این پژوهش با هدف بررسی رابطه نظام ارزرشی و رشد اخلاقی با هویت یابی در دانش آموزان دوره متوسطه آموزش و پرورش اسلامشهر است که روش تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری دانش آموزان دوره متوسطه اسلامشهر که نمونه آماری 320 نفر دانش آموزان دختر و پسر بود که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده است، که دانش آموزان پسر 218 و دختر102 است. محاسبه داده ها از روش آمار توصیفی شامل فراوانی درصد فراوانی و میانگین و انحراف معیار است و از آمار استنباطی شامل آزمون T استودنت دو گروه مستقل و همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس یک راهه و خی دو و با استفاده از نرم افزار SPSS می باشد. ابزار گردآوری پرسشنامه های هویت شخصی، احمدی (1370) پرسشنامه بررسی ارزشها از آلپورت، رنون و لیندزی(1962) و آزمون رشد اخلاقی موسوم به DIT از رست و همکاران(1986و1979) استفاده شده است که تمام پرسشنامه ها از روابی و اعتباری بالایی برخوردار است. این تحقیق دارای10 فرضیه پژوهش است که مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان داده است بیش 62% دانش آموزان دوره متوسطه دارای بحران هویت شخصی هستند و ارزش های اقتصادی و زیبایی شناختی در سطح نسبتاً پایین بوده اند؛ درحالیکه ارزش های مذهبی و نظری و سیاسی در سطح بالایی قرار دارند. نتایج نشان داده است که رشد قضاوت اخلاقی در مرحله اول13% و در مرحله چهارم27/0 و در مرحله پنجم7/9/0 هستند. در ضمن نتایج نشان داده است که بین دانش آموزان با سطوح مختلف رشد قضاوت اخلاقی از نظر بحران هویت تفاوت معنی داری وجود ندارد. نتایج نشان داده است رشد قضاوت اخلاقی دانش آموزان دختر و پسر تفاوت معناداری وجود دارد. در مرحله1و2 پسران و در مراحل3و4و5 نسبت دختران بیشتر است