هدف این پژوهش ارائه مدلی است که نقش معاونان مدارس ابتدایی را به رهبری آموزشیی ارتقیاد دهید، تیا معاونان از انبوه وظایف غیر آموزشی که انجام میدهند، به سوی انجام وظایف مرتبط با آموزش سوق یابند. نوع پژوهش کمی- کیفی و روش پژوهش توصیفی پیمایشی است. حجم نمونه شامل 610مدیر، معیاون و معلم بود که با روش طبقه بندی دو مرحلهای تعیین شد، بدین صورت که استان مازندران به 3طبقه شرقی، مرکزی و غربی تقسیم شد و از هر طبقه تعدادی شهر انتخاب، و سپس این شهرها نیز به دو ییا سیه طبقیه تقسیم شدند و بطور تصادفی در هر طبقه تعدادی مدرسه انتخاب و تمام مدیران، معاونان و معلمان آنهیا بیه عنوان نمونه انتخاب شدند، برای تعیین تعداد نمونه در هر طبقه، از روش انتسیاب متناسیا اسیتفاده گردیید. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه دو قسمتی وظایف معاونان استفاده شد، قسمت اول شیامل سیوا ت بسته در دو وضعیت موجود و ایده آل و قسمت دوم شامل سوا ت باز بیود. رتبیه بنیدی فرییدمن و تحلییل، دسته بندی و کمی سازی سوا ت باز اجزاد زیر را برای مدل رهبری آموزشی معاونان مشخص نمود: -1ایجاد آگاهی در مدیران، معاونان و معلمان، نسبت به وظایف معاونان؛ -2تهیه شرح وظایف با محوریت امور آموزشی و الزام به اجرای آن؛ -3تدارک دورههای دانشگاهی کوتاه مدت و کارآموزی پیش از تصدی معاونت؛ -4آگاه ساختن معاونان از قوانین و مقررات آموزشی در سطح ملی و منطقه ای؛ -5تشویق مدیران و معاونان به رهبری تیمی و ارائه آموزشهای زم در این زمینه؛ -6در نظر گرفتن فردی، برای کمک به معاون مدرسه؛ -7بهبود معیشت معاونان. به کار گیری این مدل و اجزای آن میتواند اقدامات و نقش معاونیان را بیه سیطحی بیا تر ارتقیا داده و در نهایت بهبود عملکرد مدارس و نظام آموزشی ایران را در پی داشته باشد.