ورزش همگانی

مقدمه: پدیده اجتماعی ورزش همگانی، تحت تأثیر عوامل مختلف و عدم قطعیت های مداوم قرار دارد؛ آینده نگاری، نقشه راه مطمئن و بهینه را فراهم خواهد کرد؛ هدف پژوهش تدوین سناریوهای آینده مطلوب ورزش همگانی ایران می باشد. روش پژوهش: پژوهش حاضر با روش شناسی آمیخته، به دنبال اکتشاف است. مشارکت کنندگان، به صورت هدفمند انتخاب و به ترتیب مراحل پژوهش، شامل 20، 10، 8 ،8 نفر بوده اند. از مصاحبه نیمه ساختاریافته، پرسشنامه و ماتریس برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده است. برای تجزیه وتحلیل، ابتدا با روش تحلیل محتوای پنهان عوامل موثر استخراج و با روش دلفی مورد تائید خبرگان قرار گرفت و با مشارکت شورای راهبردی و تحلیل اثرات متقابل عوامل راهبردی شناسایی و نهایتا با روش تحلیل متوازن تاثیر متقابل، سناریوهای پژوهش استخراج گردید. یافته ها: نتایج بیانگر تدوین 3 سناریو برای تحقق آینده مطلوب می باشد. سناریو اول شامل، مؤلفه های تخصیص منابع مالی، ورود همه جانبه اقشار، مدیریت واحد و یکپارچه و پرداختن رسانه ها، سناریو دوم شامل، مؤلفه های تخصیص منابع مالی، جایگاه اجتماعی خانواده، تخصص گرایی و برجسته سازی و الگوسازی، سناریو سوم شامل مؤلفه های تخصیص منابع مالی، ورود همه جانبه اقشار، تخصص گرایی و پرداختن رسانه ها می باشد. نتیجه گیری: سناریوها، این امکان را برای سیاست گذاران و مدیران عالی ورزش ایران فراهم می نماید تا با به کارگیری و ایجاد ارتباط بین راهبردهای اولویت دار برای مؤلفه های تشکیل دهنده سناریو، با نهادینه کردن ورزش همگانی، کارکردهای غنی آن را در جامعه جاری گردانند و در نهایت منجر به ساخت آینده مطلوب و توفیق ملی گردند.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف توصیف عوامل و موانع گرایش کارکنان یک دانشگاه نظامی به ورزش ابلاغی از طرف ستاد کل نیروهای مسلح و ارتباط آن ها با نگرش افراد به ورزش انجام شد. روش: این پژوهش توصیفی همبستگی است و به صورت پیمایشی اجرا شده است. برای این منظور پرسشنامه استاندارد انگیزه مشارکت در ورزش، پرسشنامه موانع مشارکت ورزشی و پرسشنامه نگرش به فعالیت ورزشی، بین 110 نفر از کارکنان مرد دانشگاه توزیع شده و نتایج با نرم افزار spss تحلیل شد. نتایج: نتایج نشان داد که انگیزه درونی افراد در پرداختن به ورزش بیشتر از انگیزه بیرونی است. کمبود امکانات، نبود وقت، نداشتن همراه، کمبود دسترسی به امکانات، مشکلات فردی و نبود علاقه و آگاهی به ترتیب، موانع مشارکت کارکنان در ورزش بودند. تندرستی و آمادگی جسمانی، رشد اجتماعی، آرام بخشی، خطر و هیجان، تحسین زیبایی و تجربه توأم با ریاضت، مؤلفه های مؤثر در نگرش کارکنان به ورزش بودند. بین انگیزه مشارکت و برخی عوامل تشکیل دهنده نگرش به ورزش و بین موانع مشارکت و برخی عوامل تشکیل دهنده نگرش به ورزش همبستگی معناداری مشاهده شد. بااین حال بین انگیزه مشارکت در ورزش و موانع آن همبستگی قابل ذکری وجود نداشت. بحث: به نظر می رسد اقدام در جهت ارتقاء نگرش به ورزش، اولویت بیشتری نسبت به رفع موانع ورزش کارکنان داشته باشد.

پژوهش حاضر با هدف شناسایی مولفه های موثر بر توسعه و ترویج ورزش همگانی استان فارس انجام شده است. این پژوهش از نظر هدف در شمار پژوهش های کاربردی و از منظر ماهیت داده های پژوهشی جزو پژوهش های آمیخته اکتشافی است. در بخش کیفی پژوهش، 22 نفر از مدیران هیات های ورزشی استان فارس به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و داده ها از طریق مصاحبه گردآوری تحلیل شده اند. جامعه آماری در بخش کمی 51 نفر از مدیران کمیته و هیات های ورزشی استان بوده اند که همه نمونه ها انتخاب و پرسشنامه محقق ساخته ابزار گردآوری پژوهش در این مرحله بود. گویه های این پرسشنامه از مصاحبه نظام مند با نمونه مورد مطالعه و ادبیات تحقیق استخراج و روایی صوری و محتوایی پرسشنامه را چند تن از اساتید متخصص در حوزه ورزش و جوانان تایید و روایی سازه با استفاده از تحلیل عامل اکتشافی تایید و پایایی پرسشنامه با روش آلفای کرونباخ محاسبه شد (0.8 تا 0.9 در حد عالی). نتایج پژوهش نشان می دهد که مولفه های مربوط به آسیب های مدیریتی بیشتر از آسیب های ساختاری و راهبردی مانع توسعه و رشد ورزش همگانی استان فارس بوده اند. بنابراین ضرورت دارد که سیاست گذاری ورزش همگانی استان فارس مبتنی بر مولفه های شناسایی شده در این پژوهش انجام شود

