جایگاه نهادهای ارتباطی در اسناد بالادستی نظام جمهوری اسلامی ایران (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

نهاد ارتباطی در جمهوری اسلامی ایران، نقش و جایگاه مؤثری دارند ؛ به نحوی که در لایه مختلف اسناد بالاد ستی نظام، شاهد توجهات آشکار و پنهانی به آن هستیم. این پژوهش با هد ف کلی شناسایی جایگاه نهادارتباطی در اسناد بالاد ستی نظام جمهوری اسلامی ایران، انجام شد ه؛ به این منظور 12 سند ، به صورت تمام شماری و به روش تحلیل محتوای کمّی مطالعه شد ه است. روایی مقوله شمارش شد ه، بر اساس ضریب کاپای کوهن بین 69/0 تا 93/0 به د ست آمد ه. نتایج عمد ه این پژوهش در پاسخ به سؤال تحقیق، بیانگر آن است که مجموعه اسناد ، به لحاظ کمّی و کیفی، توجه یکسانی به رسانه ندارند . این ناهمگونی هم در میان اسناد مشابه، نظیر قوانین برنامه توسعه و هم در مجموعه اسناد به چشم می خورد . اسناد بالاد ستی نظام، بیشترین توجه را از میان انواع رسانه، به رسانه د یجیتال و از مجموع سازمان رسانه ای و ارتباطی، به سازمان صداوسیما دارند و بر عنصر رسانه (به عنوان ابزار)، کارکرداطلاع رسانی به ویژه در حوزه فرهنگی و اجتماعی، مواجهه فعال با رسانه جد ید ، افزایش کمّی و کیفی فعالیت ها در سطح ملی با توجه به محیط عمومی داخلی، تأکید بیشتری داشته و بیش از آنکه رسانه را محصول توسعه بداند ، آن را عامل توسعه دانسته است.