ورزش همگانی

هدف این تحقیق، تبیین وضعیت نیازهای شهروندان ارومیه ای به ورزش همگانی با توجه به فضاهای ورزشی بود. این پژوهش به صورت توصیفی- پیمایشی و میدانی انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق را کلیه شهروندان بالای 20 سال شهر ارومیه که حداقل دارای مدرک دیپلم بودند، تشکیل می دادند) 96141(N= و نمونه آماری بر اساس جدول مورگان 368 نفر انتخاب گردید. به منظور جمع آورى داده ها، از پرسشنامه نیازسنجی شهروندان در زمینه ورزش های همگانی مجید حیدری چروده (1390) با پایایی 79/0a = استفاده شد. روش های آمار توصیفی و استنباطی (آزمون t مستقل و آزمون تحلیل رگرسیون جندگانه و آزمون فریدمن) در این تحقیق مورد بهره گیری قرار گرفت و نتایج نشان داد که با توجه به مقدار F ، تفاوت معنی داری در سطح (05/0P<) بین میانگین مولفه های تحقیق در میان شهروندان بر حسب درآمد (40/23F=)، منطقه (6/82F=) و تحصیلات (04/23F=) وجود دارد. همچنین، با توجه به مقدار t، تفاوت معنی داری در سطح (05/0P<) بین میانگین مولفه های تحقیق در میان کارکنان برحسب وضعیت تاهل (1.76-t= ) وجود ندارد، ولی در مورد ویژگی جمعیت شناختی جنسیت (78/4t=) تفاوت معنی دار       می باشد. نتایج آزمون فریدمن حاکی از آن بود که ناهمواری سطوح پیاده رو ها و دویدن در اولویت اول و نبود فضای مخصوص خانواده ها و کمبود فضای کافی برای سالمندان به ترتیب در اولویت های دوم و سوم نیازهای شهروندان بود. بنابراین می توان نتیجه گرفت که مسئولان باید اهتمام کافی و وافی را در زمینه ترجیحات منتج از تحقیق حاضر در زمینه ورزش همگانی  برای ارتقا و رشد کمی و کیفی سلامت شهروندان مبذول نمایند. 

