روش پژوهش: این پژوهش از نوع توصیفی و به شیوه همبستگی است. جامعه آماری پژوهش 203 دانش آموز متوسطه دختر و پسر را شامل می شود . نمونه تحقیق تمام شماری شده و پرسشنامه بین کلیه دانش آموزان توزیع گردیده است . داده های پژوهش از طریق پرسشنامه کما لگرایی تری - شورت و همکاران (1995) و خلاقیت تورنس (2002) جمع آوری گردید. پایایی آن با روش ضریب آلفای کرونباخ برای مقیاسهای کمال گرایی به ترتیب 85/0 و برای مقیاس خلاقیت ضریب 81/0 به دست آمد. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره و آزمونT به کمک نرم افزار spss نسخه 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج آزمون پیرسون نشان داد که رابطه معنا داری بین ابعاد کمال گرایی با خلاقیت وجود دارد . همچنین نتایج رگرسیون حاکی از آن است که ابعاد کمالگرایی می تواند خلاقیت را پیش بینی کند. بعلاوه دختران نمره های بالاتری در متغیر کمال گرایی منفی کسب کردند در حالی که پسران نمره های بالاتری در کمال گرایی مثبت به دست آوردند. نتیجه گیری: پیشنهاد می شود که ویژگیهای شخصیتی دانش آموزان مورد بررسی قرار گرفته و با شناسایی ابعاد مثبت و منفی کمال گرایی در دانش آموزان در جهت کمک به رشد و تقویت خلاقیت آنها کمک نمود.