فرهنگ حاکم بر مردم، متأثر از عوامل مختلف اجتماعی است که این عوامل، باورها، نگرشها و عملکردها را تحت تأثیر قرار میدهند. دراین بین رسانه های گروهی یکی از ابزارهای اساسی برای بررسی مسائل اجتماعی، اطلاع رسانی، آموزشی و عامل بسیار مؤثری در شکل گیری ارزشهای اجتماعی به شمار می آیند. به نظر میرسد رسانه ها به عنوان رکن چهارم دموکراسی، میتوانند نقش مهمی در روشنگری مردم به ویژه نوجوانان و جوانان داشته باشند و در صورت عملکرد صحیح، مانع سوگیری آنها به سوی تفریحات ناسالم شوند. یکی از پدیده های اجتماعی که در سالهای اخیر رشد چشمگیری داشته و آحاد مردم را تحت تأثیر قرار داده، تربیت بدنی و ورزش است رسانه های گروهی عامل بسیار مؤثری در شکل گیری ارزشهای اجتماعی به شمار میروند که در بخش ورزشی، محتوای برنامه ها و مطالب درج شده در آن میتواند تأثیر بسزایی در پیشرفت و بهبود وضعیت کشور داشته باشد. در مؤلفه ورزش همگانی و تفریحی، مهمترین اهداف بالا رفتن میزان مشارکت مردم در ورزش و کاهش هزینه درمان در کشور است. در ورزش قهرمانی، مهمترین اهداف، افزایش جمعیت ورزشکار، بهبود کمیت و کیفیت مدال، گسترش رشته های ورودی به المپیک و ارتقاء جایگاه تیم های ملی ایران است. در ورزش حرفه ایی نیز مهمترین اهداف، افزایش سهم اقتصاد، تعداد رشته ها، باشگاها و ورزشکاران. مدیران اجرائی در حوزه ورزش و رسانه، در کاربرد رسانه برای توسعه ورزش به شناخت ورزش و رسانه نیاز دارند.

هدف از تحقیق حاضر شناسایی الزامات و نقش سازمان ها در فرآیند سیاست گذاری نظام ورزش همگانی کشور بود. این تحقیق به شیوه کیفی و با رویکرد تحلیل تماتیک انجام شد که از لحاظ هدف کاربردی و با ماهیت اکتشافی بود. مشارکت کنندگان پژوهش را کلیه خبرگان در دو گروه علمی و اجرایی، آگاه با مسائل سیاست گذاری و مسائل مربوط به ورزش همگانی، تشکیل داده اند. نمونه گیری به صورت هدفمند انجام شد که با 14 مصاحبه، اشباع نظری صورت گرفت. از تجزیه و تحلیل داده های کیفی در بخش الزامات سیاست گذاری تعداد 59 مقوله بدست آمد که در 9 مفهوم تعاملات داخلی، تعاملات بین الملل، ملاحضات اقتصادی، ملاحضات فرهنگی، ملاحضات ورزشی، پژوهش های بنیادی، اماکن و تجهیزات، نیروی انسانی و سایر الزامات جای گرفتند. همچنین در بخش نقش سازمان های ذی ربط در فرآیند سیاست گذاری، تعداد 68 مقوله بدست آمد که در 7 مفهوم آموزشی_تحقیقاتی، استراتژیک، ارتباطی، اجرایی، نظارت و کنترل، مالی و امکان سنجی قرار گرفت. با توجه به نتایج، پیشنهاد به ایجاد وحدت رویه بین دستگاه های اجرایی، با محوریت وزارت ورزش و جوانان می شود. همچنین به سیاست گذاران توصیه می شود که هنگام وضع سیاست های ورزش همگانی، به سهم و نقش سازمان ها توجه ویژه کنند.

سازمان های ورزشی در جهت دست یابی به اهداف خود نیاز به بهره گرفتن از ظرفیت های بخش خصوصی دارند. هدف از پژوهش حاضر شناسایی شاخص های راهبردی موثر بر جلب مشارکت بخش خصوصی در توسعه ورزش همگانی کشور بود. پژوهش حاضر به لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی و از منظر شیوه جمع آوری داده ها از نوع کیفی و از لحاظ روش تحلیل در زمره پژوهش های توصیفی-اکتشافی می باشد که به روش میدانی اجرا شد. جامعه آماری شامل کلیه خبرگان علمی و اجرایی ورزش همگانی کشور بود که نمونه گیری به صورت هدفمند انتخاب شد، که با 27 نفر مصاحبه انجام و به اشباع نظری منجر شد. جمع آوری داده ها با استفاده از مصاحبه عمیق و اکتشافی با خبرگان صورت پذیرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل تماتیک مصاحبه انجام شد. یافته ها نشان داد که شاخص های راهبردی موثر بر جلب مشارکت بخش خصوصی در توسعه ورزش همگانی کشور از دیدگاه خبرگان عبارتند از راهبردهای اداری و رویه ای، راهبردهای حقوقی و قانونی، راهبردهای اطلاعاتی و دانشی، راهبردهای عملیاتی و اجرایی، راهبردهای مالی، راهبردهای حمایتی و پشتیبانی، راهبردهای مدیریتی و برنامه ریزی، راهبردهای نظارتی و کنترلی، راهبردهای اقتصادی و راهبردهای سازماندهی و هماهنگی. یافته های پژوهش حاضر می تواند مسئولین ورزش کشور را در جهت جلب مشارکت بخش خصوصی در توسعه ورزش همگانی یاری کند، امید است که مورد توجه و استفاده مسئولین امر قرار گیرد.