هدف از این پژوهش، توصیف و تحلیل سیر تحولات مدیریت ورزش همگانی طی سال های 1357 تا 1393 با تاکید بر برنامه های اول تا پنجم توسعه بود. روش اجرای پژوهش، به صورت کتابخانه ای و اسنادی می باشد. اطلاعات مورد نیاز از اسناد و مستندات موجود در بایگانی مطبوعات و مراکز ورزشی مهم کشور جمع آوری گردیده است. ابزار جمع آوری داده ها، چک لیست محقق ساخته در مؤلفه های مرتبط با ورزش همگانی است که روایی صوری آن به تایید 15 نفر از متخصصان با گرایش مدیریت ورزشی رسید. یافته های تحقیق نشان داد که از سال 1357 تا 1367 به ورزش محلات و ایجاد ساختار (ساختار سازی) در ورزش همگانی توجه بیشتری شده است. ضمن اینکه در طول برنامه اول و دوم توسعه (بین سال های 1368 تا 1378)، توسعه ورزش کارکنان و برگزاری همایش های ورزش همگانی مورد توجه قرار گرفت. در برنامه سوم، چهارم و پنجم توسعه، به ترتیب توسعه ورزش روستائی، نقش رسانه ها در ورزش و تدوین چشم انداز و راهبرد در ورزش همگانی در افق 1404 برجسته بود. در مجموع، برنامه ها و اقدامات انجام شده، زمینه های ترویج و توسعه ورزش همگانی را فراهم نموده است. با این حال، جهت گیری ها، برنامه ها و اقدامات انجام شده به صورت مقطعی بوده است.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی عوامل اثر گذار بر توسعه ورزش همگانی و قهرمانی کشوری می باشد. روش پژوهش این تحقیق، توصیفی- پیمایشی است و از نظر هدف، در زمره تحقیقات کاربردی به شمار       می آید. جامعه آماری این پژوهش شامل مدیران وزارت ورزش و جوانان کشور، مدیران و متخصصان فدراسیون ورزش های همگانی و دبیران فدراسیون های ورزشی کشور بود. در این پژوهش نمونه برابر جامعه تحقیق و به صورت تمام شمار تعیین گردید. از تعداد 161 پرسشنامه توزیع شده در بین جامعه آماری، 137 پرسشنامه  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ابزار اندازه گیری این پژوهش  شامل 2 پرسشنامه محقق ساخته در مورد ورزش همگانی و ورزش قهرمانی بود. برای تعیین روایی این پرسشنامه از نظرات اساتید و متخصصان استفاده شد و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ 91/0 گزارش گردید. در نهایت برای تجزیه و تحلیل یافته ها، از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون فریدمن و کروسکال والیس) استفاده شد.  بر اساس یافته های این پژوهش، سلامت جامعه، رسانه ها، فضاهای طبیعی، کم هزینه بودن، توسعه هیئت های ورزش همگانی، اینترنت، دانش آموختگان رشته تربیت بدنی، تعالیم دینی و تاکید بر رایگان بودن ورزش به ترتیب از مهم ترین عوامل اثر گذار بر توسعه ورزش همگانی کشور می باشند. همچنین، نتایج در بخش عوامل اثر گذار بر توسعه ورزش قهرمانی کشور  9 شاخص اثر گذار زیر را به ترتیب اهمیت مشخص نمود: تسهیلات و تجهیزات، رقابت ها، تحقیقات علمی و رسانه ها، استعدادیابی، امور مربوط به ورزشکار، ورزش همگانی، حمایت مالی، امور مربوط به مربی و ساختار ورزش.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی راهبرد ها و برنامه های توسعه ورزش همگانی ایران بود. پژوهش حاضر از نظر هدف در شمار پژوهش های کاربردی و از منظر ماهیت داده های پژوهشی، جزو تحقیقات طرح آمیخته اکتشافی بود. در بخش کیفی پژوهش، 16 نفر از مدیران و کارشناسان خبره ورزش همگانی به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شدند. داده ها از طریق مصاحبه گردآوری شدند و به روش استرابرت و کارپنتر(2011) کدگذاری و تجزیه و تحلیل گردیدند. جامعه آماری در بخش کمی، مدیران فدراسیون ورزش های همگانی، روسای کمیته های فدراسیون، روسای انجمن های تحت پوشش فدراسیون و روسای هیات های ورزش همگانی استان ها بودند (200 نفر) که  نمونه ها به شیوه تصادفی ساده از میان آنها انتخاب گردیدند. پرسشنامه محقق ساخته، ابزار گردآوری داده های پژوهش در این مرحله بود. گویه های این پرسشنامه، از مصاحبه نظامند با مدیران و کارشناسان خبره و پیشینه پژوهش استخراج گردید. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه مورد تایید چند تن از اساتید متخصص قرار گرفت و روایی سازه نیز با استفاده از تحلیل عامل اکتشافی تأیید شد. پایایی پرسشنامه هم با روش آلفای کرونباخ محاسبه گردید (83/0 =α ). تحلیل داده ها در این بخش نیز با استفاده از نرم افزار آماری  SPSSو با آزمون ویلکاکسون انجام گردید. طبق نتایج بخش کیفی تحقیق، راهبرد ها و برنامه های توسعه ورزش همگانی شامل راهبرد های سازمانی، فرهنگ سازی، راه حل های اقتصادی و پژوهش محوری بودند. طبق نتایج بخش کمی، بین وضعیت موجود و مطلوب راه حل ها، راهبرد ها، الگوها و برنامه های توسعه ورزش همگانی تفاوت معناداری مشاهده شد.

تحقیق حاضر با هدف شناسایی وضعیت موجود و موانع توسعه ورزش همگانی در کشور به صورت یک مطالعه کیفی انجام گرفت. روش پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری اطلاعات به روش کیفی و کمی انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق را کلیه اساتید و متخصصان  ورزش همگانی و مدیریت ورزشی (60 نفر)، روسای فدراسیون ها (52 نفر)، مدیران کل ورزش و جوانان استان ها (31 نفر)، کارشناسان عالی وزارت ورزش و جوانان (200 نفر) تشکیل دادند. در بخش کیفی از دو روش نمونه گیری نظری و گلوله برفی استفاده شد. و در بخش کمی 217 نفر با توجه به جدول مورگان (حداقل 181) انتخاب و به پرسشنامه ها پاسخ دادند. روایی پرسشنامه ها به روش روایی سازه و صوری و پایایی پرسشنامه با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ بر روی یک نمونه 30 نفره با 81/0 تایید شد. نتایج نشان داد وضعیت ورزش همگانی کشور در برخی موارد مطلوب و در برخی موارد همچون «نهادینه شدن ورزش در خانواده ها» در سطح نامطلوب قرار دارد. همچنین کمبود اماکن و تجهیزات ورزشی و عدم توجه دیگر سازمان ها به ورزش همگانی مهمترین موانع ورزش همگانی در کشور بودند. پیشنهاد می شود که با استفاده از راهکارهای مشخص در هر مانع، اثرات تخریبی آن را کاهش داده زمینه رشد و ارتقای ورزش همگانی کشور را فراهم نمایند.

