مقاله حاضر به بررسی تأثیر آزادسازی تجاری و وضعیت فضای کسب وکار بر سرمایه گذاری مستقیم خارجی بین 23 کشور منطقه آسیای جنوب غربی در بازه زمانی 2004 تا 2012 می پردازد. رویکرد پژوهش اقتصادسنجی است و از تحلیل رگرسیون تعمیم یافته داده های پانل آزمون تأثیر متغیرهای مد نظر بهره برده است. یافته های پژوهش نشان می دهد آزادسازی تجاری به صورت مستقیم بر سرمایه گذاری خارجی تأثیر می گذارد. در بین شاخص های فضای کسب وکار نیز هزینه های دریافت مجوز ساخت وساز، اجرایی شدن قراردادها، دریافت نیروی برق، هزینه های شروع کسب وکار جدید، زمان لازم برای صادرات، زمان لازم برای واردات و هزینه های آماده سازی و پرداخت مالیات، از معناداری کافی برخوردارند. متغیرهای زمان لازم برای واردات و زمان لازم برای صادرات، بیشترین سهم را در پیش بینی سرمایه گذاری مستقیم خارجی به خود اختصاص داده اند. با توجه به یافته های پژوهش حاضر، ارائه مدل مناسب خط مشی گذاری ملی که در آن نهادهای متولی دارای همگرایی باشند، برای پیشبرد سیاست های آزادسازی تجاری و بهبود فضای کسب وکار، موضوعی ضروری به شمار می رود.
