هدف: آگاهی و مشارکت شهروندان در بهبود اداره امور عمومی و ارتقای کیفیت تصمیم ها و سیاست های دولت نقش شایان توجهی دارد. در پژوهش حاضر تلاش شده است، مشارکت شهروندان در حوزه بودجه ریزی از لحاظ نظری بررسی شود. روش: این پژوهش از نوع کیفی و مبتنی بر رویکرد نظریه پردازی داده بنیاد است. در این پژوهش 18 نفر از صاحب نظران و محققان حوزه های علوم سیاسی، اجتماعی و مدیریت دولتی مشارک کردند که به روش نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی انتخاب شدند. یافته ها : نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که آگاهی سیاسی شهروندان، عبارت اند از: آگاهی سیاسی مجازی، توانمندی سیاسی شهروندان، دانش استفاده از شبکه های مجازی، آشنایی با ابزارهای سیاسی، آگاهی شهروندان از حضور سیاسی در شبکه های مجازی، فعالیت های مجازی شهروندان در احزاب و تبادل نظر در شبکه های اجتماعی مجازی. همچنین آگاهی سیاسی/ محلی شهروندان عبارت اند از: آگاهی شهروندان از اولویت های محلی، آگاهی شهروندان از هزینه های محلی، آگاهی شهروندان از مشکلات محلی، آگاهی از سرمایه گذاری های محلی و... که در قالب مقوله محوری مشارکت مجازی شهروندان پدیدار شده است. همچنین مشارکت سیاسی شهروندان شامل مشارکت بودجه ای شهروندان و مشارکت سیاسی/ مجازی شهروندان است. نتیجه گیری : با توجه به ضرورت تعاملات اجتماعی شهروندان در فضای مجازی، باید به منظور تقویت تعامل میان شهروندان، راه اندازی شبکه های اجتماعی بومی در کشور در دستور کار قرار گیرد و از سوی دست اندرکاران و سازمان های مربوطه حمایت شود.