امروزه سلامت یکی از محورهای اصلی توسعه پایدار و بخش جدایی ناپذیر آن به شمار می رود. به عبارت دیگر، تصور داشتن یک جامعه توسعه یافته بدون داشتن افراد سالم تصور واهی است . ورزش به ویژه ورزش همگانی از آنجا که موجب امید به زندگی از طریق ارتقای سلامت افراد جامعه می شود، یکی از زیر شاخص های توسعه انسانی در جوامع قلمداد می گردد. لذا این پژوهش بر اساس رویکرد پیمایشی به تبیین تاثیر متغیرهای اجتماعی (خانواده، رسانه و آموزش رسمی) بر نهادینه کردن ورزش همگانی در کشور پرداخته است. جامعه آماری آن شهروندان ساکن در شهر تهران  می باشند. 480نفر به عنوان نمونه و به صورت تصادفی از 4 منطقه شهری انتخاب شدند. داده ها با ابزار پرسش نامه جمع آوری گردید. پایایی پرسش نامه از طریق حد نصاب ضریب آلفای کرونباخ و روایی پرسش نامه با استفاده از روایی سازه صورت گرفت. نتایج همبستگی نشان داد که بین خانواده و نهادینه کردن ورزش همگانی ارتباط معناداری وجود دارد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیونی نیز گویای آن بود که نهاد خانواده نسبت به  رسانه جمعی و آموزش رسمی می تواند پیش بینی کننده قوی تری برای نهادینه کردن ورزش همگانی باشد. همچنین نتایج همبستگی نشان داد  بین رسانه و آموزش رسمی با نهادینه کردن ورزش همگانی  رابطه معنا داری وجود ندارد.

هدف این تحقیق، بررسی وضعیت موجود تأمین محتوای برنامه های ورزشی تلویزیون و عوامل پیدایش آن و تبیین وضعیت مطلوب بود. روش این پژوهش، کیفی و از نوع نظریه زمینه ای یا مبنایی بود. جامعه آماری پژوهش برگرفته از دو بخش متخصصان رسانه ای درون سازمان صدا و سیما و خارج از سازمان بود. متخصصان سازمان صدا و سیما شامل سه گروه تهیه کنندگان، کارگردانان و نویسندگان برنامه های ورزشی، مدیران گروه های ورزش تلویزیون و سیاست گذاران ورزش سازمان صدا و سیما بودند و در بخش متخصصان رسانه ای بیرون از سازمان صدا و سیما نیز از نظرات متخصصان رسانه ای/ورزشی و اساتید دانشگاه استفاده شد. روش نمونه گیری نظری و ابزار تحقیق مصاحبه نیمه ساخت یافته بود. با اینکه پس از انجام 17 مصاحبه به این نتیجه دست یافتیم که اطلاعات جدید همان تکرار اطلاعات قبلی است، به منظور افزایش تنوع و غلظت مفهومی بیشتر نظریه، تا 20 مصاحبه انجام شد.  یافته ها اذعان داشت که برای تأمین محتوای چندوجهی و مطلوب، باید تلویزیون از انحصار دولت خارج شود تا با تمرکززدایی و ایجاد فضایی مبتنی بر شایسته سالاری بتوان تعامل و همکاری تلویزیون و متولیان ورزش را ایجاد کرد. بنابراین، استفاده از کارشناسان و متخصصان در تولید محتوا، تأمین محتوا بر اساس  نرم افزارهای آنالیز، تشکیل گروه مطالعاتی پیش از تولید، سهم بندی عادلانه مؤلفه های ورزش، دعوت از صاحب نظران با تخصص های مختلف در برنامه، شناخت نیازهای واقعی مخاطبان و تعامل دو سویه با آن ها می تواند چنین رویکردی را محقق سازد.