هدف از تحقیق حاضر نهادینه کردن عوامل موثر فرهنگ عمومی ورزش همگانی در جامعه بود. روش انجام این تحقیق آمیخته از نوع اکتشافی بود. جامعه آماری شامل متخصصان و کارشناسان (مدیران ورزش و غیره) جهت کشف عوامل نهادینه کردن و مدیران، متخصصان و کارشناسان جهت مشخص کردن وزن دهی عوامل و نمونه مردمی 1500 نفری جامعه در 5 ناحیه شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز شهر تهران با انتخاب تصادفی بودند. ابزار اندازه گیری برای جمع آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته در زمینه نهادینه کردن عوامل موثر فرهنگ عمومی ورزش همگانی بود، که روایی صوری پرسشنامه ها مورد تأیید اساتید مدیریت ورزشی و همچنین پایانی آن ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 95/0 مورد تأیید قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون کلموگروف اسمیرنف و تحلیل عاملی تاییدی از طریق نرم افزارهای SPSS و Lisrel تحلیل شدند. یافته-ها نشان داد که مهمترین بعد در نهادینه کردن ورزش و عوامل موثر در فرهنگ سازی ورزش همگانی، بر اساس بارهای عاملی، بعد سازمانی با بار عاملی 07/1 بود. بعد از آن به ترتیب بعد فردی با بار عاملی 82/0، بعد گروهی با بار عاملی 72/0 و در آخر نیز بعد محیطی با بار عاملی 65/0 قرار داشتند. نتیجه گیری که در بخش نهادینه سازی فرهنگ توجه و اولویت بندی به ابعاد سازمانی، فردی، گروهی و در آخر محیطی از سوی شهرداری تهران و نهادهای ذیربط ضروری است

تحقیق حاضر با هدف عوامل موثر بر بهبود الگوسازی و ایجاد نمادهای فرهنگی در ورزش همگانی طراحی و اجرا گردید. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی، از نظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی- پیمایشی بود که بر اساس رویکرد تحقیق، آمیخته بود. جامعه ی آماری بخش کیفی این پژوهش را نخبگان و صاحب نظران حوزه مدیریت آگاه به موضوع تحقیق تشکیل دادند و در بخش کمی؛ نیز جامعه آماری شامل متخصصان امر بود. ابزار تحقیق حاضر شامل پرسشنامه و مصاحبه های نیمه ساختارمند بود. جهت بررسی داده های بخش کیفی از کدگذاری استفاده گردید و در بخش کمی از روش معادلات ساختاری استفاده گردید. کلیه روند تجزیه و تحلیل داده های تحقیق حاضر در نرم افزارهای اس پی اس اس نسخه 20 و اسمارت پی ال اس نسخه 2 انجام گردید. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که فعالیت های فرهنگی، مسائل آموزشی، فعالیت های اجتماعی، مسائل نظارتی، مسائل ماهیتی، مسائل اخلاقی و نمادسازی به عنوان مولفه های کلیدی در جهت بهبود الگوسازی فرهنگی در ورزش همگانی مشخص گردد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که در میان عوامل شناسایی شده، عوامل فرهنگی، عوامل آموزشی و عوامل اجتماعی به عنوان عوامل کلیدی در جهت بهبود الگوسازی فرهنگی در ورزش همگانی مشخص می باشد.

