مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی روابط میان استرس حرفهای معلمان با کارآمدی، مؤلفههای کارآمدی، و سابقه تدریس آنان بوده است. روش: روش پژوهش از نوع همبستگی بوده، جامعه آماری پژوهش را کلیه معلمان مدارس دولتی شهر تهران تشکیل میداد. به این منظور، تعداد 600معلم )259مرد و 353زن( از مدارس ابتدایی، راهنمایی، و دبیرستان شهر تهران به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و با پرسشنامه استرس حرفهای وندردوف و مقیاس کارآمدی معلم ) (OSTESمورد آزمون قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از رگرسیون چند گانه با روش گام به گام استفاده شد. یافتهها: تحلیل دادهها نشان داد که بین کارآمدی معلمان و استرس حرفهای آنان ارتباط منفی و معنادار وجود دارد. ارتباط میان کارآمدی و سابقه تدریس، مثبت و معنادار است. و از میان مؤلفههای کارآمدی، مؤلفه کارآمدی نسبت به متعهد سازی دانشآموزان از همبستگی منفی با استرس حرفهای و همبستگی مثبت با سابقه تدریس برخوردار است. همچنین، نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که کارآمدی و سابقه تدریس با ضریب تعیین 0/383استرس حرفهای را پیش بینی میکنند. نتیجه گیری: معلمان دارای کارآمدی بالا استرس حرفهای کمتری را تجربه مینمایند، آنان قادر به برانگیزاندن دانشآموزان خویش در راستای فعالیتهای یادگیری هستند، با افزایش سابقه تدریس، اعتماد بیشتری به توانایی خود در انجام وظایف خویش کسب مینمایند و در نتیجه، از استرس حرفهای کمتری برخوردارند.