هدف از این پژوهش، تحلیل اثر نقش شبکه های ارتباطی مجازی بر نگرش و مشارکت ورزشی شهروندان است. روش تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه شهروندان تهرانی شرکت کننده در رویدادهای ورزش همگانی سال 1396 بود. نمونه آماری براساس جدول مورگان 384 نفر برآورد گردید که به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزار اصلی پژوهش شامل سه پرسشنامه محقق ساخته نقش های رسانه، نگرش ورزشی و مشارکت ورزشی بود. روایی و پایایی ابزار ها براساس نظر متخصصان (15 نفر)، آلفای کرونباخ (89/0) و شاخص های برازش مدل مطلوب ارزیابی شد. از نرم افزار مدلسازی smart pls برای تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها استفاده شد. یافته ها نشان داد که نقش های رسانه دارای اثر مستقیم، مثبت و معناداری بر مشارکت ورزشی (33/0) و نگرش ورزشی (83/0) هستند. نگرش ورزشی نیز اثر مستقیم، مثبت و معناداری بر مشارکت ورزشی دارد. (60/0)  در ارتباط غیر مستقیم مشخص شد که به صورت معنا داری 62 درصد از کل اثر متغیر نقش رسانه بر روی مشارکت ورزشی از طریق متغیر میانجی نگرش به ورزش پیش بینی می شود. براساس یافته های به دست آمده، می توان گفت که اثر غیر مستقیم رسانه (با میانجی نگرش) بسیار بیشتر از اثر مستقیم آن بر مشارکت ورزشی می باشد و رسانه ها بدون قابلیت تغییر نگرش در محتوای خود نمی توانند اثرگذاری قابل توجهی داشته باشند. از این رو، لازم است سازمان های متولی ورزش همگانی در تهران متناسب با تنوع طیف مختلفی از دیدگاه ها، نیازها و علایق ورزشی شهروندان به تولید و مدیریت محتوای رسانه ای و تبلیغی خود بپردازند.

هدف پژوهش حاضر تدوین مدل ارزیابی عملکرد ادارات کل ورزش و جوانان استان های کشور می باشد. نوع تحقیق توصیفی است و به روش میدانی انجام شده است. این مطالعه جز مطالعات ترکیبی است. جامعه آماری این مطالعه در بخش کیفی شامل خبرگان اجرایی و علمی و در بخش کمی کارشناسان دفاتر ارزیابی عملکرد (439 نفر) بود که با روش نمونه گیری تصادفی و با استفاده از جدول مورگان  از میان آنها تعداد 205 نفر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شد. اطلاعات مورد نیاز نیز از دو روش کتابخانه ای و میدانی با ابزارهای مصاحبه و پرسشنامه جمع آوری گردید و برای تحلیل داده ها در بخش کیفی از روش کلایزی و در بخش کمی از آزمون های تحلیل مسیر و فریدمن استفاده شد. با توجه به نتایج تحقیق، برای ارزیابی عملکرد ادارات کل ورزش و جوانان باید از هفت بعد ورزش قهرمانی، همگانی، بانوان، جوانان، مالی، منابع انسانی و فناوری اطلاعات استفاده کرد. تحلیل داده ها همچنین نشان داد که ورزش قهرمانی به علت ملموس بودن نتایج آن مانند مقام های کسب شده در اولویت قرار دارد. از طرفی ورزش موضوعی است که هم خودش می تواند درآمد زا باشد و هم نیاز زیادی به منابع مالی دارد و بر همین اساس بعد مالی بعد از بعد ورزش قهرمانی و قبل از ابعاد ورزش همگانی، ورزش بانوان و حتی امور جوانان در اولویت دوم قرار دارد. ابعاد ورزش همگانی، ساماندهی امور جوانان، ورزش بانوان، منابع انسانی و فناوری اطلاعات در رتبه های بعدی این لیست قرار دارند.

هدف از پژوهش حاضر، تدوین مدل حکمرانی ورزش همگانی ایران بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی است که به صورت میدانی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل اعضای هیئت علمی دانشکده های تربیت بدنی رشته مدیریت ورزشی، مدیران و کارکنان معاونت توسعه ورزش همگانی و فدراسیون های ورزشی تحت مدیریت، معاونت توسعه ورزش همگانی، مدیران ورزش شهرداری های استان ها و مدیران ورزش بخش های مختلف نیروهای مسلح به تعداد 750 نفر بود که بر مبنای جدول مورگان، 254 نفر به طور تصادفی برای نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای دست یابی به اهداف تحقیق، از پرسشنامه محقق ساخته 55 سئوالی استفاده شد که روایی صوری و محتوایی آن به تایید 20 نفر از متخصصان رسید و روایی سازه آن با تحلیل عاملی تاییدی مورد تایید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه نیز در یک مطالعه مقدماتی با 30 آزمودنی و با آلفای کرونباخ 83/0 محاسبه شد. برای تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و استنباطی از جمله کلموگروف اسمیرنف، بارتلت، KMO، تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی با چرخش واریمکس با استفاده از دو نرم افزار SPSS.V. 22 و AMOS استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد در مدل حکمرانی ورزش همگانی ایران هفت عامل برنامه ریزی، اقتصاد و مالی، سازماندهی، قانون، آموزشی و علمی، دولت و رسانه وجود دارند که توان پیشگوئی آنها بر اساس مجموع درصد واریانس تجمعی عامل ها برابر با 4/56 درصد است. همچنین مدل به دست آمده از برازش مطلوبی برخوردار است.