هدف از پژوهش حاضر، تدوین الگوی راهبردی مشارکت دانشجویان در فعالیت های ورزش همگانی بود. پژوهش حاضر به صورت کیفی اجرا شد و داده های مورد نظر با بهره گیری از رویکرد نظریه زمینه ای و الگوی استراس و کوربین (1990) گردآوری و تحلیل شد. در این پژوهش، جامعه آماری شامل 19 نفر از متخصصین و خبرگان ورزش همگانی بود که با روش نمونه گیری نظری و الگوی گلوله برفی انتخاب شدند. گردآوری و تحلیل داده ها از طریق انجام مصاحبه های نیمه ساختاریافته تا دستیابی به اشباع نظری انجام گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق اجرای سه فرآیند کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام گرفت. الگوی نهایی تحقیق از چهار عامل علی؛ پنج عامل زمینه ای، پنج عامل مداخله گر؛ نُه عامل راهبردی و سه پیامد تشکیل شد. نهادهای متولی ورزش دانشجویی می توانند از این مدل به عنوان الگویی راهبردی و کلان برای سیاست گذاری و توسعه ورزش همگانی در بین دانشجویان بهره گیرند. پیشنهاد می شود اداره کل تربیت بدنی وزارت علوم و ادارات تربیت بدنی دانشگاه ها با گسترش آموزش و پژوهش در این زمینه راهکارهای تشویقی برای افزایش مشارکت و جذب منابع مالی برای توسعه زیرساخت ها را ایجاد نمایند. پیشنهاد می شود اداره کل تربیت بدنی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری با هماهنگی ادارات تربیت بدنی دانشگاه ها با تکیه بر راهبردهای توسعه آموزش، توسعه پژوهش، ایجاد انگیزه، تبلیغ و ترویج، جذب حامی، مدیریت فرایندها، توسعه زیرساخت ها، مدیت مالی و مشاوره ورزشی برای مشارکت دانشجویان در ورزش همگانی اقدام نمایند.

هدف پژوهش حاضر، نیازسنجی فعالیت ها و دوره های آموزشی- ورزشی دانشگاه فرهنگیان در بخش همگانی و قهرمانی از دیدگاه دانشجو معلمان بود. جامعه آماری شامل دانشجومعلمان ترم های چهار و بالاتر دانشگاه فرهنگیان در سال تحصیلی400-1399 بود (70000 نفر). براساس جدول مورگان، اعضای نمونه 400 نفر  بهصورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته نیازسنجی در دو بخش وضعیت موجود و موضعیت مطلوب با چهار مؤلفه (سخت افزاری ورزش همگانی، نرم افزاری ورزش همگانی، سخت افزاری ورزش قهرمانی و نرم افزاری ورزش قهرمانی) استفاده شد. روایی پرسشنامه با نظر متخصصان و تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی تأیید شد. برای تحلیل داده ها از t تک نمونه و t مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد در بخش ورزش همگانی پیاده روی و والیبال، و در بخش ورزش قهرمانی فوتبال و فوتسال در اولویت بود. از دیدگاه دانشجومعلمان وضعیت موجود امکانات سخت افزاری و نرم افزاری ورزش همگانی و قهرمانی در وضعیت مطلوب نمی باشد. همچنین، بین دیدگاه دختران و پسران نسبت به امکانات سخت افزاری و نرم افزاری ورزش همگانی تفاوت معنادری مشاهده نشد. اما بین دیدگاه پسران و دختران نسبت به امکانات سخت افزاری ورزش قهرمانی و امکانات نرم افزاری ورزش قهرمانیتفاوت وجود داشت. بنابراین، انتظار می رود مسئولان ورزش دانشگاهی به منظور کسب موفقیت، افزایش سلامت و تعالی دانشجومعلمان و برای اثربخشی فعالیت ورزشی فوق برنامه و تأمین ارضای نیازهای آن ها به انتخاب مسئولان متخصص و مربیان مجرب، علایق دانشجویان،  به کارگیری اطلاعات علمی و تجهیز امکانات لازم توجه بیشتری داشته باشند.

