در این پژوهش، به بررسی ارتباط بین درک میزان آسانی و درک مفید بودن فناوری اطلاعات با شادکامی و سلامت روانی در کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر پرداخته شده و سؤالات اصلی تحقیق بدین ترتیب مطرح شده اند که آیا توان پیش بینی شادکامی و سلامت روانی، از طریق درک میزان آسانی و درک مفید بودن فناوری اطلاعات وجود دارد؟ در راستای پاسخگویی به سؤالات تحقیق، فرضیه تحقیق مطرح شده و عنوان گردیده است که می توان از طریق درک میزان آسانی و درک مفید بودن فناوری اطلاعات، شادکامی و سلامت روانی کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر را پیش بینی نمود. بنابراین، جامعه تحقیق حاضر را تمامی کارکنان شاغل دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر تشکیل می دهند که در حدود 320 نفر می باشند. از این رو، با رعایت طرح تحقیق حاضر که توصیفی، از نوع زمینه یابی می باشد، تعداد 120 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی منظم انتخاب شده و جامعه آماری تحقیق حاضر را تشکیل می دهند که پس از انتخاب حجم نمونه، پرسشنامه های مرتبط با شادکامی، سلامت روانی، میزان آسانی و درک مفید بودن فناوری اطلاعات اجرا شده و با بهره گیری از مدل آماری رگرسیون چندمتغیری، به تجزیه و تحلیل داده ها پرداخته و در نهایت، یافته های تحقیق نشان داد که با افزایش درک میزان آسانی و درک مفید بودن فناوری اطلاعات، شادکامی و سلامت روانی نیز افزایش می یابد. لازم به ذکر است که یافته فوق در سطح 01/0=a معنی دار است.