هدف پژوهش حاضر، بررسی و اولویت بندی عوامل مؤثر بر گرایش شهروندان بیرجندی به ورزش بود. این پژوهش ازلحاظ ماهیت و روش، یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و از نظر هدف یک پژوهش کاربردی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه شهروندان بیرجندی تشکیل می دادند که تعداد آن ها نامشخص بود و از طریق جدول مورگان، 384 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای گردآوری و سنجش عوامل مؤثر بر گرایش شهروندان به ورزش های همگانی و قهرمانی از پرسشنامه استاندارد غفوری (1382) استفاده گردید. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از روش های آماری توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون، آزمون تی تک نمونه ای مستقل و آزمون فریدمن با کمک نرم افزار SPSS و PLS بهره گیری شد. نتایج نشان داد رسانه های گروهی، تقاضای اجتماعی، ساختار سازمان های ورزشی، سازمان های غیرورزشی و جهانی سازی و ارتباطات به ترتیب بیشترین تأثیر را در گرایش شهروندان بیرجندی به ورزش داشتند. بنابراین لازم است تا مدیران ورزشی به همراه سایر مدیران، اتاق فکر مشترکی را در جهت شناسایی بهتر نیازهای ورزشی شهروندان در جامعه تشکیل دهند. به علاوه، لازم است تا ورزش همگانی به دلیل وجود تقاضای اجتماعی برای آن و همچنین ورزش قهرمانی به دلیل ایجاد موقعیت جهانی برای کشور، به عنوان دو محور مهم در برنامه ریزی های ورزشی مدنظر قرار گیرند.

هدف از پژوهش حاضر، تدوین راهکارها و پیامدهای موثر بر حمایت مالی از ورزش همگانی ایران بود. با توجه به ماهیت اکتشافی موضوع، از روش پژوهش کیفی استفاده شد. گردآوری داده ها با استفاده از مصاحبه و بررسی اسناد صورت گرفت. پس از انجام 21 مصاحبه عمیق و نیمه ساختار یافته با متخصصان ورزش همگانی و حمایت مالی، مقوله های اصلی پس از تکمیل فرایند کدگذاری استخراج گردید. نمونه گیری به صورت هدفمند و گلوله برفی تا حد اشباع نظری ادامه یافت. نتایج تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار تحلیل کیفی مکس کیودا، طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی به دست آمد. نتایج کدگذاری باز حاکی از آن بود که 45 نشان می تواند در زمینه راهکارها و پیامدهای مؤثر بر حمایت مالی از ورزش همگانی ایران نقش داشته باشد. سپس در کدگذاری محوری، نشان ها در 6 مفهوم جهت راهبردهای مؤثر توسعه جذب حامیان مالی، بسترسازی جذب حامیان مالی، بهبود قوانین برای حامیان مالی، بهره مندی از نیروی متخصص، تعامل با رسانه ها، اعطای تسهیلات به حامیان مالی و در 2 مفهوم برای پیامدهای حمایت مالی از ورزش همگانی ایران با عنوان مزایای حمایت مالی برای فدراسیون، مزایای حمایت مالی برای شرکت های حامی طبقه بندی شدند. با توجه به نتایج تحقیق می توان با استفاده از راهکارهای ارائه شده در جهت توسعه ورزش همگانی گام های موثری برداشت.

این پژوهش با هدف بررسی موانع فرهنگی و اجتماعی مشارکت زنان سالمند در ورزش همگانی انجام شد  و با استفاده از چارچوب نظری متغیرهای الگویی پارسنز متغیرهای تنوع اهداف مشارکت، سبک زندگی، پایگاه اجتماعی، شبکه روابط اجتماعی، جامعه پذیری جنسیتی، ناتوان انگاری و علاقه های فردی استخراج گردید. پژوهش با روش پیمایشی انجام و از ابزار پرسشنامه محقق ساخته برای گردآوری داده ها بهره گرفته شد. جامعه آماری پژوهش را زنان سالمند شهر تهران تشکیل می دادند که با استفاده از فرمول کوکران، نمونه مورد مطالعه به میزان 286 نفر برآورد شد. پس از آزمون روایی پرسشنامه، نمونه گیری با روش خوشه ای چند مرحله ای اجرا گردید و داده ها گردآوری شدند. نتایج نشان داد سبک زندگی که مبتنی بر تحرک کم باشد و پیامد زندگی شهری است، یکی از موانع مشارکت در ورزش همگانی است. در افرادی که روابط اجتماعی آنان محدود است، کمبود روابط اجتماعی به دلیل آگاهی اجتماعیِ کم سبب کاهش مشارکت در ورزش همگانی می گردد. ناتوان انگاری در دو بعد سالمندی و جنسیتی که از دیدگاه های فرهنگی برخاسته است، به عنوان باوری ریشه دار مانعی برای مشارکت های ورزشی به شمار می رود. از سوی دیگر،  هر چه افراد اهداف بیشتری برای شرکت در ورزش های همگانی داشته باشند، مشارکت بیشتری نیز پیدا می کنند و نبود تنوع در اهداف، انگیزه مشارکت را کاهش می دهد. در کنار این عوامل، وجود علاقه های فردی به ورزش، تسهیل کننده مشارکت ورزشی در زنان سالمند است و رابطه پایگاه اجتماعی- اقتصادی با گرایش زنان سالمند به ورزش همگانی معنادار می باشد، اما بین متغیر جامعه پذیری جنسیتی با متغیر وابسته همبستگی معناداری در سطح اطمینان 95 درصد دیده نمی شود که تک جنسیتی بودن جامعه آماری می تواند دلیل این نتیجه باشد.