هدف: هدف این پژوهش، طراحی مدل خط مشی گذاری در ورزش ایران با رویکرد توسعه ورزش های همگانی است. از نظر هدف، این پژوهش کاربردی است؛ زیرا علاوه بر جنبه آگاهی بخشی و علمی، برای سازمان های مختلف مرتبط با ورزش و سلامت جنبه کاربردی نیز دارد. همچنین از آنجا که این پژوهش درصدد طراحی مدل است و موضوعیت جدید و نوآورانه ای دارد، از نوع اکتشافی است. روش: روش پژوهش از نوع کیفی کمّی است. بخش کیفی با رویکرد تحلیل موقعیت، به عنوان یکی از روش های نظریه زمینه ای انجام گرفت. مطالعه کیفی پژوهش، مصاحبه با خبرگان بود؛ از این رو با ۱۲ نفر از خبرگان مصاحبه شد که این افراد استادان دانشگاه در حوزه خط مشی گذاری و مدیریت ورزشی یا مدیران سازمان های کلان مرتبط با ورزش با بیش از ده سال سابقه اجرایی و تصمیم گیری بودند. نمونه گیری با دو روش هدفمند و گلوله برفی انجام شد. در بخش کمّی نیز از روش مدل سازی ساختاری تفسیری استفاده شد. این رویکرد، روشی مبتنی بر نظر خبرگان است و برای موضوعاتی مؤثر و کاراست که در آن، متغیرهای کیفی در سطوح متفاوت اهمیت، بر یکدیگر آثار متقابل دارند. یافته ها: پس از انجام مطالعه و بررسی دقیق و عمیق مصاحبه ها و همچنین اطلاعات و داده های به دست آمده، نخست تک تک مصاحبه ها تجزیه وتحلیل شد و استخراج کدهای اولیه صورت گرفت. سپس مفهوم ها و مقوله ها ساخته شدند. نقشه موقعیت ساخت یافته و ساخت نیافته و در ادامه، نقش عرصه ها جهان های اجتماعی شناسایی شدند. یافته های پژوهش نشان داد که مقوله های اصلی مدل خط مشی گذاری توسعه ورزش همگانی در ایران، تشکیل شده است از: عوامل زمینه ای، عوامل مداخله گر، نهادهای نقش آفرین و تأثیرگذار، الزامات اجرایی، پیچیدگی های محیطی، ریسک ها، مشکلات قانونی، عوامل برون سازمانی، هزینه و مخارج و در نهایت، چالش های بین سازمانی. در ادامه و با کمک مدل سازی ساختاری تفسیری، مدل سازی مفهومی انجام شد. نهادهای نقش آفرین و تأثیرگذار، عوامل بسیار مهم در فرایند خط مشی گذاری ورزشی ایران هستند و نسبت به سایر عوامل، بیشترین قدرت نفوذ و کمترین وابستگی دارند. نتیجه گیری: با توجه به اهمیت ورزش همگانی و نقش آن در میان سیاست های کشور، توسعه ورزش همگانی می تواند اهمیت خاصی پیدا کند و خط مشی گذاران باید به آن بپردازند. نهادهای نقش آفرین و تأثیرگذار بر فرایند خط مشی گذاری در ورزش ایران، به دلیل ارتباط زیاد و تعارض با یکدیگر، به هماهنگی زیادی نیاز دارند. در کشور ما، به ورزش همگانی و تفریحی سازمان یافته، کمتر توجه شده است و هنوز سازوکاری برای پایش خط مشی های ورزشی و اجرای مستمر آن وجود ندارد؛ از این رو پیشنهاد می شود که یک طرح ملی برای پایش فعالیت بدنی، بر مبنای سامانه جامع و البته الکترونیکی اجرا شود. مسلم است که مشارکت مدیران و مجریان و همکاری آن ها با خط مشی گذاران، در فرایند شکل گیری خط مشی ضروری است؛ از این رو خط مشی گذاران تا جایی که امکان دارد می بایست در فرایند اجرا مداخله کنند. همچنین شرایطی فراهم شود تا بخش خصوصی نیز بتواند در این زمینه فعالیت های خود را پیاده سازی کند.

رسانه ها باتوجه به کارکردهایشان می توانند زمینه حضور بیشتر افراد جامعه را در فعالیت های ورزشی، به ویژه برای نوجوانان و جوان که زمان بیشتری از آنها استفاده می کنند، را فراهم کنند؛ ازاین رو، هدف از پژوهش حاضر، ارائه مدل ارتقای کیفیت برنامه های رسانه ای به منظور جذب نوجوانان و جوانان به مشارکت در ورزش و فعالیت بدنی بوده است. پژوهش حاضر که با رویکرد کیفی به روش داده بنیاد (مدل نظام مند اشتراوس و کوربین) انجام گرفته، از نظر هدف بنیادی بوده و جمع آوری داده ها را به صورت میدانی انجام داده است. جامعه آماری این پژوهش، شامل خبرگان آشنا با رسانه، مشارکت کنندگان ورزشی، رسانه های ورزشی و روان شناسان نوجوانان و جوانان، همچنین پژوهشگران، استادان دانشگاه و دست اندرکاران رسانه های ورزشی، مدیران روابط عمومی سازمان های ورزشی و برخی از ورزشکاران نوجوان و جوان مطرح کشوری بوده که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده اند (25 نفر). در تجزیه وتحلیل داده ها برای کدگذاری باز، محوری و گزینشی، از رویکرد کیفی گراندد تئوری استفاده شده و با تحلیل مصاحبه ها، کدگذاری باز انجام گرفته است. مدل ارتقای کیفیت برنامه های رسانه ای به منظور جذب نوجوانان و جوانان به مشارکت در ورزش و فعالیت بدنی، از شرایط علی (نیروی انسانی، همکاری سازمانی و ساختار سازمانی) است و با در نظر گرفتن راهبردهای استخراجی (محتوای برنامه های رسانه های، برنامه سازی، برنامه ریزی و ارزیابی) که از شرایط زمینه ای (زیرساخت ها و فرهنگی) و شرایط مداخله گر (عوامل اقتصادی و سیاسی قانونی) تأثیر می پذیرد، می توان پیامدهایی نظیر توسعه ورزش، بهبود سلامت و آثار اجتماعی را مشاهده کرد. برنامه سازی تخصصی با توجه ویژه بر مزایای فعالیت بدنی، نیازهای ورزشی نوجوانان و جوانان، امکانات و تجهیزات موجود در مراکز ورزشی و ... می تواند کیفیت برنامه های رسانه ای را ارتقا دهد و به جذب اقشار مختلف به ویژه نوجوانان و جوانان به ورزش کمک کند.

