پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر تعهد و پذیرش بر اضطراب اجتماعی و سازگاری اجتماعی پسران دبیرستانی شهر کرمان انجام شد. طرح این پژوهش نیمه آزمایشی پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و آزمایش بود. جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان پسر مدارس مقطع متوسطه دوره دوم شهر کرمان که توسط مشاوران مدارس به دفتر مشاوره اداره آموزش و پرورش ارجاع داده شدند، تشکیل می دهد که تعداد آنها 110 نفر بود. نمونه مورد بررسی عبارتند از 30 دانش آموز مقطع متوسطه دوره دوم که به صورت روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به دو گروه آزمایش (n=15) و گروه کنترل (n=15) تقسیم شدند. هر دو گروه قبل و بعد از اجرای فرآیند آموزش به پرسشنامه های اضطراب اجتماعی کانور و همکاران (2003) و مقیاس سازگاری اجتماعی کالیفرنیا (1989) پاسخ دادند. تعداد جلسات آموزشی برای گروه آزمایشی 8 جلسه و هر هفته یک جلسه و هر جلسه 90 دقیقه تشکیل شد و گروه کنترل هیچ آموزشی را دریافت نکردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری میانگین، انحراف استاندارد و تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش مبتنی بر تعهد و پذیرش بر اضطراب اجتماعی و سازگاری اجتماعی پسران دبیرستانی شهر کرمان در سطح P<0/01 تأثیر دارد.