امروزه یکی از مهم ترین راه های توسعه کشورها مشارکت فعال مردم است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی پیامد مشارکت اجتماعی در ورزش همگانی ایران بود. در این تحقیق از روش پژوهش کیفی و راهبرد نظریه پردازی برخاسته از داده ها استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران کل و کارشناسان وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون ورزش های همگانی، پیشکسوتان ورزش همگانی و اعضای هیئت علمی بود. نخست از طریق مطالعات اولیه، فهرست مقدماتی نشان های مؤثر شناسایی و با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و نظری از 36 نفر مصاحبه عمیق و نیمه ساختاریافته به عمل آمد که بعد از مصاحبه با نفر بیست و هفتم اشباع نظری حاصل گردید. نتایج کدگذاری در مرحله باز نشان داد که 165 نشان اولیه و 28 نشان نهایی پیامدهای مشارکت اجتماعی در ورزش همگانی ایران را تعیین می کنند. سپس در مرحله کدگذاری محوری، نشان های نهایی در 10 مفهوم و 5 مقوله اصلی مدیریت جامع ورزش همگانی، ورزش همگانی مردمی، سبک زندگی فعال، ارتقای سرمایه اجتماعی و توسعه قانون در جامعه طبقه بندی شدند که پیشنهاد می شود مدیریت توسعه ورزش همگانی در کشور در راستای دستیابی به پیامدهای یاد شده محقق گردد.

با توجه به اهمیت خدمات داوطلبانه ورزشی و روند نزولی آن، تقویت انگیزه نیروی انسانی داوطلب یکی از روندهای کلیدی توسعه این امر در جامعه هست چراکه نیروهای داوطلب مجموعه مهمی از من ابع انس انی س ازم ان های ورزشی محسوب می شوند. لذا هدف اصلی این پژوهش شناسایی عوامل مؤثر در انگیزه خدمات داوطلبانه ورزش همگانی و رویدادهای ورزشی محلی با استفاده از روش تحلیل علی لایه ای است. برای این منظور، پس از بررسی ادبیات پژوهشی، در گام اول با روش تحلیل علی لایه ای، این عوامل مؤثر در چهار سطح موردبررسی قرار گرفت و بر این اساس پرسشنامه موردنظر تهیه و توزیع گردید. سپس با آزمون فریدمن به رتبه بندی عوامل پرداخته شد. بر اساس یافته های پژوهش، عوامل درونی تأثیرگذار بر انگیزه خدمات داوطلبانه به ترتیب: ایجاد آرامش درونی، نیاز به کسب دوستی، اعتقادات مذهبی، رشد و تأمین نیاز کسب موفقیت و برخورداری از وضعیت روحی و جسمی مطلوب تر؛ و عوامل بیرونی به ترتیب: رفتار سازمانی، رسانه ها و تبلیغات، ابزارهای تشویقی، مشارکت و کار تیمی و نقش دولت و مجلس اولویت بندی شدند. همچنین درمجموع میزان تأثیر عوامل بیرونی بیشتر از عوامل درونی شناسایی شد. با توجه به یافته های پژوهش، برای اجرای بهتر خدمات داوطلبانه ورزشی در آینده، سازمان ها و نهادها باید توجه ویژه ای به عوامل بیرونی مؤثر بر انگیزه خدمات داوطلبانه مثل ابزارهای تشویقی، رفتار سازمانی و غیره داشته باشند.