ورزش به عنوان یکی از مهم ترین ابزارهای افزایش سلامت جسم و روان افراد، تأثیر زیادی بر سایر حوزه های کلیدی زندگی اجتماعی داشته است. با گسترش رسانه های مختلف، گرایش مردم به سمت ورزش افزایش یافته و ارائه خدمات ورزش همگانی برای کمک به سلامت جسم و روان افراد همواره از مهم ترین برنامه های دولت ها بوده است. این پژوهش با هدف شناسایی چالش های توسعه ورزش همگانی و تبیین جامعه شناختی تأثیر رسانه استانی (رادیووتلویزیون) به عنوان عمومی ترین رسانه بر مشارکت مردم در ورزش همگانی انجام شده است. روش پژوهش، مصاحبه نیمه ساختاریافته و جامعه مورد مطالعه شامل ورزشکاران، استادان، مسئولان ورزش همگانی و مدیران رسانه ای استان مرکزی بوده است. با استفاده از روش نمونه گیری غیراحتمالی هدفمند، تا حد اشباع نظری با 29 نفر از اعضای نمونه مصاحبه صورت گرفته است. تجزیه و تحلیل یافته ها با بهره گیری از روش تحلیل مضمون نشان داده است که عوامل بازدارنده «ضعف ساختاری و نگرش مدیریتی» از مهم ترین موانع توسعه ورزش همگانی و عوامل مرتبط با «تقویت زیرساخت های فنی و انسانی حوزه ورزشی» از مهم ترین عوامل جذب در ورزش همگانی هستند. بر اساس تحلیل سوات، ورزش همگانی استان مرکزی از نظر موقعیت راهبردی در منطقه wt (ضعف و تهدید) و در وضعیت نامناسب قرار دارد. باتوجه به استقرار صنایع بزرگ در استان و مسئولیت اجتماعی آنها در برابر حفظ سلامت شهروندان، پیشنهاد می شود که از قدرت رسانه استانی در ترویج ورزش همگانی و مطالبه گری مسئولیت اجتماعی صنایع برای کمک به گسترش آن در سطح استان استفاده شود.

پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر توسعه فرهنگ ورزش همگانی استان خوزستان با رویکرد بر بازاریابی اجتماعی، به روش ترکیبی (کیفی-کمّی) انجام شد. در مرحله کیفی از مصاحبه نیمه ساختاریافته با مشارکت 17 خبره و تحلیل مضمون استفاده شد. نمونه گیری انتخاب خبرگان در پژوهش به صورت هدفمند، به روش گلوله برفی و با داشتن معیار سوابق اجرایی یا داشتن سوابق علمی و پژوهشی و نظریه پردازی در حوزه بازاریابی و ورزش همگانی بود. در مرحله کمّی، پرسش نامه محقق ساخته برای تأیید عوامل شناسایی شده در بخش کیفی طراحی و اعتباریابی شد. سپس در بین معلمان، مربیان و مدیران آگاه و فعال در حیطه ورزش همگانی استان توزیع شد و 341 پرسش نامه جمع آوری شد. در این بخش به منظور بررسی داده ها از معادلات ساختاری به روش حداقل مربعات جزئی استفاده شد. نتایج در مرحله کیفی شامل شناسایی پنج عامل اصلی (بهینه سازی اماکن، همخوانی با باورها، الزامات اقتصادی و اجتماعی، دستگاه های ذی نفع و ذی نقش، مشارکت عمومی) در توسعه فرهنگ ورزش همگانی بود. در بخش کمّی تمامی بارهای عاملی گویه ها از 4/0 بیشتر بود که نشان از مناسب بودن این معیار داشت. همچنین مقدار t به دست آمده برای تمام گویه ها بیش از 96/1 بود که حاکی از تأثیر معنادار تمام گویه ها در سطح اطمینان 95/0 بر توسعه ورزش همگانی در استان بود. با توجه به وضعیت سیاسی و جغرافیایی استان پیشنهاد می شود که مسئولان ورزشی و شهری از طریق بهبود توسعه و زیرساخت های ورزشی و دسترسی آسان، فرهنگ سازی مناسب، بسترسازی اقتصادی و اجتماعی، همکاری و هم افزایی همه جانبه دستگاه های ذی نفع و ذی نقش و تقویت حضور خانواده و چهره های سرشناس ورزشی و هنری، نگاه ویژه ای به توسعه فرهنگ ورزش همگانی داشته باشند و از این طریق زمینه جامعه ای سالم و رشد شهروندان در ابعاد ورزشی، فرهنگی و اجتماعی را فراهم کنند.

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر روانشناختی ورزش های همگانی با اثر تعدیل کنندگی دلبستگی مکانی و سبک های شناختی انجام شد. بدین منظور تعداد 223 نفر ورزشکار در مراکز ورزش های همگانی شهر تبریز به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و پرسشنامه های سلامت عمومی گلدبرگ، دلبستگی مکانی کایل و همکاران و آزمون گروهی شکل های نهفته ویتکین و همکاران را تکمیل کردند. از آنجایی که آزمون کولموگروف-اسمیرنوف (p> 0.05) فرض نرمال بودن داده ها را تایید نکرد، داده ها با روش های آماری همبستگی اسپیرمن، کروسکال والیس و رگرسیون با آلفای 0.05 بررسی شد. نتایج آزمون همبستگی نشان داد بین دلبستگی مکانی و سلامت روان با در نظر گرفتن خرده مقیاس ها همبستگی بالایی وجود دارد؛ تحلیل رگرسیون تک متغیره نیز نشان داد، دلبستگی مکانی 95. واحد متغیر سلامت روان را پیش بینی می کند که به معنی پیش بینی 95 درصد از تغییرات این متغیر است؛ به این معنی که با افزایش یک انحراف استاندارد در نمره دلبستگی مکانی، نمره سلامت روان 97. انحراف استاندارد کاهش خواهد یافت. از سوی دیگر بین سبک شناختی و سلامت روان آزمودنی ها با در نظر گرفتن خرده مقیاس ها همبستگی معناداری به دست نیامد. نتایج آزمون کروسکال والیس نیز نشان داد که بین 3 گروه مختلف سبک شناختی در نمرات متغیر سلامت روان با در نظر گرفتن خرده-مقیاس ها در سطح آزمون ۰٫۰۵ تفاوت معنا داری وجود ندارد. در نهایت با در نظر داشتن تمامی یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت، دلبستگی مکانی به عنوان یک متغیر تعدیل کننده نمره های سلامت روان افراد را تحت تاثیر قرار می دهد.

