگرسیون خطی چند متغیره و دادههای ترکیبی با استفاده از مدل حداقل مربعات تعمیمیافته استفادهشده است. نتایج آزمون فرضیه نشان داد که کارایی هیئتمدیره بر موفقیت بلندمدت شرکتهای پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران تأثیر معناداری دارد. ما شواهد محکمی پیدا میکنیم که پویایی هیئتمدیره با کارایی سرمایهگذاری شرکت ارتباط مثبت دارند. این یافتهها از این دیدگاه پشتیبانی میکنند که منابع بنگاه و فرآیندهای داخلی که تابلوها را قادر به جمعآوری این منابع میکنند تا بتوانند وظایف پیچیده را برطرف سازند، برای موفقیت طولانیمدت یک شرکت بسیار مهم است. در نتیجه، هیئت مدیره قادر به تصمیمگیری است که منجر به کارایی سرمایهگذاری شرکت میشود.