هدف از این پژوهش ارائه چارچوبی بر تحلیل و برنامه ریزی توسعه مشارکت ورزشی جانبازان، معلولین، ناشنوایان و نابینایان (ج.م ،ن.ن) بود. روش تحقیق از نظر نوع کیفی، از نظر استراتژی فرایندی، از نظر هدف کاربردی و به صورت مطالعه موردی (ورزش جانبازان و معلولین) می باشد. جامعه آماری شامل دو بخش جامعه متخصص انسانی (22 نفر) و جامعه اسنادی و اطلاعاتی (41 نسخه) بود که به سه روش مطالعه کتابخانه ای، مصاحیه و تکنیک دلفی انجام گرفت. ابزار پژوهش شامل مصاحبه و پرسشنامه بود. روایی ابزارها براساس تعیین اعتبار منابع و افراد نظرخواهی شده، روایی سنجی محتوایی و صوری، چارچوب مصاحبه، محاسبه ضرایب توافق بین مصصحان کدگذاری مطلوب ارزیابی شد. هم چنین جهت تحلیل یافته ها از روش های کدگذاری و تحلیل سیستمی مفهومی استفاده شد.نتایج یافته ها نشان داد چارچوب توسعه ورزش جانبازان و معلولین در سه سطح نقش ها، ساختار و عملکرد قابل تحلیل است. نقش های اصلی شامل فرد، خانواده، محیط، ورزش و مدیریت است. تحلیل راهبردی شامل محورهای تحلیل، چالش ها، راهکارها و تقسیم کار بین سازمانی بود. چالش ها و راهکارها در چهار بخش امکانات و خدمات، مدیریتی و اجرایی، ارتباطی و اطلاعاتی و آموزشی و فرهنگ سازی چارچوب بندی شدند.براساس یافته ها می توان گفت چارچوب توسعه ورزش جانبازان و معلولین دارای ساختاری پیچیده است و با توجه به وجود چالش های فراوان، نقش های چندگانه و سطوح مختلف نیاز به اتخاذ هوشمندانه راهبردها و بکارگیری اثربخش راهکارها براساس یک تقسیم کار سازمانی دارد.

هدف از انجام پژوهش حاضر، ساخت و اعتباریابی پرسشنامه عوامل موثر بر گرایش افراد به فعالیت ورزشی در پارک ها بود. جامعه آماری پژوهش کلیه استفاده کنندگان از پارک های شهر اصفهان بودند که به طور معمول از پارک ها برای فعالیت های ورزشی استفاده می کردند. حجم نمونه 450 نفر و روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شد. پرسشنامه حاضر محقق ساخته و برگرفته از مصاحبه با شرکت کنندگان در فعالیت های ورزشی در پارک ها بود. به منظور بررسی روایی صوری و محتوایی پرسشنامه، از نظر متخصصان مدیریت ورزشی بهره گیری شد. از تحلیل عاملی اکتشافی برای استخراج عامل ها، آلفای کرونباخ برای بررسی روایی و پایایی پرسشنامه و از تحلیل عاملی تاییدی برای تعیین روایی سازه در نرم افزارهای SPSS و AMOS استفاده گردید.  نتایج تحلیل عاملی اکتشافی منجر به استخراج 14 عامل نهادینه سازی ورزش، آموزش ورزش، نیازمندی به وسایل و مکان های ورزشی، کیفیت مکان های ورزشی، کیفیت و نحوه استقرار تجهیزات و وسایل ورزشی، محیط و مکان های ورزشی مختص بانوان، توسعه امکانات ورزشی پارک، توسعه امکانات جانبی و رفاهی پارک، تامین منابع مالی، انگیزش عمومی، تبلیغات شفاهی، اطلاع رسانی به عموم، روحی-روانی و امنیتی شد. همچنین نتایج تحلیل عاملی تاییدی نشان داد کلیه سوالات دارای بار عاملی مناسب و قابل قبولی بودند. شاخص های برازش مدل تحلیل عاملی تاییدی نیز برازش مدل را تایید نمودند.  با توجه به اینکه پرسشنامه حاضر در بین شهروندان کشور اعتباریابی شد، پیشنهاد می شود محققان در تحقیقات آینده از پرسشنامه تحقیق حاضر به منظور بررسی عوامل موثر بر گرایش افراد به فعالیت ورزشی در پارک ها در شهرها و استان های مختلف کشور استفاده کنند. 