هدف پژوهش طراحی مدل کاربست فناوری های نوین در توسعه ورزش همگانی ایران بود. این تحقیق حاضر از نوع کاربردی و کیفی مبتنی بر داده بنیاد با رویکرد استراوس و کوربین بود. جامعه آماری شامل اساتید منتخب مدیریت ورزشی دانشگاه ها و مدیران ادارات کل ورزش و جوانان و فدراسیون های ورزشی بودند. نمونه گیری به روش هدفمند با دو نمونه اولیه انجام و حجم آن بر اساس اشباع اطلاعاتی، 15 نفر تعیین شد. روش گردآوری اطلاعات در این تحقیق از نوع میدانی و با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته بود و برای تحلیل داده ها از کدگذاری سه مرحله ای (باز، محوری، گزینشی) استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که عوامل علی کاربست فناوری های نوین در توسعه ورزش همگانی ایران عبارت اند از سبک زندگی، جامعه مخاطب و نیاز ورزش همگانی به فناوری نوین، عوامل زمینه ای آن شامل عوامل زیرساختی، مدیریتی، فرهنگی و جغرافیایی، عوامل مداخله گر آن شامل عوامل اقتصادی، سیاسی و اجتماعی-فرهنگی و راهبردهای آن شامل راهبردهای آموزشی، راهبردهای مدیریتی، فرهنگ سازی، راهبردهای پژوهشی و راهبردهای مالی است که در نهایت موجب پیامدهایی اعم از توسعه ورزشی، توسعه دانشی، توسعه اقتصادی، توسعه بهداشتی و توسعه بین المللی می شود. بنابراین بکارگیری اصولی و مناسب فناوری های نوین و توجه به عوامل موثر، از جهات مختلف موجب توسعه ورزش همگانی می شود.

ورزش همگانی، به عنوان یک پدیده ای اجتماعی و فرهنگی؛ ضمن مشارکت مؤثر مردم در تمامی فعالیت های شهروندی، می تواند موجب افزایش نشاط، سلامتی و بهره وری گردد. پژوهش حاضر با هدف ارائه راهکار های توسعه فرهنگ ورزش همگانی استان خوزستان، با روش کیفی و با ماهیت اکتشافی بنیادی در دو فاز کیفی انجام شد. جامعه آماری تحقیق مطلعین آگاه به وضعیت ورزش همگانی در استان خوزستان و متخصصان دانشگاهی مدیریت ورزشی و جامعه شناسی ورزشی بودند. روش نمونه گیری انتخاب خبرگان در پژوهش به صورت هدفمند و به روش گلوله برفی و با داشتن معیار سوابق اجرایی و عملیاتی یا سوابق علمی و پژوهشی و نظریه پردازی در حوزه بازاریابی و ورزش همگانی بوده است. داده های پژوهش براساس مصاحبه های عمیق در فاز اول با 17 نفر و در فاز دوم با 15 نفر از خبرگان؛ جمع-آوری و با رویکرد تحلیل مضمون تجزیه وتحلیل شدند. یافته های این تحقیق در فاز اول کیفی، شامل شناسایی پنج عامل اصلی؛ بهینه سازی اماکن، همخوانی با باورها، الزامات اقتصادی و اجتماعی، دستگاه های ذی نفع و ذی نقش، مشارکت عمومی در توسعه فرهنگ ورزش همگانی بود. در فاز دوم بر اساس این عوامل، پنج راهکار؛ بهبود توسعه و زیرساخت های ورزشی و دسترسی آسان، فرهنگ سازی مناسب، بسترسازی اقتصادی و اجتماعی، همکاری همه جانبه دستگاههای ذی نفع و ذی نقش و تقویت حضور خانواده و چهره های سرشناس ورزشی و هنری، در خصوص بهبود توسعه فرهنگ ورزش همگانی ارائه شد.امید است از طریق هم افزایی هر چه بیشتر نهادهای دولتی با بالابردن سرانه فضاهای ورزشی همگانی موجبات جامعه سالم و رشد شهروندان در ابعاد ورزشی، فرهنگی و اجتماعی فراهم کنند

