«نظریه شکل خوب فضای عمومی» مروری انتقادی بر معیارهای شکل گیری فضای عمومی کارآمد (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
بیان مسئله: علی رغم توافق کلی درباره ضرورت وجود فضاهای عمومی کارآمد برای بهبود ابعاد مختلف زندگی در شهر، در زمینه معیارهای شکل گیری فضای عمومی کارآمد به عنوان مفهومی همواره در حال تکامل یکپارچگی وجود ندارد. به نظر می رسد برخی از معیارهای برشمرده شده بنابر جزء نگری و بخشی نگری فلسفی، با سیر تحول این مفهوم از فضای شهری بر اساس تقابل توده و تهی به فضای ایده آل برای تحقق دموکراسی و شکوفایی حیات اجتماعی و موجودیتی فرایندی و رابطه ای همگام نیست. این مسئله نیاز به بازبینی تعاریف هنجاری «شکل خوب فضای عمومی» را با اتخاذ دیدگاهی کل نگر و دربردارنده ابعاد انسانی-معنایی فضا و اثرگذاری عاملیت های دیگر نظیر ویژگی های زمینه و نهادهای قدرت روشن می سازد.هدف پژوهش: هدف از نگارش این پژوهش، ارزیابی نظریات موجود درباره «فضای عمومی کارآمد» و ارتباط آن با سیر تحول معنایی و عملکردی فضا در حوزه عمومی شهر است. به گونه ای که ضمن ارائه تصویر کلی از روند تحول مفهوم میان رشته ای «فضای عمومی»، شکاف دانش در ادبیات نظری پیشین مشخص شده و با ارائه رویکرد مناسب تر، امکان پیشرفت و توسعه تئوری در این زمینه مهیا شود.روش پژوهش: به منظور ترکیب و نقد دیدگاه های پیشین و زمینه سازی برای مفهوم سازی مجدد در زمینه «فضا در حوزه عمومی شهر» از روش تحقیق مرور یکپارچه بهره گرفته شده است. اطلاعات به روش مطالعه کتابخانه ای براساس ساختار مفهومی مرور گردآوری شده و به روش تحلیل انتقادی و طبقه بندی مفهومی، تجزیه و تحلیل شده است.نتیجه گیری: تعاریف هنجاری-تجویزی فضای عمومی کارآمد با روند تحول تعریف محتوایی-توصیفی فضای عمومی همگام نیست. درنتیجه جهت گیری معرفت شناسانه نادرست به مفهوم فضا، معیارهای جزءنگرانه تنها به یکی از وجوه کالبدی و معنایی فضا یا جمع جبری این دو مورد توجه کرده و تصویری جامع از مفهوم چنددیالکتیکی و مورد مناقشه فضا در حوزه عمومی شهر ارائه نمی دهند. به گونه ای که علی رغم اشکال جدید ارتباط درهم تنیده انسان و شهر در لوای مفاهیم «مکان عمومی» و «فرایند شهری عمومی»، شاهد نوعی عقبگرد تاریخی به مفاهیم «فضای شهری» یا بازنمایی و تصویری گزینش شده از مفاهیم «فضای عمومی» و «مکان عمومی» هستیم. تعریف شکل خوب فضای عمومی بنابر ماهیت پیوسته در حال تحول و چندعاملیتی فضا، باید فراتر از دستورالعمل هایی درباره شکل دهی به فضا بوده و با تکیه بر رویکردی کل نگر و تدوین مجموعه راهبردها و قواعد منعطف و پارادیمی کل نگر، چندبعدی و چندمقیاسی و معادله ای چندمجهولی، فرایندهای پویای شکل گیری فضای عمومی را دربرگیرد.A theory of Good Form of Public Space» A Critical Review of the Criteria for the Formation of Efficient Public Space
Problem statement: Regardless of the consensus about the necessity of efficient public spaces to improve various dimensions of life in the city, there is no agreement in terms of the criteria for the formation of efficient public spaces as an ever-evolving concept. It seems that some of the listed criteria, according to philosophical partialism, are not in line with the evolution of this concept from an urban space based on the opposition of mass and emptiness to an ideal space for the realization of democracy, the flourishing of social life, and a processual and relational existence. This issue clarifies the need to revise the normative definitions of “good form of public space” by adopting a holistic perspective that includes the human-meaning dimensions of the space and the effect of other agencies such as the characteristics of the context and power institutions. Research objectives: The purpose of the current research is to evaluate the existing theories about “efficient public space” and its relationship with the process of the semantic and functional evolution of space in the public domain of the city. While providing a general picture of the development process of the interdisciplinary concept of “public space”, this study attempts to present the knowledge gap in the previous theoretical literature, and provide a more appropriate approach, to the possibility of progress and development of theory in this field. Research method: This study used an integrative approach to combine and critique the previous views and lay the groundwork for the re-conceptualization of “space in the public sphere of the city.” The data was collected using the library method based on the conceptual structure of the review and analyzed using the methods of critical analysis and conceptual classification.Conclusion: Normative-prescriptive definitions of efficient public space are not in sync with the evolution process of the content-descriptive definition of public space. As a result of the incorrect epistemological orientation to the concept of space, partial criteria only consider one of the physical and semantic aspects of space or the algebraic sum of the two and do not provide a comprehensive picture of the multi-dialectical and disputed concept of space in the public domain of the city. In such a way that, despite the new forms of interwoven communication between man and the city under the concepts of “public space” and “public urban process”, we witness a kind of historical regression to the concepts of “urban space” or a selected representation and image of the concepts of “public space” and “public space.” The definition of the good form of the public space, according to the continuously evolving and multi-factorial nature of the space, should go beyond the instructions about shaping the space and rely on a holistic approach and formulating a set of flexible and paradigmatic holistic, multi-dimensional, multi-scale, and multi-dimensional equations and dynamic processes. It includes the formation of public space.
تبلیغات