هدف پژوهش حاضر، ارائه الگوی پارادایمی توسعه پایدار ورزش همگانی با رویکرد فرهنگی- اجتماعی به شیوه داده بنیاد بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه متخصصان، صاحب نظران، سیاست گذاران، مشاوران و فعالان حوزه ورزش همگانی تشکیل می دادند و روش نمونه گیری به صورت غیر احتمالی- هدفمند بود. اندازه نمونه در این پژوهش بر مبنای شاخص اشباع نظری برابر با 16 نفر شد. داده ها بر اساس مصاحبه باز و بر مبنای سه مرحله کدگذاری باز، محوری و گزینشی تحلیل گردیدند که 141 مفهوم اولیه، 24 کد محوری و 5 کد گزینشی به دست آمد. نتایج به دست آمده از تجزیه و تحلیل مصاحبه های کیفی نشان داد که عوامل مداخله گر شامل عدم پوشش و حمایت رسانه ها، عدم توجه به ذائقه مخاطبان، لذت بردن و علایق شخصی و بی توجهی سیاست گذاران و پیامدها شامل بهبود تعاملات اجتماعی، افزایش میزان مشارکت در فعالیت بدنی، نهادینه کردن ورزش همگانی در جامعه و تغییر نگرش و رفتار افراد به ورزش همگانی بودند. براساس مدل تحقیق، یکی از راهبردهای نهادینه کردن ورزش همگانی در زندگی روزمره مردم، تدوین برنامه نظام مند برای تمامی نهادهای اجتماعی است.

هدف پژوهش حاضر، ارائه مدلی برای توسعه ورزش همگانی مبتنی بر اساس رویکرد بازاریابی اجتماعی بود. برای طراحی مدل مذکور از روش شناسی «نظریه داده بنیاد» استفاده شد. برای این منظور از بین مدیران ارشد، مسئولان امر و خبرگان بر اساس نمونه گیری نظری و انجام 14 مصاحبه و بررسی 11 سند، اطلاعات مورد نیاز جمع آوری و همزمان از طریق مراحل سه گانه کدگذاری باز، محوری و گزینشی تحلیل شد. سپس بر اساس نتایج تحلیل، مدل توسعه ورزش همگانی مبتنی بر رویکرد بازاریابی اجتماعی تدوین گردید. یافته های پژوهش نشان داد که راهبرد بازاریابی اجتماعی برای توسعه ورزش همگانی شامل پنج مرحله اساسی سیاستگذاری، تحلیل ذینفعان، طراحی آمیخته بازاریابی اجتماعی، طراحی برنامه بازاریابی اجتماعی و اجرا و ارزشیابی است. عواملی مانند مشخصات جمعیت شناختی، شرایط فرهنگی و اجتماعی، ویژگی های رشته ورزشی و محیط طبیعی و فیزیکی نیز بر این راهبردها اثرگذارند. بنابر یافته های تحقیق تعیین ایده محوری مهمترین گام در برنامه بازاریابی اجتماعی است. طی تحلیل مصاحبه ها، «ورزش همگانی، منافع همگانی» به عنوان ایده محوری انتخاب شد. با توسعه ورزش همگانی در کشور می توان کاهش هزینه های درمان در کشور، تامین سلامتی جسمی و روانی، غنی سازی اوقات فراغت، جلو گیری از انحراف اجتماعی، گسترش روابط اجتماعی، دورشدن از زندگی ماشینی، بازگشت به طبیعت، افزایش کارایی و زمینه سازی برای رشد ورزش قهرمانی را انتظار داشت.

یکی از دغدغه های هر جامعه ورزشی ارائه مدلی جامع برای همگانی شدن ورزش است. لذا هدف از تحقیق حاضر، ارائه مدلی جامع برای همگانی شدن ورزش اصفهان بود. برای این منظور به 15نفر از خبرگان حوزه ورزش همگانی استان مراجعه شد و از طریق مصاحبه عمیق اطلاعات لازم جمع آوری گردید. سپس داده های حاصل از مصاحبه به روش تئوری سازی داده بنیاد کدگذاری و تجزیه وتحلیل شد. این مطالعه به روش ترکیبی و از نوع طرح های تحقیق آمیخته اکتشافی بود.در جمع بندی کلی سه سطح رفتاری، سازمانی و محیطی، 16مولفه زیرمجموعه سطح اصلی و 64 کد محوری زیرمجموعه مولفه ها استخراج گردید. اولویت مولفه ها به ترتیب در سطح عوامل رفتاری: 1- عوامل عمومی 2- عوامل شخصی 3- عوامل بنیادی؛ در سطح زمینه ای (محیطی): 1- محیط جمعی 2- محیط اقتصادی 3- محیط دیپلماتیک 4- محیط زندگی 5- محیط فرامرزی 6- محیط فرهنگی و درسطح عوامل ساختاری (مدیریتی): 1- تجهیزات و زیرساخت ها 2- ضوابط و دستورالعمل ها 3- سرمایه انسانی و پشتیبانی مالی به صورت مشترک 4- دانش فنی و 5- حامیان به دست آمد.مدل ارائه شده می تواند به عنوان ابزار تحلیلی ورزش همگانی اصفهان مبنای عمل قرار گیرد تا به گونه ای منطقی و اصولی به حل مشکلات این حوزه از ورزش پرداخته شود.