هدف از این پژوهش، تبیین موقعیت راهبردی و ارائه استراتژی توسعه ورزش همگانی در ایران و همچنین ارائه مدل می باشد. جامعه آماری این پژوهش را مدیران فدراسیون ورزش همگانی، اعضای شورای راهبردی فدراسیون، انجمن های ورزشی تحت پوشش فدراسیون و هیئت های ورزش همگانی استانها تشکیل می دهند. به منظور بهره برداری مناسب از دیدگاه های کارشناسی صاحب نظران و دست اندرکاران پرسشنامه ای در قالب مفاد تهیه شده برنامه راهبردی برای جامعه هدف، مدیران فدراسیون ها و انجمن های ورزشی، هیئت های ورزشی استان، اعضای شورای راهبردی فدراسیون ارسال گردید. مقیاس پرسشنامه در طیف پنج سطحی لیکرت (کاملا موافقم، موافقم، نظری ندارم، مخالفم و کاملا مخالفم) طراحی شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، علاوه بر شاخص های توصیفی، آزمون مقایسه ی میانگین ها و آزمون فریدمن، از ماتریس ارزیابی درونی و بیرونی نیز استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد که این ورزش بر روی محور مختصاتSWOT قرار دارد که از لحاظ عوامل درونی در ناحیه ی قوت ها و از نظر عوامل بیرونی سازمان در ناحیه ی فرصت ها جای می گیرد. پس از آن به تناسب نقش فرایندهای ورزش همگانی با سایر ورزشها و ارتباط آن با مؤلفه های پشتیبانی، مدیریت و کنترل فرایند و فرهنگ و ارزشهای دینی، الگوی توسعه ورزش همگانی ایران با ساختار علمی مدیریت ورزشی، ساختار فرایندی و ارتباط با سایر ورزشها و حلقه های مدیریت کلان برای سیاست گذاری و برنامه ریزی کلان و سطوح پشتیبانی و اجرایی آن ارائه شده است.

اعتماد[1]، بنیاد مسایل اجتماعی و سیاسی است و از اصول اجتماع و روابط آن به حساب می آید. لذا هدف از پژوهش حاضر، بررسی و مقایسه نقش ورزش همگانی و قهرمانی در تقویت اعتماد ملی از دیدگاه مدیران ورزشی و غیر ورزشی استان ها است. پژوهش حاضر به لحاظ اجرا، از نوع پیمایشی است. نمونه آماری شامل 5 نفر از مدیران ورزشی و 5 نفر از مدیران غیر ورزشی است که در مجموع 100 نفر می باشند (جامعه آماری برابر با نمونه آماری است). ابزار جمع آوری اطلاعات در تحقیق حاضر، پرسش نامه است. برای سنجش میزان روایی از روش همبستگی درونی گویه ها و همچنین «آلفای کرونباخ» استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از SPSS 16 صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد کارکرد وزش همگانی و قهرمانی در ابعاد اعتماد ملی دارای تفاوت معناداری است. بنابراین متغیر مشارکت در ورزش توانسته بر میزان اعتماد ملی، تاثیر گذار باشد. ضریب همبستگی ابعاد اعتماد ملی (شخصی، تعمیم یافته، نهادی) با ورزش همگانی و قهرمانی معنادار بوده و همبستگی مثبت و مستقیمی بین مشارکت در ورزش قهرمانی و اعتماد ملی وجود دارد( 05/0≥ .(p در مجموع عوامل اجتماعی با ورزش یک وجه ارتباطی دارد که با تاکید بر اعتماد ملی به عنوان یکی از مولفه های اساسی سرمایه اجتماعی در غنی سازی تعامل و ارتباط متقابل میان انسان ها، نقش بسزایی داشته و با مجموعه روابط اجتماعی رابطه تنگاتنگی برقرار می کند. <br clear="all" /> 1. Confidence

هدف پژوهش حاضر، طراحی و تدوین راهبرد توسعه ورزش همگانی استان هرمزگان براساس مدلSWOT بوده است. این مطالعه از نوع توصیفی و به روش پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری شامل کارشناسان و صاحبنظرانی است که در زمینه فعالیت های ورزشی در این استان نقش دارند که    عبارت اند از : اعضای هیأت علمی، اساتید تربیت بدنی و علوم ورزشی موسسات آموزش عالی استان، مدیران و کارشناسان ورزشی استان، دانشجویان ارشد مدیریت ورزشی و کلیه مسئولان ورزش همگانى. 120 نفربه عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه محقق ساخته ای شامل4 سوال باز و 63 سؤال بسته بود. روایی این پرسشنامه توسط تعدادی از صاحبنظران تایید و پایایی آن  با استفاده از آلفای کرونباخ 87/0 در حد مطلوب گزارش گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی، آزمون دو جمله ای(معادل ناپارامتری آزمون t-test)، آزمون فریدمن و تحلیل واریانس توسط نرم افزار (18SPSS)[1] انجام گرفته است. پس از تجزیه و تحلیل قوت ها، ضعف ها، فرصت ها و تهدیدها و تشکیل ماتریس ارزیابی هریک از عوامل داخلی و خارجی ورزش همگانی، محرز شد که اداره کل ورزش و جوانان استان درموقعیت WO قرار دارد که باید ازراهبرد محافظه کارانه استفاده کند.