هدف پژوهش حاضربررسی نقش برنامه آموزش فلسفه(p4c) برکاهش برون ریزی و درون ریزی خشم در دانش آموزان پسرپایه اول مقطع متوسطه مدارس دولتی شهر تهران بوده است.پژوهش ازنوع تحقیقات کاربردی است که به روش نیمه تجربی وبا طرح تحقیق آزمون مقدماتی ونهایی باگروه شاهد بدون استفاده ازگزینش تصادفی انجام شده است.جامعه آماری پژوهش,کلیه دانش آموزان پسر پایه اول مقطع متوسطه دوره دوم منطقه14 مشغول به تحصیل,درسال1393-1394,که تعداد2994 نفربودندراتشکیل میدهد.حجم نمونه آماری60 نفرازدانش آموزان می باشد که دردوگروه30 نفری تجربی وگواه به صورت غیر تصادفی قرارگرفته اند.پس ازبرگزاری دوره آموزش(p4c) برای دانش آموزان,محقق،ازپرسشنامه حالت-صفت بیان خشم،پرسشنامه اسپیلبرگر2(STAXI-2)که تدوین و توسعه آن در طول 20سال پژوهش بلند مدت در دو حوزه مستقل و در عین حال مرتبط به هم در زمینه ارزیابی شخصیت انجام شده, استفاده نموده است.روش آماری جهت تجزیه وتحلیل داده هاعلاوه برآمار توصیفی,آزمون تحلیل کوواریانس وبا استفادهاز نرم افزارSPSS صورت گرفته است.یافته های حاصل ازاین تحقیق,به سوال کلی محقق که آیا اجرای برنامه آموزش فلسفه برای کودک برکاهش درون ریزی وبرون ریزی خشم دردانش آموزان پسرمقطع متوسطه تاثیرداردیاخیر,پاسخ داده واعتبارواعتمادپذیری برنامه فلسفه برای کودکان درکنترل خشم نوجوانان,بریک مولفه آن یعنی کنترل برون ریزی خشم نوجوانان تایید وبر مولفه دیگر,یعنی کاهش درون ریزی خشم,تایید ننمود.
